W2556612 <>~<> หากอยากเจอรัก ก็ต้องหัดรู้ <>~<> [เรื่องแปล]

ความคิดเห็นที่ 1

"ฉันเจอแล้ว! ฉันเจอมันแล้ว!" เคซี่ร้องบอกเพื่อนร่วมห้องอย่างดีใจ

เทียหันมามองอย่างไม่แน่ใจ "เจออะไร"

"หนังสือจ้า เล่มที่เขียนแต่สิ่งที่ทุกคนควรรู้ตั้งแต่เกิดออกมาจากท้องแม่นะสิ! บอกเราทุกอย่างว่า จะเล่นหูเล่นตายังไง ทอดสะพานให้หนุ่มยังไง แล้วถ้าหนุ่มสนใจเรา หนุ่มจะแสดงท่าทียังไง จะทำยังไงให้หนุ่มเอ่ยปากชวนเราเที่ยว อะไรยังเงี้ย ที่ฉันไม่รู้เลยสักอย่าง"

เทียกลอกตาไปมา

"เธอจะหัวเราะก็ได้นะ เทีย แต่ทุกคนรู้หมดว่าเวลาอยู่กะหนุ่ม ต้องทำตัวยังไงบ้าง เพื่อนฉันทุกคน ถ้าไม่แต่งงาน ก็หมั้นแล้วทั้งนั้น - เธอเองก็จะแต่งงานอีกสองเดือนข้างหน้านี้เหมือนกัน ส่วนฉันก็ได้เป็นแต่เพื่อนเจ้าสาว กี่ครั้งแล้วนะนี่"

"หกครั้ง!" ทั้งเคซี่ และเทีย พูดขึ้นพร้อมกัน

"เจ็ดต่างหาก นับที่เธอจะแต่งกับแดนด้วย"

"เธอเพียงแต่ยังไม่ได้เจอคนที่เหมาะกับเธอเท่านั้นแหละ" เทียพูดต่อ

"ใครบอกกัน เจอแล้วล่ะ พนันกันก็ได้ ฉันว่าฉันเจอแล้ว อย่างน้อยก็ต้องยี่สิบครั้งได้แล้วมั้ง"

"บ่อยยังงั้นเลยเหรอ" เทียกระเซ้าเพื่อน เคซี่เพิ่งผ่านร้อนผ่านหนาวมายี่สิบสามปีเท่านั้น

"ฉันไม่เคยรู้ว่า หนุ่มสนฉันบ้างหรือเปล่า เลยไม่รู้ว่าจะเล่นหูเล่นตา ทอดสะพานให้เขาดีหรือไม่ เผื่อทำแล้ว เกิดกลายเป็นตัวตลกได้ฮากัน เลยคิดว่าอยู่เฉยๆ ดีกว่า ไม่ยังงั้น ถ้าเกิดไปทอดสะพานให้ เขาอาจโกยแน่บก็ได้"

"แต่เธอก็เป็นเพื่อนที่ดีมากๆ นะจ๊ะ" เทียตอบ ทั้งสองเป็นเพื่อนร่วมห้องกันมาสองปีแล้ว ต่างช่วยกันเมื่อเกิดปัญหาทั้งในเรื่องงานและเรื่องความรัก เคซี่ทนอารมณ์ร้อน ซึ่งเป็นนิสัยประจำตัวของเพื่อนสาวผมแดงคนนี้ได้ เธออยู่ร่วมห้องกับเทียมาตั้งแต่เริ่มคบกับแดนใหม่ๆ ปลอบใจเพื่อนยามที่คิดว่าไม่มีวันที่แดนจะขอแต่งงาน จนถึงเวลาที่ซื้อแชมเปญมาดื่มฉลองกันเมื่อแดนเอ่ยปากขอเทียแต่งงาน

"มิตรภาพเป็นสิ่งที่งดงาม แต่ฉันอยากได้ความรักด้วยนะ" เคซี่เอ่ยขึ้น เสียงหมอง

เทียรู้ดีว่าเคซี่ไม่ได้อิจฉาเรื่องเธอกับแดน เพียงแต่เพื่อนสาวอยากเจอะเจอความรัก มีความสัมพันธ์กันหนุ่มบ้างเท่านั้น เทียคิดเสมอว่า ผู้ชายท่าจะตาบอดที่ไม่เห็นสิ่งดีๆ ในตัวของเคซี่

"แล้วหนังสือที่ว่านี้ อยู่ไหนกันล่ะ" เทียถาม

เคซี่ยกหนังสือปกอ่อนให้ดู มีชื่อโปรยหัวว่า "ชายตาให้ดูงาม - ก้าวแรกของการทอดสะพาน" พร้อมกับชี้ให้ดูหน้าที่เธอพับมุมไว้

"นี่ นี่ ตรงนี้ เขาบอกให้มองตรงๆ ประสานตากับหนุ่ม จ้องตาไว้ให้นาน แล้วก็แตะมือหรือแขนของเขาก็ได้ แบบว่าให้ทำเลียนแบบเขาน่ะ ถ้าเขายกแก้วขึ้นดื่ม เราก็ดื่มบ้าง แล้วถ้าสะบัดหัวไปมาให้ผมยุ่งสักนิด มันหมายความว่า เราสนใจเขา!"

เทียยิ้ม "ตกลงว่าเธอจะลองทำกับหนุ่มสักคนหรือไง"

"ไม่ใช่แค่สักคน แต่หนึ่งเดียวคนนี้เลยล่ะ คนที่ฉันพบประจำที่ร้านขายของชำ ร่างสูง ผมทอง ใส่แว่น คนที่ซื้ออาหารกล่องจานเดียวจากร้านเสมอๆ"

"อ่า นั่นมันอาหารสำหรับคนโสดนี่"

"เขายังโสด ฉันมองหาแหวนแต่งงานที่นิ้วเขาแล้ว ตอนที่เรารอเข้าคิวจ่ายเงิน"

"แล้วเธอจะเดินเข้าไปหาเขา แตะแขน จ้องตา แล้วสะบัดหัวให้ผมยุ่งอย่างนั้นล่ะสิ"

"ครั้งหน้าที่เจอเขา ฉันทำแน่"

จากคุณ : 'ณวรา' - [ 26 พ.ย. 46 13:00:22 A:203.156.9.23 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14

มาอ่านกันต่อเลยค่ะ ดูซิว่า เคซี่จะทอดสะพานคอนกรีตเสริมเหล็กสำเร็จหรือไม่.....

~~~~~~~~~~~~

ค่ำวันศุกร์ เทียเห็นเคซี่ออกจากห้องพักเพื่อไปร้านค้าขายของ เธอจ้องมองหนังสือที่เพื่อนสาววางทิ้งไว้บนโต๊ะ แล้วกดโทรศัพท์ ฝากข้อความให้คู่หมั้นหนุ่ม "คืนนี้ ฉันจะไปช้าหน่อยนะคะ"

เคซี่ก้าวเดินช้าๆ ไปตามแถวชั้นวางอาหารว่าง เริ่มสงสัยว่าจะเจอจอร์ดี้คืนนี้หรือไม่ เพราะมันเกินเวลาปกติที่เขาจะมาก่อนหกโมงเย็นทุกวันศุกร์เป็นประจำมาเจ็ดสัปดาห์แล้ว เธอพบเขาที่แถวชั้นวางอาหารว่างมาหลายครั้ง และตอนนี้ หญิงสาวขมวดคิ้วให้ชั้นวางของ คิดว่าจะซื้ออะไรดี แต่เมื่อหันไปมองด้านหน้าของร้าน เคซี่เห็นชายหนุ่มกำลังเดินมาแถวชั้นวางของนี้พอดี เขากำลังก้มหน้าก้มตาอ่านเอกสารหลายแผ่นที่ถืออยู่ในมือ หญิงสาวรีบฉวยของจากชั้นวางมาหนึ่งกล่อง และก้มหน้าก้มตาอ่านส่วนประกอบอาหารบนกล่องนั้น

ใครคนหนึ่งโน้มตัวลงหยิบขนมปังกรอบชนิดเดียวกันมาถือไว้ เคซี่เงยหน้ามอง และใครคนนั้นก็คือจอร์ดี้นั่นเอง

"สวัสดีครับ" เขายิ้มให้เธอ ท่าทางประหม่านิดๆ "ยี่ห้อนี้อร่อยมั้ยครับ"

"ไม่ทราบสิคะ แต่จากที่อ่านบนกล่อง มันน่าจะดีน่ะ" หนุ่มสาวทั้งสองยิ้มให้แก่กัน

"อืม ผมสงสัยว่า ทำไมต้องใส่สาหร่ายทะเลลงไปด้วยนะ" จอร์ดี้เอ่ยต่อ พร้อมกับพับเอกสารที่ถืออยู่ใส่กระเป๋าเสื้อ แล้วกอดกล่องขนมปังกรอบไว้กับอก

ทำเลียนแบบเขา - เคซี่นึกขึ้นได้ แล้วรีบกอดกล่องขนมปังกรอบไว้แนบอกบ้าง "อาจเป็นเพราะสาหร่ายมีไวตามินอยู่ด้วยก็ได้นะคะ" เธอตอบ

"ไวตามินดีสำหรับสุขภาพเสมอครับ" จอร์ดี้เห็นด้วย "ผมสังเกตเห็นคุณมาซื้อของทุกเย็นวันศุกร์เลยนะครับ"

"ก็เข้ามาซื้ออาหารเย็นน่ะค่ะ" เคซี่ว่า

"อาหารเย็น!" จอร์ดี้พูดโพล่งขึ้นมา "ดีทีเดียว! คือผมหมายความว่า ไปหากาแฟทานกันสักแก้วดีมั้ยครับ"

"ดีคะ!" หญิงสาวตอบ ยกมือเสยผมไปด้านหลัง "ได้สักแก้วก็ไม่เลวนะคะ" พร้อมกับวางกล่องขนมปังกรอบคืนไว้บนชั้น แล้วให้ชายหนุ่มเดินนำหน้าพาเธอไปยังร้านกาแฟที่อยู่ติดกัน

เทียยิ้ม เฝ้ามองทั้งสองคนจากด้านหน้าของร้านค้าขายของเบ็ดเตล็ด ก่อนจะนิ่วหน้าเมื่อมองดูนาฬิกาบนข้อมือ เธอใช้เวลาทำสำเนาหนังสือของเคซี่นานกว่าที่คิดไว้ แล้วยังต้องมายืนเกร่อยู่หน้าร้าน มองไปก็มองมา จนพอจะเดาได้ว่า ชายในฝันของเคซี่คือคนไหน เทียต้องรีบเดินเข้าไปหาเขาก่อนที่หล่อนจะเกิดกลัวขึ้นมาเสียจนไม่กล้าทำ

"สวัสดีค่ะ คุณคือจอร์ดี้ใช่มั้ยคะ" เมื่อชายหนุ่มพยักหน้าตอบรับ เทียยื่นส่งสำเนาหนังสือให้เขา "ลองเอาไปอ่านหน่อยนะคะ รับรองว่าคุณจะไม่เสียใจที่ได้อ่านเลย" แล้วเธอก็รีบเดินหนีไปทางด้านแถวชั้นวางขนมอบ หญิงสาวเห็นเขาพลิกผ่านแผ่นกระดาษที่เธอให้ไป ในครั้งแรกอย่างรวดเร็ว แล้วกลับมาอ่านใหม่อย่างช้าๆ และแล้วจอร์ดี้เผยอยิ้ม ก่อนที่จะเดินเข้าไปด้านในของร้าน

เทียหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วกดหาคู่หมั้น "แดนคะ ขอโทษค่ะที่ไปช้า แต่เดี๋ยวก็ถึงแล้วล่ะ เปล่าค่ะ ไม่ใช่เรื่องงานที่ออฟฟิศหรอก แต่เอ่อ.. จะเรียกว่าแอบไปปิดทองหลังพระมา ก็น่าจะได้ล่ะมั้ง!"

~~~~~~~~~~จบ~~~~~~~~~~
แปลและเรียบเรียงจาก : "เลิร์นนิ่ง ทู เลิฟ" - ลอร่า สเตลีย์

จากคุณ : 'ณวรา' - [ 28 พ.ย. 46 08:51:17 A:203.156.67.16 X: ]