กลางแสงแดดร้อนระอุ ในมุมหนึ่งในสังคมเมือง ลั่นทม เด็กสาวบ้านนาที่ตัดสินใจเดินทางสู่เมืองหลวง เพื่อหางานทำ ด้วยเหตุผลที่ว่าทางบ้านไม่สามารถส่งเสียให้เธอได้ร่ำเรียน หรือแม้แต่จะเลี้ยงดูอีกต่อไป ถึงชีวิตจะดูแร้นแค้นนัก แต่เธอก็ยังพอจะมีโชคดีอยู่บ้าง ลั่นทมได้งานทำในวันแรกที่เดินทางเข้ามาในเมืองหลวง เธอไม่ได้โดนล่อลวงจากคนใจทรามที่ไหน อาชีพยอดนิยมของคนด้อยการศึกษาจากต่างถิ่นที่มุ่งหน้าสู่เมืองใหญ่ คงไม่พ้น กรรมกร
เด็กสาวอายุ 15 หน้าตาไม่จัดในประเภทขี้เหร่ ย่อมมีคนเอ็นดูเสมอ อย่างหัวหน้าคนงานที่ชื่อเดช เขาตัดสินใจให้เธอเข้ามาทำงานแบกหามในหน่วยนี้ทันทีที่เธอเข้าไปของาน ลั่นทมเป็นคนสงบเสงี่ยมไม่ค่อยได้พูดคุยกับใครนัก กิจวัตรประจำวันคือเช้าตื่นขึ้นมา อาบน้ำอาบท่า ออกไปทำงาน เที่ยงหยุดพักกินข้าว บ่ายออกทำงานอีกครั้ง ตกเย็นอาบน้ำ กินข้าว แล้วก็เข้านอน ห้องนอนของลั่นทมเป็นบ้านพักคนงานที่ปลูกแบบหยาบๆ ด้วยความที่เป็นคนใหม่และมาคนเดียว ลั่นทมจึงได้ห้องขนาดเล็กแค่พอซุกตัวได้เพียงเฉพาะ 1 คนเท่านั้น หลังจากทำงานได้ 1 อาทิตย์ คืนนั้นเป็นคืนเดือนแรม อากาศร้อนอ้าว ลั่นทมออกไปอาบน้ำในตอนหัวค่ำอีกครั้ง หวังว่าจะได้สบายตัวเวลานอน ห้องของเธอ ไม่มีพัดลม เธอไม่มีปัญญาซื้อมันหรอก ก็เธอเข้าเมืองมาด้วยเงินไม่กี่ร้อยบาท และเธอเพิ่งทำงานได้ไม่ถึง วีค จึงไม่สามารถเบิกเงินได้ ยามค่ำคืนก่อนนอน เธออาศัยฟังเพลงจากห้องข้างๆ หรือบางคืนก็ฟังห้องข้างๆ ตีกัน เป็นเรื่องปกติสำหรับคนงานก่อสร้าง ที่จะทะเลาะกัน ไม่ว่าจะเรื่องชู้สาว หรือเพราะความมึนเมา คืนนี้ดีหน่อยที่ไม่มีใครทะเลาะกันให้รำคาญ
ลั่นทมๆ เปิดประตูหน่อยสิ เสียงหัวหน้าคนงานเคาะประตูเรียก หญิงสาวสะดุ้งตื่น อาการเคลิ้มกึ่งหลับหายเป็นปลิดทิ้ง เธอก้าวไปที่ประตู เปิดกลอนออก
มีไรหรือจ๊ะพี่เดช ชายหัวหน้าคนงาน ก้าวเท้าเข้ามาในห้อง ทีท่าเหมือนกำลังมองหาอะไร เขาเดินไปโดยรอบ ลั่นทมเดินตามอย่างหวาดกลัว ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
หาอะไรเหรอจ๊ะพี่เดช เสียงสั่นด้วยความกลัวและตกใจถูกเปล่งออกไปอย่างยากเย็น ลองมีการสำรวจแบบนี้ เท่ากับเธออาจตกเป็นผู้ต้องหาในข้อหาใดข้อหาหนึ่งแน่ๆ เดชเดินไปที่ประตู จัดการลงกลอนเสีย แล้วหันกลับมายิ้มช้าๆ ให้หญิงสาว
ไม่มีอะไรหรอก ลั่นทม พี่มาหาลั่นทมน่ะ คิดว่าจะมานอนด้วยซักคืน รอยยิ้มแฝงความน่ากลัวปรากฏที่มุมปากของหัวหน้าคนงาน แล้วไม่ทันตั้งตัว เขาก็เข้าประชิดและตะบมกอด จูบ ลูบไล้ตามอำเภอใจ
อย่านะพี่เดช ปล่อยฉันเถอะ พี่เดช อย่า
หลังคืนนั้นผ่านไป เหตุการณ์เช่นนี้ก็เกิดขึ้นทุกคืนๆ จนในที่สุดลั่นทมก็ถูกย้ายตัวไปอยู่ที่ห้องของหัวหน้าคนงาน เป็นเรื่องปกติที่ใครๆ ก็เข้าใจได้ ไม่มีใครถามไถ่อะไร เรื่องราวที่เกิดขึ้น ลั่นทมอยู่ในฐานะเมียของเดช อย่างออกหน้าออกตา ตำแหน่งนี้ทำให้เธอสบายขึ้นตรงที่ไม่ต้องไปแบบหามใดๆ แต่มันก็ทำให้เธอเจียนตายหลายต่อหลายครั้ง อย่างวันไหนที่เดชเมา เขาก็จะทุบตี ด่าว่าเธอ ไม่ต้องถามถึงเหตุผล เพราะมันไม่เคยมีเหตุผลอะไรนอกจาก เขาอยากจะทำเท่านั้น ลั่นทมไม่เคยเอ่ยปากอะไร สังคมเมืองไทยสอนให้ผู้หญิงต้องอดทน กับทุกสิ่งที่ผู้ชายกระทำ
จากคุณ :
วรา
- [
10 ต.ค. 46 02:42:28
A:202.133.176.160 X:
]