นาฬิกาว่าเป็นเวลาเลิกงานแล้ว ฉันเก็บอุปกรณ์สำนักงานให้เข้าที่เข้าทาง
เสร็จแล้วก็เดินสาวเท้าออกไปรอรถที่ป้ายรถเมล์
รถรามากมายวิ่งกันขวักไขว่...
ผ่านไปคันแล้วคันเล่า แต่ไม่มีรถที่ฉันต้องการขึ้นผ่านมาสักคัน
ผู้คนที่อยู่รอบข้างต่างก็พากันจดจ่ออยู่กับภาพรถราที่วิ่งผ่านไปมา ไม่มีใครสนใจใคร
ฉันมองบรรยากาศรอบ ๆ ตัว รู้สึกถึงเมฆฝนที่ตั้งเค้ามาแต่ไกล ฝนใกล้ตกแล้ว
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นข้างตัว เพื่อนฉันโทร.มาตามให้รีบไปตามนัด
เห็นทีถ้ารอรถเมล์คงไม่ได้การณ์ ฉันจึงตัดสินใจเดินมุ่งหน้าไปยังสถานีรถไฟฟ้าที่ใกล้ที่สุด
เพื่อไปยังจุดหมายปลายทางที่อนุสาวรีย์ชัย ฯ
ฉันไปถึงตอนทุ่มกว่า ๆ แล้ว ออกมาจากสถานีรถไฟฟ้าได้ ก็รีบเดินดิ่งไปยังจุดนัดพบทันที
ป้ายหน้าร้านบอกทางว่าเข้าซอยไปนิดเดียว นิดเดียวจริง ๆ
จากป้ายหน้าร้านเดินไปแค่สามก้าวฉันก็เข้าไปสู่ร้านอาหารเล็ก ๆ บรรยากาศสบาย ๆ
แวดล้อมไปด้วยต้นไม้ ดอกไม้สีขาวบานสะพรั่ง ส่งกลิ่นหอมอบอวลไปทั่ว
ฉันรีบสูดหายใจเข้าไปเต็มปอด กลัวความหอมจะสลายไปกับสายลมเสียหมด
เพื่อน ๆ กวักมือเรียกจากระเบียงชั้นสอง ฉันเหยียบย่างลงไปบนขั้นบันไม้เล็ก ๆ ไม่กว้างมากนัก
แค่พอเดินสวนกันได้เท่านั้น ชายคนหนึ่งในชุดดำเดินสวนทางลงมา ฉันไม่ได้สังเกตอะไรมากนัก
เห็นแค่เพียงเส้นผมยาวสลวยของเค้าสะพัดพลิ้วไปตามแรงลมเท่านั้น
ฉันเดินตรงไปยังโต๊ะที่อยู่มุมระเบียง พอนั่งลงที่โต๊ะฉันกับเพื่อนยิ่งกว่านกกระจอกแตกรัง
เพราะความที่ไม่ค่อยมีเวลาว่างตรงกัน เวลาเจอหน้ากันทีไร เหมือนคนที่จากกันไปเป็นแรมปี
มีเรื่องมาเล่ามากมายไม่รู้จบ เราคุยกันเรื่องทั่วไป แต่สุดท้ายก็วกมาเข้าเรื่องของฉันจนได้
เพื่อนมันชนแก้วฉลองกันยกใหญ่ที่ฉันได้มาฉลองความโสดกับพวกมัน
แถมยังบอกอีกด้วยว่าคานทองนิเวศน์ยังมีที่เหลืออีกเยอะ กำลังรอให้ฉันมาลงเสาเอกอยู่พอดี
กำลังคุยกันสนุกได้ที่ บนยกพื้นที่เซ็ทเป็นเวทีเล็ก ๆ
ก็ปรากฏร่างของชายหนุ่มผมยาวที่เดินสวนกับฉันเมื่อครู่
เพื่อนบอกว่าเค้าเล่นกีต้าร์เก่ง ได้ฟังแล้วฉันต้องเคลิ้มแน่นอน
ทีแรกฉันก็ไม่ค่อยเชื่อสรรพคุณที่เพื่อนอวดอ้างเท่าไหร่นัก
แต่พอได้ฟังเสียงอคูสติกกีต้าร์ที่ส่งสำเนียงผ่านปลายนิ้วของเค้า
ไอ้ที่ว่าจะไม่เคลิ้มก็เคลิ้มจนได้.......
I the one who want to be with you
Deep inside I hope
You feel it too
Waited on a line of green and blue
Just to be the next
To be with you
อะไรจะโดนใจปานนี้ เค้าเล่นเพลงโปรดของฉันพอดิบพอดี ฉันนั่งมองดูเค้าเล่นจนจบเพลง
ผมยาวสลวยของเค้าพลิ้วไหวไปตามแรงลม มาดการเล่นดนตรีที่ดูสุขุมยิ่งทำให้ฉันประทับใจมากยิ่งขึ้น
เพื่อนมันกลัวว่าฉันจะอาการหนัก รีบเตือนสติว่า เฮ้ย คนที่แล้วนักดนตรี
ทีนี้แกคงไม่ปิ๊งนักร้อง-นักดนตรีอีกนะ ก่อนที่เพลงนี้จะจบลง ฉันหันไปยิ้มให้เพื่อน
ก่อนจะถามมันว่า แล้วถ้าเป็นอย่างนั้นล่ะ มันก็บอก เออ เรื่องของเอ็ง
แต่อย่าให้มันจบแบบเดิมแล้วกัน
เอาเหอะน่า ขอแค่ให้ได้ชื่นชมก็พอ มันคงไม่ทำให้ฉันผิดหวังเหมือนอย่างที่ผ่านมาหรอกน่ะ
ทีนี้เห็นทีต้องชวนเพื่อนมานั่งฟังเพลงที่ร้านนี้บ่อย ๆ ซะแล้วสิ
จากคุณ :
อัญชา
- [
5 ต.ค. 46 18:22:55
A:203.144.143.250 X:203.118.101.108
]