คนละเรื่องกัน
พ่อพยายามโทรฯหานาดาแต่ไม่มีใครรับสาย
จนกระทั่งมาดริกัลเพื่อนร่วมห้องจอมโหดของเธอมารับและบอกพ่อว่า นาดาไปอยู่"หลังคาแดง"แล้ว
พ่อไม่เข้าใจความหมาย และสะกดให้ผมแปลก็ไม่ได้
ดังนั้นผมจึงโทรฯไปหามาดริกัล
"หล่อนสติแตกไปแล้ว"มาดริกัลบอก "ตอนอยู่ในห้องสมุดหล่อนได้ยินเสียงแว่วมาจากหนังสือเลยเกิดเรื่องลือไปทั่ว"
พ่อผมรู้สึกสับสน ท่านโทรฯไปคุยกับใครบางคนที่มหาวิทยาลัยแห่งเนบราสกา แล้วถามด้วยภาษาอังกฤษแบบงู ๆ ปลา ๆ ขออนุญาตไปเยี่ยมนาดาที่สถาบันและบอกเธอให้หน่อยว่าท่านโทรไปหา
"เราทำอย่างนั้นไม่ได้" ชาวเนบราสกันนิรนามตอบ
พ่อนั่งที่โต๊ะเขียนหนังสือ(แต่ไม่ได้เขียนหนังสือ) เหลาดินสออย่างบ้าคลั่งจนกุดหมดไม่อาจถืออยู่ได้ ท่านเรียกทุกคนในครอบครัวมา ราวกับว่าทุกคนจะช่วยกันแผ่กระแสจิตไปช่วยบำบัดเยียวยานาดาได้
ท่านโทรนหาผมแทบทุกวันแล้วสั่งให้ผมโทรฯ กลับไปหาแทน เพราะท่านไม่มีปัญญาจะจ่ายค่าโทรศัพท์แล้ว ท่านรายงานผมเรื่องความพยายามอันไร้ผลที่จะติดต่อนาดา ในที่สุดท่านก็วานผมให้ไปที่ลิงคอล์นและตามหาเธอ
ผมไม่อาจทำเช่นนั้น "แกกลายเป็นอเมริกันไปแล้ว" ท่านตัดพ้อ
แต่นั่นมันคนละเรื่องกัน
โดย เดือนกันยา-SeptemberMoon (glassbee) [12 ต.ค. 2546 , 23:57:51 น.]
แก้ไขเมื่อ 14 ต.ค. 46 18:41:42
จากคุณ :
เดือนกันยา-SeptemberMoon 
- [
14 ต.ค. 46 18:39:07
]
ผึ้ง ภาคหนึ่ง (๑๐)
