W2541726 Spain here we go. จุ๊กกรู๊ [เรื่องสั้น]

ความคิดเห็นที่ 56

โอ.. สเปน อาา (อุทานด้วยความตลึงปนอิจฉานิดๆ).. เห็นแต่ละรูป
ก็ต้องขบกรามร้องฮึ่มพร้อมกับอาฆาตไว้ในใจเหมือนคุณโอ้โฮล่ะครับ
ว่าสักวันกระผมต้องไปฝากรอยเท้าไว้ที่สเปนให้ได้ พูดกันแล้วเนี่ย
ผมว่าประเทศทางยุโรป ดูจะน่าเที่ยวที่สุดในแง่ของประวัติศาสตร์
และสถาปัตยกรรม เพราะของเขามีมานานเป็นพันๆ ปีและมีให้ดูใกล้ๆ กัน
ไม่ต้องเหาะไปโน่นมานี่กว่าจะดูได้ครบถ้วนเหมือนอย่างแถบเอเชียเรา
ผมดูภาพผลงานโมเสคฝีมือของ Gaudi แล้วทึ่งจริงๆ ครับ ขนาดแค่เห็น
ตัวตุ๊กแกยังวิจิตรบรรจงได้ถึงเพียงนี้ หากเป็นยอดโบสถ์แล้วจะเพียงไหน
คงจะต้องไปเห็นด้วยตาเท่านั้นกระมังจึงจะตระหนักได้ ..อือ หากเป็น
ผมเองละก็แค่ปูกระเบื้องห้องน้ำแค่ไม่กี่ตารางเมตรยังทำซะบูดเบี้ยวเละเทะ
พอๆ กับภาพแอบสแตรค ฮิๆ

ขออนุญาตพูดนอกเรื่องนิดนึง ผมว่ามันไม่เกี่ยวหรอกนะครับกับการที่
ได้ยลโฉมน้าสือแล้วจะมีผลกระทบต่อกระทู้ที่คุณน้าเขียน ในฐานะที่
เคยเป็นผู้มีประสบการณ์อ่านมานานเนิ่นหลายปีบนถนนฯ ผมว่ามันขึ้นอยู่
กับปัจจัยอื่นๆ มากกว่าที่ทำให้นักอ่านเจ้าประจำหลายคนหายหน้าหายตาไป
หลายๆ คนอาจจะกำลังติดสอบ หรือยุ่งเคลียร์งาน หรือม่ายก็เงินเดือนออก
ต้องไปเฮตามธรรมเนียมกว่าจะกลับมาก็หมายความว่าสตางค์บ้อ ต้องกลับมา
ต้มมาม่านั่งหน้าเน็ตจนกว่าเงินเดือนจะออกใหม่อีกครั้งหนึ่ง (อย่างกระผม
เป็นต้น ฮิๆ).. ดูกันง่ายๆ ตรงจำนวนกระทู้เพิ่มใหม่ในแต่ละวันก็ได้ครับ
บางสัปดาห์ แต่ละวันกระทู้เกิดใหม่ไม่ถึงสิบกระทู้ เรทติ้งของแต่ละกระทู้
ก็เลยหงอยเหงาไม่กระดิกไปไหน บางสัปดาห์จำนวนกระทู้พุ่งปรู๊ดปร๊าด
ขนาดเจ้าของกระทู้ที่ตั้งเองทิ้งเอาไว้แค่สองสามวันเกือบจะหาทางเข้าไม่เจอ
อย่างนี้ก็เคยมี และผมเชื่อว่ามีนักอ่านกระทู้อีกหลายๆ ท่านเช่นกันบนถนนฯ
ที่เป็นโรคเดียวกับผม คือเป็นโรคติดถนนฯ อย่างน้อยๆ สัปดาห์หนึ่งๆ จะต้อง
เข้ามาป้วนเปี้ยนสักสองสามครั้งเป็นการอัพเดท ถึงจะไม่ได้ลงความคิดเห็น
หรือแจ้งชื่อเอาไว้แต่ก็โหลดไปเซฟเพื่ออ่านออฟไลน์ก็ยังดี และสำหรับตัวผมเอง
นอกจากจะเป็นโรคติดถนนฯ แล้ว ยังติดนักเขียนเจ้าประจำด้วยอีกต่างหาก
ผลงานของหลายๆ ท่าน ที่ผมได้อ่านแล้วติดหนึบในสำนวนจนกลายเป็น
คนคุ้นเคยในโลกเสมือน แม้จะไม่รู้จักหน้าค่าตา ไม่เคยพบปะกันในชีวิตจริง
ไม่เคยเจอตัวเป็นๆ แต่พอได้อ่าน หรือแม้แต่เพียงได้เห็นกระทู้หรือข้อเขียน
ของเขา ก็เกิดความอบอุ่นคุ้นเคยเหมือนเจอเพื่อนที่สนิทสนมกระนั้นเชียว
และไม่ว่าเขาหรือเธอ ที่ผมรู้จักผ่านตัวหนังสือบนเน็ต จะเป็นพี่ ป้า น้า ยาย
หรือคุณน้องคุณหนู ในโลกจริงๆ ก็ตามที ผมถือว่ามันเป็นสิ่งนอกโลกเสมือน
ซึ่งไม่น่าจะนำมาปะปนกันนะครับ (เว้นแต่ไปรู้จักเพิ่มเติมกันนอกเน็ตแล้วมา
ปรับเปลี่ยนกันตามความเหมาะสมภายหลังนั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง) ...โลกภายนอก
คุณน้า อาจจะกลายเป็นคุณป้า หรือคุณยาย สำหรับผมก็เป็นได้ แต่ในโลก
เสมือนแห่งถนนนักเขียนนี้ คุณน้า ก็ยังเป็นคุณน้า สำหรับผมอยู่นั่นเอง
ยู อาร์ สติล เดอะ เซม

ว่าแล้ว ก็ต้องขอขอบคุณอีกครั้ง สำหรับความตั้งใจของคุณน้า ที่สละเวลา
และแรงกายแรงใจ สร้างกระทู้ขึ้นมาให้ชนชาวถนนได้เสพสร้องเริงสราญ
ตามสัญญา และต้องขออภัย ที่ผมเองเสียมารยาท เร่งให้คุณน้ารีบปั่นกระทู้
มาส่งแต่แล้วคนเร่ง ก็กลับอืดอาดกว่าจะยุรยาตรมาอ่าน และมาลงความคิดเห็น
ขอรับรองว่า คราวหน้าจะพยายามมาให้ทันใจกว่านี้นะครับผม ถึงแม้คราวหน้า
จะมีอุปสรรคอย่างไรก็จะพยายามเข้ามาลงชื่อให้ได้ เว้นแต่จะเกิดเหตุสุดวิสัย
เป็นต้นว่ายกเครื่องคอมฯ ไปจำนำ(แหะๆ ผมเคยทำมาแล้ว) อิ อิ

ว่าแล้วก็คุกเข่า(หน้าชามมาม่า)ห้านาทีเป็นการลุแก่โทษ

จากคุณ : wok - [ 23 พ.ย. 46 17:19:07 A:203.54.24.6 X: ]