วันนี้เป็นวันที่ผมตัดสินใจจะฆ่าตัวตายหลังจากที่เธอคนนั้นจากไป
ใช่ มันฟังดูเน่า แต่ไม่รู้ล่ะ
บางทีความตายของผมมันอาจจะทำให้เธอเห็นความสำคัญขึ้นมาก็ได้
ผมหวังว่าเธอจะต้องเสียใจ ร้องให้ครวญคราง เจ็บใจจนจะเป็นจะตาย
ฮ่า ๆๆๆๆ .... ยิ่งคิดก็ยิ่งมีความสุข
คนต้องตายก่อนถึงจะดัง
ผมคิดแบบนั้น

เมื่อวานนี้ผมเลยมาหาทำเลตาย
ได้ตึกผมยืนอยู่เนี้ยแหละ ที่ผมว่าเหมาะเจาะ
ย่านการค้า ผู้คนพลุ่นพล่าน
ผมต้องดังเหมือนพลุแตกภายในวันนึงแน่ ๆ
เมื่อวานนี้ผมเลยลองฝึกการทิ้งตัวกับเตียงนอนดู
ผมอยากทิ้งตัวลงไปสวย ๆ ติดตาตรึงใจผู้ชมที่อยู่ข้างล่าง กรรมการที่นั่งดูอยู่ต้องยกป้ายชูสิบคะแนนเต็มให้กับผม
ผมก็คิดไปยังงั้นแหละ ไม่มีกรรมการที่ใหนหรอก.......
แต่เห็นผมกล้าพูดกล้าทำแบบนี้
ในใจผมเองก็ยังหวั่น ๆ อยู่
ผมกลัวเจ็บ
จะเจ็บไหมตอนร่างกระแทกพื้น
ผมเคยเห็นแต่ในหนัง
แต่ของจริงผมไม่รู้ ....
คราวนี้ต้องลอง

ผมค่อย ๆ ก้าวเท้าขึ้นไปยืนบนกำแพงที่ก่อขึ้นมาสูงเกือบเอว
ลมแรงจากยอดตึกที่สูงจากเกือบยี่สิบชั้นพัดตัวผมเซไปเซมา เหมือนเด็กสามขวบฝึกยืนครั้งแรก
ความคิดให้เลิกกลางคันโผล่ขึ้นมา
" อย่าเลย อย่าโดด "
ผิดกับอีกความคิดนึง
" โดดลง ๆๆๆๆๆ "
ความคิดหลังเหมือนมีคนพูดพร้อมกัน หลาย ๆ คน คล้ายเสียงเชียร
ถ้ามีกลองรัวเร็ว ๆ คงเร้าใจกว่านี้
เอาหล่ะ ถึงเวลาแล้ว.......
ผมกลั้นหายใจ หลับตาปี๋
" เอาวะ เจ็บนิดเดียว "
ผมก้าวขาออกไปภายใต้ความว่างเปล่า

ทันทีที่ผมก้าวออกไป ผมรู้สึกว่าตัวผมพุ่งลงยังกะจรวด
เสื้อลายสก็อตที่ผมใส่ตีกันดังพรึ่บพั่บ เสียงเหมือนปีกนกขนาดใหญ่พยายามจะบิน
มือของผมทั้งสองข้างพยายามไขว่ขว้าอากาศที่มองไม่เห็น
ผมมองลงไปข้างล่าง เห็นพื้นคอนกรีตใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ
เข้ามาเรื่อย ๆ
เรื่อย ๆ

วินาทีนั้นเอง
ผมเห็น



















เห็น



















ผู้หญิงกับผู้ชายเดินจูงมือเดินออกมาจากอาคารตรงที่ผมโดดพอดี

มันไม่เหมือนการตูนที่จะมาเบรคกันบนอากาศได้นะเว้ย หลบไป
ไอ้หา หาที่ตายแล้วพวกเมิงนิ
หลบปายยยยยยยย..........

















ตูมมมมมมมมมมมม.......
เสียงร่างกระแทกกับพื้นดังลั่นหู ราวกับว่ามีระเบิดมาตกใกล้ ๆ

















--------------------------------------------------------------------------------------------------

" สวัสดีครับ " หมอหนุ่มรูปหล่อคนนึงเดินเข้ามาหา เมื่อพยาบาลไปแจ้งว่าผมรู้สึกตัว
" นี่ผมรอดเหรอเนี่ย ปาฏิหารณ์จริง ๆ ผมไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไรเลย " ผมคิดดีใจจนเนื้อเต้น
จะว่าไปผมเองก็รู้สึกดีที่มีโอกาสแก้ตัวเป็นครั้งที่สองบนโลกนี้ พระเจ้าคงอยากให้ผมอยู่บนโลกต่อไป
ดีขนาดใหนแล้วที่ไม่ตาย.... มันทำให้ผมรู้คุณค่าของชีวิตขึ้นมาเป็นกอง
" คุณรู้ไหมครับว่าคุณสลบไปกี่วัน "
ผมส่ายหน้า
" สองสัปดาห์ครับ "
เมื่อได้ยินคำตอบผมรู้สึกว่ามันนานเหลือเชื่อ
" ร่างของพวกเขารับคุณได้ทันพอดี " หมอพูดด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีนัก
" ร่างใครครับ " ผมนึกสงสัย
" ก็คู่สามีภรรยาหน่ะครับ คุณตกลงใส่เขาทั้งคู่ ทำให้พวกเขาเหมือนเบาะที่มารับคุณ พวกเขาตายทันที ดีนะครับที่ไม่โดนลูกที่เดินตามมาข้างหลัง "
ในใจผมหดหู่กับเรื่องที่เกิดขึ้นไป ผมไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนั้นสักหน่อย
" รู้ตัวไหมครับว่าคุณโชคดีแค่ใหน ดีนะครับที่คุณไม่ตาย อย่างคุณเนี่ย แทบจะเรียกว่าหนึ่งในล้านก็ว่าได้ ผมจะบอกให้นะครับว่าการฆ่าตัวตายมันเป็นเรื่องบาปมาก ๆ บาปซะยิ่งกว่าเราไปฆ่าเขาอีกนะครับ กว่าเราจะเกิดมา กว่าจะโต เราก็ผ่านปัญหามาเยอะแล้ว กะอีกแค่ปัญหาเดียวที่ผ่านเข้ามาในชีวิตในช่วงเวลาสั้น ๆ อีกไม่นานถ้ามีวิธีแก้ดี ๆ มันก็จะคลี่คลายลงเอง รู้ไหมครับว่าคนที่เดินหัวเราะบนกลีบกุหลาบ ไม่น่าชื่นชมเท่ากับคนที่เดินบนขวากหนามแล้วยังยิ้มได้หรอกครับ " คุณหมอเทศน์ซะยาว ทำให้ผมรู้สึกเข้าถึงธรรมะมากขึ้น
" แล้วอาการผมเป็นไงบ้างครับ " ผมนึกเป็นห่วงตัวเอง
" มีทั้งข่าวดีและร้ายครับ ข่าวดีก็คือสมองของคุณได้รับการกระทบกระเทือนน้อยมาก ปกติแล้วคนที่โดดมาอย่างคุณเนี่ย โอกาสรอดยาก แต่ที่น่าเสียใจก็คือตั้งแต่คอลงไปถึงเท้าไม่สามารถใช้การได้ ขาแขนทั้งหมดไม่สามารถหยิบจับสิ่งของหรือเดินเหมือนแต่ก่อน ตอนนี้ผมต้องสวมท่อปัสสวะให้คุณ เพราะอวัยวะเพศใช้งานไม่ได้อีกต่อไป เช่นเดียวกับท่อขับถ่ายของเสีย ต่อไปนี้คุณต้องกินอาหารทางสายยางนะครับ จะมีพยาบาลมาเปลี่ยนให้ตลอด "
ผมร้องจ๊าก
" ดีนะครับที่คุณไม่ตาย " หมอพูดย้ำประโยคเดิม


---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
http://www.dekdee.com/entertain/viewshort.php?id=4589  << มาสาย ... สายไป
http://www.dekdee.com/entertain/viewlong.php?id=3893   << " มัน " เรื่องยาวระทึกขวัญ
http://www.dekdee.com/entertain/viewshort.php?id=4458  << " ฝันร้าย " เรื่องสั้นหักมุม