+@+@+ ** At First Sight ** +@+@+ ( ตอนต่อมา )




    แหะ ๆ  เพราะอารมณ์ชั่ววูบเมื่อคืนวานแท้ ๆ เลยค่ะ  ทำให้ต้องกลับมาเขียนต่อ ( เอาน่า..เพื่อน้องรัก )            

    เลยขออนุญาตมาตั้งกระทู้ใหม่นะคะ  แล้วจะยกยอดมาตอบตอนที่แล้วกันในตอนนี้ด้วยเลยละกัน    



    ความเดิมตอนที่แล้ว   เมื่อวานนี้ค่ะ

    +@+@+ ** At First Sight ** +@+@+  

    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2459336/W2459336.html



    ตอนต่อมา...



    เธอยังคงลอบมองเขาเป็นระยะ  ตลอดหนทางที่รถแล่นห่างออกไปจากตัวเมือง  

    สองข้างทางเต็มไปด้วยสีเขียวสดของต้นไม้ใหญ่น้อย แซมไม้ดอกหลากสีสัน  

    ที่แลเห็นอยู่เบื้องหลังคือยอดเขาสูงเทียมเมฆ …งดงามราวกับภาพวาด

    และยังคงเห็นจุดสีส้มสุกเล็ก ๆ แตะแต้มขอบฟ้าทางทิศตะวันตกอยู่รำไร  



    อากาศยามนี้สดชื่น รวยระรินกลิ่นหอมหวานของดอกไม้ป่าบางชนิด ตามลมมาปะทะผิวหน้า  


    นภอร สูดลมหายใจเข้าเต็มปอดด้วยความรู้สึกสุขใจ ยิ้มยังระบายอยู่บนริมฝีปาก

    ความเหน็ดเหนื่อยอ่อนล้าจากที่ต้องนั่งลอกรายงานเพื่อนอยู่ครึ่งค่อนวัน

    เพื่อส่งอาจารย์ให้ทันเวลา เฉียดเส้นตายไปหวุดหวิดเมื่อบ่ายนี้ มลายหายไปสิ้น



    ประหลาดแท้ ๆ  เธอนึกพลางแอบจ้องมองไปที่หนุ่มใจดีที่สละที่นั่งให้เธอไม่วางตา  

    ความรู้สึกแปลก ๆ ท่วมท้นขึ้นมาอีกครั้ง    ….เธอไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันคืออะไร


    รู้แต่เพียงว่า อยากให้หนทางกลับบ้านที่เธอไม่เคยใส่ใจ ชื่นชมในความสวยงามอย่างเช่นวันนี้

    ยืดยาวออกไปอีกไกลแสนไกล  ( จะออกพม่าไปเลยก็ได้  )  


    ขอเพียงยังมีร่างของชายหนุ่มมาดเซอร์ ที่ท้ายรถนั่น ให้นั่งมองอย่างนี้ไปตลอดทางก็พอแล้ว  



    หรือว่า... นี่จะเป็นความรัก  ต้องใช่แน่ ๆ เลย  ความรัก ..เป็น รักแรกพบ เสียด้วยสิ




    ขณะที่จิตใจล่องลอยไปไกลถึงไหนต่อไหน..   ( อาจจะไปถึงทิเบตแล้วก็เป็นได้ ^^ )

    เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ก็ดังขึ้น  ทำให้ภาพฝันภวังค์หวานที่สาวเจ้ากำลังวาดต้องหยุดชะงัก



    “ เฮ้อ…วัยรุ่นเซ็ง “


    เธอรำพึงเบา ๆ อย่างขัดใจ  ล้วงมือลงไปในย่ามคู่กายสาวห้าว

    ควานหาอะไรง่วนอยู่ครู่หนึ่ง  ก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา

    แต่เมื่อเห็นเบอร์ที่โชว์อยู่บนหน้าจอ  ก็กรอกเสียงร่าเริงสดใส ลงไปทันที


    “ ค่ะแม่  ..อยู่บนรถค่ะ  …ใกล้จะถึงแล้ว  คงอีกสักสิบนาทีค่ะ......   “  



    กดตัดสายแล้ว  ก็อดถอนหายใจด้วยความเสียดายออกมาไม่ได้  


    จริงสินะ..  ที่ใคร ๆ เขาบอกกันว่า  เวลาแห่งความสุขนั้นมักจะสั้นเสมอ

    อีกเพียงแค่สิบนาที  เธอก็จะต้องจากหนุ่มที่เธอพึงใจไปเสียแล้ว  


    ก็มันหาได้ง่าย ๆ ที่ไหนกันเล่า  หนุ่มที่เธอจะตกหลุมรัก แค่เพียงสบตากันแว่บเดียวแบบนี้



    ไอ้ทุกทีที่เคยเจอน่ะเหรอ  แค่สบตาก็ชวนท้าต่อยกันซะล่ะมากกว่า  เฮ้อ….



    น่า…  สิบนาทีก็มีความหมาย   ขอเพียงได้อยู่ใกล้เธอ  


    เฮ่อ ๆ ๆ  …ไม่น่าเชื่อว่าสาวห้าวอย่างเราจะเป็นไปได้ถึงเพียงนี้  


    คิดพลางยัดโทรศัพท์ลงย่าม  แล้วเธอก็เงยหน้าขึ้น ตั้งใจว่าจะแอบมองต่ออีกสักหน่อย

    แต่ก็ต้องตกใจ  เมื่อเหลือบมองไปที่ท้ายรถ มุมที่เคยมีเขา แล้วไม่พบเขาตรงนั้นอีกแล้ว


    หรือว่า.. เขาจะลงไปแล้ว ตอนที่รถจอดรับส่งคนตรงตลาดที่ผ่านมาเมื่อกี้ !?!


    *** *** ***

    เดี๋ยวมาต่อค่ะ  ไปสร้างอารมณ์โรแม้น  แป๊บบบ..นึง...  ( อาจจะอึดใจใหญ่ ๆ นะคะ  แหะ ๆ )

    จากคุณ : syringe - [ 18 ก.ย. 46 22:44:34 ]