ก่อนจะมาเป็นผีเสื้อราตรี

ทำไม...........
คำถามนี้ค่อยๆเกิดขึ้นมาในหัวทีละนิดทีละน้อย ว่าทำไมใครๆจึงเรียกเธอว่า ผีเสื้อราตรี เธอรู้แค่ว่า เธฮชอบเที่ยวกลางคืน สนุกกับเพื่อนฝูงมากหน้าหลายตา ผู้คนมากมายให้ได้รู้จักและทุกคนคือเพื่อน.........เที่ยวเท่านั้นเอง....... กิจวัตรแบบนี้ เอ..... มันเริ่มขึ้นเมื่อไหร่กันนะ?

ย้อนลงไปถึงอดีต... เด็กผู้หญิงคนหนึ่งได้ถือกำเนิดขึ้นมา ด้วยความรักและอบอุ่น เธอถูกประคบประหงมราวกับไข่ในหิน โอลูกรัก เนื่องจากผู้เป็นแม่สามารถมีลูกได้เพียงคนเดียว เท่านั้น  “ราตรี” เธอผู้ยังไร้เดียงสานัก ทุกๆ 2 สัปดาห์ ครอบครัวของราตรีรจะออกไปเที่ยวต่างจังหวัด ทะเล ภูเขา สถานที่ต่างๆที่เด็กอ่อนสามารถเข้าได้ ช่างดูเป็นครอบครัวที่น่าอิจฉาเสียจริง.......ทุกอย่างดูอบอุ่น มั่นคง และเด็กน้อยผู้น่าจะมีชีวิตที่สดใสในอนาคต เมื่อเริ่มจะจำความได้ ราตรีเป็นเด็กที่น่ารัก ใครๆก็เอ็นดู แต่ทำไมพ่อของเธอจึงหายไปทุกอาทิตย์ เว้นอาทิตย์ แม่บอกกับเธอว่า พ่อไปทำงานต่างจังหวัด ทุกครั้ง ราตรีจึงมิได้สงสัยอะไร ครอบครัวก็ยังมีแต่ความอบอุ่นเสมอมา เอ..............แล้วทำไมหล่ะ ครอบครัวอบอุ่น มีความรักมากมายขนาดนี้ ทำไม ราตรีถึงได้กลายเป็น ผีเสื้อราตรีได้หล่ะ

เริ่มจำความได้ เหตุการณ์พลิกพลัน สวรรค์พังทลาย
“เกิดอะไรขึ้นกับเรานี่” นี่หรือความคิดของเด็ก ป.4 หลังจากที่ได้รับรู้เรื่องราวทั้งหมด เย็นวันนั้น.......เธอกลับบ้านด้วยอารมณ์ที่แจ่มใสเนื่องจากวันนี้เป็นวันสุดสัปดาท์ที่เธอรอคอย พลางคิดไปว่า เออาทิตย์นี้พ่อจะพาเราไปไหนเอ่ย พัทยา หัวหิน หรือเพียงแค่ไปทานข้าวกันที่ห้าง เพียงแค่นี่ก็ทำให้ใจของเด็กอย่างเธอพองโต เมื่อเธอกลับถึงบ้าน ไม่พบรถคุณพ่อ พร้อมกับบ้านทีเงียบเหงา “คุณพ่อคะ คุณแม่คะ กลับมาแล้วค่ะ” เงียบ....................... เอไปไหนกันนะ สงสัยคุณพ่อคงจะออกไปซื้อของกระมัง “คุณแม่คะ กลับมาแล้วค่ะ” พร้อมทั้งเดินเข้าบ้าน พรางเรียกคุณแม่ไปพราง จนกระทั่งถึงหน้าห้องนอนของคุณแม่ “คุณแม่คะ” เสียงสะอื้นเบาๆ ของแม่ “ราตรี เหรอลูก แม่อยู่นี่จะ” พร้อมกับน้ำตาที่นองหน้า “แม่จ๋า แม่เป็นอะไรจ๊ะ แม่ร้องไห้ทำไม ใครทำอะไรแม่จ๊ะ” คำพูดของเด็กน้อยทำให้น้ำตาของแม่ยิ่งไหล
แม่ ราตรีลุกไปอาบน้ำอาบท่าให้เรียบร้อยก่อนเถอะ แล้วแม่มีเรื่องจะให้ฟัง ไม่ต้องเป็นห่วงแม่หรอกลูก
ราตรี แล้ว พ่อหล่ะ จะแม่
แม่นิ่งอยู่ซักครู่
แม่  พ่อเค้าไปธุระหน่ะลูก อาทิตย์นี้เราคงไม่ได้ไปเที่ยวกัน ลูกคงไม่โกรธพ่อใช่มั้ย
ราตรี ว้า แย่จัง มิน่าไม่เห็นรถ คุณพ่อเลย (เด้กน้อยลืมอาการที่แม่ร้องไห้เสียสนิท )
แม่  ไปอาบน้ำไปลูกแล้วเราค่อยมาทานข้าวกัน แม่ทำอาหารของโปรดของลูกเพรียบเลยหล่ะ
ราตรี ค่ะแม่
เด็กน้อยรีบวิ่งไปอาบน้ำ พร้อมกับตะโกนมาหาคุณแม่ “แล้วอาทิตย์หน้า พ่อจะเบี้ยวหนูอีกมั้ยค๊ะแม่” แต่ไม่มีเสียงตอบมาจากแม่เลย เด็กน้อยอาบน้ำเสร็จแล้ว วิ่งลงมาที่โต๊ะอาหารพร้อมกับอาการหิวโซ เอ วันนี้มีอะไรทานบ้างนะ เสียดายที่ไม่ได้ไปต่างจังหวัด พ่อนะพ่อ กลับมาจะโกรธให้ดู สัญญาไม่เป็นสัญญาเลย หลังจากราตรีทานข้าวเสร็จ แม่ก็เรียกราตรีเข้าไปในห้อง
แม่ ราตรีมานี่ลูก
ราตรี  จ๋าแม่
แม่  ราตรี ลูกเคยบอกว่าอยากมีพี่มีน้อง ใช่มั้ยจ๊ะลูก
ราตรี  จะแม่ เอ หรือว่าแม่จะมีน้องให้กับราตรีหล่ะจ๊ะ จริงเหรอจ๊ะแม่ (เสียงแห่งความดีใจของเด็กน้อย ผู้ซึ่งอยู่คนเดียวมาตลอด ยามที่พ่อกับแม่ออกไปทำงาน) หนูดีใจจังเลยคะแม่
แม่นิ่ง อึ่ง แล้วมองเห็นอาการของเด็กน้อย โอ นี่เราจะบอกกับลูกว่าอย่างไรดีนี่ แต่มันถึงเวลาที่ลูกควรจะได้รู้แล้วลูกเราควรจะได้รับรู้ความจริงได้แล้ว
แม่ ปล่าวจะลูก ความจริงแล้วลูกมีพี่อยู่แล้วจะ มี 2 คนเชียวนะลูก ทั้งพี่ชายและพี่สาวเลยหล่ะ  ดีใจมั้ยจ๊ะ ราตรี อ้าว แล้วพี่ๆเค่าไปไหนละจ๊ะ ทำไมหนูไม่เคยเจอกันเลยหล่ะ
แม่  แม่จะเล่าให้ลูกฟัง แต่ลูกต้องไม่โกรธ คุณพ่อนะจะ แม่ว่าลูกโตพอที่จะรู้เรื่องได้แล้วหล่ะ
ราตรี  หนูไม่เข้าใจค่ะแม่
แม่ ความจริงคือ พ่อไม่ได้มีแม่เพียงคนเดียวลูก พ่อเองมีภรรยาอยู่แล้ว พ่อโกหกแม่มาตลอด จนกระทั่งแม่มีลูกขึ้นมา แม่จึงได้รู้ความจริง แต่มันก็สายไปแล้ว เพราะ แม่มีลูกรักของแม่อยู่แล้ว ทุกอาทิตย์ที่พ่อหายไป พ่อก็กลับไปหา ลูกๆของพ่อเค้าอีก 2 คนนั่นแหล่ะลูก

เด็กน้อยงงในคำพูดของแม่ แม่พูดอะไร เรื่องจริงเหรอ ไม่จริงหรอก พ่ออยู่กับเราตลอด พ่อแค่ออกไปทำงาน พ่อไม่ได้ไปไหน ความสับสนเกิดขึ้นในใจ มันหนักเกินไปสำหรับเด็กน้อย 9 ขวบ อย่างเธอ
ราตรี แม่พูดอะไร แม่อย่ามาหลอกหนูนะ พ่อ ไปทำงานไม่ใช่เหรอคะ
แม่ (ร้องไห้) มันเป็นเรื่องจริงลูก แล้วการที่พ่อไปครั้งนี้ พ่ออาจจะไปนานเป็นเดือนเพราะพี่ชายของลูกไม่สบาย แม่เลยเห็นว่าลูกควรจะได้รับรู้ความจริงเสียที ว่าแม่เป็นแค่เมียน้อยของพ่อเค้าเท่านั้น
ราตรี ไม่ ไม่จริงใช่มั้ยแม่ พ่ออยู่กับเราทุกวัน พ่อรักหนู พ่อรักแม่ ใครก็พูดอย่างนี้ ทุกๆคนในโรงเรียนต่างก็อิจฉาหนู ไม่ ไม่จริง แม่โกหก
เด็กน้อยวิ่งหนีแม่เข้าห้อง ปิดประตู แน่น ร้องไห้จนหมดเรี่ยวแรง โอ เกิดอะไรขึ้นกับเรานี่ ทุกอย่างมันคืออะไร
หลอกลวง โกหก ความคิดของเด็กน้อยที่มีอายุเพียง 9 ขวบเท่านั้น มันรุนแรงเกินกว่าที่ราตรีจะรับได้ เธออายเพื่อน อายครู อายทุกๆคนที่เคยรู้จัก เธอเคยเป็นที่ 1 มาตลอดสำหรับทุกๆอย่าง แต่ต่อไปนี้ไม่ใช่ เธอมันก็เป็นเพียงแค่ลูกเมียน้อย เท่านั้นเอง เด็กน้อยคิด ๆ จนกระทั่งหลับไป

สิ่งนี้เองหรือคือจุดเริ่มต้นของการใช้ชีวิตกลางคืนของ ราตรี หรือ ไม่ ไม่ใช่ ราตรียังเด็กเกินไปที่จะรู้จักชีวิตตอนกลางคืน เด็กก็คือเด็ก ราตรีคิดเรื่องนี้ได้แค่เพียงอาทิตย์เดียวเท่านั้นเพราะมีเรื่องหลายเรื่องให้เธอทำ มีเพื่อนๆมากมายที่มาชวนเธอเล่น แล้วเธอก็ไม่คิดถึงเรื่องนี้อีก เมื่อพ่อกลับมาอยู่กับเธออีกครั้ง เพราะ ทั้งชีวิตของเธอพ่อก็อยู่กับเธอตลอด ยกเว้นเพียงแค่เสาร์-อาทิตย์ที่หายไปเท่านั้นเอง เธอจึงมั่นใจว่า พ่อเองรักเธอมากกว่าที่จะกลับไปหาพวกพี่ๆอะไรนั่น เด็กน้อยเลิกคิดมาก เปลี่ยนเป็นสนุกกับเพื่อนๆตามวัยของเธอ.....................................