มาต่อแล้วค่ะ ใครที่ยังอ่านตอนที่แล้วไม่ถึง คคห. 17 กลับไปอ่านก่อนนะคะ เดี๋ยวไม่ต่อเนื่อง
ความเดิมตอนก่อน ๆ ค่ะ
1. +@+@+ ** At First Sight ** +@+@+
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2459336/W2459336.html
2. +@+@+ ** At First Sight ** +@+@+ ( ตอนต่อมา )
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2460621/W2460621.html
3. +@+@+ ** At First Sight ** +@+@+ ( ตอน ไม่มีใครวาน.. แต่หนูต้องการเป็นสายลับ )
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2464334/W2464334.html
ตอน..แล้วเรื่องราวก็จบลงด้วย.........
ประตูร้านให้เช่าวิดีโอและซีดีร้านนั้น แลเห็นว่าอยู่ห่างออกไปอีกเพียงไม่ถึง สิบเมตร แล้ว
แต่ นภอร กลับชะลอฝีเท้าที่ก้าวอย่างเร่งรีบมาจากบ้านลง เหมือนยังลังเลใจอะไรบางอย่าง
เธอค่อย ๆ เดินเข้าไปยังหน้าร้าน แต่ไม่ได้ตรงเข้าร้านไปเลยทีเดียว หากแต่ยืนรีรอแล้วมองเข้าไปยัง
กระจกหน้าร้าน อย่างสำรวจตรวจตรา ทว่า ไม่ได้แอบมองหาหนุ่มหล่อ ..ไม่ได้ดูโปสเตอร์หนังใหม่
เราดูดีรึยังนะเนี่ย ผมเพิ่งสระมา ยังไม่แห้งดีเลย อ๋า
ตาโหลเชียว สงสัยเพราะนอนไม่ค่อยหลับ
เธอบ่นพึมพำอยู่กับคนเดียว ใช่ค่ะ.. เธอเพียงกำลังสำรวจตรวจตราทรงผม และ ใบหน้าของตน
จากเงาที่สะท้อนออกมาจากกระจกนั่นเอง โดยลืมไปเสียสนิทเลยว่า เจ้ากระจกสีชาแบบนี้
ในเวลากลางวันอย่างนี้ คนที่อยู่ภายในจะมองออกมาเห็นคนที่อยู่ภายนอกได้อย่างชัดเจนเพียงไร
น้า ๆ มายืนทำไร หน้าร้าน ?
เสียงที่ดังมาจากเบื้องล่าง ทำให้เธอต้องหยุดพิจารณาเงาตัวเองในกระจก แล้วก้มลงไปมอง
ก็เห็นเด็กชายวัยประมาณ ห้าขวบ กำลังยืนจ้องเธอตาแป๋ว มีแววฉงนอยู่ในดวงตากลมโตคู่นั้น
มือเล็ก ๆ นั่นเกาะขากางเกงเธอไว้แล้วกระตุกเบา ๆ พร้อมกับถามย้ำมาอีกครั้งหนึ่ง
ถามทำไมไม่ตอบล่ะ ว่าไงล่ะน้า มายืนทำไรหน้าร้านนี่ ? เจ้าของเสียงเข้ม คิ้วขมวดยุ่ง
เอ่อ
มาคืนซีดีอ่ะ ว่าแต่ เรียกพี่ได้มะ หนู อย่าเรียกน้าเลย มันดูแก่ ๆ ไงไม่รู้
เธอยิ้มให้เจ้าหนูอย่างเอ็นดู พลางคิด หน้าตาน่ารักดี แต่จะน่ารักกว่านี้ ถ้าเรียกเธอว่าพี่
งั้นก็เข้ามาจิ มา ๆ เดี๋ยวป๋มพาน้า เอ๊ย.. พี่เข้าร้านเอง
เจ้าหนูยิ้มอวดฟันหลอแล้วลากมือเธอเข้าทางประตูร้าน ยังดีนะที่เปลี่ยนสรรพนามให้เธอแล้ว
หัวไวใช้ได้ ไม่เลว ๆ เธอคิดแล้วเดินตามแรงลากจูงของเจ้าหนูตัวเล็กนั่น เข้าร้านไปโดยดี
อ้าว
เจ้าเมฆ ไปพาใครมาล่ะนั่น
คุณลุงใจดีคนเมื่อวาน เอ่ยขึ้นยิ้ม ๆ เมื่อเงยหน้าขึ้นมาเห็นเข้า แล้วก็ทำท่านึกขึ้นได้ เมื่อเห็นหน้า
อ๊ะ
หนูคนเมื่อวานนั่นเอง วันนี้เอาซีดีมาคืนเหรอ หนู
ค่ะ แล้วก็จะมาหาพี่มาร์คด้วยค่ะ คุณลุง นภอรยิ้มหวานแล้ววางถุงซีดีลงบนเคาน์เตอร์
มีธุระอะไรกับ ไอ้มาร์คมันเหรอหนู อ๋อ
หรือว่าจะมาให้วาดรูปให้ คุณลุงยิ้มกว้าง
ค่ะ หนูอยากให้พี่เค้าวาดรูปให้ค่ะ อิ.. อิ.. จะมาดูหน้าพี่มาร์คด้วยล่ะ เธอคิด
ว้า
หนูคงมาเสียเที่ยวแล้วล่ะ วันนี้เขาเข้าไปในเมืองน่ะหนู ไม่อยู่หรอก กว่าจะกลับก็ค่ำ ๆ
อ้าว แย่จัง หนูตั้งใจมาเลยนะคะเนี่ย วันนี้
เธอทำหน้าผิดหวัง ก็แล้วเมื่อไหร่จะได้เริ่มสืบหาหนุ่มในฝันกันล่ะเนี่ย เฮ้อ..
งั้นเอาอย่างนี้มั้ยล่ะหนู เดี๋ยวลุงจะบอกให้ว่า หนูเอารูปมาฝากวาด ฝากรูปไว้สิ
ไม่มีหรอกค่ะ โธ่ ก็ถ้ามีรูป หนูจะมาให้วาดเรอะ เธอนึกแล้ว ถอนหายใจออกมาอย่างอ่อนใจ
อ้าว งั้นยังไงดี งั้นพรุ่งนี้หนูมาใหม่ละกัน ลุงจะบอกเค้าไว้ให้รอหนูดีมั้ย คุณลุงเสนอมา
ก็ได้ค่ะ งั้นพรุ่งนี้หนูค่อยมาใหม่ละกันนะคะ อย่าลืมบอกให้พี่มาร์ครอหนูนะคะ
เธอย้ำก่อนจะเดินจากมา กำลังจะออกประตูร้านอยู่แล้วเชียว แต่เสียงเล็ก ๆ เรียกเธอไว้
พี่คร้าบ ๆ
มีไรเหรอจ๊ะ หนู เธอหันไปยิ้มหวานด้วยว่าเสียงเรียกขานนั้นถูกใจยิ่งนัก
ตังอ่ะตัง ยังไม่จ่ายเลยพี่ เจ้าตัวเล็กแบมือมาหราตรงหน้า หน้าตาขึงขัง
อ่ะ.. โทษที พี่ลืมไป
แหะ ๆ ขอโทษค่ะลุง นี่ค่ะ ตังค่าซีดี แล้วพรุ่งนี้หนูมาใหม่นะคะ
หันไปยิ้มกร่อย ๆ ให้ลุงเจ้าของร้าน พอจ่ายตังแล้ว เธอก็รีบออกจากร้านมาด้วยความเซ็ง
พี่มาร์คก็ไม่ได้เจอ หนุ่มในฝันก็ยังไม่รู้จะไปสืบหาที่ไหน วันนี้ทำอะไรไม่สำเร็จสักกะอย่าง
นภอร กำลังเดินเหม่อ คิดอะไรฟุ้งซ่านตามประสา พลางแหงนมองดูท้องฟ้าเบื้องบน
ลมพัดกรรโชกมาเป็นระยะ ท้องฟ้าดำทะมึนไปด้วยเมฆฝน ท่าทางฝนคงใกล้จะตกเต็มที
เธอมัวแต่มองดูฟ้า โดยไม่ได้มองทาง จึงชนเข้ากับใครบางคนที่กำลังเดินมาอย่างเร่งรีบ
เฮ่ย
เดินภาษาอะไรฟะ ไม่ดูตาม้าตาเรือ เธอโวยวายออกไปทันที ตามประสาสาวอารมณ์ร้อน
อ้าว เสียงอุทานที่ดังขึ้น ทำให้เธอต้องเงยหน้าขึ้นมองคนตรงหน้า อย่างงง ๆ
อ๊ะ
.. เธอตะลึงยืนนิ่ง อ้าปากค้าง พูดอะไรไม่ออก รู้สึกสับสนจนเรียบเรียงความคิดไม่ถูก
น้องนั่นเอง
. เสียงทุ้มยังคงพูดต่อ ผมดำยาวประบ่าพริ้วไหวตามแรงลมที่พัดกรรโชกมา
เสียงฟ้าครางครืน พร้อมประกายแลบแปลบปลาบของสายฟ้า ตามมาด้วยเสียง.. เปรี้ยง ดังสนั่น
ว๊าย นภอร ลืมตัวผวาเข้าหาคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยความตกใจ ( หรือจะตั้งใจก็ม่ายรู้ อิ.. อิ.. )
.....นานเท่าใดไม่มีใครรู้ ยกเว้นสองหนุ่มสาวยืนนิ่งอยู่ ท่ามกลางสายฝนที่เริ่มโปรยปราย....
*** *** ***
เดี๋ยวมาต่อ กรุณารออึดใจใหญ่ ๆ ..........
จากคุณ :
syringe
- [
26 ก.ย. 46 21:47:40
]