W2520827 ICE MAN [เรื่องแปล]

ความคิดเห็นที่ 17

[ต่อครับ]

เราเช่าห้องชุดเล็ก ๆ และมนุษย์น้ำแข็งไปทำงานหาเลี้ยงครอบครัวที่ห้องเย็นแช่
เนื้อ เขาทนความหนาวเย็นแค่ไหนก็ได้ และไม่เคยเหนื่อยล้า ไม่ว่าจะทำงานหนัก
สักแค่ใด และไม่ได้หยุดกินอะไรนาน จนเข้าตานายจ้าง ได้รับการขึ้นเงินเดือนสูง
กว่าลูกจ้างคนอื่น ๆ

เราอยู่กันอย่างผาสุกเงียบ ๆ ไม่ไปสุงสิงกับใคร ใคร ๆ ก็เลยไม่มายุ่งกับเรา

ยามใดเมื่อฉันอยู่ในอ้อมกอดของมนุษย์น้ำแข็ง ฉันมักคิดอยู่เงียบ ๆ ถึงภูเขาน้ำ
แข็งที่มีอยู่ในที่ห่างไกลที่ไหนสักแห่ง ฉันคิดว่าเขารู้ว่าภูเขาน้ำแข็งก้อนนั้นอยู่หน
ใด น้ำแข็งก้อนนั้นแข็ง แข็งกว่าสิ่งใด ๆ ที่ฉันพอจะนึกออก เป็นน้ำแข็งก้อนที่ใหญ่
โตมโหฬารที่สุดในโลก อยู่ที่ไหนสักแห่งที่ห่างไกลมาก และมนุษย์น้ำแข็งกำลังจะ
บอกเล่าความทรงจำเรื่องน้ำแข็งแก่ฉัน แก่โลกใบนี้

แต่แรกฉันรู้สึกสับสนยามเมื่ออยู่ในวงแขนมนุษย์น้ำแข็ง แต่หลังจากนั้นสักพัก ฉัน
เริ่มคุ้นชิน และยิ่งเริ่มรักอ้อมกอดนั้นของมนุษย์น้ำแข็ง

ก็เหมือนเช่นเคยมนุษย์น้ำแข็งไม่เคยพูดถึงตัวเองเลย

ไม่ยอมบอกว่าเหตุใดจึงกลายเป็นมนุษย์น้ำแข็ง

ฉันเลยไม่เซ้าซี้ถามอะไรอีก

ยามค่ำคืน ในอ้อมกอดของกันและกัน เราแบ่งปันภูเขาน้ำแข็งก้อนใหญ่นั้น ซึ่งเก็บ
รักษาโลกที่ผ่านมานับพัน ๆ ล้านปีอยู่ในนั้น

ชีวิตสมรสเราแทบไม่มีปัญหาอะไรเลย

เรารักกันดูดดื่ม และไม่มีสิ่งใดมากางกั้นขวางระหว่างเรา

เพื่อนบ้านใกล้เรือนเคียงต่างไม่คุ้นเคยกับการปรากฏตัวของมนุษย์น้ำแข็ง แต่เมื่อ
กาลเวลาล่วงไป ก็คุยกับเขาทีละน้อย ๆ และออกปากว่า ถึงแม้เขาจะเป็นมนุษย์น้ำ
แข็งก็ไม่ได้แตกต่างไปจากคนอื่น ๆ แต่ลึกไปใต้ก้นบึ่งหัวใจ พวกเขาก็หาได้ยอม
รับเขาอย่างจริงใจ

ดังนั้นจึงไม่เคยยอมรับที่ฉันได้แต่งงานกับเขา

เราเป็นสิ่งมีชีวิตต่างจำพวกกับพวกเขา และไม่ว่าเวลาจะผ่านไปเท่าใด ช่องว่างนั้น
ไม่ถูกกลบลบไป

เราอยากมีลูกด้วยกัน แต่นั่นดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ อาจเป็นเพราะพันธุกรรม
มนุษย์กับของมนุษย์น้ำแข็งเข้ากันไม่ได้ง่าย ๆ อย่างไรก็ตาม นั่นเป็นเพียงส่วน
หนึ่งเพราะว่าเราไม่มีลูก ฉันก็เลยมีเวลาว่างมาก

ฉันทำงานบ้านเสร็จหมดในตอนเช้า แล้วก็ไม่มีอะไรจะทำต่อ ฉันไม่มีเพื่อนจะคุย
หรือไปไหนต่อไหนด้วยกัน ไม่ได้วิสาสะกับผู้คนแถวละแวกบ้านเช่นกัน คุณแม่กับ
พี่สาวก็ยังโกรธฉันอยู่ที่แต่งงานกับมนุษย์น้ำแข็งไม่พูดด้วยและไม่ส่อวี่แววว่า
อยากจะเจอฉันอีก ทั้งสองอับอายขายหน้าเรื่องครอบครัวฉัน ไม่มีใครโทร ฯ มาหา
เลย

ดังนั้น วันหนึ่งเมื่อมนุษย์น้ำแข็งไปทำงาน ฉันอยู่บ้านตามลำพัง อ่านหนังสือ และ
ฟังเพลง ฉันมักชอบอยู่บ้านไม่อยากออกไปไหนและไม่ใส่ใจเรื่องอยู่ตามลำพังคน
เดียว

แต่ฉันยังสาว

การทำอะไรซ้ำซากทุกวี่ทุกวันก็เริ่มกวนใจฉันในที่สุด

ฉันไม่ได้เบื่อดอกนะ แต่ไอ้การทำอะไรซ้ำ ๆ ซากๆต่างหากเล่าที่ฉันทนไม่ไหว

โดย MMII (glassbee) [18 ต.ค. 2546 , 00:23:20 น.]

แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 46 19:27:02

จากคุณ : MMII - [ 8 พ.ย. 46 19:16:20 ]