" ยา "

    ว่ากันเรื่องคดีเกี่ยวกับชีวิตและร่างกาย  คดีเกี่ยวกับเพศ  และคดีเกี่ยวกับทรัพย์ ไปแล้ว คราวนี้มาว่ากันถึงนักโทษในคดีเกี่ยวกับยาเสพติดกันบ้าง

    ประเภทของยาเสพติดนั้น  แบ่งตามชนิดได้แก่ เฮโรอีน  ยาบ้า  กัญชา  กระท่อม(พืชใบชนิดหนึ่ง ลักษณะยืนต้น  มีเกือบทุกหย่อมบ้านในภาคใต้)  ฝิ่น  มอร์ฟีน  โคเคน   โดยนักโทษคดียาเสพติดที่นี่ร้อยละ 45 เกี่ยวข้องกับเฮโรอีน  อีกร้อยละ 45  โดนคดียาบ้า(ภาษาทางการเขาเรียกรวมเป็น เมทแอมเฟตามีน )  และร้อยละ 5  โดนคดีกัญชา  โดยยาเสพติดอื่น ไม่ค่อยจะมีกันหรอกครับ  ส่วนที่ขาดไปอีกร้อยละ 5 นั้นผิด พ.ร.บ.สารระเหย  หรือไม่ก็ พ.ร.บ.วัตถุออกฤทธิ์ (พระราชบัญญัติวัตถุออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาท)  

    พ.ร.บ.สารระเหย นั้นไม่ค่อยจะมีกันแล้ว  เนื่องจากปัจจุบันมี พ.ร.บ.ฟื้นฟูฯ เข้ามาเกี่ยวข้อง  โดยจะนำผู้เสพเข้ารับการบำบัดแทนการอยู่คุก  และพ.ร.บ.วัตถุออกฤทธิ์ นั้นมักเป็นโคเดอีน (สะกดด้วย ด.เด็ก-ถูกต้องแล้วครับ อันได้แก่ยาแก้ไอ บางชนิดนั่นเอง)

    คดียาเสพติดนั้น นอกจากจะแบ่งตามชนิดของยาแล้ว  ยังแบ่งตามพฤติกรรมได้อีก อันได้แก่ เสพ  ครอบครอง  ครอบครองเพื่อจำหน่าย  จำหน่าย  และอื่นๆ    โดยส่วนใหญ่จะโดนรวมๆ กัน 2 กระทง เช่น เสพและครอบครอง  หรือครอบครองเพื่อจำหน่ายและจำหน่าย  ส่วนลักษณะอื่นนั้น ไม่แน่ใจว่ามีกี่อย่าง  แต่ที่ที่ผมอยู่นี้มี 2 อย่างครับ  คือผลิต มีทั้งปลูกกัญชา และผสมยาแก้ไอ  และอีกอย่างคือพยายามส่งออกนอกราชอาณาจักร  อย่าเพิ่งดูถูกนักโทษนะครับ  คดียานี่เขาทำกันเป็นเครือข่าย ส่งกันเป็นตู้คอนเทนเนอร์กันเลยล่ะ  

    โทษในคดียาเสพตินั้นมีตั้งแต่ปรับ  จนถึงประหารชีวิต  โดยโทษจะหนักจะเบานั้นอยู่ที่จำนวนของกลาง และลักษณะความผิดข้างต้น


    เคยนึกกันไหมครับว่าทำไมคนเราต้องใช้ยาเสพติด   ผมไม่รู้ว่าคำตอบของคุณคืออะไร  จะตอบว่าเพื่อนชวนเหมือนสมัยมัธยมกันหรือเปล่า  แต่ที่แน่ๆ  หลายคนเคยลอง    ผมเองนั้นก็เคย  แต่สมัยที่ผมยังคึกนั้นยังไม่มียาบ้า เลยรอดตัวไป  สูงสุดของผมคือกัญชา    คุณเอ้ย  กัญชาในวันนั้นทำให้ผมพลาดนัดสาว และแสดงกิริยาที่น่าเวทนายิ่งคือปัสสาวะในบ้านคนอื่นเขา  ตรงกลางห้องนั่นเลยโดยที่ผมรู้ตัวแต่บังคับตัวเองไม่ได้  นั่นทำให้ผมไม่เข้าไปยุ่งกับยาเสพติดอีกเลย  

    ทุกคนรู้ว่ายาเสพติดเป็นอันตราย  แต่ยังใช้อยู่   ทั้งที่ขายกันแพงมาก  เดิมทียาบ้า(สมัยที่เป็นแอมเฟตามีน)เป็นของแถมในร้านขายข้าวตามปั้มน้ำมันที่เป็นจุดแวะพักสิบล้อ  สมัยนั้น 1 เม็ด  คนขับกับลูกน้องแบ่งกันคนละครึ่ง  ต่อมาละลายลงในน้ำแล้วฉีดลงในขวดยาชูกำลังก็ยังแบ่งกินกันได้อยู่  จนต่อมาต้องซื้อ  แม้ราคาจะพุ่งเป็นร้อยบาท หรือ เม็ดละ 400 บาท ในบางแหล่ง ในปัจจุบันนี้ก็ยังมีคนตามไปซื้อกิน  แล้วพวกเขารวยนักรวยหนาหรืออย่างไร  ไม่ครับ  รายได้เขาก็เล็กน้อยเหมือนคนส่วนใหญ่ของประเทศนี้  แต่เขาซื้อยามาเสพได้  ในลักษณะของการช่วยซื้อ  นายรวยซื้อเม็ดละ 200 จากนายกลาง  นายกลางซื้อเม็ดละ 150 จากนายจน  แล้วนายจนซื้อมาเม็ดละ 80 จากนายใหญ่  ส่วนต่างของราคาเหล่านี้ทำให้ทุกคนมีเสพทุกวัน  แต่ถามว่าพวกเขาที่เป็นพ่อค้ากันทุกคนนั้น ร่ำรวยขึ้นมาไหม  เปล่าเลย  ท้ายสุดแล้วเม็ดเงินเข้ากระเป๋านายทุนทั้งหมด

    " คนเสพตาย  คนขายติดคุก "  น่ากลัวไหมครับ  ผมเชื่อว่าทุกคนก็กลัว  แต่ก็พร้อมจะไปเป็นพ่อค้ายา  เพราะอะไร  ถ้าไม่ใช่เงิน

    วันนี้คุณร่ำรวยเพราะเก็บออมรอมริบ  พรุ่งนี้นายรวยมายืมเงินคุณ 20,000 บาท  แล้วทิ้งรถให้คุณไว้สักคัน  อะไรอย่างนี้ คุณก็ต้องให้เขายืมเพราะเขาสำทับว่าหากไม่มาคืนแล้วคุณยึดรถเขาไปได้  แต่พรุ่งนี้นายรวยมาเอารถคืน  และคืนเงินพร้อมกับแถมให้คุณเป็น 30,000   คุณจะถามเขาไหมว่าไปรวยอะไรมา  นั่นละพ่อค้ายามักเกิดขึ้นจากเรื่องราวทำนองนี้  และเชื่อไหมว่าพ่อค้าที่ว่านั่น มักเป็นคนที่คุณไม่คาดคิดเลย ว่าเป็นเขาคนที่คุณรู้จักดีว่าเป็นคนดีนั่นแหละ  ส่วนที่ถูกจับมานั้นคือเศษๆแล้ว  คนที่เครือข่ายไม่เอาแล้ว  ซ้ำบางคนเป็นคนที่โดนหลอกมาเป็นพ่อค้าครั้งแรก  เพื่อให้ถูกจับ  -หลายรายครับที่โดนอย่างนี้

    ผมไม่รู้ว่าที่เขาแก้ปัญหากันอยู่นั้นจะได้ผลกันหรือเปล่า  เห็นมีทั้ง ปส.  มีทั้งศูนญืต่อสู้ยาเสพติดอยู่ทุกจังหวัด   แต่ไม่เคยจับคนที่ขายเลย  เมื่อก่อนตอนที่ผมยังท่องราตรีอยู่  ผมเห็นอะไรรู้ไหมครับ  ลูกจีนในตลาด  สาวๆ ขาวผ่อง นั่นละที่ขายยาแก้ไอ  ทุกคนรู้ครับว่าซื้อได้ที่ไหน  แต่ทำไมตำรวจไม่รู้  หรือร้ายกว่านั้นพ่อค้าบางคนยังเคยบอกว่าไปรับยามาจากที่นั่น ที่นี่  ที่ที่คุณฟังแล้วต้องไม่เชื่อ  แต่อย่าลืมนะครับ ทุกอย่างเป็นไปได้

    มาดูคนที่ติดคดียาพูดกันบ้างครับ
    A: โดน 3 ปี 6 นี่ กี่เม็ดวะ
    Q: มียาบ้าเพื่อจำหน่าย 26 เม็ด
    A: หนักเหมือนกันนะ  3 ปี 6
    Q: ก็ยังดี  ถ้าตำรวจลงตามจริง ละตายแน่  วันนั้นไปส่ง 300 เม็ด

    <แล้วอีก 270 กว่าเม็ดละครับ   หายไปไหน   อย่าไปถามเลยครับ  เพราะตำรวจบางประเทศนั้นจะมีเหตุผลที่หนักแน่นมาก คือ ที่หายไปนั้นใช้ในการตรวจพิสูจน์    หึ หึ .. ผมเชื่อท่านครับ  เพราเคยได้ยินมาเต็มหู  ว่าที่ประเทศนั้น  ต้องพิสูจน์กันเป็นกิโลกรัม ถึงจะรู้ว่าสิ่งนั้นคือกัญชา  แง่ง ถ้าเฮโรอีนก็ว่าไปอย่างเพราะต้องสกัดหาความบริสุทธิ์ จับได้ ครึ่ง ก.ก.  บอกว่าเป็นเฮโรอีน น.น. 0.15 กรัม  ผมก็เชื่อ  เพราะมองด้วยตาไม่เห็น   แต่ยาบ้า กัญชา นี่มันมันเห็นโต้งๆครับ  -หรือเป็นอย่างที่เขาว่าจริงๆ เสียก็ไม่รู้>

    เลิกพูดเรื่องนี้ดีกว่า  ความจริงแล้วยังมีอีกหลายๆ บทสนทนา  แต่ผมคงต้องตัดไป   ไม่อาจนำลงในที่นี้  เอาพอเป็นแนวคร่าวๆ  แล้วกันนะครับ

    คราวหน้าเราจะมาว่ากันที่เรื่องของคำพิพากษา และการนับโทษกันบ้าง  ฉีกกันไปเลย  จะได้สนุกๆ   จบเรื่องประเภทคดีไว้แค่ตอนนี้แล้วกัน  โดยคดีในลักษณะอื่นเช่นว่า คดีจราจรทางบก  คดีอาวุธปืน  คดีเอกสาร  อะไรเหล่านั้น  ผมจะไม่ขอพูดถึง  


    See you later.

    < เดาะคำบักสีดาเลย  ไม่รู้พิมพ์ถูกหรือเปล่า >


    *************************************
    ตอนที่ผ่านมา
    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2547996/W2547996.html

    จากคุณ : Old Man Jailer - [ 28 พ.ย. 46 12:27:22 ]