" พี่ ๆ ไอ้เทาตายแล้ว ! " เจ้าเปี๊ยกเด็กข้างบ้านตัวดำเมี่ยมวิ่งกระหืดกระหอบมาบอกผม
" เฮ้ย ! ..." ผมอุทานได้แค่นั้น เสียงที่เหลือมันหายไปไหนหมดก็ไม่รู้ ถ้าเอากระจกมาส่อง
ตอนนี้ คงเห็นสีหน้าผมซีดเป็นไก่ต้มแน่เชียว
เจ้าเปี๊ยกเล่าให้ฟังว่า สองสามวันมานี่ ไอ้เทาหน้าหงอย ครางเอ๋ง ๆ ไม่มีแรง ไม่ยอมกิน
อาหารกระป๋อง ไม่แทะกระดูกไก่แบบทุกที... มันเลยสันนิษฐานเองว่าไอ้เทาติดโรคซึมเศร้า
จากพวกมนุษย์เรา ทีนี้เมื่อเย็นวานพ่อเจ้าประคุณเปี๊ยกก็จัดการเปิดรั้ว ปล่อยให้ไอ้เทาออกไป
เล่นนอกบ้านเผื่อจะได้ร่าเริงบันเทิงใจแบบวัยรุ่นวุ่นเที่ยวกับเขาบ้าง...
ฟังมันเล่าแล้วผมปวดหัว อยากถีบเจ้าเปี๊ยกด้วยความเอ็นดูสักหน่อย... ' หน็อย ก็หน้าบ้าน
เป็นถนนใหญ่ รถวิ่งฉิวฝุ่นตลบทั้งวัน จะรอดได้ไง '
ยังไม่หมด... เจ้าเด็กถ่านยังขอให้ผมช่วยตรวจสภาพศพไอ้เทา มันอยากรู้สาเหตุการตาย...
น่าจะส่งไปให้สกอตแลนด์ยาร์ดตรวจให้รู้แล้วรู้รอดไป
" อย่าเอาศพเข้ามาบ้านพี่นะเปี๊ยก ไม่ต้องเอาเข้าบ้านเปี๊ยกด้วย เค้าถือ... เอาไปไว้วัดโน่น "
จริง ๆ แล้วไม่มีอะไรหรอกครับ ผมกลัวเลือด
ผมเริ่มสืบสวนประวัติไอ้เทาอย่างเป็นทางการจากผู้ปกครองของไอ้เทา อ้าว... ก็ผมไม่ใช่
ร่างทรงนี่จะได้ติดต่อซักถามเอาจากวิญญาณไอ้เทาโดยตรง ตอนที่เจ้าเปี๊ยกเอามาเลี้ยงนั่น
ก็ปาเข้าไป 3 เดือนแล้ว
เจ้าเปี๊ยกเริ่มสะอึกสะอื้นเท้าความถึงชาติตระกูลไอ้เทา
" มันเป็นลูกไอ้ด่างหมาข้างถนน... กะนังจูลี่หมาไฮโซของเจ๊กิมจิ " มิน่าหละ ! สงสัย
มาตั้งนานว่า ทำไมไอ้เทาถึงได้รูปหล่อคมสันกว่าหมาตัวอื่นแถวบ้าน ผมเพิ่งถึงบางอ้อ
ก็ตอนนี้แหละ
" เจ๊แกรังเกียจไอ้ด่าง เลยประกาศไปทั่วตั้งแต่ก่อนนังจูลี่จะออกลูก... ใครจะเอาลูกนังจูลี่ไป
เลี้ยงให้รีบเอาไป ไม่งั้นจะเอาไปทำลูกชิ้นให้หมด... ผมถึงได้ไอ้เทามาเลี้ยง "
ถึงตอนนี้ผมชักได้กลิ่นน้ำเน่าแบบเดียวกับนิยายทั้งหลายแหล่ ก็อย่าง "ดาวพระศุกร์" ไง
คุณหญิงศศิประภาท้องกับเด็กบ้านนอก คลอดดาวพระศุกร์แล้วทิ้งไว้ที่โรงพยาบาล
เจ๊กิมจิเหี้ยมเหมือนแม่นมคุณหญิงนี่ไม่มีผิด ไม่ยอมให้เก็บลูกไว้ นังจูลี่ก็คงคิดถึงลูก ๆ มัน
ไม่น้อย
ตอนที่ช่อง 7 ฉายนั่น แม่สาว ๆ ในบ้านแห่จองโซฟาหน้าทีวีรุ่นก่อนจอพลาสมาจะออกวางขาย
ผมเองก็ดูเป็นเพื่อนพวกนั้นแหละ ดูไปบ่นไป ' แหยะ ! เหม็นกลิ่นน้ำเน่า ' แอบอัดวีดีโอไว้แค่
ชุดเดียวเอง เมื่อวานก็เพิ่งเอามาดูอีกรอบ
" ไอ้เทาก็เกือบทำประวัติศาสตร์ซ้ำรอยนะพี่ มันไปติดนังเชาเชามิกิ... แต่ไอ้เทามันหยิ่ง
เจ้าของนังมิกิไล่ 2-3 ที มันก็เลิกไปตอแยแล้ว "
" อะไรจะขนาดนั้น " หยิ่งเหมือนโดมผู้จองหองแฮะ
" พี่ ! " อยู่ ๆ เจ้าเปี๊ยกตะโกนขึ้นมา ' โธ่เว๊ย ! คนกำลังอินกะนิยายอยู่ เสียอารมณ์หมด '
ผมโวยวายในใจ
" เป็นไปได้มั้ยพี่ว่าเจ๊กิมจิแกอยากได้ไอ้เทาคืนไปทำลูกชิ้นหมาขาย พอไอ้เทาขัดขืน เจ๊แก
เลยส่งคนมาขับรถบี้ไอ้... โป๊ก ! " เล่าไม่ทันจบประโยค ผมรีบเขกหัวเจ้าเปี๊ยกเต็มรัก
" เพ้อแล้วโว้ย ! สรุปง่าย ๆ ไอ้เทาโดนรถชนตาย เข้าใจ๊ ? ไปไป๊ ไปจัดการเอาไอ้เทาไปฝัง "
ครับ ไอ้เทาถูกรถชนตาย ฆาตกรก็คือรถเจ้ากรรมที่ผ่านไปผ่านมาแถวนี้
' ไปดีนะไอ้เทา ใครนะใจร้ายจริง ไฟถนนก็เต็มไปหมด ยังชนเอ็งได้ งวดนี้ขอ 3 ตัวนะ ' ผมไว้
อาลัยให้ไอ้เทาหมายอดรัก และจะรักยิ่งขึ้นถ้ามันเข้าฝันบอกหวยผมถูก
เจ้าเปี๊ยกกลับไปสักพัก ผมกลับไปล้างรถต่อ ฉีดสายยางเข้าที่ล้อรถอย่างแรง น้ำฟองสบู่สีแดง
เจือกลิ่นคาวจาง ๆ ไหลตามพื้นซีเมนต์ลาดเอียงลงสนามหญ้า...
... ... ...
ลองเขียนเรื่องสั้นค่ะ... ช่วยแนะนำด้วยนะคะ ^___^
จากคุณ :
ไกลถิ่น
- [
19 พ.ย. 46 11:30:52
A:67.162.190.132 X:
]
ไอ้เทา
... หวังว่า "ผม" คงไม่ถูก "อ้ายเทา"