เกี่ยมฮุ้นเปลื้องเสื้อคลุมตัวนอกออกเผยให้เห็น ชุดรัดกุมภายในสีเทาขาว เป็นเส้นสายสลับไปมาทั้งอ่อนแลเข้มคล้ายกลุ่มเมฆกลุ่มหนึ่งที่ถูกสายลมพัดพาจนพลิ้วไหว บันดาลให้ผู้คนละลานตา ดูท่าทาง ฉายา 'กระบี่เมฆา' ของมันคงมีความเป็นมาเบื้องหลังเสียแล้ว...
"นำกระบี่เรามา!"
เกี่ยมฮุ้นกล่าวจบ ชายร่างใหญ่บึกบึนใบหน้าเต็มไปด้วยบาดแผลผู้หนึ่งประคองกระบี่ลักษณะโบราณแหวกกลุ่มคนเข้ามา
ฮั่นตงเหลือบตามองเพียงพริบตาก็ทราบว่ากระบี่เล่มนี้เป็นยอดศาสตราที่หาได้ยากยิ่ง ดังนั้นจงใจถาม
"กระบี่ของท่านเล่มนี้ มิทราบมีนามว่ากระไร?"
ทันทีที่เกี่ยมฮุ้นสัมผัสถูกกระบี่ บุคลิกมันพลันแปรเปลี่ยนเป็นสูงส่งและลึกล้ำ คลับคล้ายคนกับกระบี่มีพลังอันลี้ลับเชื่อมโยงถึงกัน ก่อเกิดพลังแห่งความเชื่อมั่นขึ้นมาอย่างประหลาด กระทั่งผู้คนรอบข้างยังสามารถรู้สึก มันกล่าวตอบเสียงเรียบ
"กระบี่นี้จัดสร้างขึ้นในตอนต้นราชวงศ์ฮั่น มีอายุกว่าร้อยปี ความคมกล้าของมันเหนือกว่าศาสตราวุธทั้งปวง มีนามว่า 'สยบเวหา' พร้อมกล่าวต่อ "อาวุธของท่านเล่า?"
คนรอบข้างเมื่อได้ยินความเป็นมาของกระบี่ พลันส่งเสียงอุทานด้วยความแตกตื่น ศาตราวุธที่หายากยิ่งนี้มิใช่สาปสูญไปเนิ่นนานแล้วหรือ? เหตุใดจึงตกอยู่ในมือคนผู้นี้ กระบี่วิเศษมีค่าควรเมือง อย่างนั้นผู้ใช้เล่า? ผู้ใช้ก็นับเป็นยอดฝีมือระดับต้นๆของยุทธจักร ตำแหน่งผู้คุ้มกฏซ้ายของพรรคฉิกจับอิดย่อมมิได้มาโดยโชคช่วย
"กระบี่อันร้ายกาจ นามอันร้ายกาจ!" ฮั่นตงกล่าว
ทว่าในใจของเขากลับคิดไปว่า ที่ร้ายกาจที่สุดยังคงเป็นมือข้างที่ถือกระบี่ มือที่ทั้งมั่นคงและเรียวยาวเต็มไปด้วยพละกำลัง กระบี่วิเศษที่ใช้ออกภายใต้มือคู่นี้ ดูทีคงรวดเร็วและแม่นยำยิ่ง!
ในที่สุดฮั่นตงเบือนหน้าจากมือคู่นั้น กระบี่เล่มนั้น ก้าวเดินไปมาคล้ายสำรวจหาสิ่งใด? ที่แท้เขาสำรวจอันใด? ไยมิเอ่ยอ้างถึงอาวุธคู่มือของตน?
ทันใดนั้นเสียงใสบางเสียงหนึ่งที่เป็นของบุรุษพลันดังขึ้น
"หากพี่ฮั่นมิรังเกียจ โปรดรับเอากระบี่คู่มือของ ฮวยฮวยไปใช้เถิด!"
กู่ฮวยฮวยคล้ายล่วงรู้เจตนาที่ไม่ต้องการเปิดเผยอาวุธคู่มือของตนต่อหน้าคนทั้งหลายของฮั่นตง กลับเสนอกระบี่คู่มือของมันแก่ฮั่นตง คนผู้นี้มิคบหาผู้ใด เวลานี้กลับเสนอกระบี่คู่มือแก่ฮั่นตง นับว่ายากยิ่งที่จะเข้าใจ มองเห็นเงาสีเงินสลับดำพุ่งปราดเข้าหาฮั่นตงประดุจดาวตก รวดเร็วจนผู้คนต่างอดโห่ร้องชมเชยมิได้
หลี่ซังซังชำเลืองมองไปยังกู่ฮวยฮวย มิทราบ "พ่อบ้าน" ผู้นี้คิดเช่นไรกับพี่ฮั่นของนางกันแน่?
ผู้ซัดขว้างรวดเร็วแล้ว ผู้รับกลับรวดเร็วยิ่งกว่า ฮั่นตงเพียงยื่นมือขึ้นมิทราบทำประการใด วัตถุนั้นก็พลันตกไปอยู่ในมือของเขา เป็นกระบี่เล่มหนึ่ง! ลักษณะแม้ไม่สูงล้ำค่าเท่า 'สยบเวหา' ของเกี่ยมฮุ้น ทว่ามิธรรมดาสามัญดังกระบี่ทั่วไป
ฮั่นตงชักกระบี่แล้ว เงากระบี่พลันแตกระเบิดออกรอบด้าน ไหววูบเต็มฟ้า กลับร่ายรำออกเป็นเพลงกระบี่ที่รวดเร็วยิ่ง รุนแรงยิ่ง! ท้ายสุดดีดนิ้วลงบนลำตัวกระบี่ดัง ติง! เสียงสะท้อนเลื่อนลั่นไปทั่วทั้งบริเวณ ตัวกระบี่พลิ้วไหวดุจมีชีวิต ผู้คนรอบข้างต่างโห่ร้องขึ้น มิทราบชื่นชมต่อเพลงกระบี่อันรวดเร็วของฮั่นตงหรือความคมกล้าของตัวกระบี่กันแน่?
"กระบี่อันยอดเยี่ยม" เกี่ยมฮุ้นกล่าว มันเพียงกล่าวชมกระบี่ยอดเยี่ยม หาได้ชื่นชมต่อพลังฝีมือของฮั่นตงไม่ กล่าวจบถลึงตาใส่ กู่ฮวยฮวย ทว่าอีกฝ่ายทำราวกับไร้เรื่องราวใดใด
"พี่กู่เมื่อมีกระบี่ที่เยี่ยมยอดเช่นนี้เหตุใดมิเคยนำออกมาให้เราชมดูบ้าง" ซุนหยางกล่าวเป็นเชิงตำหนิ ทว่าอีกฝ่ายยังคงเงียบเฉย หาได้ตอบคำแต่ประการใด ดูท่าคนผู้นี้มิยินยอมคบหาผู้ใดโดยง่ายจริงๆ
"พี่ซุน! ท่านดู!" ซิเหวินคังที่ด้านข้างพลันชี้ชวนซุนหยางให้ดูเกี่ยมฮุ้น
"ครานี้ผู้แซ่ เกี่ยม กลับยอมเผยฝีมือที่แท้จริงออกมา" ซุนหยางกล่าวพร้อมรอยยิ้มบางๆ ที่ยากจะตีความหมาย
แก้ไขเมื่อ 16 ต.ค. 46 10:19:56
จากคุณ :
ทีมแต่งนิยาย
- [
15 ต.ค. 46 19:58:42
]