เรามันตัวสำรองคนหนึ่ง

    เจ้าหล่อนลากผมไปไหนต่อไหนหลายต่อหลายหน  ด้วยเหตุผลสั้น ๆ  ง่าย ๆ
    "ยืมควงหน่อยนะหนุ่มน้อย"
    "ผมไม่ใช่หนุ่มน้อย" ผมมักเถียงหล่อน  ที่ชอบหัวเราะกับอาการหัวฟัดหัวเหวี่ยงของผม   หล่อนไม่ต่อล้อต่อเถียง แล้วลากผมไปไหนต่อไหนอย่างไม่เกรงใจ  ไม่สนว่าผมจะคิดยังไง  ก็คิดกับหล่อนนั่นแหละ
    ตำแหน่งกันชน  ยามที่หล่อนอยากสลัดรักหนุ่ม ๆ ที่ทำให้ขัดใจมันเหมาะกับผมมากนักหรือ  หล่อนไม่เคยสาธยาย  ก็หล่อนเห็นผมเป็นเพียง
    "น้องชายฉันเอง  หล่อมั้ย" กับเพื่อนสาว  หลังจากยั่วเย้าผู้ชายในอดีตให้แว่บหายไปแล้ว  หล่อนมักจะแนะนำผมอย่างนั้น  เพียงเพราะผมเป็นเพื่อนของน้องชาย  แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่า ผมไม่มีหัวใจไม่ใช่หรือ

    หรือคิดว่าผมไม่มีหัวใจ
    คิดอยากจะทำอะไรก็ทำ

    "พอกันที  ผมไม่เป็นกันชนให้ป้อมอีกแล้ว"

    "เรานี่เหลือเกิน  บอกกี่ครั้งกี่หนแล้วว่าให้เรียกพี่"

    "มันเรื่องอะไรล่ะ  ก็ทีต่อหน้าคนอื่นทำไมให้เรียกป้อมเฉย ๆ ได้" ผมเถียงสิ

    ผมโวยวายทุกครั้ง  แต่ก็หลวมตัวทุกที  หล่อนช่างอ้อนจะตาย  พี่สาวคนนี้  จนแล้วจนรอดผมก็ทำใจไม่ได้  เพราะว่า

    ....ไม่อยากเป็นน้องชายแล้วหละ.....

    ผู้หญิงเจ้าชู้  ผมว่าหล่อนเจ้าชู้เอาการ  และมีเสน่ห์ร้ายกาจ  ชายหนุ่มแต่ละคนของหล่อน  ล้วนแล้วแต่อยู่ในสายตาเพศตรงข้าม  แต่เขาเหล่านั้นกลับสยบหล่อน  รวมถึงผมด้วย  ซึ่งนั่นก็หมายความว่า  ผมเองก็มีเสน่ห์สำหรับเพศตรงข้ามไม่แพ้ใคร

    "แฟนล่ะซี  แต่เค้าไม่หึงพี่นะ  พี่ยืมควงเฉย ๆ"

    (มีต่อ...สั้น ๆ ก่อน  เดี๋ยวเน็ตล่มอีก)

    จากคุณ : สักกา - [ 23 ก.ย. 46 23:21:26 A:203.156.27.150 X: ]