ความคิดเห็นที่ 1 เหอ เหอ เหอ และแล้วก็เคี่ยวเข็ญจนได้อ่านจนได้ รอแล้วรออีกดูดิเจ้นี่ก็ดึกแล้ว ไก่ก็จะขันตามแล้ว แต่ก็ยางดีที่ได้อ่านก่อนครายรอตอนต่อปาย ฮะฮ้า ที่หนึ่งจงเจริญ เย้ เย้ จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 22 ก.ย. 46 01:52:01 A:202.133.169.134 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 เหอ  เหอ ที่หนึ่งมะได้  ขอที่สองนะเจ๊ จริงๆอยากเป็นที่สุดท้ายในจายเธออ้ะ   5555 จากคุณ : อุณากรรณ - [ 22 ก.ย. 46 03:44:08 A:172.183.44.59 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 เหอ เหอ ที่หนึ่งมะได้ ที่สองก็มะได้ ขอที่สามนะเจ๊ (ลอกคนข้างบนมาอ่ะ แหะๆ) รออ่านอยู่นะคะ เมื่อไหร่จะสืบกันซักที อิอิ จากคุณ : TSURUGI - [ 22 ก.ย. 46 05:43:52 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ^ _ __ __ _ __ _ __ _ _ _ __ _ __ ^!!!! เอ่อ อ่ะ นะ คะ.... จากคุณ : เอ่อ่อ่ะนะคะ - [ 22 ก.ย. 46 07:43:40 A:202.28.251.163 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 555555 เจ๊หมูตั้งชื่น nickname ไม่ไกลตัวเลยนะเนี่ยคนเขารู้หมด จากคุณ : ooo(=_=)" (น๋อนหนังสือ) - [ 22 ก.ย. 46 08:54:38 ]

ความคิดเห็นที่ 6 หุ..หุ... @^______^@ จากคุณ : P_JUNG - [ 22 ก.ย. 46 09:16:32 A:203.144.143.250 X:203.118.101.174 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เอ...แวมไพร์อะนะ  หมายถึงที่โลโก้หนุ่มที่มีค้างคาวคนนั้น คนที่ชอบใช้พื้นเขียวๆข้างบนหรือเปล่าหน้อ..ที่เป็นอะไรที่ เลื้อยๆๆอ่ะนะ  ใช่ป่าว...หุหุ  พลาดช็อตเด็ดไปได้ไงเรา... ว้า...........แย่จัง... ^_____________________________________^ จากคุณ : พยาบาลเกเร - [ 22 ก.ย. 46 09:27:05 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เลยยังไม่ได้เป็นสายลับเลย .. จากคุณ : scottie - [ 22 ก.ย. 46 10:07:17 ]

ความคิดเห็นที่ 9 555 แวะมาอ่านค่ะ หลังจากตามทวงเหย็งๆ จนเจ๊เบื่อหน้าซะแล้ว อ่านแล้วรู้เรยย ที่เจ๊ออนเอ็มอ่ะ ไม่ช่ายไรเร้ยย ต้องการไดอะล๊อก มาแต่งนิยายนี่เอง             เวงกำ แล้วที่อองคุยไว้จาเหลือเหรอเนี่ยยย อิอิ แอบย่องหนีไปดีกว่า... ((ร่างอ้วนๆกลมๆค่อยๆกลิ้งออกจากกาทู้ เงียบๆๆ)) จากคุณ : เจ้าของคฤหาสน์มาตามสายลับค่ะ. (อรพิม) - [ 22 ก.ย. 46 11:24:52 ]

ความคิดเห็นที่ 10 รึว่านี่จะเป็นเรื่องของหนูยีตอนโต... จากคุณ : เม-ดา - [ 22 ก.ย. 46 11:56:34 ]

ความคิดเห็นที่ 11 มาต่อแระค่า *** *** *** กว่าจะแซะตัวเองออกจากที่นอนได้  เวลาก็ล่วงเลยไปอีกเกือบชั่วโมง นภอร อาบน้ำแต่งตัวไปเรียนตามปกติ  แต่วันนี้หยิบรองเท้าส้นสูงออกมาใส่ แหม ใครจะไปรู้ เธออาจได้เจอเขาอีก หนุ่มผมยาวในฝันของเธอคนนั้น อาจจะเป็นเช้านี้เลยก็ได้  เธอเลยอยากจะดูเป็นผู้หญิงอ่อนหวานกับใครเขาบ้าง ย่ามใบเก่าที่เคยบรรจุของใช้สารพัด ที่เธอมักสะพายติดตัวอยู่เสมอ วันนี้ถูกแขวนเก็บไว้อย่างดี แล้วหยิบกระเป๋าสะพายที่มีอยู่เพียงใบเดียวขึ้นมา คว้าตำรับตำราแล้วก็เดินลงจากชั้นสอง  แม่ของเธอมองมาด้วยความประหลาดใจ “ อ้าว  น้ำ  วันนี้ มหา’ลัยมีงานเหรอลูก  แต่งตัวซะเรียบร้อยเชียว “ “ แหะ ๆ  หนูไปก่อนนะคะ  เดี๋ยวสาย “  ว่าแล้วก็รีบเดินออกจากบ้าน เพราะกลัวถูกซักต่อ *** *** *** รถสองแถวแดง พาหนะเดียวที่เป็นที่พึ่งของเธอ แล่นปุเลง ๆ มาแต่ไกล เห็นฝุ่นฟุ้งกระจาย เธอรีบโบกมือทันที  แล้วก้าวขึ้นไปบนรถอย่างระมัดระวัง เพราะรองเท้าส้นสูงที่สวมอยู่ เมื่อขึ้นรถได้ก็กวาดตามองไปรอบ ๆ เผื่อว่าจะเจอหนุ่มคนนั้น แต่ก็ต้องผิดหวัง ในรถ มีเพียงอาอึ้มแก่ ๆ  ลุงกับหลานคู่หนึ่ง  และผู้หญิงสาวอุ้มลูกเล็กอีกคนหนึ่ง เธอถอนหายใจด้วยความรู้สึกประหลาด  ทำไมถึงต้องคิดถึงเขาตลอดเวลาอย่างนี้ ทั้ง ๆ ที่เขาก็ไม่ได้หล่อเลิศเลออะไร  เธอเคยเห็นคนที่หล่อกว่านี้มาก็ตั้งเยอะแยะ ในมหา’ลัย มีหนุ่มหล่อที่เป็นขวัญใจของสาว ๆ ออกมากมาย  แต่สำหรับเธอแล้ว เธอไม่เคยรู้สึกหลงใหลได้ปลื้มไปกับเพื่อน ๆ เลยสักคน ออกจะรู้สึกขวาง ๆ เสียด้วยซ้ำ โดยเฉพาะหนุ่มคณะวิศวะ คู่อริตลอดกาลของเธอ  ที่เป็นตายยังไง ก็ไม่มีวันญาติดีกัน รถออกตัวมาจากจุดที่จอดรับเธอได้เพียงครู่เดียว  เธอก็หันกลับไปมองอย่างไม่ตั้งใจ แล้วก็ทันได้เห็นชายหนุ่มร่างสูง ผมยาวประบ่า  เพิ่งเดินออกมายังจุดที่เธอยืนอยู่เมื่อครู่ หัวใจเต้นระรัวด้วยความดีใจ ในที่สุดก็เจอเขา แต่รถแล่นด้วยความเร็วจากมาเสียแล้ว เธอยังคงมองเห็นเขายืนอยู่ตรงนั้น  กลายเป็นจุดเล็ก ๆ ที่ค่อย ๆ เลือนหายไปจากสายตา ถ้าไม่ติดว่ามีเรียนวิชาสำคัญวันนี้  เธอคงกระโดดลงจากรถและเข้าไปหาเขาแล้ว แต่ ก็ยังนึกไม่ออกอยู่ดี  ว่าเธอจะอธิบายเหตุผลที่เธอกระโดดลงจากรถสองแถวว่าไง เพื่อไม่ให้หนุ่มในฝันของเธอต้องตกใจ  เอาน่า.. อยู่ใกล้ ๆ กันแค่นี้ ต้องได้เจอกันอีกแน่ *** *** *** ณ. โต๊ะม้าหิน ใต้ร่มไม้ใหญ่ ที่สิงประจำของห้าสาวจอมซ่า คณะสื่อสารมวลชน “ อ๋อ  เพราะอย่างนี้  เธอก็เลยลุกขึ้นมาแต่งหญิงเหรอ ยัยน้ำ “ เพื่อน ๆ พยักหน้าหงึกหงัก พยายามกลั้นหัวเราะเอาไว้เต็มที่ ได้แต่ยิ้ม “ โธ่เอ๊ย  นึกว่าเพื่อนเราอยากจะเปลี่ยนอิมเมจใหม่ซะอีกนะเนี่ย “ ยัยมุก อดกลั้นต่อไปอีกไม่ไหว  เผลอหัวเราะออกมาคิก ๆ   เพื่อน ๆ ที่เหลืออีกสามคนจึงผสมโรงหัวเราะไปด้วย  ทั้ง กี้  ริน และ วุ้น แต่เมื่อเห็น นภอร หรือ น้ำ มองมานัยน์ตาเริ่มขวาง สี่สาวจึงนิ่งเงียบ “ แล้วน้ำรู้รึยังล่ะ ว่าเค้าเป็นใครน่ะ “  ยัยกี้ เปิดประเด็นใหม่ “ นั่นสิ ๆ  เค้าชื่ออะไร “  ยัยวุ้นก็เสริมมาบ้าง “ ไม่รู้อ่ะ “ นางเอกสาว ( จำเป็น ) ส่ายหน้า ใบหน้าเศร้าสลดลงไปทันที “ เฮ่ย ไม่รู้ได้ไง  ทำไมไม่ถาม “  ยัยริน ท่าทางใจร้อนกว่าเพื่อน “ อืม ไม่รู้สิ ตอนนั้น ชั้นนึกไม่ออกนี่หว่าว่าต้องถาม “  ( ก็คนกำลังตะลึงอยู่อ่ะ ) “ เฮ่ย งั้นอย่างนี้มันต้องสืบให้รู้ ให้ได้ “  ยัยมุกโพล่งออกมา สี่สาวที่เหลือทำตาโตแล้วถามออกมาพร้อม ๆ กันโดยมิได้นัดหมาย “ แล้วต้องทำยังไงล่ะ “ “ หึ.. หึ.. หึ .  ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกัน “  ยัยมุกหัวเราะเสียงต่ำ ก่อนจะตอบมา “ เวง.. ไอ้เราก็นึกว่ารู้ เห็นทำท่ากระตือรือร้นเหลือเกิน “  สามสาวส่ายหน้าดิก ส่วน นภอร นิ่งเงียบ เธอกำลังคิดว่า งานนี้เธอคงต้องลองสืบดูสักที แต่ว่า จะเริ่มยังไงล่ะ .นั่นสิ  จะเริ่มยังไง . เฮ้ออออออออ . “ ชั้นรู้แล้ว ๆ “  อยู่ ๆ ยัยรินก็โพล่งออกมาด้วยความดีใจ  ทุกคนหันไปมองทันที “ รู้ว่าไง “  สี่สาว ประสานเสียงถาม “ ก็ต้องหาตัวอย่างมาดูน่ะสิ “  ยัยรินยืดอกตอบมา ท่าทางภาคภูมิใจ “ ตัวอย่างไรฟะ  เฮ้ย มั่วป่าวอ่ะ ริน “ ยัยมุกมองเพื่อนแบบไม่ค่อยเชื่อถือ “ ไม่มั่ว ๆ ก็นี่ไงล่ะ “  รินชูกล่องสี่เหลี่ยมบาง ๆ ขึ้นมาให้เพื่อน ๆ เห็น “ อะไรเหรอ ริน “  สี่สาวยังคงทำหน้างง “ ไปเช่าหนังนักสืบมาดูสิ  โธ่เอ๊ย วีซีดีอ่ะ  ไปเช่ามาดูเลยนะน้ำ “  ยัยรินย้ำ ท่าทางจริงจัง “ ร้านซีดีเหรอ เออ แถวบ้านมีอยู่ร้านนึงพอดี เดี๋ยวลองไปดู “ นภอร ทำท่าครุ่นคิด เธอจำได้ว่า ในซอยถัดจากบ้านเธอไปมีอยู่ร้านหนึ่ง แต่เธอก็ไม่ได้ไปมานานมากแล้วล่ะ  รู้สึกจะเกือบปีแล้วละมั้ง   เดี๋ยววันนี้ลองแวะไปดีกว่า                                             *** *** *** ภารกิจของสายลับสาวยังไม่เริ่มค่ะ  เดี๋ยวมาต่อ .. รอแป๊บ . ( หุ หุ  ตามเคย.. ) จากคุณ : syringe - [ 22 ก.ย. 46 13:55:08 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ^ _ _ _ __ _ _ _ _ _____ ^!!! หุหุหุ จากคุณ : เอ่อ่อ่ะนะคะ - [ 22 ก.ย. 46 15:59:49 A:202.28.251.203 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 มาต่อแระค่า   ภารกิจนางเอกเพิ่งจะเริ่ม *** *** *** วันนี้ช่วงบ่าย ไม่มีเรียน นภอร จึงถือโอกาสรีบกลับบ้าน ซึ่งเป็นเรื่องผิดปกติ เนื่องจากเธอมักจะโอ้เอ้อยู่ประจำ ไม่ตรงกลับบ้าน  แต่ไปเม้าท์กับเพื่อน ๆ ต่อจนเย็น ลงจากรถสองแถวแดงแล้ว  เธอเดินเรื่อยเฉื่อย แต่ไม่ตรงเข้าบ้าน กลับเดินเลยไปอีกซอย ซึ่งเป็นที่ตั้งของร้านให้เช่าวิดีโอและซีดี  หน้าร้านแลดูเก่า ๆ เป็นตึกสองชั้นครึ่งปูนครึ่งไม้ แต่เมื่อผลักประตูเข้าไป โห แต่งร้านได้สวยถูกใจสาวห้าวมากค่ะ  เธอคิด  เห็นทีต้องมาแวะบ่อย ๆ ซะแล้วสิ ด้านหนึ่งเป็นชั้นวาง วิดีโอ  อีกด้านเป็น ชั้นวางซีดีตั้งเรียงราย แยกประเภทอย่างชัดเจน   ผนังแต่ละด้าน มีโปสเตอร์หนัง  ติดอยู่ประปราย ทั้งหนังเก่าและหนังใหม่ เหมือนร้านทั่ว ๆ ไป           ที่เด่นคือ  กรอบรูปภาพสีน้ำ ซึ่งวาดเลียนแบบใบปิดหนังเก่า ๆ ดูสวยคลาสสิคมาก                               เธอเดินไปรอบ ๆ เพื่อดูรูปสีน้ำอย่างทึ่ง ๆ ..ใครน้อ  ที่วาดอะไรแบบนี้ออกมาได้                                 นับถือจริง ๆ เลย ใช้แนวสีเอิร์ทโทนซะด้วย ดูอาร์ตมาก ๆ  ชักอยากเจอคนวาดซะแล้วสิ                                 โห.. นี่มีภาพสเก็ตซ์ด้วยถ่านชาโคล ด้วยล่ะ  แต่..ไม่ใช่รูปเลียนแบบใบปิดหนังเหมือนรูปอื่น กลับกลายเป็นภาพสเก็ตซ์ใบหน้าหญิงสาวคนหนึ่ง  ใบหน้าสวยหวาน  นัยน์ตานั้นเหมือนยิ้มได้ เฮ้อ... คนที่วาดรูปอย่างนี้ได้จะเป็นคนลักษณะแบบไหนนะ  คงจะเป็นศิลปินหนุ่มผมยาว ใส่กางเกงยีนส์ขาด ๆ เสื้อม่อฮ่อม  รองเท้าแตะแบบคีบ  ดูมอมแมม ๆ หน่อยรึป่าวหว่า เอ...  หรือจะเป็นเหมือน  หนุ่มในฝันของเธอ ที่เจอกันเมื่อวาน  เฮ้อออ.. อดคิดถึงไม่ได้อีกล่ะ         “ มาหาหนังเรื่องอะไรครับ “     เสียงหนึ่งดึงความคิดที่กำลังล่องลอยของเธอกลับมา นภอร หันไปมอง  แล้วก็พบลุงคนหนึ่งยืนยิ้มอยู่ข้าง ๆ หน้าตาท่าทางใจดี ที่สำคัญ  ร่องรอยความหล่อยังคงเห็นได้ชัด  เพียงมีริ้วรอยตามกาลเวลามาบดบังไปบ้าง “ เอ่อ  หนูจะมาหาซีดีหนังแนว สืบสวนอ่ะค่ะ “  บอกจุดประสงค์แล้วก็ยิ้มหวาน “ อ๋อ อยู่ด้านนี้ครับ  จะมีแนวสืบสวน สอบสวนอย่างที่หนูหา เยอะแยะ “ คุณลุง ชี้ไปทางชั้นวางซีดี ด้านหลังสุดของร้าน  พร้อมกับยิ้มตอบ “ เอ่อ.. หนูถามอะไรหน่อยได้มั้ยคะ “   “ ได้สิ “  คุณลุงทำหน้างง แต่ก็ไม่ปฏิเสธ “ ใครเป็นคนวาดรูปสีน้ำ กับภาพสเก็ตซ์พวกนี้อ่ะคะ สวยมากเลยค่ะ “ “ อ๋อ.. ลูกชายของลุงเองแหละ  หนูชอบหรือ ? “  ลุงยิ้มหน้าบานด้วยความภูมิใจ “ ค่ะ  สวยมากเลยนะคะ  หนูชอบ “  เธอมองไปยังภาพสเก็ตซ์นั้นอีกครั้ง “ แหม..เสียดาย  วันนี้ มาร์คมันไม่อยู่  ไม่งั้นหนูก็คงได้เจอล่ะ “  ลุงยังคงยิ้มปลื้ม โห ชื่อมาร์ค  ชื่อเหมือนตัวละครคนนึงในนิยายที่เธอติดใจและติดตามอ่านพอดีเลย บังเอิญแท้ อืม... ดูจากพ่อ  ก็พอจะอนุมานได้ว่าลูกคงหน้าตาหล่อเหลาเอาการ แหง ๆ ชักอยากเห็นหน้าซะแล้ว         “ ไว้หนูแวะมาวันอื่นสิ  วันนี้มันไปทำธุระในเมือง ยังไม่กลับ “  ลุงยังคงจ้อต่อ ในใจคิด  หนูมาแน่ค่ะ ลุง  อยากมาดูหน้านายมาร์ค ลูกชายลุง ว่าจะเหมือนที่คิดไว้รึป่าว ฮิ.. ฮิ.. แต่ปากกลับตอบลุงไปว่า.................. “ ค่ะ  ไม่เป็นไรค่ะ  เดี๋ยวหนูไปเลือกหนังก่อนนะคะ “   ยิ้มหวานอีกทีแล้วเลี่ยงไปเลือกหนังที่ชั้น   *** *** *** หลังจากเลือกหนังแนวสืบสวนมาได้ สามสี่เรื่อง นภอร ก็จากร้านนั้นมา เธอยังคงนึกถึงใบหน้าหนุ่มในฝัน  เขาชื่ออะไรหนอ เสียดายจริง ๆ ที่ไม่ได้ถามไว้ เวลาคิดถึง  เธอจะได้เรียกชื่อเขาได้ถูก ไม่ต้องมาแทนว่า “ หนุ่มในฝัน “ แบบนี้ ว่าแต่  เขาคนนั้น  จะคิดถึงเธอแบบที่เธอคิดถึงเขาบ้างไหมนะ  และ..เมื่อไหร่หนอ เราจะได้เจอกันอีก           *** *** *** พ่อกับแม่ทำหน้าตาตกใจ  เมื่อเห็นลูกสาวกลับเข้าบ้านตอนพระอาทิตย์ยังไม่ตกดิน “ อ้าว น้ำ  ทำไมวันนี้กลับเร็วล่ะ ลูก  ไม่สบายหรือเปล่า “  น้ำเสียงห่วงใยจากแม่ที่แสนดี " นั่นสิ ๆ  เป็นอะไรรึป่าวลูก "  พ่อถามมาบ้าง กลัวน้อยหน้าแม่ “ แหะ ๆ  ไม่เป็นอะไรค่ะ  พอดีอาจารย์งดสอนช่วงบ่าย หนูเลยกลับบ้าน “   เธอตอบแล้วก็เลี่ยงขึ้นห้อง  อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วก็หยิบซีดีที่เช่ามาออกจากถุง   อืม จะดูเรื่องไหนก่อนดีเนี่ย  แล้วจะเริ่มต้นยังไงน๊า   กับการเป็นสืบหาหนุ่มในฝันของเธอเนี่ย *** *** *** มีต่อ  แต่ไม่แน่ใจค่ะ  ว่าจะมาต่อให้พรุ่งนี้ หรือคืนนี้  เอาเป็นว่า ถ้าเขียนจบคืนนี้จะแปะให้ค่ะ ตอนนี้ ขอไปหาไรกินแป๊บ  หิว ๆ ๆ อ่ะค่ะ ......... แหะ ๆ   จากคุณ : syringe - [ 22 ก.ย. 46 16:27:31 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ู^______________________^ อ่ะนะ จากคุณ : พยาบาลเกเร - [ 22 ก.ย. 46 16:57:47 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ^ _ ___ ____________________________________________________________________________________________________________________________ ^ WOWWWWWWWWWWWWWWWWWWWW i love it....................................... ha ha ha จากคุณ : เอ่อ่อ่ะนะคะ - [ 22 ก.ย. 46 18:15:43 A:202.28.26.241 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 ความรักทำให้น้ำเปลี่ยนไปได้มากเลยเชียว ^_^ จากคุณ : O-HO - [ 22 ก.ย. 46 18:54:08 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มาต่อ ๆ แล้วค่า *** *** *** หลังจากนอนดูวีซีดีหนัง สามเรื่อง จบลง นภอร ก็ได้ข้อสรุปสำหรับการเริ่มต้น ใช่ค่ะ..  การเริ่มต้นที่จะสืบหาหนุ่มในฝันของเธอคนนั้น  สิ่งแรกที่จำเป็นต้องมี นั่นก็คือ รูปถ่าย  เนื่องจากหนังกี่เรื่อง ๆ เวลาตัวเอกตามหาใคร หรือสืบหาใคร ต่างต้องมีรูปถ่ายด้วยกันทั้งนั้น  แต่ก็นะ ถ้าเธอมีรูปถ่ายของเขาแล้ว คงไม่ต้องสืบ เพราะนั่นแปลว่า เธอรู้จักกับเขาจนได้รูปถ่ายของเขามา หรือขอถ่ายรูปเขามาได้ แล้วจะไปตามสืบหาพระแสงอันใด  หากมันเป็นเช่นนั้น . จริงมะ เฮ้อ คิดแล้วชักท้อ  จะไปดักรอที่ปากทาง  ก็ไม่รู้ว่าจะได้เจอหรือเปล่า แล้วก็คงเมื่อย แถมยังเสียอิมเมจ นางเอก ที่ต้องไปยืนรอพระเอกท่ามกลางแดดร้อนจ้า สภาพคงดูไม่จืด แล้วเธอก็มีหน้าที่สำคัญคือ  การเรียนนั่นเอง  เธอยังต้องไปเรียน  ช่วงนี้ใกล้สอบแล้วด้วย แต่หากจะอยู่เฉย ๆ ปล่อยให้เวลาผ่านไปเรื่อย ๆ  โดยหวังเพียงความบังเอิญจะพาเขา มาพบเธออีกครั้ง  นั่นก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่    และหากเขาไม่ใช่คนแถวนี้ เพียงแค่แวะมาเที่ยวล่ะ เราคงไม่ได้พบกันตลอดชีวิตแน่ ๆ เลย  แล้วเธอจะได้เจอหนุ่มในฝันแบบนี้เป็นครั้งที่สองหรือ ? โอ......  ไม่ ๆ ๆ      ยังไง เราก็ต้องพยายามจนถึงที่สุดสิ นภอร บอกกับตัวเอง อย่างน้อย  แค่เพียงได้พยายาม  ไม่ว่าผลมันจะเป็นอย่างไร  เธอก็คงจะไม่เสียใจ แต่ถ้าเธอปล่อยมันผ่านไป เธออาจต้องเสียใจไปตลอดชีวิตเลยก็เป็นได้ ( เว่อร์จริง ๆ อิ.. อิ..) งั้น เอาล่ะ  ในเมื่อไม่มีรูปถ่าย  เราก็วาดเอาเองก็แล้วกัน  มันคงพอกล้อมแกล้มไปได้ คงมองพอเหมือนล่ะน่า  แล้วค่อยเอารูปที่วาดนี้ ไปตามสืบหาว่าเค้าเป็นใคร อยู่ที่ไหน คิดได้แล้ว ก็ไม่รอช้า  เธอรื้อค้น หากระดาษ และดินสอสเก็ตซ์ภาพออกมาทันที สามชั่วโมงผ่านไป .. กระดาษหลายแผ่นถูกขยุ้มจนเป็นก้อน กระจายเกลื่อนเต็มพื้นห้องไปหมด นภอร ยังคงก้มหน้าก้มตา สเก็ตซ์ภาพหนุ่มในฝันอย่างสุดความสามารถ ในที่สุด . เธอก็เงยหน้าขึ้น  ภาพในกระดาษตรงหน้า ปรากฏรูปใบหน้าชายหนุ่ม ซึ่งไม่ได้ละม้ายคล้ายหนุ่มในฝันของเธอเลยสักนิด  หากจะมองให้ดูคล้ายบ้าง ก็คงเหมือนหนุ่มในฝันร้ายซะล่ะมากกว่า  เธอขยำกระดาษแผ่นนั้นทิ้งอย่างหงุดหงิด สงสัยงานนี้ต้องพึ่งมืออาชีพ  อืม แล้วเธอจะไปหามืออาชีพที่ไหนกันล่ะเนี่ย ที่เคยเห็นคนที่สเก็ตซ์ภาพตามคำบอกได้  ก็คงจะเป็นที่สถานีตำรวจนั่นแหละ( เคยดูจากทีวี ) แต่เธอจะกล้าเดินขึ้นไปบนโรงพัก  แล้วบอกกับเหล่าตำรวจหนุ่ม ๆ ( และไม่หนุ่ม ) หรือว่า “ เอ่อ  พี่ตำรวจคะ  ช่วยสเก็ตซ์ภาพใครคนหนึ่งให้หนูหน่อยสิคะ “   เธอนึกภาพตามที่คิด  ราวกับว่ามันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง ( โปรดนึกภาพตาม ) “ ได้สิครับน้อง  แล้วเค้าทำผิดข้อหาอะไรเหรอครับ “ ตำรวจคงตอบมาอย่างนี้ “ เอ่อ ( จะตอบไงดีล่ะเนี่ย ข้อหาอะไรดี อ้อ.. รู้ล่ะ ) เค้าเป็นขโมยค่ะ “   ไม่ลืมที่จะยิ้มหวาน “ อ่า.. น้องจำหน้าได้ใช่มั้ยครับ  งั้นเชิญนั่งก่อน ๆ เอ้า จ่า ไปเชิญนักสเก็ตซ์ภาพมาทีซิ “ ตำรวจหนุ่มยิ้มกว้าง ดาวสองดวงบนบ่าเปล่งประกายแวววาว ( โห.. นี่ขนาดเธอแค่คิดนะ ) เธอจ้องมอง พลางคิด พี่ตำรวจคนนี้ก็หน้าตาไม่เลว ( แหะ ๆ แค่คิดยังฟุ้งซ่านออกปานนี้เลย ) “ งั้นขอลงบันทึกประจำวันก่อนนะครับ  เหตุเกิดตอนกี่โมงครับ ที่ไหน และอย่างไร “ “ เอ่อ เรื่องมันยาวนะคะ “  เธอทำหน้าเหมือนไม่อยากจะเล่า “ ไม่เป็นไรครับ  ขอให้ไม่เสียรูปคดี ยาวแค่ไหน ก็เล่ามาเถอะครับ “ ตำรวจหนุ่มยิ้ม ใจดีจังเลยนะ  พี่ตำรวจคนนี้ เธอคิด พลางเริ่มเล่าเรื่องราวอย่างที่คิดว่าสั้นที่สุดแล้ว “ เมื่อวานนี้  ขณะที่หนูวิ่งขึ้นรถสองแถวคันสุดท้ายของวัน จนเกือบจะตกรถ (นี่สั้นแล้ว?) หนูขึ้นไปบนรถได้ ก็มองหาที่นั่ง  แต่ไม่มีที่ว่างเลย  พอดีมีชายหนุ่มคนหนึ่ง ก็คนนี้ล่ะค่ะ ที่หนูจะให้พี่ตำรวจช่วยสเก็ตซ์รูปให้ “ “ อ๊ะ นักสเก็ตซ์ภาพมาหรือยัง  มาฟังด้วยกัน จะได้เริ่มวาดกันเลย “ พี่ตำรวจหันไปเรียกลูกน้อง  แล้วนักสเก็ตซ์ภาพก็มานั่งอยู่ข้าง ๆ ในท่าเตรียมพร้อม “ อ่ะน้อง  เล่าต่อ ๆ เลยครับ “ พี่ตำรวจขยับปากกาในมือเตรียมจดบันทึกไปด้วย “ เอ่อ..ค่ะ  เค้าเป็นชายหนุ่มหน้าตาดี  อายุราว ๆ ยี่สิบกว่าปีค่ะ ผมดำยาวประบ่า เวลาลมพัดที ผมงี้ปลิวกระจายน่าดูมากเลยค่ะ “ เธอทำท่าเหมือนตกอยู่ในภวังค์ส่วนตัว พี่ตำรวจกับนักสเก็ตซ์ภาพทำหน้างง  แต่ก็จดและวาดตามไปแบบพยายามไม่ให้เสียรูปคดี “ ดวงตายาวรี นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้ม แววตาออกจะดุ ๆ หน่อยค่ะ  มองแล้วละลาย เฮ้อออ . คิ้วเข้ม ๆ  จมูกโด่ง ๆ  ริมฝีปากหยักได้รูปสวยมากค่ะ  เค้าพูดกับหนูว่า “ “ .”   พี่ตำรวจกับนักสเก็ตซ์ภาพนั่งอึ้ง  เกิดความเงียบขึ้นหนึ่งอึดใจ “ ว่า..น้องนั่งตรงนี้สิครับ  แล้วเค้าก็ลุกขึ้นให้หนูนั่ง  ตัวเค้าสูงมากค่ะ  คงสักประมาณ เกือบ 180 เซนติเมตร  หนูก็เลยนั่งลงแทนเค้า แล้วเค้าก็เลยเดินไปโหนราวที่ท้ายรถค่ะ “ “ เอ่อ . แล้วยังไงต่อครับ “  พี่ตำรวจเริ่มทำท่าไม่ค่อยสบายใจ แต่ก็ยังไม่อยากขัดจังหวะ “ หนูนั่งมองเค้า จนกระทั่งแม่โทรมา  พอหนูรับโทรศัพท์เสร็จ  มองไปอีกที ก็พบว่า..” “ ครับ  เค้าขโมยอะไรไปเหรอครับ “   พี่ตำรวจคงเริ่มจะหมดความอดทนในการฟัง  ส่วนนักสเก็ตซ์ภาพวางดินสอลง “ ยังค่ะ ยังเล่าไม่จบ  หนูมองไปอีกที  เค้าก็ไม่ได้อยู่ตรงท้ายรถแล้วอ่ะค่ะ  หนูเสียใจมาก..” “ ?!? “     พี่ตำรวจกับนักวาดมองหน้ากัน “ แล้วเค้าก็ถามหนูค่ะว่า หาอะไรเหรอครับ  หนูหันกลับไปอีกที ก็พบว่าเค้ามานั่งอยู่ข้าง ๆ นี่เอง ..” พี่ตำรวจกับลูกน้อง ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก  เริ่มขยับปากกาและดินสอในมือต่อ “ จากนั้นเค้าก็ถามว่าบ้านหนูอยู่ไหน  พอดีถึงบ้านหนูพอดี หนูก็เลยลงจากรถค่ะ   แต่เค้าก็ตามลงมาด้วยนะคะ เค้าคงอยู่แถวนั้น  แล้วเราก็ไม่ได้เจอกันอีก “ สาวเจ้าทำหน้าเศร้าสลด ส่วนพี่ตำรวจขมวดคิ้ว  นักสเก็ตซ์ภาพวางดินสออีกครั้งหนึ่ง ทั้งสามคนถอนหายใจออกมาพร้อม ๆ กัน แล้วก็มีแต่ความเงียบสงัด สงัดไปทั้งโรงพัก “ สรุปว่า..  เค้าขโมยอะไรไปล่ะครับ “  ในที่สุดพี่ตำรวจหนุ่มก็ทนความเงียบต่อไปอีกไม่ไหว   ทุก ๆ คนบนโรงพัก พากันล้อมวงเข้ามา หลังจากยืนแอบฟังตามมุมต่าง ๆ มานานแล้ว นักสเก็ตซ์ภาพยื่นกระดาษที่สเก็ตซ์ภาพคนร้าย  เอ๊ย หนุ่มในฝันมาให้เธอดู เธอก้มหน้านิ่งไปอีกอึดใจใหญ่  กว่าที่จะเอื้อนเอ่ยถ้อยคำที่ทุกคนรอคอยออกมาได้ “ เอ่อ เค้าขโมยหัวใจหนูไปอ่ะค่ะ “   “ ว่าแต่  พี่สเก็ตซ์ไม่เหมือนเค้าเลยอ่ะค่ะ  นี่มันเหมือนโจรมากกว่า เอ่อ  งั้นหนูไปล่ะค่ะ “ “ อ้าว ..น้องจะไปไหนล่ะครับ “ หนุ่ม ๆ ทั้งโรงพักตกตะลึง “ หนูจะไปหาคนมาสเก็ตซ์ภาพเหมือนเค้าค่ะ “ ตอบพร้อมกับยิ้มหวานอีกที กลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง เฮ้ยยยย .. นี่เราเป็นอะไรไปเนี่ย  นึกอะไรได้เป็นจริงเป็นจังขนาดนี้ นภอรสะบัดหน้าไล่ความมึน  สงสัยจะจดจ่อกับการวาดรูปมากเกินไป แล้วนี่เธอจะให้ใครวาดรูปให้ล่ะเนี่ย เพื่อน ๆ เธอก็ไม่มีฝีมือทางนี้เลยสักคน ในที่สุด หลังจากหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่นาน  เธอก็ทำท่าเหมือนจะนึกอะไรได้ อ๊ะ ใช่แล้ว  ก็พี่มาร์ค ร้านให้เช่าซีดีหนังไงล่ะ  รูปที่เค้าวาดน่ะ ฝีมือขนาดนั้น หุ.. หุ.. ที่สำมะคัญ  ท่าทางจะหล่อ  แถมชื่อเดียวกับหนุ่มหล่อในนิยายที่เราชอบด้วย พรุ่งนี้เถอะ  พรุ่งนี้  นภอร คิด  รอยยิ้มยังปรากฏบนริมฝีปากที่เริ่มหยิบขนมใส่เข้าไป หวังว่าพรุ่งนี้  ภารกิจของสายลับจำเป็นเฉพาะกิจ จะสำเร็จสักที   หึ.. หึ.. หึ.. แล้วหญิงสาวก็หยิบบรรดาขนมนมเนย ที่วางไว้รอบตัวใส่ปากอย่างมีความสุขต่อไป *** *** *** จบตอนเท่านี้ก่อนนะคะ  ตอนหน้าจะพยายามจบแระ  ถ้าขยัน พรุ่งนี้อาจได้อ่านกันค่ะ         แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 46 20:37:35 จากคุณ : syringe - [ 22 ก.ย. 46 19:31:39 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ^ __________________________________________________________________________________________________________________________________________________________ ^ WOWWWWWWWWWWWWWWWW I LOVE IT........................... VERY MUCH......... จากคุณ : เอ่อ่อ่ะนะคะ - [ 22 ก.ย. 46 19:46:27 A:202.28.26.241 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 เป็นเอามากเหมือนกันนะนั่น - -" จากคุณ : เจ้าหญิงน้อย - [ 22 ก.ย. 46 20:07:47 A:202.57.178.181 X: ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขโมยหัวใจจจจจจจจจจจจจจจ 555555555555555555 ขำอ่ะ  คิดได้ไงอ่ะเจ๊ แหมตอนต้นเรื่องเจ๊ น่าจะใส่กลอนอันไพเราะของหนูลงไปด้วยนะนั่น เก็บรายละเอียดๆ จริงๆเจ๊  มิน่ายามออน เจ๊ถึงชอบหายตัวไปบ่อยๆ มัวแต่ไปเซฟไดอะล็อก นั่นเอง ไว้งวดหน้า ขอเปงนางเอกมั้งนะเจ๊นะ อิอิ จากคุณ : *แชมพู* - [ 22 ก.ย. 46 20:08:32 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ตลกอ่ะเจ๊!! ตอนที่คิดจะไปให้ตำรวจสเก็ตซ์ภาพอ่ะ ฮาอย่างแรง จากคุณ : mayzika - [ 22 ก.ย. 46 20:37:48 ]

ความคิดเห็นที่ 22 โอย...โจรปล้นใจ 555 ขำๆ จากคุณ : ooo(=_=)" (น๋อนหนังสือ) - [ 22 ก.ย. 46 21:19:13 ]

ความคิดเห็นที่ 23 หิ้ววววววววววววววววววววววววววว โจรขโมยหัวจายยยยยยยยยยย จากคุณ : TSURUGI - [ 22 ก.ย. 46 23:41:39 ]

ความคิดเห็นที่ 24 โอ้ววว ลงทุนมากๆ เลย ^____^ จากคุณ : O-HO - [ 23 ก.ย. 46 00:01:21 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขำตาม (โจรปล้นใจ)   ooo(=_=)" (น๋อนหนังสือ) เจ๊ถ้าหนูมีหนุ่มในฝันที่อยากตามหามั่ง ขอใช้วิธีนี้น่ะ  ไปบอกตำรวจให้สเก็ตซ์ให้น่ะ   เหอ ๆๆๆ จากคุณ : อุณากรรณ - [ 23 ก.ย. 46 00:10:17 A:172.181.79.72 X: ]

ความคิดเห็นที่ 26 เหอ เหอ ตำรวจขานู๋ขอแจ้งฟาม เมื่อวันที่ 13ตอนบ่าย6เห็นจะได้ มีชายคนหนึ่งไม่รู้ว่าชื่ออะไร เค้าย่องมาขโมยหัวใจ กะเซี่ยงจี๋นู๋อ่ะค่ะ จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆๆ - [ 23 ก.ย. 46 00:18:26 A:202.133.176.92 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 เจ๊ๆๆๆ หนายว่ามีพล็อตแล้วงายยยย ทำมายยังไม่จบซะทีคะ.... ((อุตส่าห์ช่วยครีเอท หุ หุ หุ ...)) แฮ่มๆๆ....เด๋วเราก้อขโมยมุขหรอก....อิอิ.... จากคุณ : เจ้าของคฤหาสน์กระหายเลือด.. - [ 24 ก.ย. 46 09:03:16 A:203.157.14.246 X:203.157.125.20 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เอิ้กๆ ยังงี้นี่เองชื่อ There you'll be ฮ่าๆๆๆๆ เป็นไปได้ถึงเพียงนี้ เจ็หมูก็นะ เซพตลอดเลย เอิ้กๆๆ นายมาร์คๆๆ ฮ่าๆๆๆ เอิ้กๆๆๆ เจอแน่เลยเนอะ ที่ร้านน่ะเนอะ จากคุณ : ชินตาโร่ - [ 24 ก.ย. 46 09:35:05 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เจ๋งๆๆๆ จริง หนูน้ำนี่ อนาคตทางการงานท่าจะไปได้แจ๋วนะครับ  หุๆๆ แล้วเมื่อไหร่นายมาร์ค เอ๊ย หนุ่มในฝัน จะมาอวดโฉมแสดงบทบาทเต็มๆ ซะทีน้อ ปล่อยให้ฉาวรอมาแสนนานแล้วนะ  อุๆๆ จากคุณ : คุณพีท (PeterPuck) - [ 24 ก.ย. 46 12:54:22 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เอิ๊กๆ สนุกจังค่ะ ไปตามอ่านตอนเก่าๆ มาแล้ว ชอบมาก อิอิอิอิ   ตอนคิดเหตุการณ์ในโรงพักขำสุดๆ จากคุณ : ศรีจิตรา - [ 24 ก.ย. 46 18:04:41 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ตอนต่อนี่ขำสุดขีด เกือบพลาดไปแล้วไหมล่ะ !! จากคุณ : เ จ้ า ห ญิ งน้ อ ย - [ 24 ก.ย. 46 21:41:25 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ตอนจบมาแระค่า...... +@+@+ ** At First Sight ** +@+@+ ตอน แล้วเรื่องราวก็จบลงด้วย . http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2471360/W2471360.html ขอบคุณที่ติดตามค่ะ..... จากคุณ : syringe - [ 27 ก.ย. 46 00:09:35 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ฮามากตอนที่นึกภาพตามตอนไปบอกตำรวจอ่ะค่ะ 55 จากคุณ : นวล - [ 22 ก.พ. 48 11:09:16 A:128.103.186.48 X: ]