สวัสดีค่ะทุกคน
ในวันที่ 26 กัยยายน 5 ตุลาคม เป็นช่วงการจัดงานมหกรรมหนังสือและสื่อการศึกษาระดับชาติ ครั้งที่ 8 ซึ่งเป็นงานที่ คนหลงเสน่ห์การอ่านและรักหนังสือหลายๆคนต้องไม่พลาด อยากจะไปร่วมงานแน่ๆ
หนูยีก็เป็นคนหนึ่งค่ะ ที่ชื่นชอบการไปเดินอยู่ท่ามกลางบรรดากองทัพหนังสือ และก็มักจะพยายามตะเกียดตะกายไปให้ได้ทุกครั้งที่จัดงาน ถึงแม้จะไม่มีตังค์ซื้อก็ตาม ขอแค่ไปยืนลูบๆ คลำๆ หนังสือก็ยังดี (ฮิ ฮิ)
แต่ว่าปีนี้พิเศษนิดหน่อยค่ะ ออกจะทำให้หนูยีตื่นเต้นมั่กๆ กับการไปงานหนังสือคราวนี้ ก็เพราะว่า..จะเป็นวันที่หนูยีจะได้พบกับบรรดา นัก(อยาก)เขียน และนัก(อยาก)อ่าน ในถนนนักเขียนตั้งหลายคนนี่สิคะ
. ตื่นเต้นค่ะ
ตื่นเต้น
แล้วก็เพราะความตื่นเต้น หลังจากที่ไปเที่ยวกลางคืนกลับมาบ้านแล้วหนูยีก็เลยนอนไม่หลับ(แล้ววันหลังจะเอาเรื่องเที่ยวกลางคืนมาเล่าค่ะ) แล้วกว่าจะข่มตาหลับได้นั้น ก็ปาเข้าไปเกือบตี 2 ได้ แล้วผลของการนอนไม่หลับปรากฏว่า
..
เช้าวันที่ 27 กันยายน
8.40 น.
เจ๊ยีๆ ตื่นได้แล้ว..แม่เรียกไปกินข้าวเช้าแล้ว เสียงน้องชายหนูยีเข้ามาปลุก
อืม
ยังไม่หิวจะนอน เดี๋ยวลงไปกินเอง ว่าแล้วก็ชักผ้าห่มคลุมโปง แล้วนอนต่อ
ไม่ได้แม่บอกว่า สายแล้ว เจ๊ยีนอนกินบ้านกินเมือง เจ้าน้องชายไม่เลิกที่จะฉุดพี่สาวให้ลุกขึ้นจากที่นอนตามคำสั่งหม่าม๊า
อืม
เมื่อคืนเจ้นอนไม่หลับนะ กว่าจะหลับตี 2 ขอนอนก่อนจิ เสียงเริ่มหงุดหงิดขึ้นมา เพราะถูกรบกวนการนอนอย่างแสนสุข
ไม่ได้ แม่บอกให้ตื่น จะเก้าโมงอยู่แล้วนะ
จะเก้าโมงแล้วหรอ
ทำไมตัวเองนอนกินบ้านขนาดนี้นะ เก้าโมง เก้าโมง..อืม
เก้าโมง!!! จากที่เมื่อกี้ คิดๆแต่ไม่ยอมลืมตา พอหัวสมองเริ่มทำงานยีก็ลุกพรวดจากที่นอน เพราะนึกขึ้นได้ว่า 10 โมงนัดเจอกับพวกพี่ๆ ในงานมหกรรมหนังสือฯ จะเก้าโมงแล้วยังไม่ลุกขึ้นจากเตียง
เพียงแค่นั้น ไม่ต้องรอให้น้องชายแซะออกจากที่นอน หนูยีก็วิ่งขึ้นไปอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อ แล้วรีบลงมากินข้าวเช้า(ถึงสายเพียงไหน ของเช้าก็ไม่ลืมเด็ดขาดคะ) เสร็จแล้วก็รีบเผ่นออกจากบ้านไปขึ้นรถเมล์ ตอน 9 โมงตรงพอดี
ขณะหนูยีนั่งรถไป ก็นั่งลุ้นไปตลอดเส้นทาง ขอให้ไปทันๆๆ 10 โมง แต่ว่า
รถมันก็ไม่ค่อยยอมขยับสักทีค่ะ
ติด ได้ตลอดทุกไฟแดง หนูยีได้แต่นั่งร้อนรนตลอดสาย
พอ 10 โมง..เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
เจ๊หมูโทรมาคะ
ฮัลโหล ยีรับสายค่ะ
ยีหรอ
ถึงไหนแล้วละ เสียงเจ๊หมูถามมาตามสาย
เจ๊ขา
. ยีขอโทษ ~~~
.. ยียังไม่ถึงเลยอะ~~ เสียงยีตอบอ่อยๆกลับไป
ไม่เป็นไรยี เจ๊ก็ยังไม่ถึง แต่พวกคูออง หมิง เมย์ ถึงแล้ว แล้วเราเป็นไรเปล่านี่ เสียงแย่มากๆเลย
ไม่เป็นไรค่ะ
ยีแค่รู้สึกผิดมาก มากๆ ที่ไปสายขนาดนี้ ยีตอบไปด้วยความรู้สึกสำนึกผิดเต็มที น้ำตาซึ่มๆแระ ก็มีอย่างที่ไหน
เป็นเด็ก(อายุน้อยสุด)ไปให้ผู้ใหญ่รอได้ไง
เอาน่าไม่เป็นไร พวกเจ๊รอได้แค่นี้นะ แล้วเจ๊ก็วางสายไป
ยีก็ได้แต่นั่งลุ้นตลอดทางว่าเมื่อไหร่จะถึงๆๆๆๆ จนเข็มยาวของนาฬิกาเดินไปถึงเลข 4 เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีก
ยีตอนนี้ถึงไหนแล้วอะ เจ๊หมูโทรกลับมาเช็ก
~~ แง้..~~~ อยากร้องให้ค่ะ
.สายสุดๆเลยตอนนี้ ก็เลยตอบเสียงอ่อยสุดๆ กลับไปว่า
เลยฟรอจูนมาแล้วคะเจ๊
แล้วมันอยู่ตรงไหนละยี เจ๊หมูถามกลับ
ยีก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ยีไม่รู้ว่าตรงนี้มันเรียกว่าอะไร
อืม
ยังไม่ถึงอโศกสินะ
คือพวกเจ๊กำลังคิดกันอยู่ว่า จะรอยีหรือว่า จะไปกินข้าวก่อนดี
เจ๊ขา ไปทานข้าวก่อนเลยค่ะ ไม่ต้องรอยี เดี๋ยวยีไปถึงแล้วโทรหานะคะ ยีรีบบอกออกไป ก็คนเดียวที่สายนี่ค่ะ..แย่มั่กๆ เลย
โอเคจ้ะ งั้นพวกเจ๊ไปทานข้าวก่อนนะ แล้วเจ๊ก็วางสายไป
เฮ้อ
.เมื่อไหร่มันจะถึงละนี่ สายสุดๆแล้วนะ
. ยังดีนะคะ พอสักพักรถก็ไม่ค่อยติดแล้ว..ทำให้อีก 10 นาที ต่อมา หนูยีก็มาถึงศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ พอข้ามถนนเสร็จ ยีก็รีบวิ่งใหญ่เลยค่ะ..(ก็สายมาตั้งครึ่งชม. แล้วนี่)
เข้ามาข้างในได้หนูยีก็ควักโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์หาเจ๊หมูทันที สอบถามสถานที่อยูปุ๊บ หนูยีก็ตรงไปสู่ที่บรรดาพี่ๆ นั่งทานข้าวดื่มน้ำกัน
..
ตอนเดินไปถึง หนูยีก็ตื่นเต้นค่ะ
ตื่นเต้นๆๆ ทำไงดีนี่
ภายในโต๊ะก็มีพี่จ๊ะ..โอเลี้ยงแก่ๆ หน้าตาไม่ดูแก่เหมือนชื่อเลย ออกจะน่ารัก
แต่พูดมากสุดๆๆ ตอนหนูยีไปถึงนี้ พี่จ๊ะ พูดไม่หยุดเลยนะคะ
พูดๆๆๆ
แล้วก็พูด..ๆๆ กัดพี่หมิงเป็นระยะ(แบบถี่ๆ)
โดยมีพี่เมย์ร่วมด้วยช่วยกัน ต้องบอกว่า พี่สองคนนี้ ถ้าไม่บอกว่าพึ่งเคยเห็นหน้ากันครั้งแรก หรือพึ่งเคยคุยกันได้ไม่ถึงชม. นี้คงไม่มีใครเชื่อ ก็พี่สองคน เข้ากันได้ดีมั่กๆๆๆ รับส่งมุขกันอย่างเมามันส์
คุยแบบ non stop
หนูยีได้แต่นั่งฟังพวกพี่ๆ เขาคุยกันตาปริบๆค่ะ
เจ๊หมูกับพี่อองก็ได้แต่ฟังพวกพี่ๆเขาคุย
.
(แล้วเหตุการณ์ก็เป็นอย่างที่พี่อองกะเจ๊หมูเล่า ในกระทู้ วันหนึ่งในความทรงจำ
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2472415/W2472415.html )
เอาเป็นว่า
วันนี้ทั้งวันหนูยีเดินกะเจ๊หมู 3 ชม.กว่าได้ แล้วถึงจะกลับบ้าน
.วันนี้หนูยีหมดแรงค่ะ.ตอนนั่งรถก็หลับ
. ง่วงนอนสุดๆ ก็เหนื่อยนี่หน่า
พอถึงบ้านก็สะโหล่สะเหล่ละคะ
แต่ยังนอนไม่ได้เพราะต้องไปซ้อมเพลงที่โบสถ์ก่อน
แล้วก็โทรนัดแนะกะพี่พีท พี่บอลว่า พรุ่งนี้( 28 ก.ย.) เราจะเจอกันก่อนเข้าไปฟังพี่เจ้าหญิงน้อยไปเป็นวิทยากรรับเชิญ แล้วพอหัวหนูยีถึงหมอน ก็หลับแบบไม่รู้เรื่องแล้วละคะ
.(ก็หนูยีหมดแรงนี่หน่า)
แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 46 00:48:52
จากคุณ :
หนูยี
- [
30 ก.ย. 46 00:09:43
]