เกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนของผม..
จำได้ว่าเพื่อนคนนี้คอยให้กำลังใจ คอยพูดเย้าแหย่ คอยหัวเราะร่าเริงด้วยภาษาแห่งถ้อยคำ เธอเป็นเพื่อนที่มีตัวตนในโลกที่ไม่มีตัวตน จับต้องไม่ได้ ไม่เคยได้ยินเสียงเธอแม้สักครั้ง เธอมีอยู่จริงหรือไม่ในโลกแห่งรูปธรรมผมไม่ทราบได้เลย แต่ที่แน่ๆ เธออยู่ในใจผมมานานหลายเดือนแล้ว
ทุกวัน ผมรอเธอส่งคำจำนรรจามาให้ บางทีสั้นๆไม่กี่บรรทัด บางวันยาวหน่อยก็ครึ่งหน้า แล้วแต่ว่าวันไหนจะมีเหตุการณ์อะไรมาเล่าสู่กันฟัง มีคำพูดอบอุ่นอะไรบ้างมาปลอบประโลม บางวันรอเก้อ แต่ก็รอ ด้วยว่าถ้อยคำของเธอมีค่าควรแก่การจะเก้อสักสองสามหน เคยไหมที่เวลาเปิดหน้าจอแล้วต้องมองหาว่าใครคนนั้นมาหรือยัง ถ้าชื่อของเขาหรือเธอคนนั้นปรากฏขึ้นมา เราจะรีบคลิกดูมันเป็นข้อความแรก งานเอาไว้ทีหลัง เราอาจยิ้มอยู่คนเดียวในสายตาคนอื่น แต่สำหรับตัวเราแล้ว เรากำลังส่งจิตวิญญาณถึงกัน แลกเปลี่ยนทัศนะต่อกัน
เธอจะไม่ปล่อยให้ผมรอนานหรอก บางครั้งสามวันเป็นอย่างมาก แต่โดยเฉลี่ย เธอสร้างรอยยิ้มให้ผมได้ทุกวัน ส่วนผมจะสามารถสร้างรอยยิ้มให้เธอบ้างหรือไม่ ตรงนี้ยังเป็นกังวลอยู่
เพราะว่าวันนี้เธอเศร้าหมอง..
เธอบอกว่าเธอรู้สึกแย่และอาจหายไปสักพัก เมื่อดีขึ้น เธอจะกลับมาเอง
เพื่อนในความฝันของผมกำลังจะจากไป แม้พักเดียว แต่ผมกลับใจหาย เธอเป็นใคร เธออยู่ที่ไหน เธอรูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไร..ผมไม่รู้ แต่ผมคิดถึงเธอจังเลยและเป็นห่วงเธอมากๆด้วย
เกรงว่าจะเป็นการรบกวนในการส่งเมล์ไปขณะที่เธออยากปิดประตูกั้นขังดวงวิญญาณ จึงเข้ามาติดประกาศไว้ ณ ที่นี้ เผื่อว่าเธอจะแวะเวียนมาดู
จะได้รู้ว่า ผมเป็นห่วงนะครับ
จากคุณ :
อันโตนิโอ 
- [
30 พ.ย. 46 01:01:27
]
ผมเป็นห่วงนะครับ
