จำความได้ว่า:
อยากไปเที่ยวเธคอีกครั้งหลังทำบัตรประชาชน เลยชวนคนรักไปเป็นเพื่อน เพราะไม่เคย
ไปเอง พอดีวันนั้นเป็นวันหยุด ไม่ต้องเล่นดนตรี แถมไม่ต้องขอเงินแม่เพราะ ทำงาน
หาเงินมาได้เองตั้งแต่เป็นละอ่อน
เหตุการณ์ท่าที่จำได้:
คนรักพาไปเธคใหญ่ บนถนนวิภาวดี-รังสิต พร้อมด้วยเพื่อนสนิทของเราอีก 2 คน
ตอนเข้าไป ภูมิใจมาก มีบัตรแล้ว เที่ยวถูกกฎหมาย สบายใจ ไร้กังวล เดินเข้าไป ก็ต้อง
ซื้อ drink ตามธรรมเนียม แต่คราวนี้ เราและเพื่อน รู้จักวิธีการซื้อ drink และแลก
drink แล้ว จึงไม่ เชย เฉิ่ม เบ๊อะ อีก เรากับคนรัก สั่งชีวาส โค้ก เพราะต้องกลับบ้าน
ไม่อยากเมามาก เดี๋ยวแม่จับได้ มีหวังก้นลาย ส่วนเพื่อนคนนึงสั่งไหมไทย คนนึงสั่ง
มาร์กาเรตต้า (คล้ายๆ น้ำมะนาว ใส่เหล้าพอรู้รส ปากแก้วมีเกลือเกาะติดตลอดวงกลม)
DJ (คนเปิดเพลง) เปิดเพลงไทยบ้าง สากลบ้าง เราไม่ค่อยรู้จักเพลงสากลหรอก
เพลงไทยสากลก็ไม่ค่อยรู้จัก เพราะเล่นแต่ดนตรีไทยทุกวัน ไม่ค่อยมีเวลาฟังเพลง
ประเภทอื่น นอกจากเพื่อนสนิทเอามายัดเยียดให้ฟัง
จุดเกิดเหตุ:
ขณะที่กำลังดิ้นกันอย่างเมามัน เสียงเพลงก็หยุดลง เสียง DJ บอกหมดช่วงเพลงดิ้น
ต่อไปเป็นสโลว์ซบ (เพลงช้าๆ ไว้ให้คนรัก หรือไม่รัก แต่เป็นคนละเพศซบกัน) เราก็รีบ
ผละจากคนรัก หันไปจับมือเพื่อนสนิททั้ง 2 คน พากันออกไปสโลว์ซบกลางฟลอร์ เพราะต้องการแอบดูชาวบ้านเขาซบกัน เรามักจะได้ยินแม่พูดบ่อยๆ ว่า
เต้นรำ
จะมีอะไร ไปกอดกันให้คนอื่นเขาดู น่าเกลียดจะตาย
มันเป็นความสนุกของคนไม่เคยเห็น อยากรู้ว่าผู้ใหญ่เขาทำอะไรกันบ้าง ดูไปก็ตื่นตา
ตื่นใจ เพราะนอกจาก จะกอดกัน ซบกัน บางคนมีถึงขั้นกัดกัน ล้วงตับ ควักม้ามกัน
เรากับเพื่อนก็เพลินจนลืมคนรักไปเลย แล้วสายตาของเราก็มองไปในมุมมืด โอ้โห..
แทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเลย รีบเรียกเพื่อนให้ดู เด็กอายุน้อยกว่าเราเยอะมาก คาดว่า
ประมาณเพิ่งรู้จักขัดขี้ไคล ผู้ชาย กับ ผู้หญิง รวม 6 คนนั่งบนพื้นหน้าทางไปห้องน้ำ
กอด รัก ฟัด กัด ล้วงตับ ควักม้าม ตายๆ อกอีฉันจะแตก เพื่อนและเราหมดอารมณ์
ในการสโลว์ซบ หันมาประเมินอายุ และศึกษาพฤติกรรม จนถึงขั้นสรุปสาเหตุต่างๆ
ที่ทำให้เด็กกลุ่มนั้นทำแบบนั้น
ผลที่ตามมา:
1.ได้เห็นสโลว์ซบจะจะกับตา กล้าเถียงแม่แล้วว่า ที่แม่พูดมันไม่จริง เพราะนอกจาก
กอดกัน เขายังมีซบกัน กัดกัน ล้วงตับ และ ควักม้ามกันด้วย
2.คนรักถูกดึงมาร่วมในการศึกษาพฤติกรรมในครั้งนี้ด้วย
3. พวกเราทั้ง 4 หน่อ ออกจากเธคภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง หลังจากคิดหาเหตุผล
ต่างๆ นานา แล้วลงมติว่าไม่มีอะไรที่น่าจะมี น้ำหนักพอ ไม่ว่าจะอายุ อารมณ์ ความรู้สึก
วัยวุฒิ คุณวุฒิ สถาบันครอบครัว หรืออะไรก็เถอะ ให้ตายสิพับผ่า!!
4.รู้สึกไม่อยากไปเธคอีกเลย
5.อีกไม่กี่วัน เราก็อดรนทนไม่ได้ เล่าให้แม่ฟัง แม่เลยจับได้ว่าไปเที่ยว เธคมา แล้วแม่
ก็บอก สมน้ำหน้า ไม่เชื่อแม่เอง
สรุปว่า:
เรามั่นใจว่าความรู้สึกแบบนี้จะไม่เกิดกับเรา และเพื่อนๆ แน่ ถ้าท่านปุ ได้เป็นอธิบดี
กรมตำรวจในสมัยนั้น แต่อย่าถามเรานะว่าสมัยนั้นใครเป็น เราไม่รู้จริงๆ แต่ที่แน่ๆ
ไม่ใช่ท่านปุ แน่นอน
จากคุณ :
วรา
- [
20 ก.ย. 46 22:07:40
A:202.133.164.233 X:
]
3.เกลียดเธค
เมามั่ว(เรื่งเหล้า..เคล้าน้ำตา)
