>>>>>>> ยิง เป็ด <<<<<<<<

    ช่วงเดือนตุลาคม ทางแถบแคลิฟอร์เนีย จะกระหึ่มกันมากในเรื่องกีฬายิงเป็ด เป็ดที่ตัวโตๆ สีเขียวๆ หนีลมหนาวจากแคนนาดา มากบดานกันที่นี่ อย่างแน่นขนัด จนทำให้ปวงชนที่นิยมกีฬายิงเป็ด ยั้งใจไว้ไม่อยู่ ต้องขอยิงดูสักตั้ง

    พวกผู้ชายที่ชอบกีฬาที่ตื่นเต้นนี้ แตกตื่นซื้อหาอุปกรณ์ต่างๆ มาเตรียม เพื่อการณ์นี้โดยตรง

    อุปกรณ์มีดังนี้ :
    1. เครื่องอัดกระสุนปืนลูกปราย ปืนยาว ปืน 357
    2. ย่ามขนาดใหญ่มโหฬารสำหรับบรรจุเป็ดปลอม
    3. เป็ดปลอมจำนวน 70-80 ตัว
    4. ชุดพรางทหารที่ต้องกันน้ำได้
    5. แหขนาดใหญ่ไว้คลุมทั้งตัวคน ตัวหมา และสิ่งของ เพื่อพลางตาเป็ด
    6. หมาน้อย ที่ฝึกการจับเป็ดมาแล้วเป็นอย่างดี ซึ่งหมาน้อย ก็ต้องใส่ชุดพรางด้วย
    7. อาหารแห้ง เช่น เนื้อเค็มแห้ง เอาไว้แทะเล่นระหว่างนอนหมอบรอเป็ด
    8. เสื้อผ้าที่หนาเพียงพอ เพราะอากาศหนาว
    9. ผ้าปูพื้นขนาดใหญ่
    10. ที่ทำเสียงเป็ด มีลักษณะเหมือนนกหวีด + ขลุ่ยไม้ ยาวประมาณเกือบคืบ และอื่นๆอีกมากมาย

    กฏกติกามารยาท ก็มีอยู่มาก เช่น ห้ามยิงเป็ดตอนที่มันอยู่บนน้ำ ต้องยิงตอนที่มันกำลังทำแลนดิ้ง หรือกำลังทะยานขึ้นฟ้า คือถ้าจะยิง ต้องยิงตอนเป็ดอยู่กลางอากาศเท่านั้น ไม่งั้นถือว่าไม่แฟร์ (ความจริง ไปยิงมัน มันก็ไม่แฟร์ต่อเป็ดอยู่แล้ว) ปืนที่ใช้ยิงเป็ด ต้องเป็นปืนยาว กระสุนต้องเป็นลูกปรายเท่านั้น --- อ้าว แล้วเอา 357 ไปทำหยัง?

    การเข้าไปยิงเป็ด แน่นอนต้องเข้าป่า การเข้าป่าที่อุดมสมบูรณ์ในเขตแคลิฟอร์เนีย ย่อมมีอันตรายจากสัตว์มากมี ที่มีมากและน่ากลัวที่สุดคือหมี แล้วลองนึกภาพหมีกริสลีย์ – 357 มีไว้เพื่อป้องกันตัวเองจากสัตว์ต่างๆเช่นหมี แต่ห้ามใช้ยิงเป็ด!  

    น้าชายของสามีฉัน หัดให้สามีฉันเป่านกหวีด เพื่อให้เสียงเหมือนเป็ดให้มากที่สุด เพื่อล่อเป็ดได้อย่างแนบเนียน ไม่ให้เป็ดสงสัยได้

    การเป่าต้องเอามือกุมนกหวีดจนมิด และเบ่งลมเป่าให้ได้ระดับ พอเป่าทีก็ เปิดมือขึ้น เสียงจะออกมา แป๊ด เป๊ด ป๊าด ปู๊ด กร๊วก ก๊าก กว๊าก กว๊าก ๆๆๆ

    หลังจากฝึกเป่าปี๊ดมาร่วมสองสัปดาห์ สามีเริ่มเป่าเสียงเป็ดได้เหมือน แต่กว่าจะเหมือน ก็เล่นเอาแสบคอ

    ทางฝ่ายหมาน้อย พัมคิ่น (ชื่อมัน) พัมคิ่นเป็นหมาโกลเด้นรีทรีพเวอร์ที่แสนอ่อนโยน แต่งานนี้ มันตื่นเต้นมาก มันตั้งใจฝึกฝนการจับเป็ดอย่างมุ่งมั่น

    สามีบอกว่า ที่เห็นกันในการ์ตูน ที่มีคนหัวล้านชอบยิงเป็ดแล้วเอาหมาไปจับเป็ดด้วย แล้วตอนที่หมาเตรียมพุ่ง มันจะยืนตรงเด๋ง จ้องไปที่เหยื่อ แล้วยกขาขึ้นข้างหนึ่ง นั่นเลย! สามีบอก พัมคิ่น ทำเหมือนในการ์ตูนเด๊ะ

    พอพัมคิ่น เห็นนาย เตรียมอุปกรณ์ และเริ่มหัดเป่าปี๊ด พัมคิ่นล่วงรู้ทันทีว่า ในไม่ช้านี้ มันจะได้ไปจับเป็ดแล้ว มันจะมากระโดดหมุนๆอยู่ข้างๆนาย และใช้หน้าดุนๆ ในทีว่า ไปเหอะ ไปรึยัง…

    น้าชายเล่าให้สามีฉันฟังว่า ตอนไปถึงทะเลสาบนะ ต้องเอาเป็ดปลอม 70 – 80 ไปโปรยในน้ำก่อน แล้วมานอนซุ่มเอาแหคลุมร่าง ระหว่างนี้ หมาก็ต้องหมอบนิ่งๆด้วย ห้ามกระโตกกระตาก พอรุ่งสาง เป็ดจะเริ่มโคจรมา ก็ต้องเป่าปี๊ด เริ่มจาก เป่า เสียงเบาๆก่อน ทิ้งจังหวะ แล้วค่อยๆ เป่าให้ดังขึ้น ทำจังหวะให้เหมือนเสียงเป็ด เป็ดจะได้ตายใจ นึกว่าเป็ดปลอมร้องเรียกเพื่อน พอยิงได้ เป็ดจะถลาตกน้ำ เจ้าหมาน้อยก็จะทำท่าเตรียม โดยยืนพุ่งตรงเป้าหมาย ยกขาขึ้นข้างหนึ่ง พอนายออกคำสั่ง มัน… ในชุดพราง จะพุ่งลงน้ำ ไปคาบเป็ดมาทันทีอย่างดี๊ด๊า

    เป็ดที่ยิงได้ ก็จะเอากลับบ้าน มาถอนขน เพื่อเอาขนเป็ด ซึ่งมีความอบอุ่นมาก มายัดใส่ผ้าห่ม ใส่หมอน ตัวเป็ดเองก็เอามารับประทาน ฟังแค่นี้ สามีก็ตื่นเต้นจนฉี่เล็ด รอคอยการผจญภัยครั้งยิ่งใหญ่นี้

    ได้เวลาตีสามของวันสำคัญ น้าชาย สามี พัมคิ่น ขนโขยงอุปกรณ์ขึ้นรถโฟล์คเต่า ที่บัดนี้ ถูกถอดเบาะออกจนเกลี้ยง เหลือแต่ที่นั่งคนขับอยู่เบาะเดียว ย่ามเป็ดปลอมสองย่ามถูกโยนอัดแน่นเต็มรถ แล้วอุปกรณ์อื่นๆอีกล่ะ พัมคิ่นกับสามีฉัน ตื่นเต้นพอกัน

    น้าชายขึ้นนั่งที่คนขับ ส่วนสามีและพัมคิ่น นั่งหมิ่นเหม่ ทุลักทุเลอยู่บนย่ามเป็ด รถโฟล์คเต่าทะยานขึ้นฟรีเวย์มุ่งหน้าสู่ป่าใหญ่ แดนเป็ดเขียว น้าชายบอกให้สามีนอนเอาแรง เพราะราตรีนี้ยังอีกยาวไกล แต่ด้วยความตื่นเต้น สามีและพัมคิ่ม กุมมือกันถ่างตา ไม่ยอมหลับ เพราะความตื่นเต้นสุดขีด

    ปุ ปุ ปุ แปด แป๊ด รถสะดุด ท้ายรถ ควันโขมง อะไรกัน นี่เพิ่งขับมาได้ไม่กี่ไมล์เอง เกิดอะไรขึ้นนี่!!! น้าชายรีบ Pull over เข้าข้างทาง และเปิดท้ายรถ ซึ้งเครื่องรถเต่าอยู่ด้านท้าย ภาพที่ปรากฏต่อสายตาน้าชาย สามีและพัมคิ่นคือ เศษผ้า ที่ไหม้ดำ ก่อนออกเดินทาง น้าชายมาเช็คเครื่องแล้วดันลืม ทิ้งผ้าไว้บนเครื่อง เครื่องไหม้ รถไปต่อไม่ได้ * . *

    น้าชายโทรศัพท์ตามเพื่อนให้มารับ และมาลากรถกลับ กว่าจะเสร็จสรรพก็ปาเข้าไปเช้า

    สามีและพัมคิ่น ฝันสลาย เดินคอตกด้วยความเสียดาย

    หลังจาก ที่สามีฉันเล่าเรื่องราวนี้จบ ฉันก็แสดงความยินดีกับเขาทันทีว่า โชคดีแล้วที่รถเสีย ไม่อย่างนั้น ตัวเองก็จะทำบาปเพิ่มอีกเรื่อง เขายอมรับ และบอกว่า เขาทำบาปไม่ขึ้นจริงๆ (แต่นัยตาเป็นประกาย ฟ้องว่าอยากทำบาปมาก)

    ชีวิตคนเรา มีเรื่องแปลกๆ ผจญภัยสนุกๆ ฉันว่า มันเป็นกำไรชีวิตจริงๆ ชีวิตฉันกับสามี จัดได้ว่า โลดโผนโจนทะยานไม่น้อย และฉันก็ชอบเสียด้วยสิ

    ท่านอื่นลองหาความโลดโผนมาประดับจิตวิญญาณบ้าง ฉันว่ามันจะทำให้ชีวิต มีเรื่องสนุกๆไว้โม้ได้ชั่วนาตาปี แถมเผลอๆ จะได้เป็นขวัญใจของลูกๆ หลานๆ และได้รับการยกย่องว่า ลุง ป้าน้า อา ปู่ ย่า ยาย ตา จ๊าบแสบสุดๆ เหล่าหนูๆ คลั่งไคล้ญาติผู้ใหญ่มาก ( ค่ะ – ครับ) นี่… เป็นไง เป็นคนแก่ที่เท่ในสายตาเด็กๆน่ะ เป็นกันได้ไม่กี่คนหรอกนะ! จา บอก ห้าย…


    E n d .

    จากคุณ : น้าสือสาว - [ 10 ต.ค. 46 11:56:41 ]