...." ชีวิตที่ฉันเหลืออยู่ "....

    …….มีแค่เธอ แค่เธอเท่านั้น ฉันขอให้เธอได้รู้ ว่าชีวิตที่ฉัน

    เหลืออยู่ จงมั่นใจฉันจะให้เธอ……………..



       ฉันเพิ่งจบปริญญาตรี ตอนนี้ยังไม่มีงานทำเป็นหลักเป็น

    แหล่งเลยซะที ฉันเพียงแค่อาศัยที่ทำงานของเพื่อน

    ทำงานเพื่อเอาประสบการณ์ไปก่อน แต่นั้นมันก็ไม่

    ใช่ชีวิตจริงของฉัน  เพราะฉันชอบชีวิตที่มีอิสระ อยากที่จะ

    พบปะผู้คนมากมาย  และอีกอย่าง ฉันอยากทำงานในสาย

    งานที่ฉันเรียนจบมา นั้นก็คือ ประชาสัมพันธ์  ดังนั้นฉันก็

    เลยต้องออกจากที่ทำงานของเพื่อน และหันมายึดอาชีพ

    เป็น PR ของบาร์แห่งหนึ่งย่านประชานิเวศแทน


       พอฉันทำงานไปได้สักพัก ฉันก็ได้รู้จักลูกค้าคนหนึ่ง

    ที่เป็นลูกค้าขาประจำของร้าน โดยแรกๆเขาก็ไม่มีทีท่า

    อะไร แต่มาหลังๆเขาก็เข้ามาคุยกับฉันมากขึ้นเรื่อยๆ จน

    ฉันเริ่มติดใจในการพูดและการวางตัวของเขา ฉันก็ไม่รู้

    เหมือนกันว่าทำไมเป็นอย่างนั้น ทั้งๆที่เขาไม่ใช้ผู้ชายที่ฉัน

    ฝันเลยสักนิด


        จนคืนวันหนึ่ง ซึ่งเป็นวันลอยกระทง เขาชวนฉันออกไป

    ลอยกระทงแถวๆสะพานพุทธ ทีแรกฉันกะปฏิเสธเขา แต่

    ฉันมานึกดูอีกที ฉันน่าที่จะให้โอกาสให้บางคนบ้าง เพราะ

    หลังที่ฉันเรียนจบมา ฉันก็ไม่มีแฟนเลยสักคน (ไม่ใช่ว่าฉัน

    ไม่อยากมีหรอก แต่ฉันเข็ดกับผู้ชายคนที่แล้ว  เพราะอะไร

    นั้นหรือ .....เขาทิ้งฉันไปมีแฟนใหม่นั้นเอง......โดยเขาให้

    เหตุผลที่ว่า.....เธอดีเกินไป......  และทำไมล่ะ พวกผู้ชาย

    ต้องเอาเหตุผลที่น้ำเน่าอย่างนี้มาอ้างด้วย ถ้ารู้ว่าผู้หญิงดี

    แล้วทำไมต้องเลิกกันด้วยละ ...ฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆ)

    ในที่สุด ฉันก็ตอบตกลงเขาไป ว่าฉันจะไปลอยกระทงด้วย

    หลังเลิกงานแล้ว


        งานของฉันนั้นจะเลิกประมาณตีสอง แต่วันนี้ผู้จัดการที่

    ร้านให้เลิกก่อนกำหนด เพราะตอนนั้นลูกค้า เริ่มหายไป

    ไหนหมดแล้วก็ไม่รู้

    “สงสัยไปลอยกระทงกันหมดแล้ว” ฉันนึกในใจ พอฉัน

    ออกมานอกร้าน ฉันก็เจอผู้ชายคนนั้น อยู่ที่รถเก๋งยี่ห้อหรู

    คันหนึ่ง พร้อมกับถือดอกไม้ช่อใหญ่ยืนรอฉันอยู่

    “เป้ครับ ผมให้”กรีบอก

    “ขอบคุณค่ะ” ฉันตอบ พร้อมกับรับดอกไม้ในมือเขา

    “นี่คุณรู้ชื่อฉันได้ไงล่ะ”ฉันถามเขาอย่างสงสัย

    “โทษทีนะ ผมแอบถามผู้จัดการของร้านมาน่ะ”เขาตอบ

    “แล้วคุณชื่อไรล่ะ”ฉันถาม

    “ผมชื่อจักรกรีครับ หรือเรียกว่ากรีก็ได้”กรีตอบ

    “ตกลงเราไปกันเลยนะครับ เดี๋ยวจะช้า”กรีพูดกับฉัน พร้อม

    กับเดินไปเปิดประตูรถคันหรูให้ฉัน


        ระหว่างทาง เราสองคนคุยกันอย่างถูกคอเลยที่เดียว

    กรีเล่าให้ฉันฟังว่า เขาเพิ่งเรียนจบปริญญาตรีมาเหมือนกัน

    ตอนนี้ กรีเขาช่วยพ่อแม่ดูแลกิจการที่ร้านของเขาอยู่

    และเขาก็เอ่ยปากชวนฉันไปทำงานที่ร้านของเขาด้วย เขา

    บอกว่าจะให้เงินเดือนมากกว่างานที่ทำในตอนนี้ แต่ฉัน

    ตอบปฏิเสธเขาไป โดยฉันบอกเหตุผลไปว่า ฉันต้องการทำ

    งานที่ฉันรัก และงานนั้นก็มาจากความสามารถของฉันเอง

    ที่สำคัญฉันไปอยากที่จะใช้เส้นสายใครเข้าทำงาน (พอฉัน

    พูดจบ กรีก็เงียบไปเลย)


        สักพักกรีขับรถพาฉันมาถึงสะพานพุทธ กรีบอกให้ฉัน

    ลงไปรอที่ใต้สะพานก่อน ส่วนตัวเขา จะไปหาที่จอดรถ ฉัน

    ก็ตอบตงลง ฉันก็ก้าวขาลงจากรถ และก็เดินไปรอกรีที่ใต้

    สะพาน


        พอฉันเดินมาที่ใต้สะพาน ฉันก็ได้เห็นผู้คนมากมาย ที่

    กำลังจะมาลอยกระทง ณ.ใต้สะพานแห่งนี้  ฉันเคยได้ยิน

    เพื่อนๆในสมัยเรียนเล่าให้ฟังว่า ถ้าใครมาลอยกระทง

    ที่แห่งนี้ ก็จะประสบความสำเร็จในชีวิต หรือไม่ก็ ถ้าคู่ใดที่

    เป็นแฟนกัน ก็จะประสบความสำเร็จในเรื่องของความรัก

    ตามไปด้วย  ........แล้ววันนี้ล่ะ ฉันจะประสบความสำเร็จ

    ในเรื่องใดดี..................


    ....ติดตามตอนต่อไป......

    แมลงปอ....

    จากคุณ : แมลงปอ - [ 20 พ.ย. 46 02:10:57 A:203.148.208.163 X:unknown ]