กาแฟดำที่พัทยา

    กาแฟดำที่พัทยา
    พ.ไทยยืนวงษ์

    เป็นอีกวาระหนึ่งที่ชีวิตผกผันให้เดินทางมาที่พัทยา มานอนค้างคืนใช้ชีวิตให้หมดไปกับการพิจารณาความเปลี่ยนแปลงไปของชาวบ้าน นักท่องเที่ยว และทัศนียภาพที่เคยสวยงาม

    พัทยาวันนี้เต็มไปด้วยแสงสี ตัวเมืองคึกคักจนน่าตกใจเพราะมีแต่ชาวฝรั่งต่างชาติเดินไปมาขวักไขว่ บ้างก็เช่ารถมอเตอร์ไซค์ขับพาหญิงสาวชาวไทยที่มารับจ้างเป็นเพื่อนนอนท่องไปตามถนนเลียบชายหาด ร้านค้าแน่นขนัดไปด้วยสินค้าบริการชาวต่างชาติ

    ย้อนนึกถึงอดีต

    ผมเคยนอนบนพื้นทราย เอาหัวหนุนลำแขนตัวเอง มองดูดาวใสสุกสกาวยามราตรี ณ ชายหาดแห่งนี้ เคยซื้อปลาสดๆจากชาวประมง เคยมีคนรักที่พากันเดินเคียงที่แม้การจับมือกันก็กระทำด้วยความเก้อเขิน  เคยยกขาหยั่งทั้งอันลงไปเขียนภาพอาทิตย์ลับขอบฟ้า เคยเอาบทกวีของคาลิล ยิบรานเล่มที่ชื่อทรายและฟองคลื่นมานั่งอ่านตั้งแต่ต้นจนจบเล่ม

    สิ่งเหล่านั้นกระทำได้อย่างสงบ ล้อมรอบไปด้วยจิตวิญญาณอ่อนละมุนของธรรมชาติ หอมกลิ่นใบมะพร้าว หวานเสียงคลื่นและสายลม ดวงอาทิตย์โปรยแสงรื่นเริงยามเช้า แผดจัดจ้ารุ่มร้อนยามกลางวัน และเป็นสีเหลืองอุ่นน่ารักในยามเย็น กลางคืนเป็นความเงียบสงัด ลมเปลี่ยนทิศและท้องทะเลเป็นสีน้ำเงินทะมึนลึกลับ

    ผมคงจะไม่ได้เห็นภาพแบบนั้นอีกต่อไป

    เมื่อได้ที่พักแล้วผมจึงออกมาเดินยืดเส้นยืดสาย หาดพัทยาวันนี้มีแต่ชาวต่างชาติ ชายหาดสั้นแคบสีทรายไม่ขาวดังเดิม ทางการทำถนนให้กว้าง อำนวยความสะดวกแก่นักท่องเที่ยว โรงแรมที่พักมีมากนับพันแห่ง ที่ร้ายกว่านั้นคือผับและบาร์ต่างๆมีให้เห็นแทบทุกย่างก้าว

    สิ่งที่เศร้าที่สุดของพัทยาคือการถูกย่ำยีของชาวต่างชาติ พวกเขามองพัทยาว่าเป็นแหล่งโลกีย์ เป็นสถานบริการทางเพศที่ดังไปทั่วโลก หญิงไทยจากที่ไหนไม่ทราบมาเร่ขายตัว การเจรจาต่อรองเกิดให้เห็นตลอดเวลา แม้แม่บ้านในโรงแรมที่ผมเข้าพัก เมื่อแลเห็นแขกฝรั่งก็เปิดการขายไม่น้อยหน้าสตรีด้านนอกถนน

    ผมไม่อายที่เพื่อนร่วมชาติมีอาชีพเช่นนั้น แต่ผมอายที่เรายอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ว่าเป็นเรื่องปกติธรรมดา เป็นการหารายได้เข้าประเทศชาติ ผมเห็นสายตาที่เฉยชาของชาวบ้านที่มองการเปลี่ยนแปลงนี้อย่างไม่เดือดร้อนใจ

    กาแฟที่นี่รสชาติดี ร้านตั้งอยู่ติดถนนริมหาด มีบริการทั้งห้องปรับอากาศและเฉลียงด้านนอกที่รับลมธรรมชาติ ผมสั่งดับเบิ้ลเอสเปรสโซแล้วถือเดินไปเลือกที่นั่งริมเฉลียง หยิบสมุดปากกาขึ้นบันทึกวลีบางคำที่เพิ่งนึกขึ้นมาได้เป็นการกันลืมก่อนลงมือจิบกาแฟร้อนหอมกรุ่น ควันจากความร้อนในถ้วยอาบบังใบหน้าช่วยกรองภาพพัทยาแดนฝรั่งที่เห็นให้เป็นบรรยากาศของพัทยาเมื่อสมัยก่อนที่ผมรัก

    ผมปล่อยให้ความรู้สึกดีๆเกิดขึ้นในห้วงคำนึงจนกว่ากาแฟจะหมดถ้วย

    จากคุณ : อันโตนิโอ - [ 8 ต.ค. 46 10:28:48 ]