ผมเป็นนักเรียน ม.ปลายครับ ช่วงนี้ปิดเทอม..
แดง..คือชื่อซี้ของผม ไปไหนไปกัน จีบสาว หลีกระเทย ยิงนก ตกปลา ไปทางดีด้วยกัน และมีบ่อยครั้งที่ไปเส้นทางอโคจร...
คืนนั้นเรานึกอยากเที่ยวตามประสาเด็กหนุ่ม ผมก็เลยชวนนายแดงเพื่อนผมนี้แหละไปด้วยกัน..เที่ยวกันสนุกสนานเฮฮาดีครับพอรู้สึกได้ที่ ไ้ด้เวลาปิด ผมก็ขับรถมอเตอร์ไซด์พ่วงนายแดงกลับบ้าน...
เพื่อนร่วมถนนเราก็มีเยอะ
ตามกฎของวัยรุ่นดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ ขณะที่ผมพ่วงนายแดงไปเรื่อย ผมก็เกิดอาการสงสัยรถคันหน้าว่าเอ..คล้ายคนที่เรารุ้จักหรือเปล่า ว้าว..ใช่เลย เป็นคนที่ผมรู้จักจริงๆครับ ผมน่าจะดีใจที่ได้เจอเขา แต่..
เปล่า...
คู่อริเก่าครับ พอเขาเห็นผม ไฟแห่งความแค้นก็คุกรุ่น เขารีบลดความเร็ว ชะลอมาเคียงคู่กับผม
เขาพยายามใช้ขาหลังถีบรถผมให้ล้ม แต่..สิ่งที่เกิดขึ้นคือเพื่อนผมนายแดงครับมันหล่น ตุบ!ลงไป กระนั้นแล้วเพื่อนรักผมหล่นทั้งคน แต่รถยังทรงตัวอยู่ได้ ผมจึง....รีบหยุด อ๋อ..เปล่าครับ รีบบิดรถหนีด้วยความเร็วสูง นายแดงผมก็รักครับ แต่ผมคิดว่านายแดงคงไม่อยากให้ผมเจ็บ เนอะ!
เอาหล่ะ..หลังจากผมหนีออกมาได้เพื่อตั้งหลักกลับไปหาแดงใหม่ ...
ผมเจอแดงอีกครั้งที่โรงพยาบาล แดงรู้ตัวดีครับมีแผลถลอกเล็กน้อย แฮะๆ
เมื่อผมเจอนายแดง..
ผมอุทานด้วยเสียงอันเป็นห่วง
เฮ้ย! แดงมาด้วยกันไหงเอ็งหายไปไหนว่ะ ข้าตามหาเอ็งทั่วเลย วนตั้งหลายรอบ เป็นห่วงเอ็งแทบแย่เลย เป็นอะไรมากเปล่า.......
แล้วพยาบาลคนหนึ่งก็พูดขึ้นว่า นี่คนตกจากรถทั้งคนไม่รู้สึกเลยเหรอน้อง นายแดงมองหน้าผม พยาบาลก็มองหน้าผม พนักงานทำความสะอาดก็มองหน้าผม และผมรู้สึกว่าจิ้งจกยังมองหน้าผมเลย
เอ..แล้วผมควรมองหน้าใครดี
จากคุณ :
ณ ริมน้ำ
- [
9 พ.ย. 46 06:29:25
A:203.152.18.90 X:192.168.0.251
]
มาด้วยกันไหง เอ็งหายไป..
