ความคิดเห็นที่ 1 เห็นชื่อกระทู้แล้วรีบเข้ามาเลยค่ะ เพราะว่ากำลังมีความรู้สึกคิดถึงบ้านและอยากกลับบ้านมากๆเหมือนกันค่ะ ไม่มีที่ไหนดีเท่าบ้านเรา (ความคิดส่วนตัวนะคะ) จากคุณ : Viva Tam - [ 9 พ.ย. 46 08:02:43 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แจมด้วยคนค่ะ.. ตามวิถีท่านถางวางกำหนด แม้เคี้ยวคดหมดสิทธิ์ถามถึงความหมาย ถึงลำบากขวากหนามทิ่มตำกาย ยอมเดียวดายจากแผ่นดินถิ่นมารดา มองประตูหน้าต่างเคยนั่งเฝ้า มีแต่เจ้านกน้อยจ้องคอยท่า ใครจะคอยป้อนข้าวน้ำยามเจ้ามา พอนิทราเจ้าจะร้องกล่อมผู้ใด แว่วบทเพลงขับขานวันฟ้าหม่น กล่อมผู้คนห่างบ้านอย่าขวัญหาย อุปสรรคอยู่ตรงหน้าฟ่าฟันไป เดินทางไกลต่างแดนตอบแทนคุณ จากคุณ : นังตัวดี - [ 9 พ.ย. 46 12:34:54 A:203.107.155.117 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 อ่านกลอนของคุณนังตัวดีแล้วรู้สึกว่ามีความนัยสื่อถึงความจริงบางอย่างที่เหมือนเราเลย ไม่แน่นะคะ เราอาจได้พบกันสักวัน หรือไม่ เราอาจจะรู้จักกันอยู่แล้วก็ได้... บนทางที่เลือกเดิน ยอมหกเหินจากถิ่นฐาน พลัดรักพรากจากบ้าน สู่สถานเมืองมัธนา ที่จริงที่เมืองใหญ่นี่มันก็ไม่แย่ขนาดนั้นหรอกค่ะ แค่คิดถึงบ้านมากกว่า จากคุณ : กุมภา(ขี้เกียจล็อกอิน) - [ 10 พ.ย. 46 02:01:33 A:212.219.59.201 X: ]