...ดนตรีดลใจ...



    นาฬิกาว่าเป็นเวลาเลิกงานแล้ว  ฉันเก็บอุปกรณ์สำนักงานให้เข้าที่เข้าทาง  
    เสร็จแล้วก็เดินสาวเท้าออกไปรอรถที่ป้ายรถเมล์    
    รถรามากมายวิ่งกันขวักไขว่...
    ผ่านไปคันแล้วคันเล่า  แต่ไม่มีรถที่ฉันต้องการขึ้นผ่านมาสักคัน  
    ผู้คนที่อยู่รอบข้างต่างก็พากันจดจ่ออยู่กับภาพรถราที่วิ่งผ่านไปมา  ไม่มีใครสนใจใคร

    ฉันมองบรรยากาศรอบ ๆ ตัว  รู้สึกถึงเมฆฝนที่ตั้งเค้ามาแต่ไกล  ฝนใกล้ตกแล้ว  
    เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นข้างตัว  เพื่อนฉันโทร.มาตามให้รีบไปตามนัด  
    เห็นทีถ้ารอรถเมล์คงไม่ได้การณ์  ฉันจึงตัดสินใจเดินมุ่งหน้าไปยังสถานีรถไฟฟ้าที่ใกล้ที่สุด…  
    เพื่อไปยังจุดหมายปลายทางที่อนุสาวรีย์ชัย ฯ  

    ฉันไปถึงตอนทุ่มกว่า ๆ แล้ว  ออกมาจากสถานีรถไฟฟ้าได้  ก็รีบเดินดิ่งไปยังจุดนัดพบทันที  

    ป้ายหน้าร้านบอกทางว่าเข้าซอยไปนิดเดียว  นิดเดียวจริง ๆ  
    จากป้ายหน้าร้านเดินไปแค่สามก้าวฉันก็เข้าไปสู่ร้านอาหารเล็ก ๆ บรรยากาศสบาย ๆ  
    แวดล้อมไปด้วยต้นไม้  ดอกไม้สีขาวบานสะพรั่ง  ส่งกลิ่นหอมอบอวลไปทั่ว  
    ฉันรีบสูดหายใจเข้าไปเต็มปอด  กลัวความหอมจะสลายไปกับสายลมเสียหมด  

    เพื่อน ๆ กวักมือเรียกจากระเบียงชั้นสอง  ฉันเหยียบย่างลงไปบนขั้นบันไม้เล็ก ๆ  ไม่กว้างมากนัก
    แค่พอเดินสวนกันได้เท่านั้น  ชายคนหนึ่งในชุดดำเดินสวนทางลงมา  ฉันไม่ได้สังเกตอะไรมากนัก  
    เห็นแค่เพียงเส้นผมยาวสลวยของเค้าสะพัดพลิ้วไปตามแรงลมเท่านั้น  

    ฉันเดินตรงไปยังโต๊ะที่อยู่มุมระเบียง  พอนั่งลงที่โต๊ะฉันกับเพื่อนยิ่งกว่านกกระจอกแตกรัง  
    เพราะความที่ไม่ค่อยมีเวลาว่างตรงกัน  เวลาเจอหน้ากันทีไร  เหมือนคนที่จากกันไปเป็นแรมปี  
    มีเรื่องมาเล่ามากมายไม่รู้จบ  เราคุยกันเรื่องทั่วไป  แต่สุดท้ายก็วกมาเข้าเรื่องของฉันจนได้  
    เพื่อนมันชนแก้วฉลองกันยกใหญ่ที่ฉันได้มาฉลองความโสดกับพวกมัน  
    แถมยังบอกอีกด้วยว่าคานทองนิเวศน์ยังมีที่เหลืออีกเยอะ  กำลังรอให้ฉันมาลงเสาเอกอยู่พอดี

    กำลังคุยกันสนุกได้ที่  บนยกพื้นที่เซ็ทเป็นเวทีเล็ก ๆ
    ก็ปรากฏร่างของชายหนุ่มผมยาวที่เดินสวนกับฉันเมื่อครู่    
    เพื่อนบอกว่าเค้าเล่นกีต้าร์เก่ง  ได้ฟังแล้วฉันต้องเคลิ้มแน่นอน  
    ทีแรกฉันก็ไม่ค่อยเชื่อสรรพคุณที่เพื่อนอวดอ้างเท่าไหร่นัก  
    แต่พอได้ฟังเสียงอคูสติกกีต้าร์ที่ส่งสำเนียงผ่านปลายนิ้วของเค้า  
    ไอ้ที่ว่าจะไม่เคลิ้มก็เคลิ้มจนได้.......

    I the one who want to be with you
    Deep inside I hope
    You feel it too
    Waited on a line of green and blue
    Just to be the next
    To be with you

    อะไรจะโดนใจปานนี้  เค้าเล่นเพลงโปรดของฉันพอดิบพอดี  ฉันนั่งมองดูเค้าเล่นจนจบเพลง  
    ผมยาวสลวยของเค้าพลิ้วไหวไปตามแรงลม  มาดการเล่นดนตรีที่ดูสุขุมยิ่งทำให้ฉันประทับใจมากยิ่งขึ้น  
    เพื่อนมันกลัวว่าฉันจะอาการหนัก  รีบเตือนสติว่า  เฮ้ย คนที่แล้วนักดนตรี  
    ทีนี้แกคงไม่ปิ๊งนักร้อง-นักดนตรีอีกนะ   ก่อนที่เพลงนี้จะจบลง  ฉันหันไปยิ้มให้เพื่อน  
    ก่อนจะถามมันว่า  แล้วถ้าเป็นอย่างนั้นล่ะ  มันก็บอก  เออ เรื่องของเอ็ง  
    แต่อย่าให้มันจบแบบเดิมแล้วกัน

    เอาเหอะน่า  ขอแค่ให้ได้ชื่นชมก็พอ  มันคงไม่ทำให้ฉันผิดหวังเหมือนอย่างที่ผ่านมาหรอกน่ะ…  
    ทีนี้เห็นทีต้องชวนเพื่อนมานั่งฟังเพลงที่ร้านนี้บ่อย ๆ ซะแล้วสิ…

    จากคุณ : อัญชา - [ 5 ต.ค. 46 18:22:55 A:203.144.143.250 X:203.118.101.108 ]