ผีห้อยขา
วี๊ดดดดดดดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด อะแบ แจ้ แว๊ด แจ๊ดๆๆๆ หญิงสาวหน้าตาซึ่งเคยสวย มาบัดนี้ วิ่งหน้าบู้บี้ ตาเหลือก หัวฟู กรีดร้องเสียงหลง แทบไม่เป็นภาษามนุษย์ (ความจริง กลับไปอ่านดูแล้ว มันก็ไม่ใช่ภาษามนุษย์จริงๆด้วย)
หล่อนวิ่งเข้ามาในหมู่บ้านด้วยอาการคลุ้มคลั่ง ผิดนิสัยดั้งเดิมที่แสนจะเพรียบพร้อมความเป็นกุลสตรี
อีเพลิน อีเพลิน เอ็งเป็นอะไรวะ อีเพลิน
แม่เฒ่าประจำหมู่บ้าน รีบวิ่งออกมาสกัดหญิงสาว แม่เฒ่าพยายามอย่างยากเย็น ที่จะจับตัวหญิงสาวให้อยู่นิ่งๆ เรี่ยวแรงของสาวเจ้ามโหฬาร มหาศาล ดังช้างแมมมอส ผสมโรงเข้ากับไดนอซอรัส ล้านปีก็ไม่ปาน หญิงสาวดิ้นไม่ยอมหยุด
พ่อเฒ่าประจำหมู่บ้าน ได้ยินเสียงเอะอะมะเทิ่งอยู่นาน วิ่งตาโปนออกมาช่วยกันจับสาวให้อยู่นิ่งๆ แต่ช้าไป สาวเจ้า บัดนี้ มีอาการคล้ายคนวิกลจริตขั้นรุนแรง ควบคุมตัวเองไม่ได้ มิไยที่ทั้งพ่อแก่ แม่เฒ่า จะจำใจรุมกระทืบสาว เพื่อให้หล่อนหมดแรงก็ไม่มีผลเลย พ่อแก่กับแม่เฒ่ากลับหมดแรงเสียเอง หอบแฮกๆ ปล่อยให้สาววิกลจริต วิ่งขยี้ผมตัวเองจากไปอย่างไร้จุดหมาย
ปริศนาล้ำลึกนี้ เป็นที่โจษจันท์กันให้แซดทั้งหมู่บ้าน ต่างคนต่างวิพากษ์กันถึงเหตุที่ทำให้สาวเจ้าแปลงร่างได้ขนาดนี้ บ้างก็ว่า หล่อนคงโดนหนุ่มหมู่บ้านอื่น เดินผ่านมาเลยขอย่ำยีเธอ เธอจึงเสียใจจนต้องแปลงร่าง บ้างก็ให้เหตุผลง่ายๆ ไม่ต้องคิดมาก เพราะใช้เหตุผลนี้กันมาตลอดอยู่แล้วคือ ผีเข้า
ฉันว่า
มันต้องมีเหตุอาเพศขึ้นในหมู่บ้านเราเข้าแล้วล่ะ พี่น้อง ไอ้เข้ม หนุ่มหล่อมาดพระเอกลูกทุ่ง พูดพลาง เดินอาดๆ ทำท่าให้สมกับเป็นพระเอกลูกทุ่ง เอ็งเห็นว่ากระไรรึ ไอ้เข้ม พ่อเฒ่าถามด้วยความสงสัยปนหมั่นไส้
ไอ้เข้ม กำมัดขึ้น แล้วชกท้องตัวเอง เพื่อแสดงความเป็นพระเอกลูกทุ่ง ไอ้เข้มจุกนิดหน่อย แต่ฝืนยิ้มและกล่าวอย่างหน้าด้านๆว่า ไม่รุดิ! ถุย! เสียงหนุ่มคู่อริ ถ่มเสลดเหลืองอ๋อยรดแขนไอ้เข้มอย่างจงใจ ไอ้จวก หนุ่มคู่อริ หาโอกาสทำการณ์เช่นนี้มานานแล้ว เพิ่งสบโอกาสก็คราวนี้
ปริศนาล้ำลึก ก็ยังลึกล้ำต่อไป ตราบวันฟ้าใสวันหนึ่ง
กรี๊ดดดดดดดดดดด วี๊ดดดดดดดดดดด บึ้ม กระฮึ่มแล้วจ้า โสมม หนุ่มบ้านนอกวัยทะโมน วิ่งน้ำตาร่วงพรู แถมหัวฟูอีกต่างหาก มันวิ่งมาทางบ้านแม่เฒ่าอีกเช่นเคย แม่เฒ่าเรียนรู้จากประสพการณ์เดิม คราวนี้จึงไม่ออกมามือเปล่า แต่พกไม้หน้าสามมาด้วย ได้ที หวดเต็มๆเข้าทีกลางเป้ากางเกงของไอ้โสมม ได้ผล ไอ้โสมมนิ่งสนิท พอดีพ่อเฒ่า เดินออกมาสมทบ เลยช่วยกันกับแม่เฒ่าลากไอ้โสมม เข้าไปผูกไว้กับเสาตกน้ำมันบนเรือน รอการฟื้นคืนชีพของไอ้โสมม
ผ่านไปสามวัน โสมมฟื้นได้สติ โสมมปวดระบมตรงเป้ากางเกงมาก หูอื้อ ตาลาย รอบตัวโสมม มีคนมารายล้อมนับครึ่งร้อย โครม! แฉะ! แม่เฒ่าสาดน้ำมะพร้าวเข้าหน้าโสมม เพื่อเรียกสติโสมม คราวนี้ จะได้รู้เรื่องปริศนา ที่รอคอยการไขกุญแจเสียที
ไอ้โส เอ็งเป็นอะไรวะ ถึงได้วิ่งป่าราบมาอย่างนั้น แม่เฒ่าใจร้อนรีบถาม เสียงฮือ ฮา ดังอื้ออึง โอ๊ย
ยาย ก่อนอื่น ขอถามสักนิด เป้า
มันมองไปที่เป้ากางเกง ที่ออกแนวตุ่ยๆด้วยความห่วงใยและฉงน
ฉันเจ็บเป้ามาก ใครอธิบายได้บ้าง ยามนี้ ไม่มีใครจะน่าสงสารมากเท่าไอ้โสอีกแล้ว แต่ทุกคนนิ่งเงียบ แม่เฒ่าอมยิ้ม แต่ก็สำนึก เจ็บมากไหมไอ้โส เดี๋ยวข้าเอายาหม่องมาทาให้ แม่เฒ่าหวังดีจริงๆ แต่ไอ้โสร้องโอ๊ก ยกมือห้ามอย่างแข็งขัน ไอ้โสคิดว่า การยอมรับสภาพ น่าจะปลอดภัยที่สุดในยามนี้
อะแฮ่ม ขาก
.. ไอ้โส ทำตาลอย นึกถึงเหตุการณ์เสียวสยองในวันนั้น แล้วมันก็ร้องโวยวายขึ้นมาอีก มันตกใจน่ะ แต่พอมันขยับตัว ก็ให้ปวดเป้าเหลือกำลัง มันเลยมีสติมากขึ้น มันเริ่มเล่าเหตุการณ์ อย่างช้าๆ ช้าๆ
ช้ามาก จนต้องรอต่อคราวหน้า
จากคุณ :
เห็บที่ปลายเท้า
- [
8 ต.ค. 46 16:09:04
A:203.149.35.71 X:
]
***** ผี ห้อย ขา *****
