ความคิดเห็นที่ 1 เขาคุยกับเธอเรื่องงานวันนี้ แต่ดูเขาจะไม่สนใจเธอเท่าใดนัก มีหญิงสาวมากหน้าหลายตาทักเขา แคโรไลน์ทายว่าเขาคงเนื้อหอมไม่เบา แต่เขาก็ชวนเธอคุยเรื่อยเปื่อยจนกระทั่งหญิงสาวเผลอเรียกชื่อตัวเขา “เควินคะ” แล้วเธอก็ตกใจ อายจนหน้าแดง เขามองเธอยิ้มๆแต่ก็กล่าวกับเธอว่า “เรียกนามสกุลผมเถอะนะ” แคโรไลน์น้ำตาแทบร่วง  เขาฉีกหน้าเธอตรงๆ เธอส่งประกายตาเศร้าใจไปทางเขา แต่ดูเขาจะไม่สังเกตเห็นมัน ที่จริง เขาไม่สนเลยมากกว่า เขามองเธอ แล้วกล่าวว่า “ผมมีคนคนหนึ่งอยากให้คุณรู้จัก” แล้วเขาก็พาเธอเดินเลาะสนามหญ้ากว้างไปที่โต๊ะเจ้าภาพ ที่โต๊ะเจ้าภาพ พวกคุณหญิงผู้อาวุโสนั้นลุกไปแล้ว คงเหลือแต่ชายหนุ่มคนที่เธอเคยพบกับหญิงสาวที่งดงามคนหนึ่ง “นี่เซราวี เอ่อ..แฟนผม” แคโรไลน์เกือบจะชักสีหน้า  เธอมองไปที่คนที่เธออยากเห็นนักหนา เธอเป็นหญิงสาวที่งดงามมาก  เธอมีผิวที่ขาวเป็นน้ำเป็นนวลไม่เหมือนผิวชาวยุโรปทั่วไป  ผมสีดำยาวถึงกลางหลังสยายยาวตรงดุจแพรไหม ดวงตาสีซีดเขียวจางๆ จนเกือบเป็นสีครามแต่ก็แฝงแววเป็นมิตร เธออยู่ในชุดสีเขียวไข่กาโชว์ช่วงหลัง เห็นลำคอระหงสีขาวงดงามปานเย้ยนวลจันทร์ให้ได้อาย แคโรไลน์ไม่เคยคิดว่าจะมีคนแบบนี้ นอกจากจะสวยคนละประเภทกับเธอแล้วยังมีเสน่ห์ชวนให้ฝันถึงจริงๆ “ดิฉัน เซราวีค่ะ เรียกเซก็ได้” เธอกล่าวอย่างเป็นกันเอง พริบตานั้น แคโรไล์รู้สึกว่าตัวของเธอนั้นช่างต่ำจ้อย ขี้เหร่ ไร้ค่า เสียจริง เธอรู้สึกว่าแม้แต่เสียง เซราวีคนนี้ก็ยังมีเสียงที่ไพเราะเหลือเกิน เซราวีส่งรอยยิ้มอันเฉิดฉันไปให้แคโรไลน์ เธอก็ยิ้มรับอย่างเต็มฝืน “เควินคะ  คุณช่วยไปหยิบเอาแก้วน้ำของฉันหน่อยได้ไหม?” เธอกล่าว แคโรไลน์รู้สึกเต็มทน  เขาไม่อนุญาตให้หล่อนเรียกเขาว่าเควิน  แต่เธอคนนี้มีสิทธิ์ แล้วเธอก็รู้สึกผิดที่คิดเช่นนี้ ทั้งสองคนรักกัน มันไม่ใช่เรื่องของเธอ “จ้ะ เซรอตรงนี้นะครับ” เควินกล่าวเสียงอ่อนเสียงหวาน ในตาเขามีประกายชอบใจถึงขนาดซุกไว้ไม่อยู่ เขากวักมือเรียกแอนดรูว์ ที่ทำตาเป็นประกายเดินยิ้มร่าไปด้วยกัน “เขาช่างดีจริงๆ” เซราวีกล่าวกับเธอ แคโรไลน์รู้สึกหน้าชา เธอมองเห็นคนงามข้างหน้ามีเลือดฝาดขึ้นที่แก้ม ตอนนี้เธอได้แต่ยิ้มรับทุกคำพูดของอีกฝ่ายไว้ สาวน้อยคนงามยังหันมาเล่าต่ออีกว่า “เราเจอกันที่เมืองไทยค่ะ” แล้วเธอก็สาธยายถึงความรักอันซาบซึ้งของเขาทั้งสอง เธอเล่าว่า มันเริ่มที่เมืองไทย เมื่อเขากับเธอมาพบกัน ตอนนั้นเธฮบอกว่าเจอกันในงานสังคม แล้วเธอก็ถูกหลอกออกไปลวนลาม “ได้เขาช่วยไว้นี่หละค่ะ” สาวน้อยเล่าอย่างสุขใจ “ตอนนั้นเขาหาว่าฉันใจง่ายไปซะนั่น เราก็เลยไม่คุยกัน” “แล้วตอนหลังนะคะ คุณรู้ไหม เขามาอยู่โรงเรียนเดียวกันกับฉัน คือ.ที่ฉันเรียนมันมีตั้งแต่แผนกประถมถึงมหาลัยน่ะค่ะ” เธอว่าพลางหัวเราะเบาๆ “ที่ตลกก้อคือ  เขาน่ะ ดันมาเป็นพี่รหัสของฉัน” แล้วเธอก็เล่าถึงการถูกแฟนๆของเขากลั่นแกล้ง พาตัวไปส่งแมงดา “ฉันกลัวสุดๆ” “แล้วจู่ๆ เขาก็วิ่งเข้ามาต่อยไอ้นั่น แล้วก็ว่า ผู้หญิงของชั้นนะ” แล้วเธอก็โชว์ต่างหูที่เขาให้ออกมาดู “สีตาเราเหมือนกัน” สาวน้อยกล่าวอย่างแช่มชื่น เธอว่าว่าตอนนั้นเธอเคยบอกเลิกกับเขาเรื่องที่เควินหลายใจ “หลังจากนั้นเขาก็หายไปเลยค่ะ” “กลับมาอีกที เขาบอกว่าเขาจะไม่ทำอีก เขาจะรักฉันคนเดียว” สุดท้ายเธอก็จบที่ว่า “แล้วเขาก็ของหมั้นฉัน ฉันเลยได้ตามมาอยู่กับเขา” พลางยกนิ้วชูแหวนสีมรกตอันงามให้แคโรไลน์ดู แคโรไลน์ทนไม่ไหวอีกแล้วเธอตวาดว่า “ทนไม่ไหวแล้ว!!” แล้วก็เงื้อมือลงๆไป “เพียะ!!!!!!!!!” เสียงดังสนั่นงาน เซราวีปิดตาแน่นเธอตระหนักดีว่าเจ็บแน่งานนี้ .เอ แต่ทำไมไม่ยักเจ็บน้อ ดังนั้นเด็กสาวจึงมองออกไป ผู้ที่โดนตบไม่ใช่เธอแต่เป็น “นาย ..!!” เด็กสาวลืมตาโพลง ----------- รอตอนต่อไปนะครับ ผมยุ่งๆอยู่ยัยเซมันเปื่อย ยุ่งเจงๆ จากคุณ : ~JuMpKUnG~ - [ 25 พ.ย. 46 20:37:21 A:203.156.29.158 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 อะไรเนี่ย ไม่พอใจตบ? จากคุณ : scottie - [ 26 พ.ย. 46 10:28:40 ]