ความคิดเห็นที่ 1 เปิดบทนำ เป็นคำกลอนตอนที่ 9 ก่อนจะเล่าเข้าตอนเก้าขอกล่าวนิด                                 ด้วยดวงจิตคิดถึงจึงมาหา                                               อีกหลายท่านนั้นทวงถามติดตามมา    ( คงรู้ตัวว่าใคร หุ.. หุ.. ) แต่เดือนกว่าหามิเห็นเป็นเช่นไร เจ้าของร้านนานวันนั้นยังอู้                  ( เค้าเรียกนิสัยถาวร แหะ ๆ  ) เที่ยวถนนฯ ค้นกระทู้ดูเรื่องใหม่ เพียงเก็บข่าวไว้เล่าเล่นเป็นสุขใจ มาเขียนใหม่ในวันนี้มีเรื่องมันส์ ไปไหว้วานท่านใดให้ช่วยต่อ   มีแต่คนหัวร่อ บอกรออ่าน                   ( ไม่มีคนหลวมตัวสักคน T_T ) เจ้าของร้านนานไปเห็นไม่เป็นการ ต้องมาสานต่อร้านเราเอาวันนี้ หากท่านใดไม่ได้(ไป)เชิญเผอิญ(ได้)เล่น    ( แหะ ๆ เป็นส่วนใหญ่เลย ) คงไม่เห็นเป็นเรื่องเคืองน้องพี่ หากบทน้อยไปหน่อย ไม่ค่อยดี ในตอนนี้พี่ขอโทษอย่าโกรธเลย                 ( อย่าโกรธกันน้า.. ) ขออภัยไว้ตรงนี้นะพี่น้อง หากขุ่นข้องหมองใจขอให้เอ่ย หวังแซวนิดสะกิดหน่อยค่อยคุ้นเคย หากเกินเลยอย่าเฉยช้ามาว่ากัน                 อันเรื่องเล่า ริมถนน คนชอบเขียน หากแวะเวียน อยากเขียนต่อยังรอท่าน      ( ยังหวังว่าจะมีคนมาช่วยต่อ ^^ )             มิได้เห็นเป็น(เรื่อง)ของใคร ใช่สำคัญ เพียงต้องการสานสัมพันธ์ คนกันเอง.             *** *** *** ...กำลังแปะค่ะ... รอนิ๊ดดด แก้ไขเมื่อ 16 ต.ค. 46 00:37:35 จากคุณ : syringe - [ 14 ต.ค. 46 23:44:03 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ~~เรื่องเล่า ริม ถนน ของคน ชอบเขียน~~ ตอนที่ 9 : เรื่องนี้มีที่มา........ หากใครเข้ามาในร้าน บุ๊คคอฟฟี่ เช้าวันนี้ จะเห็นว่าเจ๊หมู เจ้าของร้านสาวนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่หน้าเคาน์เตอร์ เธอกำลังง่วนดูสมุดบัญชีรายรับจ่ายของร้าน และจดอะไรยิก ๆ ลงสมุดปกหนังสีดำ ..ที่เด็ก ๆ ในร้านต่างรู้กันดีว่า       มันคือสมุดบัญชีหนังหมา  เอ๊ย บัญชีรายชื่อลูกค้าวีไอพี ที่ยังมียอดค้างชำระ นั่นเอง “ อืม คงต้องเพิ่มรายการค่าติดตามหนี้สิน ..อัตราครั้งละสองร้อยบาท  อ้อ..ค่าชำระล่าช้าก็อีกวันละห้าสิบบาท แล้วบวกดอกเบี้ย  แค่ร้อยละห้าต่อวันเอง   ทำไมถึงไม่ยอมจ่ายกันสักทีก็ไม่รู้ กาแฟแค่แก้วละร้อยเองนะเนี่ย “ เธอพึมพำกับตัวเองพลางคิดไปถึงเรื่องเล่าฯ ตอนที่แล้ว ..ก็เรื่องเล่าฯ ภาคพิเศษ นั่นปะไร ถึงแม้เธอจะเพียรพยายาม ขนาดไปว่ากลอนสดทวงถึงหน้าบ้าน  สิ่งที่ได้มามีเพียงเสียงปรบมือ แต่หาได้เงินไม่ เพราะบรรดาลูกหนี้ เอ๊ย..ลูกค้าวีไอพี ยังคงยึดอุดมการณ์เดิมอย่างมั่นคง แน่วแน่ และคงจะไม่แก้ไขใด ๆ ทั้งสิ้น และจากประสบการณ์ในการทวงเท่าที่จะรวบรวมมาได้  อุดมการณ์นั้น นั่นคือ                    มากินเช้าเรายังเมา เอ้าไม่จ่าย                          ( เมาเหล้า เมารัก เมาตำรา เมาThesis สารพัดจะอ้าง )          มากินบ่าย ว้าย..(เป๋า)ตังหาย(ขอ)จ่ายวันหลัง    ( มุขนี้มีมาประจำ เป็นมุขยอดนิยมเลยก็ว่าได้ )          มากินเย็นเซ็นไว้(นะ)พี่กากี่นั้ง                           ( หุ.. หุ.. พวกขอมีอภิสิทธิ์ อ้างความหนิดหนม อ่ะนะ )          มากี่ครั้งยังนั่งเบลอ (ทำ)เอ๋อเรื่อยไป                  ( พวกทำเป็นจำไม่ได้  เฉพาะเวลาจะต้องจ่ายทุกที  ) และเหตุผลที่ท่าน ๆ อ้างว่าควรจะให้กินฟรี สรุปได้ดังนี้                             ก็นานนานผ่านมาทีขอฟรีก่อน                          ( อันนี้เป็นเหตุผลของพวกขาจร  )           มาทุกตอนอ้อนคุณพี่(ขอ)ฟรีได้ไหม                  ( อันนี้ก็เป็นเหตุผลของพวกขาประจำเค้าล่ะ )           มาช่วยเล่นเป็นหน้าม้าน่า(นะ เจ๊)เห็นใจ            ( อันนี้พวกยกบุญคุณมาอ้างได้อย่างไม่น่าเกลียด )           แล้วตอนใหม่ค่อยให้เล่น(ใช้)เป็นค่าตัว              ( อันนี้ก็พวกต่อรอง แบบเอาแรงงานเข้าแลก ว่างั้น ) อืม เห็นแววแล้ว  เห็นชัดว่าจะเจ๊งแน่ ในไม่ช้า  แล้วจะหารายได้มาจากทางไหนกันละเนี่ย   เธอคิดเศร้า ๆ   มือขาวอวบอิ่มยกขึ้นปัดปอยผมที่ตกลงระข้างแก้ม แล้วเลยไปกุมหน้าผาก  พลางรำพึงเบา ๆ   ..กลุ้มเว้ย.. ช่วงที่ผ่านมา ร้านกาแฟค่อนข้างจะเงียบเหงา  ด้วยว่าเด็ก ๆ ในร้านต่างลาเพราะติดเทศกาลสอบกันถ้วนหน้า ร้านเหล้าข้าง ๆ ก็พลอยเงียบไปด้วย  นัยว่าจารย์จี(GTW)ต้องไปคุมสอบปลายภาค ทิ้งนายหูโน่เฝ้าร้านแต่ผู้เดียว สอบเสร็จก็ยังต้องคุมนักเรียนไปออกค่ายลูกเสืออีก  จึงออกจะวุ่น ๆ อยู่ แต่เมื่อจารย์จีกลับก็มาแทบจะร้องกรี๊ด   เอ๊ย.. ร้องโวยวาย ด้วยว่ามีคนไปสร้างกระแส ให้ชาวถนนฯ  สับสนว่า  ..จารย์จีเป็น ผู้หญิง หรือ ผู้ชาย กันแน่ เริ่มต้นด้วยกระทู้ทวงนิยายของจารย์จี  แบบรวม ๆ ไม่ระบุชื่อเรื่อง อันเป็นชนวนของกระแสดังกล่าวที่เกิดขึ้นนั่นเอง ( กระทู้อ้างอิง   http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2485564/W2485564.html  ) ช่วงนี้จารย์ท่านเลยต้องก้มหน้าก้มตา( ยอมรับชะตากรรม ) นั่งปั่นเรื่องเก่า ๆ มาเอาใจชาวถนนฯ กันต่อไป น่าจะให้ ซีไรท์ ( sea rice = ข้าวทะเล /เค็มปะแล่ม ๆ อิ อิ ) เป็นรางวัล เน้อ  แบบนี้   เฮ้อ..ชักฟุ้งซ่าน..  เรามาคิดหาวิธีการติดตามหนี้สินของเราดีกว่าแฮะ  เจ๊หมูคิดพลางก้มลงมองรายชื่อในสมุด และก่อนที่เธอจะคิดอะไรออก   เสียงตะโกนโหวกเหวกก็ดังมาตามถนน  จนได้ยินเข้ามาถึงในร้านบุ๊คคอฟฟี่                                     เฮ้ย....มาแล้วโว้ยเฮ้ย เฮ้ย....มาแล้วจริงๆ ไม่อยากจะเชื่อเลย มาจนได้วุ้ย โห....มาแล้ว มาแล้ว มาแล้ว และเพราะเสียงที่ดังลั่นไปทั่วทั้งถนนนี่เอง  ทำให้ชาวร้านต่างพากันหันไปมอง บ้างก็ชะโงกหน้าออกไปดูสลอน “ อะไร? ใครมาเหรอ เจ๊.....  คงไม่ใช่คณะที่มาประชุมเอเปคหรอกนะ หนูจะได้หนีไปแอบก่อน หนูกลัวฝรั่งที่ซู๊ด “ ยัยหลิง  แชมพู ผู้มีปัญหากับภาษาต่างประเทศเข้าขั้นสาหัส มาแอบกระซิบถามอยู่ข้าง ๆ ด้วยสีหน้าสยดสยอง “ อืม.... ไม่รู้สิ “  เจ๊หมูตอบแบบไร้อารมณ์  ด้วยเธอยังมึนอยู่กับบัญชีลูกค้าวีไอพีตรงหน้า “ หรือว่าจะเป็นเอฟโฟร์อ่ะ เจ๊ขา..   กรี๊ดดดด..  เดี๋ยวพวกหนูต้องรีบไปหาหมวกกันน็อคมาเตรียมไว้ก่อน “ สาว ๆ อันได้แก่ เจ้ากานต์ กอล์ฟ แพร วิ่งวุ่น เที่ยวถามหาขอยืมหมวกกันน็อคจากลูกค้าเป็นการใหญ่   “ เอ๊ะ... สาวดอย  ไหงเธอไม่เตรียมซีดีหรือสมุดปากกาล่ะ  จะได้ขอลายเซ็น  จะวิ่งหาหมวกกันน็อคไปทำไม ?” คู่กัดประจำร้าน นาม หมิงหรือน๋อนหนังสือ เอ่ยถามขึ้นด้วยอดสงสัยไม่ได้ มียัยหลิงคอยสังเกตการณ์ “ โธ่เอ๊ย... นายน๋อนจ๋า  ถึงบ้านกานต์จะอยู่หลังเขา  แต่ก็มีทีวีดูนะจ๊ะ  ไม่ได้โลวเทคโนโลยี่อย่างที่เธอคิด “ “ แล้วที่กอลฟ์วิ่งหาหมวกกันน็อคเนี่ย  ก็เผื่อว่าพี่วิกกะพี่เคนเค้าจะขับมอเตอร์ไซค์ YAHAHA มาด้วยไงล่ะ “ ( กระทู้อ้างอิง  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2491385/W2491385.html  ) “ แพรจะได้ซ้อนท้ายพี่วิกแบบโฆษณาในทีวีไงจ๊ะ ใช่มะ   อิ.. อิ..  แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้วนะเนี่ย “ สามสาวยืนกอดหมวกกันน็อคที่ยืมมาได้ไว้ในอ้อมแขน พลางซุบซิบวางแผนว่าใครจะซ้อนใครกันใหญ่ “ เจ้ายี  ไม่เอากะเค้าบ้างเหรอ  เดี๋ยวพี่หลิงไปหาหมวกกันน็อคให้เอง  “ แชมพูหันมาหาน้องน้อยประจำร้าน “ ไม่ล่ะค่ะ  พี่หลิง ยีไม่ชอบซ้อนมอเตอร์ไซค์ง่ะ  มันน่ากลัว  แต่ถ้าเป็นจักรยานของว่าที่เจ้าบ่าวล่ะก็ โอเค “ สาวน้อยหน้าใส ในชุดเอี๊ยมยีนส์สีชมพู ตอบพลางส่ายหน้าจนผมกระจาย ที่สุดก็หันมาหาพี่สาว เจ้าของร้าน “ อืม เจ๊ขา   เดี๋ยวยีรีบไปเตรียมอะไร อร่อย ๆ ไว้รอรับแขกดีกว่าเนอะ  ท่าทางจะเป็นแขกคนสำมะคัญ “ แล้วน้องสาวคนงาม  ก็วิ่งหายเข้าไปในครัว  พร้อมเสียง โถ ถัง กะละมัง กระทะ ตะหลิว กระทบกันดังสนั่น หนุ่มหมิงมองหน้าเพื่อนสาวร่วมมหา’ลัย   “ แล้วเธอล่ะหลิง  ไม่เอากับสามสาวนั่นด้วยหรอกรึ “ หลิง พีอาร์สาวประจำร้าน สะบัดหน้าถี่ ยังกะโฆษณาแชมพูซันซิลแบล็คชายน์ ก่อนจะตอบด้วยเสียงเริงร่า “ ไม่ล่ะ  เดี๋ยวเสี่ยจ๊อบจะว่าเอา  ฮิ..ฮิ.. “ *** *** ***    ยังมีต่อ ...รอแป๊บนึง... จากคุณ : syringe - [ 14 ต.ค. 46 23:53:17 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ( ต่อค่ะ ) *** *** *** เสียงตะโกนเดิมยังดังลั่นมาตามถนน  ชาวร้านชะเง้อมองกันคอแทบเคล็ด แต่ก็ยังไม่เห็นว่าเป็นใคร ไม่อยากจะเชื่อเลย โห....มาแล้ว มาแล้ว มาแล้ว และแล้วชายหนุ่มผู้หนึ่งก็ปรากฎกายขึ้นที่หน้าร้าน บุ๊คคอฟฟี่   เขาแหงนมองป้ายหน้าร้านราวกับจะไม่แน่ใจ เท้าในรองเท้าผ้าใบไม่ทราบสีดั้งเดิม ย่างก้าวผ่านประตูร้านเข้ามา  ด้วยมาดเท่ห์ราวกับพระเอกหนังไทย ในยุคซิกซ์ตี้     ผมหวีเรียบแปร้ เยิ้มไปด้วยน้ำมันแต่งผม  หลายคนทำจมูกฟุดฟิด  (ก็กลิ่นมันคล้ายน้ำมันหมูในครัวอย่างไรชอบกล)   เขายกมือขึ้นเสยผม เอียงหน้าเผยยิ้มเก๋ขนาดพระเอก กรุง  ศรีวิไล ยังต้องชิดซ้าย  ให้กับสาว ๆ ที่จ้องมองเขาอยู่ แล้วยืนนิ่ง กวาดตามองไปรอบ ๆ ร้าน  อย่างสำรวจตรวจตรา  ราวกับหาใครสักคน มาดสุขุมดูน่าเกรงขามยิ่งนัก พร้อม ๆ กันนั้น เจ้าตัวต้นเสียงก็วิ่งกระหืดกระหอบตามหลังมา .ไม่ใช่ใครที่ไหน นายตั้ว (S)wing  นั่นเอง “ น้าสอ  หายไปไหนมาตั้งนานเนี่ย โห ผมนึกว่าจะไม่ได้เจอน้าซะแล้ว แล้วบทที่ว่าจะให้ผมเล่นล่ะ ว่าไง “   นายตั้ว หรือที่บางคนเรียก หวิง   หยุดยืนหอบ พลางเอื้อมมือมากระตุกแขนเสื้อชายหนุ่มยิก ๆ   .. แล้วเสียงพึมพำก็ดังกระหึ่มไปทั่วร้าน    ( *** ในวงเล็บเป็นถ้อยคำซุบซิบ  กรุณาอ่านเบา ๆ *** ) (“ โธ่  นึกว่าใคร  ที่แท้ ก็คุณ ส.สัตยา  เจ้าของวิกสังกะสีน่ะเอง  นี่หายหน้าหายตาไปเสียหลายเดือนนี่นะ “ ) เสียงบ่นดังมาจากสาวนักเรียนญี่ปุ่น แป๊บ(TSURUGI ) ซึ่งคุยอยู่กับพีจัง (P_JUNG)ที่โต๊ะมุมในสุดของร้าน (“ เฮ้อ วัยรุ่นเซ็ง  ไอ้เราก็นึกว่าหนุ่มเอฟโฟร์มาซะอีก  วิ่งขอยืมหมวกกันน็อคเสียแทบตาย  ที่แท้ก็ลุง สอ นี่เอง “) เสียงเจ้ากานต์ซุบซิบอยู่กับหลิง แชมพู  โดยมีกอล์ฟและแพร พยักหน้าหงึกหงักเป็นทำนองว่าเห็นด้วย (“ สงสัยจะหนีหนี้อ่ะนะ  ไม่ก็หนีโจทก์  ก็เฮียแกชอบจับคนโน้นคนนี้มาเล่นละครซะเรื่อย แถมยังเบี้ยวค่าตัวอีก “) สาว อมีบา นั่งเม้าท์อยู่กับสาว ไอติม  ทั้งสองสาวล้วนแต่เคยเป็นนักแสดงรับเชิญของวิกสังกะสีมาแล้วทั้งนั้น สามสาว สามใบเถาซึ่งนั่งอยู่โต๊ะข้าง ๆ อันได้แก่ ครูรสา  คุณอ้อ(O-HO) และคุณรักษ์ (scottie)  พยักเพยิดให้กัน (“ อืม.. เห็นด้วย ๆ ๆ พวกเราไม่เคยได้ค่าตัวเลยสักที  ทวงมาตั้งแต่สมิงภาคแรกแล้ว เนอะ ๆ “ ) (“ ในที่สุด  ก็มาจนได้นะลูก  นึกว่าหายไปไหนเสียแล้ว ลูกชายแม่ โถ..คงลำบากแย่เลยสินะ “ ) คุณป้าเอม รำพึง  จิบชาเขียวเพื่อสุขภาพพลางมองมาด้วยแววตาห่วงใย . แต่ชายหนุ่มมิได้สนใจเสียงซุบซิบ  เขายังยืนนิ่งอยู่กับที่  แล้วหันกลับไปมองหน้าเด็กหนุ่มช้า ๆ ก่อนจะเอ่ยเสียงเข้ม “ ใคร  น้า..  หา...  เอ็งเรียกใครว่า น้า..  เรียกผิดเรียกใหม่เลย  ไม่งั้นโดนเตะแน่  ไอ้หวิง “   “ อ้าว  โทษที ๆ  น้า  เอ๊ย . ลุง สอ  ..ผมลืมไปว่าลุงไม่ให้เรียก น้า   แหะ ๆ..อย่าโกรธผมเลยนะลุง ..นะ “ นายตั้ว พยายามยิ้มประจบสุดฤทธิ์ มือยังเกาะแขนเสื้อของชายหนุ่มไว้แน่นไม่ยอมปล่อย หากชายหนุ่มตรงหน้ากลับแยกเขี้ยว คำรามเสียงดังลั่น  ไม่สามารถรักษาอิมเมจพระเอกรุ่นเก๋าไว้ได้อีกต่อไป “ ย้ากกกก  ไอ้หวิง   ผิดจนเกินอภัยแล้วเว้ย  เรียกน้ายังเคืองน้อยกว่า  ดันมาเรียกว่า ลุง  มา..มาให้เตะซะดี ๆ “ แล้วสองหนุ่มน้อย( คนหนึ่งเป็นหนุ่มเหลือน้อย ^^ )ก็วิ่งไล่กันไปรอบ ๆ เคาน์เตอร์  ท่ามกลางเสียงเชียร์ จากกลุ่มลูกค้าในร้าน  และยังมีบางส่วนที่มาเกาะกระจกหน้าร้านดูตามประสาไทยมุงที่ดี ไม่มีการอู้งาน “ เรียก พี่ หรือ เฮีย สิเว้ย  มา ๆ  น้า.. เอ๊ย.. เฮียขอ เตะ เอ็งสักทีเหอะวะ “ ผ่านไปเพียงไม่ถึงสามนาที  นายวิกสังกะสีผู้โด่งดังก็ถึงกับหอบแฮ่ก  ส่วนนายตั้ว  ยืนแอบอยู่หลังป้าเอม “ ป้าเอมคร้าบ  ช่วยผมด้วย  ลุง.. เอ๊ย เฮีย สอ  เค้าจะฆ่าผม “  หนุ่มน้อยส่งเสียงฟ้อง อ้อนขอความช่วยเหลือ “ มากไป ไอ้หวิง  แค่จะตื้บเว้ย.. ไม่ได้ฆ่า   แม่เอมครับ.. ถ้าแม่ช่วยปกป้องมัน  เห็นที ผมจะต้องขอลาไปจากถนน “   หนุ่ม(เหลือ)น้อย(กว่า)  พูดปนหอบ นึกในใจ ..เรื่องหน้าล่ะเอ็ง  น่าดู พ่อจะจับไปแสดงบทเสีย ๆ หาย ๆ ซะให้เข็ด “ ใจเย็น ๆ ลูก  เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวรนะลูก  อย่าไปถือสาหาความเด็กมันเลยนะพ่อ “ ป้าเอม พูดพลางจิบชาเขียวเพื่อสุขภาพต่อไปอย่างใจเย็น  มีนายตั้ว ยืนยิ้มแต้อยู่ด้านหลัง “ นี่ ๆ   เธอจะลาไปไหนไม่ได้นะ  สมิงบ้านไร่ภาคสองน่ะ  เมื่อไหร่จะแสดง  ค่าตั๋วก็เก็บไปแล้วแท้ ๆ อย่าอู้ ๆ “ ( กระทู้อ้างอิง  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2337996/W2337996.html  ) เจ๊หมู รีบทวงทันทีเช่นกัน  ก็เงินทองเป็นของหายาก  จะทำมุขมึน หนีหายไปเฉย ๆ อย่างนี้ ไม่มีทางเสียหรอก ไม่มีทางที่พยาบาลสาวผู้ที่โซเดียมคลอไรด์ยังเรียกพี่จะยอม  ถึงอย่างไร เธอก็ต้องตามทวงจนกว่าจะได้ในสิ่งที่พึงได้ ก็ในเมื่อยังทวงเงินค่ากาแฟจากบรรดาลูกค้าวีไอพีไม่ได้  ขอทวงนิยายให้ได้ก่อนก็ยังดี เพื่อบรรเทาอาการอยากทวง “ ช่าย ๆ  หนีหน้าไปยังงี้ได้ไง  ค่าตั๋วเราก็จ่ายไปแล้วเหมือนกัน “  บรรดาพ่อยกแม่ยกวิกสังกะสีส่งเสียงเซ็งแซ่ “ โธ่ ผมไม่มีทุนเลยตอนนี้  นี่ก็ต้องกินแต่อาหารทะเลอยู่ทุกมื้อ กินมาสามวันแล้วนะคร้าบ พี่น้อง “ “ โห อาหารทะเลแพงจะตาย  แล้วบอกไม่มีทุน  นี่กินไฮโซกว่าเราซะอีก  เนอะ เจ้าจ๊ะ “   คุงคูออง( อรพิม )เจ้าของคฤหาสน์สีเลือดบ่น พลางหันไปพยักเพยิดกับสาวน้อยหน้าบานเอ๊ย...หน้าหวาน “ จริงด้วยฮะ  พี่ออง พวกเรามีปัญญากินแค่ปลาเองอ่ะ แถมยังเป็นปลาดิบซะด้วย  ใช่มะพี่นก “ สาว จ๊ะ ( โอเลี้ยงแก่ ๆ ) รับลูกทันที ไม่มีช้า แล้วหันไปส่งลูกต่อให้อีกสาว “ ไม่รู้สิ... พี่ถนัดแต่เรื่องดูนก  อย่างเรื่องรักวันรับน้อง นั่นน่ะ  เรื่องปลา เรื่องทะเล ไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่ “ นก  (อุณากรรณ)  เงยหน้าขึ้นจากหนังสือ อิเหนา ในมือ พร้อมคำตอบแบบเป็นกลาง ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด น้องไอซ์ ( Clear Ice )  ผู้นั่งละเลียด  น้ำแข็งไสใส่ความรัก  เอ๊ย.. ใส่น้ำกะทิ เอ่ยขึ้นเสียงอ่อนเสียงหวาน “ โถเฮีย... อย่าบอกนะ  ว่าเฮียต้องไปดำน้ำงมหอย งมปู กินเองน่ะ  เฮ้อ...  อนาถแท้ ๆ “ “ เฮ้ย  ไปกันใหญ่แล้ว  อาหารทะเลของผมน่ะ  ปลาเค็มครับ.. บ่ใช่ซีฟู๊ด อย่างเศรษฐีเขากินกั๊น “ ชายหนุ่มมาดพระเอกรุ่นเก๋า(เก่า) ชี้แจงแถลงความมาด้วยใบหน้าจืดเจื่อน เมื่อถูกมหาชนชาวถนนฯ รุม “ ชิ้นนึงผมกะนิรันดร์กินกันได้เป็นเดือนเชียวนะ  จะบอกให้ “  ยังไม่วายอุบอิบอวดมาด้วยความภูมิใจ “ เวรกรรม แล้วค่าตั๋วที่พ่อยกแม่ยกเค้าจ่ายล่วงหน้าไปไหนซะหมดล่ะเฮีย ถึงได้ตกอับขนาดนี้ “   อ้อม (mufc`)  รุ่นน้องร่วมสถาบัน ซึ่งแอบมานั่งตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้  ตะโกนถามเสียงดังลั่นร้าน “ เฮ้ย ไอ้อ้อม  แกพูดเบา ๆ หน่อยสิฟะ  ตกอกตกอับอะไรกัน  ภาพพจน์เฮียเสียหมด เอ๊อ...ไอ้น้องคนนี้นี่ “ ชายหนุ่มพูดก็แล้ว  ขยิบตาก็แล้ว  แต่รุ่นน้องร่วมมหา’ลัยหาได้หยุดปากไม่ ยังคงจ้อต่อคำเหมือนที่เคย “ ฮะ.. ฮะ.. ยังมีภาพพจน์เหลือให้เสียอีกเหรอเฮีย  ว่าแต่แล้วเงินไปไหน  อย่าบอกนะว่าเอาไปลงขันหมดน่ะ “   "  ชู่ว.... บอกว่าให้เงียบ ๆ ไงเล่า "   รุ่นพี่ถลึงตาใส่ ด้วยกลัวว่าจะถูกรุ่นน้องเคาะแล้วขายไปมากกว่านี้   อดีตนักศึกษาสาวมอชอ ทำหน้ารู้ทัน  หากก็ยอมหยุดเสียก่อนที่จะหลุดปากไปว่า ...ลงขันเล่น..ไฮโลเสียหมด “ อ้าว ..ก็ดีแล้วนี่  เอาไปลงขัน ลงทุนทำการค้า ไม่เห็นน่าปิดบังอะไร  จริงมะ  พวกเรา “   คุณรักษ์ เอ่ยพลางยกคาปูชิโนขึ้นจิบ พร้อมกับหันไปทางสองเพื่อนสาว เหมือนจะขอความเห็น “ อืม....เราเห็นด้วย เนอะ  อ้อ “  ครูรสาตอบ ก่อนจะคว้าส้อมจิ้ม สตอเบอรี่ ชีสเค้กเข้าปากเคี้ยวตุ้ย ๆ อ้อ (O-HO )  ไม่พูดไม่จาได้แต่พยักหน้า  แล้วก้มลงดูด ไอซ์ ช็อคโกแลต  พลางพลิกหนังสือ โอ้โฮ..ความรัก ในมือ “ ใช่ ๆ นั่นสิลูก  รู้จักทำมาหากินอย่างนี้  ดีมาก “  ป้าเอมส่งเสียงสนับสนุน ยกชาเขียวขึ้นจิบเป็นรอบที่สาม “ Yes I’m agree  with Pa Eam too “  spopeyes แม่ยกขาประจำ มาเห็นด้วยเป็นภาษาอังกฤษตามเคย “ แหะ ๆ .. “   เขายิ้มแห้งแล้งไม่ตอบว่ากระไร  ปล่อยให้บรรดาแม่ยกเข้าใจกันไปแบบนี้ก็ดีแล้ว  แฮ่.. “ นี่เฮีย แล้วช่วงที่ไม่ได้แสดงละคร  เฮียไปทำอะไรมาเหรอ “  เม-ดา นักศึกษาสาวแม่โจ้ ถามเสียงแจ๋ว “ แฮ่ ๆ  ก็ไปขุดจี๋กุ่งกะจะมาขายน่ะคร้าบ  จี๋กุ่ง(จิ้งหรีด)คั่วน่ะ  อร่อยนะ  เคยกินหรือเปล่าล่ะ “   ใบหน้าของชายหนุ่มที่มักบอกใครต่อใครว่าอายุ ยี่สิบแปด ( แต่ไม่ยักจะมีใคร(หลง)เชื่อ ) แย้มยิ้มโฆษณา “ อ้าว แล้วเป็นไงเฮีย  ขายดีจนเลิกแสดงสมิงแล้วเร้อ  ผมเห็นหายเงียบไปหลายเดือนเลยนี่ “   นายแวน (น้ำลายบูด) จากกลุ่มนารีหน่ายรวมทั้งนายชิน (ชินตาโร่) และ ตุ้ย (ม้าไม่ไผ่) ประสานเสียงถาม ส่วนนายตั้ว  เห็นได้ช่องว่าเฮียคงลืมโมโหแล้ว เลยรีบแว๊บไปนั่งจิบกาแฟให้พ้น อาญาพระบาท “ ป่าว.. โธ่.. ถ้าขายก็คงขายดีอ่ะนะ ถ้าเฮียทำส่งนอกคงรวยเห็น ๆ “  หนุ่มยี่สิบแปด อุบอิบบอกมาไม่วายโม้ “ แล้วมันยังไงกันแน่ ? ไหงยังต้องกินปลาเค็มเป็นอาหารล่ะเนี่ย ถ้าถึงขนาดทำส่งนอกน่ะ ? “   เสียงลูกค้าในร้านรวมทั้งนักอ่านเงาที่เงี่ยหูฟังอยู่บ่นพึมพำ  พยักหน้ากันหงึกหงัก แล้วตะแคงหูรอฟังต่อไป “ เก๊าะ  มันอร่อย  เลยกินเองเสียหมด ไม่เหลือไว้ขาย นี่จารย์จีก็ไปช่วยผมขุดมาคั่วอยู่นา ตอนไปออกค่ายลูกเสือน่ะ ว่าแต่จารย์จี มาหรือยัง  นัดกันไว้ที่ร้านเจ๊ หมูเนี่ยแหละ  ผมมาไกลจากงามวงศ์วาน เอ๊ย บ้านป่าไผ่เลยนะเนี่ย “ พูดจบก็สอดส่าย สายตามองหาชายหนุ่มผู้เป็นประเด็นฮ็อต ในถนน อยู่ขณะนี้   “ ยังไม่มีใครเห็นว่าที่เจ้าบ่าวเลยค่ะ  เฮีย สอ  “  หนูยีเพิ่งเดินออกมาจากในครัว พร้อมจานข้าวผัดตอบเสียงใส “ มาร้อน ๆ เฮียนั่งก่อนสิคะ  หนูยีบริการเต็มที่  นี่เลยค่ะ  ข้าวผัดทะเล  สูตรของหนูยีเอง “ สาวเจ้ารีบพาไปนั่ง “ แล้วก็นี่เลยค่ะ  ลุง.. เอ๊ย  เฮียสอ  กาแฟสูตรใหม่ กานต์ชงเองกะมือ  เพื่อรุ่นปู่ เอ๊ย รุ่นพี่สถาบันเดียวกัน “ “ แหม บริการดีแบบนี้สงสัยเฮียต้องมาบ่อย ๆ ซะแล้ว  “   ชายหนุ่มเริ่มอารมณ์ดี เมื่อเห็นสาว ๆ ในร้านรุมเอาใจ *** *** *** ...วันนี้ยาวค่ะ  มีต่อ  รอสักครู่... แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 46 12:07:42 แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 46 08:22:46 แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 46 02:48:17 แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 46 00:40:56 จากคุณ : syringe - [ 15 ต.ค. 46 00:34:59 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ( ต่อค่ะ.. ) *** *** *** ไม่ช้าไม่นาน .ชายหนุ่มผู้ตกเป็นข่าวรายวันก็ก้มหน้าก้มตาเดินเข้ามาในร้าน ..เกิดความเงียบขึ้นหนึ่งอึดใจ หลังจากนั้น  เสียงซุบซิบก็ดังกระหึ่มอีกครั้ง  ในประเด็นร้อนที่ชาวถนน ต่างสงสัยกันในขณะนี้นั่นเอง อาจารย์จี  เป็น  หญิง  หรือ ชาย ?  น่านสิ . ตกลงแกเป็นอะไร ?  ผู้บ่าว หรือ ผู้สาว ?เสียงพึมพำปิดกันให้แซ่ด เป็นหญิง   ไม่เป็นหญิง    อ๊ะ.. เป็นหญิง  ..ไม่เป็นหญิง     ..ลูกค้าบางท่านถึงกับนั่งปลิดกลีบกุหลาบทีละกลีบ ..ทีละกลีบ เสี่ยงทายเหมือนสาวน้อยกำลังเสี่ยงรัก เมื่อเห็นว่าที่เจ้าบ่าว  หนูยี  ก็รีบรี่เข้าไปต้อนรับทันที  พร้อมยิ้มหวานจ๋อย ในมือถือจานข้าวผัดไปด้วย “ มาแล้วเหรอคะ  จานเหนื่อยมั้ยคะ  ทานอะไรหน่อยมั้ยคะ จานขา นี่ยีทำเองนะคะ  ทานหน่อยนะคะ “   หนูยีวางจานข้าวผัดทะเล(ยังเรียกพี่ เพราะน้ำปลาหกลงไปเกือบครึ่งขวด)หน้าว่าที่เจ้าบ่าว พลางคะยั้นคะยอ “ ยี  หม่าม้าโทรมาแน่ะ “ เสียงเจ๊หมูตะโกนมาจากเคาน์เตอร์  สาวน้อยทำท่าอิดออดก่อนจะเดินจากไป “ โอ..ระฆังช่วยแท้ ๆ เลย “  ว่าที่เจ้าบ่าว เช็ดเหงื่อ พลางมองไปยังจานข้าวผัดทะเล ด้วยความสยอง เขาทรุดลงนั่งตรงข้ามนายวิกฯ  เหลือบตามองไปรอบ ๆ ร้านอย่างหวาดระแวง ..หน้าเศร้าจนน่าสงสาร “ เหอะ ๆ ผมก็ได้มาจานนึง  จะทำไงกับมันดีเนี่ย “  หนุ่มเชียงรายทำหน้าผะอืดผะอม หลังชิมไปได้คำหนึ่ง “ ว่าแต่  ทำไมจารย์หน้าตาหมอง ๆ คิดถึงน้องปลาที่วัดโพ(ไซดอน)เรอะจารย์   ฮ่า ๆ ไปเลี้ยงปลากันไหมล่ะ “ “จริง ๆ ก็คิดถึงน้องปลาอยู่เหมือนกัน..เฮ้ย  ไม่ใช่.. อะแฮ่ม..คือผมมีเรื่องสำคัญจะปรึกษา คุณสอสักหน่อย “   อาจารย์หนุ่มเผลอยิ้มพยัก เมื่อรู้สึกตัวว่าพลาดไปแล้วก็รีบตีหน้าขรึม เป็นการเป็นงานทันที “ ว่ามาเลยครับ ไม่ต้องเกรงใจ  ยกเว้นเรื่องเงินน่ะครับ เพราะตอนนี้ผมก็บ่จี๊เหมือนกัน แฮ่ ๆ “ “ แหม..ดักคอ  นึกว่าจะพอมีให้ยืมไปคืนนาย ไซโคแมน เพื่อนเก่าซะหน่อย ตั้งกะตอน 3 ยังมะได้คืนเลย  ฮ่า ๆ เข้าเรื่อง ๆ กันดีกว่า คือว่าผมอยากจะแก้ข่าวที่แพร่กระจายไปทั่วถนนฯ  อย่างที่รู้ ๆ กันนั่นแหละครับ “ (  กระทู้อ้างอิง  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2490738/W2490738.html  ) หนุ่มเชียงรายเจ้าของละครสมิงบ้านไร่ ตบโต๊ะดังปัง จนคนทั้งร้าน ที่กำลังตะแคงหูแอบฟังอยู่สะดุ้ง “ อ๊อ นึกว่าเรื่องอะไรซะอีก  ที่แท้ก็เรื่องที่มีคนไปถามชาวถนนฯ ว่าอาจารย์เป็นผู้หญิงรึป่าวนั่นเอง “ “ ช่าย  ผมล่ะกลุ้มมากเลย  ยังนึกสงสัยว่าใครกันนะที่ไปสร้างกระแส  ขนาดน้าสือสาวยังเอากะเขาด้วย“   ( กระทู้อ้างอิง    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2493862/W2493862.html  ) “ แต่เริ่มเรื่องเลยเนี่ย มันมาจากกระทู้ทวงนิยายไม่ใช่เรอะจารย์ “   ชายหนุ่มกระซิบกระซาบ ก็กระซิบไปงั้นแหละ ไม่มีอะไร แค่อยากสร้างความตื่นเต้นให้คนที่แอบฟัง “ นั่นสิ  ช่วงนี้ผมเลยต้องปั่นเจ้าชายแห่งรัตติกาลมาแปะ  แถมเรื่องเก่าก็ยังค้างอีกตรึม เฮ้อ “ “ ใจเย็นครับ  เดี๋ยวผมช่วยคิดหาหนทางให้เอง “   นิ่งคิดอยู่สักครู่ ชายหนุ่มก็ดีดนิ้วเปาะ “ ผมคิดออกแล้วครับ  เห็นทีเราต้องหากระแสที่แรงกว่า มาลบกระแสเดิม “ “ ยังไงล่ะคุณ สอ “  จารย์หนุ่มท่าทีมีความหวังขึ้นมาทันที “ จารย์ต้องมีแฟนครับ ถึงขั้นประกาศแต่งงานเลยยิ่งดี แค่นี้ชาวถนนฯ ก็หมดข้อกังขา “ “ เฮ้ย.. มันไม่ลงทุนมากไปเรอะ  “ จารย์จีปาดเหงื่อเป็นรอบที่สอง “ เอาแค่ว่าที่เจ้าสาวได้มะ คุณสอ “  ต่อรองด้วยหันไปเห็นหนูยีที่กำลังคุยโทรศัพท์ที่เคาน์เตอร์ “ โอ๊ย ยัยหนูยี นะเรอะจารย์  ไม่ไหว ๆ  ยังเด็กเหลือเกิน  ดีไม่ดี ภาพพจน์จารย์เสียกว่าเดิมอีก “ “ มันจะเสียยังไงเหรอ  คุณสอ “    จารย์หนุ่มยังกังขา “ ก็อาจจะกลายเป็นว่าจารย์คบเด็ก เพื่อปิดข่าวน่ะสิครับ ดีไม่ดีโดนข้อหาพรากผู้เยาว์อีกน่ะ ยัยหนูยียังไม่บรรลุนิติภาวะนี่นา เห็นเธอไปประกาศที่วิกผมออกปาว ๆ หาว่าผมใช้แรงงานเด็ก “ “ อืม น่าคิด “  อาจารย์หนุ่มเกาคางพลางคิดสะระตะ  ยิ่งเป็นครูบาอาจารย์อย่างเขาไม่ควรเสี่ยง “ งั้นจารย์เลือกมาเลย  ว่าควรจะเป็นใคร “  หนุ่ม( เหลือ )น้อย เร่งเร้าจะเอาคำตอบ “ เฮ่ย  คุณสอ  ผมไปซี้ซั้วเลือกเค้าได้ไง  เดี๋ยวเค้าด่าเปิง ผมจะยิ่งถูกครหา “   และขณะที่สองหนุ่มกำลังคุยปรึกษากันอยู่นั้นเอง  พลันก็มีหญิงสาวสองคนหอบของพะรุงพะรังก้าวเข้ามาในร้าน “ เฮ้ย เจ๊หมู  สบายดีเหรอเพื่อน “  สาวสวยร่างบางร้องทักทันทีที่เห็นเพื่อนสาวซึ่งนั่งก้มหน้าอยู่ตรงเคาน์เตอร์ “ อ้าว เจ๊โอ ..เฮ้ยมาได้ไง  ไม่เห็นโทรมาบอกก่อน  เจ้านัทก็มาด้วยเร้อ  ดีใจจังที่มาเยี่ยม “ “ หวัดดี  เจ๊หมู  คิดถึงเจ๊จังเลย “  นัท นักเขียนสาวผู้เบนเข็มชีวิตไปทำสวนดอกไม้ ยกมือสวัสดีแล้วเข้ามากอด เจ๊หมูละจากสมุดบัญชีกรากเข้ามาหาเจ๊โอ (พยาบาลเกเร)และนัท(เปียร์รุส) ด้วยความดีใจ อาจารย์หนุ่มนิ่งมองไปยังกลุ่มสาว ๆ ที่ยังคงทักทายกันไม่หยุดปาก นิ่งจนคนที่นั่งอยู่ด้วยกันต้องสะกิด “ จารย์  จารย์..  จ๊าน  มองอะไร “  แล้วเขาก็มองตามสายตาอาจารย์หนุ่มไปพบหญิงสาวคนหนึ่ง   “ .ใช่แล้วนางนี้ที่เราฝัน   รูปโฉมโนมพรรณหาผิดไม่ . “   จารย์หนุ่มพึมพำ นัยน์ตามองเหม่อไปยังสาวร่างบาง  ชัวร์เลย  ฮ่า ๆ  เพื่อนหนุ่มคู่หูผิวปากหวือ “ ตกลงปลงใจแล้วเรอะครับ โอเค  ได้ตามที่ขอเลยจารย์  เดี๋ยวผมจะติดต่อให้เอง “ ไม่รอช้า  หนุ่มเชียงราย เดินรี่เข้าไปหากลุ่มสาว ๆ ทันที โดยที่อาจารย์หนุ่มไม่ทันจะห้ามปราม “ เจ๊หมู ๆ ผมขอคุยด้วยหน่อย “   “ อ้อ เฮีย  เอ๊ย.. เธอน่ะเอง มีไรเหรอ  ว่ามาเลย “   เจ๊หมูท่าจะงง   แต่ก็ยังตั้งใจฟัง “ คืองี้  จารย์น่ะ  เค้าชอบเพื่อนเจ๊ “   ชายหนุ่มสรุปเอาดื้อ ๆ พลางบุ้ยใบ้ไปยังสาวร่างบางที่กำลังพูดคุยกับเด็กในร้านอย่างสนิทสนม “ เฮ้ย เธอแน่ใจเร้อ “ เจ๊หมูหน้าตาตื่น  ก็รู้ ๆ กันมาตั้งหลายตอนแล้ว ว่าทั้งคู่นั้นมีอะไรกันอยู่ และตามกันมาหลายกระทู้แล้ว “ พาไปแนะนำหน่อยสิ  นะเจ๊นะ  “  ชายหนุ่มพยายามส่งเสียงออดอ้อน “ ไม่ดีมั้งเธอ  เค้ารู้จักกันอยู่แล้วนี่นา “  เจ๊หมูก็พยายามบ่ายเบี่ยง  เพราะรู้ตื้นลึกหนาบางดีกว่าคนเพิ่งมา “ อ้าว งั้นยิ่งดีเลย จะได้ง่ายหน่อย จารย์ ๆ มาเลย ๆ คนกันเองแท้ ๆ เลยนี่เนาะ  มามะ “   แล้วหนุ่มเมืองเหนือผู้เป็นเจ้าของวิกสังกะสี  ก็หันไปกวักมือเรียกจารย์หนุ่ม   แต่ ภาพที่เห็นคือ จารย์จี ค่อย ๆ ถอยห่างไปจนกระทั่งถึงประตูร้าน แล้วออกวิ่งจากไปทันที ท่ามกลางความงุนงงของคนทั้งร้าน “ อ้าว  เฮ้ย  ไหงงั้นล่ะเนี่ย  จารย์  เขินเร้อ   กลับมาก่อน ..รอผมด้วย “   เขาวิ่งตามไปอีกคน  พร้อมกับถือโอกาสไม่จ่ายค่ากาแฟเสียเลย  ทิ้งเพียงความงุนงงไว้ให้คนข้างหลัง *** *** *** ..ยังมีต่อค่ะ.. แบบว่านาน ๆ จะขยันสักที  ..แหะ ๆ   จากคุณ : syringe - [ 15 ต.ค. 46 01:02:59 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ( ต่อค่ะ... ) *** *** *** ณ. หลังร้านยาดองของจารย์หนุ่ม ซึ่งปิดให้บริการ  เพราะนายหูโน่ขอลากลับไปเยี่ยมบ้านช่วงออกพรรษา “ จารย์  ผมอุตส่าห์ไปทาบทามสาวให้  ไหงจารย์วิ่งหนีมาซะเฉย ๆ อย่างนี้เล่า “ ชายหนุ่มรินของเหลวใสฟองฟู่จากขวด  ลงในแก้วเล็ก ๆ สองใบพลางเอ่ยถามจารย์หนุ่มขึ้นเบา ๆ “ ไม่หนีไม่ได้หรอก  ก็โจทก์รายใหญ่ของผมเลยล่ะนั่นน่ะ “  จารย์จียังมีทีท่าผวาเล็ก ๆ “ อ้าว  ไหนจารย์รำพึงรำพันซะหวานหยด  ผมก็นึกว่าจารย์เจอสาวน้อยในฝันซะอีก “ เขายกแก้วใบน้อยขึ้นจรดริมฝีปาก ก่อนจะกรอกลงคอจนหมดเกลี้ยง  แล้ววางแก้วเปล่าลงบนโต๊ะ เฮ่อ... ไม่มีเหล้า  ได้โซดาก็ยังดีวะ  ดีกว่าน้ำเปล่าล่ะน่า  เขาคิดพลางมองพรายฟองโซดาที่พุ่งขึ้นสู่ผิวน้ำ “ ผมรำพันอะไรเหรอ คุณสอ ผมไม่เห็นรู้ตัวเลยสักนิด “   จารย์หนุ่มทำหน้างงงวย “ อ๊าว ก็เห็นบอก   .ใช่แล้วนางนี้ที่เราฝัน  รูปโฉมโนมพรรณหาผิดไม่ .. “   นายวิกสังกะสีไม่พูดเปล่า หากแกล้งทำท่าเหม่อประกอบให้สมจริงอีกด้วย     “ ผมก็นึกว่า จารย์ ถูกใจใช่เลยซะอีก ถึงได้รำพึงออกมาเป็นบทกวีเลย  ฮ่า ฮ่า ฮ่า “   จารย์หนุ่มสีหน้าแช่มชื่นขึ้น ขณะค่อย ๆ จิบโซดาออน เดอะ ร็อค .. หัวเราะร่าเมื่อนึกขึ้นได้ “ ฮ่ะ.. ฮ่า.. ฮ่า..  ผมจำได้ล่ะ  ใช่..  ผมพูดอย่างนั้นจริง ๆ ซะด้วยสิ “ “ อ้าว  แล้วถ้างั้นจารย์วิ่งหนีเขามาทำไมล่ะครับ “  ชายหนุ่มทำหน้าพิศวง  พลางเติมโซดาลงแก้วอีกครั้ง “ ก็ ใช่แล้วนางนี้ที่เราฝัน จริง ๆ นี่ครับ   .รูปโฉมโนมพรรณ  หาผิดไม่  นั่นก็จริงอีกแหละ  “ หนุ่มเชียงรายนาม ส. สัตยา  นิ่งเงียบ  เขามองเข้าไปในดวงตาของชายหนุ่มตรงหน้าอย่างพินิจพิจารณา อืม..ก็ดูว่ายังมีสติสัมปชัญญะครบถ้วนนี่นา .อาจารย์จี  ไม่ได้มีท่าทีว่าจะเสียสติ   ถึงแม้ว่าจะกระทบกระเทือนใจจาก  เรื่องที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้หญิงมาหลายกระทู้  ก็ตามทีเถอะ “ ทำไมผมถึงจะจำเธอไม่ได้กันเล่า คุณสอ.. เก๊าะคุณเธอเล่นตามมาทวงหนี้ผมเสียทุกกระทู้  “ อาจารย์หนุ่มกรอกโซดาลงคอจนหมดแก้ว  แล้วเอ่ยต่อเสียงเศร้า “ หนี้เก่า  ไซโค แมน  ผมก็ยังไม่ได้ใช้  ยังนิยายที่ชาวถนนตั้งกระทู้ทวงอีกล่ะ  เฮ้อ... คิดแล้วกลุ้ม   ทั้งธิดาสวรรค์  ธิดาโลกันตร์ กระบี่รันทด ตอนนี้ก็เจ้าชายแห่งรัตติกาลอีก ดีนะที่บางเรื่องคนจำกันไม่ได้   ด้วยว่าผมทิ้งร้างไว้นาน  ก็แบบว่าตั้งใจนิด ๆ อ่ะนะ เผื่อว่าคนลืมไปแล้ว  ผมขี้เกียจจะได้เลิกเขียนเสียเลย “ โซดาถูกรินลงแก้วอีกครั้ง  จารย์หนุ่มเทลงคอรวดเดียวหมดเกลี้ยง... “ ถ้าคุณสอเคยไปอ่านเรื่องเล่าฯ  ตอนเก่า ๆ คุณจะรู้เลยล่ะครับ  ว่าทำไมเจ๊โอเธอต้องตามทวงหนี้ผม    แม้แต่ในฝันก็ยังไม่มีเว้น   แล้วพอเจอหน้ากัน  ผมจะอยู่รอจนเธอมาทวงให้โง่เหรอครับ  ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ “ “ อ๊อ.... มันเป็นอย่างนี้นี่เอง  แต่ก็ดีแล้วล่ะครับ ที่จารย์วิ่งหนีนำผมมาก่อน  โจทก์ผมนั่งรอกันเต็มร้าน  ทั้งมาทวงนิยาย ทั้งมาทวงค่าตัว ไหนยังจะมาทวงหนี้อีกล่ะ  ที่สำคัญ นะจารย์นะ “   สุดท้ายกระซิบ “  ผมเลยฉวยโอกาสไม่จ่ายค่ากาแฟเจ๊หมูเสียเลย  แถมยังทิ้งจานข้าวผัดทะเล ของยัยหนูยีมาได้    อย่างไม่น่าเกลียดอีกด้วย  ฮี่ ๆ ๆ “     แล้วสองหนุ่มก็หัวเราะชอบใจ  ถ้อยทีถ้อยอาศัยผลัดกันรินโซดา ออน เดอะ ร็อค จิบไปเรื่อย “ ว่าแต่  เราจะแก้ข่าวเรื่องจารย์เป็นผู้หญิงว่ากระไรดีล่ะครับ “   “ นั่นน่ะสิ ผมก็ยังไม่รู้เหมือนกัน “ “ อืม....หรือจารย์จะไปเป็นพระเอกวิกผมสักสามสี่ตอน เป็นการสร้างภาพ ว่าเป็นแมน ไม่ใช่ผู้หญิง “ “ อ่าฮะ..  เข้าท่า ๆ “    จารย์หนุ่มลูบคาง พยักหน้าหงึก ๆ “ แต่ ผมบอกไว้ก่อนนะครับ  งานนี้ไม่มีค่าตัวให้ เปิดแสดงเฉพาะกิจเพื่อจารย์โดยเฉพาะ “ “ โอเค...ถ้านางเอกสวย เอ๊ย...ถ้ามันจะลบกระแสได้สำเร็จ เอาก็เอา  “ จารย์หนุ่มแอบเช็ดน้ำลาย “ งั้น ได้เลยครับจารย์  เพราะที่จริง  ผมจับจารย์เล่นไปสองตอนแล้วล่ะครับ  กลัวไม่ทันการน่ะ แหะ ๆ “ ( กระทู้อ้างอิง  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2489027/W2489027.html  ) “ อ้าว....งั้นนางเอกเป็นใคร “  จารย์หนุ่มควักผ้าเช็ดหน้าไว้เตรียมซับน้ำลายเอ๊ย ซับเหงื่อเต็มที่ “ ใช่แล้วนางนี้ที่เราฝัน  รูปโฉมโนมพรรณหาผิดไม่ ...เหอะ ๆ ผมไม่ได้บอกเจ้าตัวเค้าก่อนเหมือนกัน   แบบว่ามันติดนิสัยแล้วล่ะครับ ที่ชอบจับคนนั้นคนนี้มาแสดงซะดื้อ ๆ คงแก้ไม่หายแล้วล่ะ  “ ไม่มีถ้อยคำใดหลุดออกจากปากอาจารย์หนุ่ม นอกจากเสียงกลืนน้ำลายลงคอ อย่างลำบากยากเย็น “ อ้อ จารย์ครับ  รู้สึกว่าเธอสองคนจะพอรู้ตัวบ้างแล้วด้วยแหละ “   นายวิกหนุ่มขยายต่อ “ สองคน ? “  จารย์หนุ่ม เริ่มหายใจสะดุด “ ช่ายแล้วครับ  เก๊าะ  เจ๊โอ กับเจ๊หมู ไงล่ะ จารย์  เห็นเจ๊หมูว่าจารย์รู้จักกันแล้วนี่ “ “ ..”   อาจารย์จีนิ่งเงียบ พยายามหายใจเข้า เพราะเริ่มรู้สึกว่าหายใจไม่ออก “ จารย์ต้องรับผิดชอบค่าตัวเขาด้วยนา    เพราะวิกนี้  เปิดเฉพาะกิจเพื่ออาจารย์เพียงคนเดียว  นี่เขาเรียกค่าตัวมาแล้วล่ะจารย์  คนนึง เจ็ดแสนบาท  อีกคนนึง เจ็ดแสนดอลล์ ..  “   หนุ่ม(เหลือ)น้อย เจ้าของวิกฯเอ่ยต่อมา ด้วยเสียงแทบจะกระซิบ เพราะกลัวจารย์หนุ่มตกใจ ไม่มีเสียงตอบจากจารย์หนุ่ม หากร้านยาดอง  กลับเงียบสงัดจนแทบจะได้ยินเสียงลมหายใจที่เริ่มขาดห้วง.......... *** *** *** ..อีกนิด..ค่ะ แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 46 01:55:18 จากคุณ : syringe - [ 15 ต.ค. 46 01:51:55 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ( มาต่อ.. ) *** *** *** หากใครเดินผ่านหน้าร้านยาดองของอาจารย์จี ในค่ำคืนนี้ คงจะแปลกใจที่ได้ยินเสียงตะโกนก้อง... เจ้าข้าเอ๊ย....ช่วยด้วย!!!! แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 46 02:13:18 จากคุณ : syringe - [ 15 ต.ค. 46 02:09:01 ]

ความคิดเห็นที่ 7 จบแล้วค่ะ  ..แปะเสร็จก็ดึกแล้ว  รีบเผ่นดีกว่า  ก่อนที่ดารานำจะมาเจอเข้า     *** *** *** ป.ล.  ฝากข่าวถึงบรรดาลูกค้าวีไอพีนะคะ  ถ้าไม่รีบมาจ่ายหนี้เร็ว ๆ เดี๋ยวดอกเบี้ยเพิ่มนะค้า.. อ้อ...แล้วเจ๊จะแวะไปทวงหนี้  ในโอกาสต่อไปค่ะ   คงไม่นานเกินรอ  กลัวแต่จะไม่รอเสียเท่านั้นเอง         แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 46 02:52:15 จากคุณ : syringe - [ 15 ต.ค. 46 02:12:03 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เหอเหอเหอ ที่หนึ่ง ว่าแต่แหม ดารารับเชิญเพียบ อะนะ ท่าจารย์จีได้อารมณ์มากเลยอ่ะ ช่วยด้วย เจ้าหนีตามทวงงง จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 15 ต.ค. 46 02:15:45 A:202.133.177.81 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 อดอีกตามเคย นั่งดูหนังดกึๆ มีขำรอบดึกด้วยแฮะ ที่ 2 คร้าบ จากคุณ : ooo(๑^.^๑) (น๋อนหนังสือ) - [ 15 ต.ค. 46 02:31:33 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านจบแล้ว...เริ่มสงสารอาจารย์จี ...จะกลายเป็น lolicon ไปอีก 1 กระทง... ขนมาทั้งถนนเลยแฮะ เขียนข่าวคลุกวงในสุดๆเลยนะครับเนี่ย จากคุณ : ooo(๑^.^๑) (น๋อนหนังสือ) - [ 15 ต.ค. 46 02:41:07 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เอ่อ....พี่หมูครับ  ก่อนอื่นขอแก้นิดนึงนะ ทำไมพี่ชอบพิมพ์ชื่อผมผิดจัง ผม (S)wing นะ ไม่ใช่ s(wing) ใส่วงเล็บผิดนะเจ๊.... ฮ่าๆๆ  สนุกๆ  โดนน้าสัตยาไล่เตะด้วยเรอะเนี่ย  ดีนะหลบรอดมาได้ ขอขอบพระคุณป้าเอมครับ  ไม่เคยคุยกับป้ามาก่อนแต่ก็มาช่วยชีวิตผมไว้จากองค์บาทของน้าสัตยา  ขอขอบพระคุณไว้ ณ โอกาสนี้ จริงๆนะพี่  น้าสัตยาเค้าอยากให้ผมเรียกเค้าว่าพี่ แต่ทำไงได้ล่ะพี่หมู ก็ผมเรียกน้ามาตั้งแต่อ่านครั้งแรก มันก็เลยติด ตอนนี้ก็พยายามแต่จะพยายามทำให้ไม่สำเร็จ  จะได้เรียกน้าต่อไป อิอิ   (เอ่อ...แต่ผมไม่ดึงแขนเสื้อน้าสัตยานะ ไม่เอา มันดู......ประหลาดยังไงชอบกล)   ส่วนเรื่องตังค์ เจ๊คำนวณเลยครับ  ผมจะจ่ายให้ ไปช่วยงานชมรมเค้ามาได้มาหน่อย  อาจจะพอส่งดอกได้มั่ง คำนวณเลยนะเจ๊....   จากคุณ : (S)wing - [ 15 ต.ค. 46 04:24:09 A:219.88.118.150 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 ทวงอีกแล้วค่ากาแฟ หายไปหลายเดือนนึกว่าจะลืมแล้วซะอีก ขอต๊ะไว้ก่อนก็แล้วกัน   หรือไม่ก็ไปลงในบัญชีพี่พีทของผมก็ได้  ซักแก้วนะ จากคุณ : ณัฐกร - [ 15 ต.ค. 46 05:59:10 ]

ความคิดเห็นที่ 13 วะฮะฮ่า ๆ..... ^_______________________________________________^ จากคุณ : น้ำลายบูด - [ 15 ต.ค. 46 09:53:38 ]

ความคิดเห็นที่ 14 5555555 ไม่พ้น น่าฉ๋งฉานจานนนนจีที่สุด หวังว่าร้านยาดองจะขายไวน์ OTOP แล้วตั้งโต๊ะ ให้สั่งกาแฟ ข้ามฟากได้ อุอุ ค่ากาแฟ จ่ายที่พีอาร์สาวสวยเสียงหวานสีแขมพูหมดแย้วค่ะ... วิกสังกะสี สั่งข้าวปลาเค็ม กับ ไวน์ และ กาแฟได้มั้ยนี่ เข้าท่าดีแหะ จากคุณ : จันทร์จ๋า อยากเปิดแผงหมูกระทะ (Tethys) - [ 15 ต.ค. 46 12:15:40 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ตามมาอ่านค่ะ จากคุณ : อุณากรรณ - [ 15 ต.ค. 46 13:57:39 A:130.75.209.39 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 ยะฮู้...ในที่สุดตอนเก้าก็มา มาอ่านเเล้วค่า จากคุณ : อชันฏา - [ 15 ต.ค. 46 18:37:39 A:203.149.47.80 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขำกิ๊กเลยค่ะ เขียนคนเดียวจนจบตอนแบบนี้ดีนะคะ :) อาจารย์จีกำลังถูกอ้างอิงบ่อยที่สุด อิอิ เลยเหมือนเป็นสามใบเถาไปกับครูรสาและคุณ O-HO เลย :) จากคุณ : scottie - [ 15 ต.ค. 46 19:21:16 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แวะมาแล้วหลังจากนั่งคิดอยู่นานว่าจะมาดีไหมแล้วก็นึกได้ว่าจ่ายตังค์ไปเรียบร้อยแล้ว เอิ๊ก มาอ่านอย่างส่าผ่าเผยค่ะ ว่าแต่คุณพีทมาพี่หมูสะกิดด้วยนะ แหะ ติดตังค์เขาอยู่ จากคุณ : เจ้าหญิงน้อย - [ 15 ต.ค. 46 19:41:46 A:203.113.61.196 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 ฮี่ๆ จากคุณ : อีกคนที่ไม่เชื่อว่า 28 (jengly) - [ 15 ต.ค. 46 19:55:59 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขำร้านยาดองของอาจารย์จีค่ะ แต่ว่าอาจารย์จีให้ความรู้สึกว่าเหมาะที่สุดแล้วกับร้านยาดอง @^____________^@ จากคุณ : อะเดล (adel_ew) - [ 15 ต.ค. 46 21:00:43 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เอางี้เลยเหรอเจ๊ คิดได้ไงมุขนี้อ่ะเจ๊ ขำกลิ้ง งานนี้จารย์โดนเป็นพระเอกอีกแระ อิจฉาจารย์จัง ว่างๆ หานางเอกให้จารย์ใหม่อีกสักคนนะเจ๊ จับคู่กะเจ๊โอถ้าจะดี หุหุ จากคุณ : เปียร์รุส - [ 15 ต.ค. 46 21:32:14 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ตามมาอ่านจ้าา ครั้งนี้ขนมาทั้งถนนเลย รู้สึกคับคั่งจังเลยนะคะ จากคุณ : นู๋เมย์ (mayzika) - [ 15 ต.ค. 46 21:40:32 ]

ความคิดเห็นที่ 23 โอ้ววววววว นะ กระทู้เดียว เก็บรายละเอียดความเคลื่อนไหวของคนในถนนได้ครบ  อืมมม คุ้ม!!! ว่าแต่ ค่าจ้างหนูอ่ะยังไม่ยอมจ่ายซะทีนะเจ๊นะ  เด๋วให้เสี่ยมาทวงเองซะหรอก   ส่วนค่ากาแฟของพี่อ้อ จันทร์เจ้าขา  แหะๆ  หนูขอคิดเป็นดอกเบี้ยของค่างแรงที่ค้างมานานนะเจ๊นะ เอ้า..... พีอาร์สุดสวยกลับมาแล้วเจ้าค่ะ  ใครจะรับอะไรดีค่ะ  สั่งได้บริการเต็มที่ ฟรีทิปค่ะ  แค่บอกค่า Survice charge ร้อยละ 10 แค่นั้นเอง  อุอุ จากคุณ : แชมพู - [ 15 ต.ค. 46 22:00:42 A:203.113.34.12 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 เจ๊ขา... อะโห... เจ้าแม่ถนนตัวจริงเสียงจริงอ่ะค่ะ... อิ...อิ... หมูพีไม่มีหนี้ค้างชำระนะคะ... รีบบอกก่อนทวงค่า...เอิ๊กส์...... @^________^@ จากคุณ : P_JUNG_PIGLET - [ 15 ต.ค. 46 22:26:33 ]

ความคิดเห็นที่ 25 โห ต้องวงเล็บท้ายกระทู้ว่า (พื้นที่โฆษณา) ด้วยรึเปล่าคะเนี่ย เหอๆๆๆๆๆ อิอิอิอิอิอิ จากคุณ : TSURUGI - [ 16 ต.ค. 46 00:05:50 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ตอน 9 นี้ เจ๊งดทวงหนี้ก่อนละกัน  หุ.. หุ.. รู้สึกว่ามีแต่คนเข้าร้านแบบเกร็ง ๆ     อ่ะนะ  ไว้ตอนหน้า ค่อยทวงกันใหม่  ใครเข้าร้านมาก็สั่งกันตามสบายนะคะ     เดี๋ยวจะจดไว้รวมกับที่จะทวงงวดหน้า  อิ.. อิ..  ไม่ฟรีค่ะ  ไม่ฟรี ไม่ใช่นโยบายร้าน   อืม.. เดี๋ยวพรุ่งนี้จะกลับมาตอบกระทู้อีกทีนะคะ พอดีคุยจนเหนื่อยยังไม่ได้ตอบเลย แหะ ๆ   จากคุณ : syringe - [ 16 ต.ค. 46 01:56:32 ]

ความคิดเห็นที่ 27 55555555 ขอสารภาพหน่อยนะ ที่จริงในกระทู้นี้ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2485564/W2485564.html จริงๆ แล้ว ตอนโพสต้องการจะสื่อความคิดว่า "ขำ ที่มีคนคิดว่าอาจานจีเป็นผู้หญิง" แต่พอโพสไปแล้ว มาอ่านอีกทีตอนหลัง รู้สึกว่าข้อความที่ตัวเองโพส อาจทำให้ คนอื่นอ่านแล้วเข้าใจว่าไปตอบคนถามว่าอาจานจีเป็นผู้หญิง แต่ตอนนั้นเห็นหนูยีมาโพสแก้ข่าวแล้วก็เลยไม่ได้เข้าไปแก้ไขข้อความ แล้วก็คิดเอาเองว่าคงไม่มีอะไร แต่ปรากฎว่าหลังจากนั้นอีกสองสามวัน มีใครไม่รู้ตั้งกระทู้ถามอีก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2490738/W2490738.html ตอนเปิดเจอนั้น มีคนตอบข้อความแรกไปแล้ว ยังขำเลยว่าทำไมมีคนตั้งกระทู้ ถามอีก แล้วยังมีคนมาอำต่อ แล้วคราวนี้ ใครต่อใครก็มาร่วมอำกันอุตลุต แล้วคุณน้าสือสาวเปิดกระทู้อาจานจีอีกรอบ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2493862/W2493862.html เล่นเอากระแสอาจานจีกระฉูดจน hot ไปเลย แถมตอนนี้ อาจานจีเล่นรับมุขผู้หญิงอีก 555555555555555555555555555 ว่าแต่ว่า สงสัยจริงจริง คนอื่นถูกตามทวงนิยาย ไม่เห็นมีใครสร้างกระแส ได้เท่าอาจานจีเลยซักคน อิ อิ อิ จากคุณ : Canossa - [ 16 ต.ค. 46 02:23:39 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เอิ้กๆๆ จากคุณ : ชินตาโร่ - [ 16 ต.ค. 46 05:25:07 ]

ความคิดเห็นที่ 29 หัวเราะทีหลังดังฝ่า .... กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก จากคุณ : สัตยา - [ 16 ต.ค. 46 09:49:57 A:203.156.20.13 X: ]

ความคิดเห็นที่ 30 save โลดค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 16 ต.ค. 46 16:03:01 ]

ความคิดเห็นที่ 31 หลังจากรอมาน๊าน...นาน... ((ทวงจนไม่อยากจะทวงแระ)) ในที่สุด... อุอุ.... ก้อได้อ่านซะที แอบอ่านมาหลายวันแล้วค่ะ แต่เนตมันเดี้ยงอ่ะนะเรยยไม่ได้มาลงซะที เห็นด้วยกะหลิงนะคะ ว่าเจ๊อ่ะช่างรอบบบบบบบบรู้ๆๆๆ เรื่องในถนนนี้เหลือเกิน อิอิ ท่าทางจะไม่มีอะไรเล็ดลอดสายตาแสกนเนอร์ของเจ๊ไปด้ายยยเรยย    เหอๆๆ ^ ____________________ ^ ปล. ขอชาเย็นแก้วค่ะ..อุอุ ((ค่าตัวนักแสดง)) จากคุณ : อรพิม - [ 16 ต.ค. 46 16:15:43 A:203.144.236.81 X: ]

ความคิดเห็นที่ 32 ^________________________________________^ มาอ่านนนค่ะ^^ จากคุณ : [nana_nana] - [ 16 ต.ค. 46 17:09:01 ]

ความคิดเห็นที่ 33 โห  สุดยอดจริงๆ ทำได้ไงเนี่ย คนที่น่าอัศจรรย์ ที่สุด เอิ้ก จากคุณ : mufc` - [ 16 ต.ค. 46 17:27:03 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ++ แฮ่ ๆๆๆ  เข้าเวรบ่ายอยู่ค่ะ  ลงพักเลยแวะมาอ่าน  แบบ ว่า  พักนี้  เค้าเชิญเราไปแสดงหลายเรื่องมาก  เวรก็เยอะ เลยไม่ค่อยได้เข้ามาที่ถนน  แปะไว้ก่อนนะเพื่อน  ลงเวร เดี๋ยวเราแวะมาดูอีกรอบ  ฮ่า ฮ่า  ฮ่า  ++ จากคุณ : พยาบาลเกเร - [ 16 ต.ค. 46 19:44:14 ]

ความคิดเห็นที่ 35 Don’t misunderstanding I can speak Thai ka but depend on where I am at.   Thanks you the 1 speaking line role.  I always read your stories ka but never drop off any comments.  One question ka, Prof. GTW, is he a she or is she a he? BIG CONFUSE!!!! จากคุณ : spopeyes - [ 16 ต.ค. 46 19:57:23 A:151.188.17.132 X: ]

ความคิดเห็นที่ 36 หุ.. หุ.. นั่งคิดบัญชี  ของตอนเก่า ๆ  อยู่ค่ะ  หนี้เก่าบวกดอกเบี้ย บวกค่าติดตามหนี้สิน และค่าชำระล่าช้า  จด ๆ ไว้ก่อนค่ะ  ตอนนี้ยังไม่ทวง  เดี๋ยวลูกค้าผวา ไม่กล้าเข้าร้าน..   มาต้อนรับลูกค้ากันก่อนดีกว่าเนอะคะ  มากันเต็มร้าน   หน้าใหม่ ๆ ก็มา  อิ.. อิ.. *** โอเลี้ยงแก่ๆ *** ดารารับเชิญท่านแรก  ตามเกาะกระทู้ตลอดคืนจนแปะเสร็จ  มีความพยายามมาก เดี๋ยวเจ๊ลดค่าติดตามหนี้สินให้ละกัน  แต่ค่าชำระล่าช้า ยังคิดอยู่นะ เจ้าจ๊ะ  อิ.. อิ.. *** ooo(๑^.^๑) (น๋อนหนังสือ) *** อ่ะนะ  หมิง  ไม่รู้เป็นไงเหมือนกัน   มันต้องมาลงที่จารย์เค้าทุกทีสิน่า    เจ๊ไม่ได้แกล้งนา   แบบว่าตอนนี้อาจารย์เค้าฮอต จนอดใจไว้ไม่ไหว  เหอ ๆ  ไม่รู้จารย์หายไปไหนอีกแระสองวันนี้ อืม .เจ๊ก็ไม่ได้เป็นนักข่าวอะไรหรอกนะ  เพียงแต่อะไรผ่านหูผ่านตา แล้วเผอิญจำแม่นน่ะ  ^^ *** (S)wing *** ต้องขอโทษอีกครั้งที่พิมพ์ชื่อน้องตั้วผิดไป    เจ๊แก้ให้แล้วนะคะ  อย่างอนนะน้อง ส่วนป้าเอม  ยังไม่เห็นมาเลยค่ะ  แต่ป้าเอมใจดีจ้า.. ( สงสัยไปเที่ยวอยู่แน่ ๆ เลย ) เรื่องเรียก “ น้า “ เนี่ยนะ  เจ๊ก็ว่ามันเหมาะสมกับนายวิกสังกะสี ที่สุดแล้วล่ะน้องตั้ว   เรียกต่อไปเหอะ ฮ่า ๆ  เจ๊หนับหนุน ๆ  ไม่ต้องกลัวน้อง  ถ้าน้าเค้าแกล้งมาฟ้องได้เลย เจ๊จะจัดการให้เอง   อ้อ..  เรื่องหนี้สิน  ตอนนี้งดทวงไว้ก่อน  ไว้ตอนหน้าจะคิดให้นะน้อง *** ณัฐกร *** แหม ๆ บอล  เจ๊หายไปแค่เดือนเดียวเองนา  บอกแล้วอ่ะ  ว่าเจ๊จำแม่น อืม เฮียพีทยังไม่มา  เอาลงบัญชีเฮียละกันเนอะ   เป็นค่าปรับที่มาช้า  ฮ่า ๆ *** น้ำลายบูด *** อะไรฟะ ..เจ้าแวน  ไม่พูด ไม่จา  มาหัวเราะฮ่า ๆ อีกแระ  พูดอะไรมั่งดิน้องเอ๊ย *** จันทร์จ๋า อยากเปิดแผงหมูกระทะ (Tethys) *** แหม ๆ  ตัวจริงเสียงจริง  คุณจันทร์เจ้าขา  ต้องสร้อยท้ายชื่อยาวเหยียด  หุ.. หุ.. ค่ะ ๆ ให้เก็บสตางค์ที่หลิง ใช่มะคะ  ได้ค่ะ ได้  ว่าแต่สงสารจานจี จริง ๆ เหรอคะ ไหงหัวเราะซะลั่นถนนฯ  อย่างนั้นล่ะคะ  อิ.. อิ.. *** อุณากรรณ *** ขอบคุณที่ตามมาอ่านจ้า  โอ๊ะ ลืม..เป็นดารารับเชิญ มีเล่นด้วยฉากนึงนี่นา  เนอะ *** อชันฏา *** พนักงานสาวในร้าน นาม แพร  เจ้าของโฆษณา YAHAHA อันลือลั่น  เหอ ๆ   สาวโบราณฯ ออกภาคสนาม คงไม่เจอกันนานตั้งสิบกว่าวัน  คิดถึงแย่เลยเนอะ   *** scottie *** ตอนนี้ตั้งใจเขียนคนเดียว และแปะทีเดียวค่ะ  เพราะรู้ดีว่า หากแปะไม่จบล่ะก็ ต้องมีคนมาป่วนแน่นอน  คิดว่าคุณรักษ์คงรู้ดีน่ะค่ะ  ว่าหมายถึงใคร  ฮี่ ๆ ๆ เรื่องจารย์จี  ตอนนี้ดังซะ นะคะ  อดใจไม่ไหวจริง ๆ  เลยต้องจับประเด็นมาเขียนค่ะ   แล้วก็  สามใบเถา  ฟังดูน่ารักและภาพพจน์ดีกว่า ฮก ลก ซิ่ว เยอะ  จริงมะคะ  อิ.. อิ.. *** เจ้าหญิงน้อย *** อ๊ะ เฮียพีทมาโน่นแระ    แหะ ๆ  ป่าว ๆ  เจ๊แซวเล่น  อย่าตกใจสิจ๊ะ  ..น้องพิม  ฮี่ ๆ ๆ *** อีกคนที่ไม่เชื่อว่า 28 (jengly) *** อ่ะนะ  เจ้าแจง  เจ๊ก็ไม่เชื่อเหมือนกัน แหละ  และคาดว่ามีแนวร่วมทั้งถนนฯ แหละ  อิ.. อิ..     *** อะเดล (adel_ew) *** น่านสิ  อะเดล  เจ๊ก็ว่าอย่างนั้นเหมือนกัน  อาจารย์ช่างเหมาะกับร้านยาดอง ซะจริง ๆ *** เปียร์รุส *** ไม่รู้เหมือนกันอ่ะนัท  ว่ามุขนี้มันมาได้ไง  อยู่ ๆ มันก็ผุดขึ้นมาอ่ะนะ  แบบลื่นไหล  ฮี่ ๆ เรื่องจารย์เป็นพระเอกคู่กับเจ๊โอ  ก็มีคนเขียนแล้วอ่ะนะ  ตามไปอ่านมาแล้วนิ  แอบเห็น  หุ.. หุ.. *** นู๋เมย์ (mayzika) *** อืม.. ยังขนมายังไม่หมดถนนหรอก  คงต้องค่อย ๆ แจกบทไป  แบบว่าพยายามให้โดนทุกคน  ฮ่า ๆ     คราวหน้า  อาจเป็นเมย์ก็ได้นา  ว่าแต่  เรื่องที่ว่าจะเขียนอ่ะ  สำเร็จหรือยังจ๊ะ  ยังรออ่านอยู่นะ *** แชมพู *** รอเสี่ยมาทวงอ่ะ  อิ.. อิ.. ว่าแต่  ที่คุณจันทร์เค้าฝากไว้  มันเยอะนา  คิดเป็นดอกเบี้ยได้ไง   เออ ๆ  สอบเสร็จแล้วก็มาช่วยเจ๊รับลูกค้าหน่อยเหอะ  สองตอนมาเนี่ย เล่นเอาเหนื่อยเลยเธอ *** P_JUNG_PIGLET *** แน่ใจหรือน้อง  ว่าไม่มีหนี้ค้างชำระ  เดี๋ยวเจ๊ขอไปตรวจสอบสมุดบัญชีลูกค้า วีไอพี ก่อนนะ ว่ามีชื่อพีจัง  หรือเปล่า  อืม แล้วก็อย่าเรียกเจ้าแม่เลยน้อง  เดี๋ยวมีคนมาจุดธูปเรียก  แย่เลย *** TSURUGI *** อืม  ความคิดเข้าท่าแฮะ  เดี๋ยวไว้  วงเล็บท้ายกระทู้ดีกว่าว่าเป็น  พื้นที่โฆษณา  เหอ ๆ *** Canossa *** เข้าใจเจตนาคุณ Canossa ตั้งแต่แรกแล้วค่ะ  แต่ก็อดไม่ได้ที่จะจับประเด็นร้อนมาเขียน ขอบคุณที่เข้ามาชี้แจงอีกรอบค่ะ  และแอบเห็นด้วยว่า  จารย์จี  กระแสแรงจริง ๆ   *** ชินตาโร่ *** นี่อีกคน  มาขำอีกแระนะ  มาฟอร์มเดียวกับนายแวน  คงเป็นแบบนี้ตามประสาเด็กนอกละมัง *** สัตยา  *** เธอแน่ใจเร้อ  ว่า  หัวเราะทีหลัง  จะดังกว่าน่ะ   หึ..  หึ..  หึ...  (( หัวเราะเสียงต่ำ ๆ  )) *** รสา รสา *** แหะ ๆ  ตามสบายค่ะ  คุณรสา  ช่วยตรวจการบ้านให้ด้วยก็ดีนะคะ   *** อรพิม *** โห แสดงแค่ฉากเดียว  ประโยคเดียว  เอาค่าตัวเป็นชาเย็นตั้งแก้วนึงเชียวเหรอ ออง แล้วหนี้เก่า ๆ ตอนก่อน ๆ ล่ะ  ลืมไปได้ยังไง  ว่าจะไม่ทวงแล้วเชียว  อดไม่ได้อีกแระ  ฮี่ ๆ *** [nana_nana] *** ขอบคุณที่มาแวะร้านค่ะ  น้องนานา  น่ารักจริง ๆ เลย  น้องคนนี้ *** mufc` *** อืม  เจ๊ยัง งง นิด ๆ ว่าสามประโยคนี้  ประโยคแรกน่าจะเป็นคำชมเนอะ  อิ.. อิ.. แต่สองประโยคหลังชักไม่แน่ใจ  แล้วชมใครน้อ  น้องอ้อม ถ้ากลับมาช่วยแถลงหน่อยน้า..   *** พยาบาลเกเร *** ไม่เป็นไรเพื่อน  รู้แหละว่างานยุ่ง   แต่ว่านะ  ท่าทางคราวนี้เราคงต้องแท็คทีมแล้วล่ะ เพราะมีคนจ้องจะโจมตีเราสองคน ไว้เราค่อยคุยกันอีกทีนะ  ว่าจะดำเนินการยังไง  ฮ่า ๆ *** spopeyes *** ว้าย . กรี๊ด  มีแม่ยกวิกโน้นมาเยี่ยมด้วย  เชิญค่ะ  เชิญ  คุณ spopeyes นั่งก่อนนะคะ แหะ ๆ เคยเห็นพูดไทยได้อยู่เหมือนกันนี่คะ  แต่ส่วนใหญ่มาเป็นอังกฤษนี่นา  จริงมะคะ ส่วนคำถามที่ต้องการคำตอบ  เจ๊หมู ว่ารอ ถามเจ้าตัวอีกทีดีมั้ยคะ  จารย์ยังไม่มาเลยค่ะ ฮิ.. ฮิ.. ( แบบว่า  ตัวเองก็ยังแอบสงสัยอยู่นิด ๆ เหมือนกันค่ะ  ฮี่ ๆ ๆ ) จากคุณ : syringe - [ 17 ต.ค. 46 00:27:19 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ขอขอบคุณสําหรับการต้อนรับที่ประทับใจเครื่องที่ใช้อยู่พิมพ์ไทยไม่ใด้เเต่ต้องขอบคุณน้อง (S)wing ที่ช่วยส่ง Link พิมพ์ไทยมาให้ ยังไง Prof. GTW ช่วยตอบปัญหาข้องใจด้วย จากคุณ : spopeyes - [ 17 ต.ค. 46 22:33:44 A:151.188.17.132 X: ]

ความคิดเห็นที่ 38 มารายงานตัวค่ะเจ๊.. เห็นว่าจะไปเที่ยวกัน..อยากไปจัง... ตอนนี้อยู่กรุงเทพค่ะ..ไม่มีเบอร์เจ๊ง่ะ... ไว้จะโทรไปคุยกะพี่จ๊ะนะคะ ขานั้นคงบอกเจ๊เองแหละ จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา - [ 17 ต.ค. 46 22:55:04 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เพิ่งมาใหม่ ครับ เลยแวะมาเยี่ยมชมร้าน ยังไม่ทานนะ ม่ายมีตังค์ ถ้ารับบัตรก็ OK ครับ จากคุณ : เด็กละเมอ - [ 18 ต.ค. 46 01:39:59 A:147.32.111.45 X: ]

ความคิดเห็นที่ 40 หุหุ..ดีนะที่ข้าพเจ้าจ่ายตังค์ทุกที คิดถึงจังเรยค่ะ...ก่าจาสอบเสร็จ ปั่นรายงาน และโปรเจคงานที่เกือบๆจะเสร็จ  งี้ต้องฉลองค่ะ   ขอไอกะติมชาเขียว 4 ลูก ช็อคโกแลตซันเดย์ บลูเบอรี่ชีสเค้ก   ช็อกโกแลตเค้ก ท็อฟฟี่เค้ก น้ำมะเฟืองปั่น เอาแค่นี้ก่องละกัค่ะ ^_^ น้ำแตงโมปั่น จากคุณ : Antares - [ 18 ต.ค. 46 20:32:12 A:202.44.135.35 X:unknown ]

ความคิดเห็นที่ 41 อะเฮ่อๆๆๆๆ ยายเอ่อ่อ่ะนะคะกลับมาแล้วค่ะ ไว้พรุ่งนี้จะเอาขนมมาเสริฟ นะคะ จากคุณ : เอ่อ่อ่ะนะคะ - [ 19 ต.ค. 46 14:11:25 A:203.146.138.90 X: ]

ความคิดเห็นที่ 42 มาตอบกระทู้ก่อนไปเที่ยวค่ะ  ฮิ.. ฮิ.. *** spopeyes *** แหะ ๆ  รู้สึกว่าเจ๊ยังต้อนรับได้ไม่ดีเท่าไหร่เลยค่ะ  งั้น คราวนี้จะ รับอะไรดีคะ   แก้วนี้ฟรีค่ะ  สำหรับลูกค้าหน้าใหม่  ฮิ.. ฮิ.. เรื่อง Prof. GTW ขณะนี้ยังหายสาบสูญค่ะ   เห็นน้าสือ ไปตั้งกระทู้สืบหาอยู่ข้างบนแน่ะค่ะ...     ป.ล. มาเยี่ยมกันอีกนะคะ  จะรอต้อนรับค่ะ ^^ ***  รวยระรินกลิ่นชา *** แล้วพรุ่งนี้ ก็ได้เจอกันแล้วนะจ๊ะ  น้องผึ้ง... *** เด็กละเมอ *** อ่า... ไหน ๆ ก็เป็นลูกค้าหน้าใหม่  งั้นครั้งแรกนี้  เจ๊เลี้ยงละกันค่ะ   สั่งเลย อร่อยทุกอย่างค่ะน้อง  หุ.. หุ..  แล้วว่าง ๆ แวะมาเที่ยวร้านนี้อีกนะคะ *** Antares *** โห.. ท่าจะเครียดหนักเน้อ  น้องเอ๋... สั่งซะขนาดนี้  ทานหมดไหมล่ะนั่น   เหอ ๆ  ค่อย ๆ ทานนะจ๊ะ  เดี๋ยวติดคอ หายใจไม่ออก  เจ๊ต้องช่วย CPR ล่ะแย่เลย...   *** เอ่อ่อ่ะนะคะ *** ไหนฟะ  ขนม  เจ้ากานต์เอามาเสริฟเร็ว ๆ เข้า  ลูกค้ารอแล้วนั่น..   แล้วก็นะ..  เจ๊ไม่อยู่สองวัน ดูแลร้านให้เจ๊ด้วยล่ะ  เดี๋ยวถ่ายรูปมาฝากนะ..     จากคุณ : syringe - [ 20 ต.ค. 46 22:17:51 ]

ความคิดเห็นที่ 43 อ่ะ มาทีหลัง แบบหวาด ๆ  นิด ๆ เย้ ๆๆๆๆ  เราไม่ต้องจ่ายหนี้เก่าแย้ววว คราวนี้สามารถลอยหน้าลอยตา   โฉบผ่านหน้าร้านได้สบาย ๆๆ  อิอิ จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด - [ 21 ต.ค. 46 13:33:47 A:203.144.176.181 X: ]

ความคิดเห็นที่ 44 เพิ่งกลับมาจากพักร้อน มารีบอ่านเลย อิอิ จากคุณ : GTW - [ 21 ต.ค. 46 17:28:45 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ขออภัยมาตอบช้า ...เนื่องจากหนีไปเที่ยวเพิ่งกลับมาเมื่อวานค่ะ *** เชอร์เบต จี๊ดด ด *** ตามสบายนะคะ น้อง เชอร์เบต จี๊ดด ด   ตอนนี้ยังรอดตัว  แต่ตอนหน้าเจ๊ว่าจะทวงต่อนะคะ ฮิ..ฮิ..  ระวังตัวหน่อยนะคะ    น้องชา... *** จารย์จี *** ในที่สุดจารย์ก็กลับมาเสียที  แหม.....คิดถึงแทบแย่แน่ะค่ะ   ว่าแต่ ไม่เห็นตอบคำถามที่คุณspopeyes ถามไว้เลยล่ะคะ จารย์   ฮี่ ๆ ๆ       จากคุณ : syringe - [ 24 ต.ค. 46 22:38:58 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เฮียพีทมาแล้วคร้าบ.... ตกลงนายบอลมาลงบัญชีเรานี่ ไม่กลัวดอกเบี้ยกระฉูดเหรองาย ส่วนคุณเจ้าหญิงน้อยก็สวนกันทุกทีเลยนะ  จังหวะดีจริงๆ ฮ่าๆๆ เชื่อเจ๊หมูแล้ว ว่าเรื่องนี้มีที่มาจริงๆ นิยายอะไร มีเชิงอรรถอ้างอิงด้วย  ฮ่าๆๆ จากคุณ : คุณพีท (PeterPuck) - [ 25 ต.ค. 46 00:15:57 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เจ้  เอาว็อกโกแล็คเย็นทีหนึ่งนะค่ะ  ไม่รู้เท่าไหร่แต่จ่ายไว้ก่อน 50 ละกันนะ จริง ๆ แวะมาอ่านตั้งแต่วันแรกที่ลงแล้วอะ  แต่คอมมันมีปัญหาเลยเพิ่งเข้ามาลงชื่อได้วันนี้ ( ดีที่เจ้ไม่ปิดร้านหนีไปซะก่อน จากคุณ : AeKra - [ 27 ต.ค. 46 23:01:13 A:203.113.35.9 X: ]