โรงเรียนกลางซอย
บทนำ
ถ้าใครคนนึงถามคุณว่าความทรงจำที่ทำให้คุณต้องยิ้มทุกครั้งเมื่อนึกถึงคือความทรงจำในช่วงชีวิตใด หลายคนต้องอมยิ้มก่อนตอบว่า สมัยมัธยมสิ แล้วถ้ามีใครถามคุณอีกว่าเพื่อนที่คุณเรียกได้อย่างเต็มปากเต็มคำว่าเพื่อนซี้จนแม้แต่ตอนนี้ยังเจอะเจอกันทุกอาทิตย์นั้นคุณรู้จักเขาเมื่อไหร่ แน่นอนคุณจะอมยิ้มแล้วตอบว่า สมัยเรียนมัธยม
โรงเรียนมัธยมของฉันจัดว่าเป็นโรงเรียนขนาดใหญ่ มีชื่อเสียงพอสมควรทในด้านวิชาการ และตั้งอยู่กลางซอย การเดินทางเข้าออกจากถนนใหญ่เราต้องใช้รถสองแถว สมัยนั้นภายในซอย มีแต่ป่าหญ้า ที่ดินว่างเปล่า บ้านเรือนมีไม่มากมายเหมือนอย่างทุกวันนี้ ภายในโรงเรียนมีตึกเรียนแบบมาตรฐานของกระทรวงศึกษา อาคารเรียนหลังคาสีแดง 3 หลังเชื่อมติดกันหมด นอกจากอาคารเรียนแล้ว ยังมีอาคารเรียนชั่วคราวที่เราแอบเรียกว่าเล้าหมูเป็นอาคารเรียนชั้นเดียวมีผนังเป็นลูกกรงตาข่าย อยู่ติดรั้วด้านข้างของโรงเรียน มีโรงอาหารสะอาดสะอ้านกว้างขวางพอตัว แล้วก็มีหอประชุมซึ่งด้านล่างเป็นห้องสมุดติดแอร์ที่เรามักจะไปแอบหลับกันอยู่บ่อยๆ
เมื่อนึกย้อนกลับไปภาพเก่าๆ บรรยากาศเก่าๆ เริ่มเห็นเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาทีละน้อย 5 ปีที่ใช้ชีวิตในวัยที่เรียกได้เป็นวัยดักแด้ จากวันแรกที่ก้าวเข้าไป จนวันที่ก้าวออกจากรั้วโรงเรียน เรื่องราวมากมายเหลือเกิน ทั้งความสุข ความสนุก ความเศร้า และความรู้ สิ่งเหล่านี้ ฉันถือว่าเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดในชีวิต
เฮ้อ
ตอนที่เขียนอยู่นี่ยังได้กลิ่นโรงเรียนลอยมาเตะจมูกอยู่เลย แล้วโรงเรียนคุณล่ะ เป็นแบบไหน
จากคุณ :
เออจิง 
- [
30 ก.ย. 46 17:24:05
]
โรงเรียนกลางซอย บทนำ
