เธอตัดสินใจแน่วแน่แล้ว ว่าคราวนี้เธอจะลงมือขั้นเด็ดขาด เธอจะไม่ยอมทนอีกต่อไปแล้ว
สาวน้อยร่างผอมบางคิดพลางมองกล่องพลาสติกใสในมือ คิ้วขมวดมุ่นเหมือนยังรู้สึกยุ่งยากใจ
สิ่งที่อยู่ในกล่องลักษณะคล้ายกับคุกกี้ สีเหลืองนวลเป็นแผ่นบาง ๆ หลายแผ่นวางซ้อนกันอยู่
ถ้าใครไม่รู้มาก่อนว่ามันคืออะไร จะต้องนึกว่าเจ้านี่เป็นขนมอย่างแน่นอน ท่าทางน่าอร่อยเสียด้วย
แน่ล่ะ เป็นใครก็ต้องนึกอย่างนั้นแน่ ๆ ไม่เว้นแม้แต่
หึ.. หึ.. เธอพึมพำพลางหัวเราะเสียงแผ่วในลำคอ
แล้วบทสนทนาเมื่อชั่วโมงก่อนหน้านี้ก็ผ่านกลับเข้ามาในความคิดคำนึงอีกครั้ง
มันจะได้ผลจริง ๆ เหรอคะ พี่อ้อ เธอยกกล่องพลาสติกใสในมือขึ้นมาพิจารณาใกล้ ๆ อย่างสนใจ
ชัวร์เลยหลิง เพื่อนพี่ลองมาแล้ว เธอเอ๊ย
กินเข้าไปแค่นิดเดียว เห็นผลทันที !! อีกสาวย้ำอย่างมั่นใจ
เธอทำท่าจะเปิดกล่องแล้วหยิบออกมาดูใกล้ ๆ แต่กลับถูกสาวรุ่นพี่ตีมือดังเผียะ พร้อมสำทับเสียงดัง
เฮ้ย
ระวัง ๆ หน่อย เจ้าหลิง เดี๋ยวจับ ๆ ดู ๆ แล้วลืม นึกว่าเป็นขนม กินเข้าไปละเสร็จกัน
แหะ ๆ หนูไม่ลืมตัวกินเข้าไปหรอกน่า พี่ก็ ว่าแต่ พี่อ้อไปได้ยานี่มายังไงคะเนี่ย
เพื่อนพี่กลับไปเยี่ยมบ้านที่ญี่ปุ่นให้มา เพราะพี่เคยขอไว้ นี่ถ้าไม่สนิทกันจริง ๆ เค้าคงไม่ให้
เห็นบอกว่าเป็นสูตรลับเฉพาะ ของญี่ปุ่นเลยนะ ได้ผลชะงัดนักแหละ กินเข้าไปแค่นิดเดียว ก็
. หึ..หึ..หึ..
สาวรุ่นพี่ หัวเราะเบา ๆ ในลำคอพร้อมกับกระซิบต่อมาเสียงแผ่ว
ตายสนิทแบบไม่ทันรู้ตัวเลยด้วยซ้ำ
.........
...............................
..............................................................
เธอก้มลงมองกล่องใสในมืออีกครั้ง มีรอยยิ้มแตะแต้มบนริมฝีปาก หากนัยน์ตานั้นเป็นประกายน่ากลัว
คราวนี้แหละนะ เธอจะจัดการขั้นเด็ดขาด คุณ จะไม่มีโอกาสมารังควานชีวิตของเธออีกต่อไป !!
คุณ คงไม่เคยรู้สินะ ว่าเธอรังเกียจ คุณ มากขนาดไหน ที่ต้องมี คุณ มาอยู่ร่วมชีวิตด้วยแบบนี้
เธอคิดถึงสิ่งที่ คุณ ทำให้เธอต้องเจ็บใจ แค้นใจ ด้วยความที่ คุณ ไม่เคยหยุด ไม่เคยพอเลยเสียที
..เธอทนมานานแล้ว
..และครั้งนี้ ..เธอจะไม่ทนอีกแล้ว !!
เธอจะจัดเจ้าขนมพิเศษนี่ ไว้สำหรับคุณโดยเฉพาะ เธอจะจัดไว้ตรงมุมพักผ่อนที่คุณชื่นชอบนั่นแหละ
คุณจะได้อยู่ในที่ ๆ คุณชอบตลอดไป และจะได้ไม่ต้องไปหาเศษ หาเลย กินไกลถึงไหน ๆ อีกแล้ว
เธอคงบาปมากสินะ กับการกระทำนี้
..
แต่เธอตัดสินใจแล้ว เธอยอมบาป เพราะเธอจะไม่ยอมทนอีกต่อไป
............
..............................
......................................................
หลิง... หลิงเป็นอะไรหรือเปล่า คิดอะไรอยู่น่ะ ท่าทางหลิงแปลก ๆ นะ วันนี้
ด้วยเสียงชายหนุ่มที่อยู่ข้างกาย ทำให้หญิงสาวสะดุ้งหลุดจากภวังค์ความคิด สู่โลกแท้จริงตรงหน้า
เปล่าจ้ะ
ไม่มีอะไรหรอก เธออุบอิบตอบไปเบา ๆ มือยังหมุนกล่องพลาสติกในมือเล่น
นั่นอะไรน่ะ เห็นหลิงถือไว้ไม่ยอมวางเลย พี่อ้อให้ขนมมาเหรอ ท่าทางน่ากินดีนะ ขอชิมหน่อยสิ
ชายหนุ่มยังคงชวนพูดคุย ขณะเริ่มสตาร์ทรถ และออกตัวช้า ๆ จากลานจอดรถมาสู่ถนน
หากเธอกลับหัวเราะเสียงใส พลางก้มลงมองกล่องพลาสติกใสในมืออีกครั้ง ก่อนจะตอบ
เสียใจ กินไม่ได้ย่ะ นี่ขนมของคุณที่บ้าน
คุณอะไร? ชายหนุ่มถามต่อพร้อมกับทำหน้างง แต่ตายังคงจ้องมองไปยังถนนเบื้องหน้า
เก๊าะคุณ ปีเตอร์ คุณไมเคิล คุณ
. เธอทำท่าจะร่ายยาว ถ้าหากชายหนุ่มไม่รีบขัด
อ๋อ
ครอบครัวแมลงสาบที่บ้านน่ะเหรอ
แม่นแหล่ว......... แล้วหญิงสาวก็คุยจ้อถึงสรรพคุณต่าง ๆ นา ๆ ตามที่ได้ฟังมาจากสาวรุ่นพี่
( จบแล้วค่ะ ^ ^ )
*** *** ***
....คุยกันท้ายเรื่อง....
ช่วงนี้หลายคนอาจสังเกตเห็นว่าเจ๊หมูหายหน้าหายตาไปจากถนนฯ นะคะ
ก็ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่รู้สึกเขียน'ไรไม่ค่อยออก ก็เท่านั้นเอง...
แต่ก็ยังอดคิดถึงถนนนักเขียนไม่ได้ จนต้องแวะเข้ามาอยู่บ่อยครั้ง
ทว่า...ช่วงนี้อยู่โหมด read - only อาจไม่ค่อยได้แปะความเห็นน่ะค่ะ
วันนี้ได้หยุด เจ๊เลยลองขยับคีย์บอร์ดหน่อย เพราะกลัวว่าสนิมจะจับ
เสร็จแล้วก็เลยเอามาแปะดูค่ะ ...ด้วยว่าเคยสัญญาไว้กับน้อง ๆ หลายคนในนี้
ว่าจะให้เค้าเป็นนางเอกน่ะค่ะ........ ถึงตอนนี้ เจ้าตัวคงรู้นะคะ ว่าเจ๊เขียนถึงใคร ^ ^
แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 46 16:20:49
จากคุณ :
syringe 
- [
21 พ.ย. 46 16:17:01
]
+&+&+... ครั้งนี้ ทีของเธอ... +&+&+
