@@
สายลับ สืบรัก
@@
"กลุ้มใจอะไรหน่ะพี่โอบ เนี่ย ถอนหายใจเป็นรอบที่แปดสิบสามแล้วนะ" เอื้อ หรือ อิงนภาเอ่ยขึ้นมาอย่างหมดความอดทน ไม่ใช่เพราะเป็นห่วงอะไรมากมาย หากแต่พี่ชายสุดหล่อ
เล่นถอนหายใจอยู่เฮือกๆตั้งแต่มาตั้งแต่ก้นถึงม้านั่งนี่แล้ว ทำให้หล่อนเสียสมาธิในการอ่านต้นฉบับที่นักเขียนส่งมานี่นา
"ขอโทษครับ คุณ บ.ก. กระผมกลุ้มใจเรื่องงานนิดหน่อย เฮ้อ
คือว่าเงินของบริษัทหายไปตั้งห้าล้านแล้วไม่พบหลักฐานการเบิกจ่าย พี่เลยต้องรับไปเต็มๆเลย"
"ห๊า
พะ..พี่โอบว่าเงินหายไปเท่าไหร่นะ เฮ้อ
" ต้นฉบับกองใหญ่หลุดจากมือบ.ก.สาว และเจ้าตัวก็ทำท่าว่าจะเป็นลม
เมื่อได้ฟังเรื่องทั้งหมดที่พี่ชายเล่าจนจบ อย่างไม่คอยจะเข้าใจนัก หญิงสาวก็พอจับใจความได้ว่า เงินที่หายไปนั้นพี่โอบรู้ว่านาย นาวิน ผู้อำนวยการของบริษัทได้ยักยอกไป แต่ไม่มีหลักฐานมาเอาผิด
ตัวหล่อนเองไม่เคยยุ่งเรื่องงานของพี่ชายมาแต่ไหนแต่ไร ทราบแต่ว่าพี่โอบ หรือ อธิปนั้นเป็นผู้จัดการแผนกบัญชีของบริษัทใหญ่แห่งหนึ่ง ขนาดชื่อหล่อนยังจำไม่ได้ด้วยซ้ำ
"ทำไมพี่โอบไม่ไปค้นหาหลักฐานในห้องนาย..อะไรวิน วิน นั่นหละ" เอื้อพยายามหาทางช่วยจากนิยายสืบสวนสอบสวนที่เคยอ่าน
"นี่เอื้อ คนระดับนั้นนะ ระดับผู้อำนวยการนะเอื้อ เค้าคงไม่เอาหลักฐานที่เค้าทำผิด มาเก็บไว้ในห้องทำงานอย่างนั้นหรอก" พี่โอบอธิบายหน้าตาเศร้าๆทำให้คนใจอ่อนอย่างเอื้อต้องใจหายอยากจะช่วยพี่เหลือเกิน
"เอื้อ พอจะช่วยอะไรได้บ้างมั้ย"
"ขอบใจนะเอื้อ แต่พี่ว่าหลักฐานที่จะเอาผิดคุณนาวินได้ คงจะอยู่ที่บ้านเขาแหละ เราคงจะเข้าไปในบ้านของเขาไม่ได้หรอก เฮ้อ"
"เอ
จะเข้าไปบ้านนายนาวินได้ยังไงน้า
นึกออกแล้ว! ไปถามหนูมุกดีกว่า"
"ตำรวจหญิงเหรอเอื้อ"
"แหะ นักเขียนนิยายพวกสืบสวนสอบสวนหน่ะพี่" พี่โอบก็ได้แต่อ้าปากค้าง ยังไม่ทันจะว่าอะไร น้องสาวก็วิ่งไปสตาร์ทรถซะแล้ว
"ได้ผลแน่นะมุก" เอื้อถามเพื่อนรุ่นน้องอย่างไม่แน่ใจ หลังจากที่หล่อนเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังแล้ว และพิมุกดาก็ใช้เวลาคิดเพียงนิดก่อนจะเล่าแผนการให้ฟัง แผนที่ใช้นั้น ตัวเธอต้องออกโรงปลอมตัวเป็นแม่บ้าน แล้วไปหาหลักฐานในบ้านของนาวิน
"ชัวร์พี่เอื้อ เนี่ยนิยายของมุกก็เป็นอย่างงี้เกือบทุกเรื่อง แล้วก็ได้ผลทุกเรื่องด้วยนะ"
"นั่นสินะ" บ.ก.สาวเอ่ยอย่างเห็นด้วยในแผนการ ทั้งๆที่ในใจนั้นก็เริ่มหวั่นๆ
"อันดับแรก พี่เอื้อต้องให้พี่ชายของพี่หาคนที่สนิทๆกับนายนาวิน ให้ฝากพี่เข้าไปทำงานในบ้าน เออ แต่ในฐานะแม่บ้านนะ ไม่ใช่คนครัว เออ..อ้างว่าทำกับข้าวไม่เป็นก็ได้"
'ไม่ต้องอ้างหรอกอีหนู เจ้ก็ทำไม่เป็นจริงๆนี่นา
แหะๆ'
ในที่สุดอิงนภาก็ได้มาอยู่ในบ้านของนาย เอ้ย คุณนาวิน อย่างรวดเร็ว ไม่รู้เหมือนกันว่าบ้านของนายนาวินขาดแม่บ้าน หรือว่าพี่โอบฝากใครมา พี่โอบย้ำนักย้ำหนาว่าหลักฐานการฉ้อโกงต้องอยู่ที่ห้องนอนของนาวินเท่านั้น เพราะห้องทำงานมีแขกมาบ่อย เขาคงไม่เอาไปไว้ที่นั่นแน่
'โอ้ย
ตื่นเต้นๆๆๆ ทำไมยังไม่โผล่เศียรมาสักทีนะนายนาวิน ฉันยืนขาสั่นผับๆ จะล้มอยู่แล้ว'
"อ้าวหนูเอื้อ ทำไมหน้าซีด เหงื่อซ่กอย่างงั้นหละ ท้องเสียรึเปล่า"
"แหะๆ ปะ..เปล่าค่ะ คือว่า เออ มันตื่นเต้นค่ะป้าจันทร์"
"อุ้ย ไม่ต้องกลัวอะไรหรอกหนู คุณวินหน่ะ ใจดี ไม่ดุหรอก หน้าตาก็หล่อ เมื่อวันก่อนนะมีมาทาบทามให้คุณวินของป้าไปเป็นพระเอกละครเชียวนะ
แล้วก็.. นั่น.. คุณวินมาแล้ว"
ร่างที่ก้าวออกมาจากรถเมอร์ซีเดสเบนส์ สีดำนั้น ทำให้อิงนภาต้องอ้าปากค้าง คุณวินของป้าจันทร์นั้น ไม่ได้เกินที่ป้าแกสาธยายเลยสักนิด
'ทำไมคนขี้โกงถึงหน้าตาดีขนาดนี้หว่า' เอื้อคิดในใจอย่างฉุนๆ
ด้วยอารมณ์ที่เคียดแค้นและโมโหแทนพี่ชาย ทำให้ปรากฏทางสีหน้า นาวินจึงมองแม่บ้านคนใหม่ของเขาอย่างสนใจ ทำให้เอื้อรู้สึกตัว
.เกือบไปแล้วมั้ยหละ ยัยเอื้อเอ้ย
"ชื่ออะไรหน่ะเรา" เจ้านายคนใหม่ถามขึ้นมาหลังจากมองหน้าที่งอเป็นม้าหมากรุกนั้นอยู่นาน
"เอ่อ
" ลูกกะตาวิบวับของนายนาวินนั่นใช่แต่ทำให้เอื้อหายใจไม่ทั่วท้องเท่านั้น แต่ยังทำให้หล่อนพูดไม่ออกอีกด้วยสิ
"อ่อ..ชื่อเอ่อ"
"เอ่อ
เอ้ย ไม่ใช่ค่ะ ชื่อเอื้อค่ะ" อีตาบ้า คนอะไรจะไปชื่อเอ่อ...
สามวันที่ผ่านมาอิงนภาก็ได้ทำงานอย่างเป็นสุข เพราะคนที่รบกวนหัวใจนั้นไปทำงานตั้งแต่เช้า กว่าจะกลับเข้าบ้านก็ค่ำ ป้าจันทร์มอบหมายให้เอื้อเป็นคนทำความสะอาดห้องของนาวิน เป็นการเปิดโอกาสให้เอื้อหาหลักฐานการทุจริตได้ง่ายขึ้น
"เฮ้ย แล้วจะเริ่มยังไงเนี่ย หาตรงไหนก่อนหละ" เอื้อหมุนตัวไปรอบๆห้องนอนกว้างขวางนั้นอย่างงงๆ แล้วความคิดของบ.ก.สาวก็ผุดขึ้น หล่อนล้วงโทรศัพท์มือถือจากเสื้อที่ยัดไว้อย่างรัดกุมขึ้นมากดหาพิมุกดา หลังจากที่แน่ใจว่าล๊อคห้องเรียบร้อยแล้ว ตามคำสั่งของพิมุกดาเช่นกัน
"มุกเหรอ พี่เอื้อนะ แบบว่าจะเริ่มหาตรงไหนก่อนล่ะ อืม..ในห้องนอนของนายนาวินก็มีโต๊ะทำงาน แล้วบนโต๊ะก็มีแฟ้ม
."
หลังจากได้รับคำแนะนำจากพิมุกดาซึ่งทำหน้าที่เป็นผู้คอนโทรลนักสืบจำเป็นแล้ว อิงนภาก็เริ่มค้นหาสิ่งที่ต้องการ แต่ก็ยังหาไม่พบ จึงตัดสินใจว่าจะมาหาต่อในวันรุ่งขึ้น เพราะหากอยู่ในห้องนี้นานเกินไป คนใช้ในบ้านคนอื่นๆอาจสงสัยได้
"พรุ่งนี้ไม่พลาดแน่" เอื้อบอกกับตัวเองอย่างมุ่งมั่น ก่อนจะก้มหน้าก้มตาเก็บอุปกรณ์ทำความสะอาดออกจากห้องไป
.
จากคุณ :
ก้านตอง
- [
27 ต.ค. 46 18:36:23
A:202.183.136.168 X:
]
@@...สายลับ_สืบรัก...@@
