สนธยาแล้ว อาทิตย์ใกล้อัสดง ณ อีกด้านหนึ่งแห่งขอบฟ้า ที่ไม่ใช่ด้านที่มันปรากฏขึ้น เพื่อเปิดเผยโลกให้แก่สายตาของฉัน

จิตวิญญาณของฉันบอกกับฉันว่า อีกไม่ช้าตะวันดวงเดิมก็จะต้องบอกลาขอบฟ้า เพื่อเปิดโอกาสให้ความมืดมิดได้แสดงตัวออกมา

และจากนั้นอีกไม่นาน รุ่งอรุณก็จะกรีดนิ้วสีทองของมัน ออกมาสัมผัสกับสรรพสิ่งอีกครั้ง

เป็นเช่นนี้ วันแล้วคืนเล่า…

ฉันเองก็คอยเฝ้าดูการเปิดเผยโลก ของดวงตะวันดวงนั้นตลอดมา

และตะวันที่ฉันเห็น

บางครั้งก็ทอแสงอร่ามนวลตา สามารถมองเห็นได้ถนัดชัดแจ้ง กอปรกับแสงทองอันอบอุ่นน่าหลงใหลชวนใฝ่หา

ฉันมักพบตะวันแบบนี้ ในยามรุ่งอรุณ และเมื่ออาทิตย์ใกล้พลบ

ก็คงไม่ต่างอะไร กับเธอผู้เป็นดังหนึ่งดวงตะวันแห่งหัวใจของฉัน เธอช่างงดงามน่าหลงใหลเมื่อแรกพบ

อบอุ่นเมื่อได้เคียงข้าง และชวนใฝ่หาเมื่อเวลาแห่งการพลัดพรากได้เดินทางมาถึงอย่างเงียบเชียบ

บางครั้งทิวากรดวงเดิมนั้นก็ร้อนแรง จนเจียนจะเผาไหม้ตัวฉัน ให้กลายเป็นเถ้าธุลี

โอ้เจ้าดวงอาทิตยาแห่งหัวใจของฉัน บางครั้งเธอช่างเร่าร้อน ดุจจะเผาหัวใจของฉันให้ผ่าวร้อน ด้วยความรักอันรุมเร้าของเธอ จากหัวใจของเธอ

ในบางช่วงเวลาแห่งการเปิดเผยโลกให้แก่สายตาของฉัน อันเป็นดั่งหน้าต่างแห่งจิตวิญญาณของฉัน

เจ้าแสงอรุณก็ถูกบดบัง ด้วยปุยเมฆขาวบริสุทธิ์ ที่ล่องลอยอย่างบางเบาในนภากาศ โดยไม่สะทกสะท้านต่อความร้อนจากแสงอันจ้านั้น

แม้กระนั้น อาภรณ์แห่งดวงตะวัน ก็ยังคงได้รับการสวมใส่มาถึงพื้นโลก

แม้จะมีสิ่งใดบดบังความรัก อันดุจดังแสงทองของรุ่งอรุณแห่งหัวใจของฉัน ความรักนั้นก็ยังสามารถผ่านสิ่งต่างๆ จากเธอมาสู่หัวใจของฉันได้

บางช่วงเวลาที่ผ่านมา อาจจะมีเมฆดำทะมึน ลอยมาปิดกั้นสายตาของฉัน มิให้เห็นความงามของแสงตะวัน และหลั่งหยาดฝนอันชุ่มชื่น และหนาวเย็นมาสู่พื้นโลก แทนที่แสงสว่างจากดวงตาของเธอ

ช่วงเวลาเช่นนี้ แน่นอน ฉันย่อมไม่ได้สัมผัสแสงทองนั้น หากแต่ได้รับความชุ่มชื่น จากสิ่งที่อยู่ใกล้เธอมากกว่าตัวฉัน สิ่งนั้นคือหัวใจของฉัน ที่ทั้งชุ่มชื่นเมื่อได้ล่องลอยไปหาเธอ ทั้งเหน็บหนาวเพราะได้รับไออุ่นจากเธอไม่เต็มที่ และทั้งโศกาจนอัสสุชลล้นเอ่อดังสายฝน

***********

มืดแล้ว จันทราอยู่อีกด้านหนึ่งของฟากฟ้า คนละด้านกับที่ตะวันเอ่ยลาฉัน และท้องฟ้าสีทอง

ฉันได้กล่าวลาอาทิตยา เจ้าชายแห่งแห่งท้องนภายามทิวากาล พร้อมกับกล่าวคำสวัสดีกับจันทรา เจ้าหญิงแห่งเวหายามราตรี

แสงนวลอันเย้ายวนสายตา ให้ทุกผู้คนบนผืนโลกใบนี้ต้องหยุดและแหงนมอง เพื่อจะได้สัมผัสกับความงาม แห่งศศิธรอันกระจ่างแจ้ง

และแสงนั้น ก็เดินทางมาจากฟากฟ้าอันสว่างเรื่อ อีกด้านหนึ่งที่ไม่ใช่ด้านที่ฉันเอ่ยลาเจ้าดวงตะวัน เสมือนหนึ่ง เจ้าชายกับเจ้าหญิงสองพระองค์นี้ ได้เดินทางผ่านคืนและวันมามากมาย

แต่หาได้เคยพบกันไม่

อา … เจ้าชาย เจ้าหญิง ผู้ตามหาหัวใจของตนเอง ผู้ตามหาซึ่งกันและกัน

เมื่อเจ้าชายได้ทรงปรากฏพระองค์ ณ ปลายฟ้าด้านหนึ่ง เจ้าหญิงที่พระองค์ทรงตามหา ก็ได้ตรัสคำอำลาโลก ลับตาไปจากปลายฟ้าอีกด้านหนึ่ง

โอ้ ! พลานุภาพแห่งความรัก

ความรักเอ๋ย พลานุภาพของเจ้าทำได้แม้กระทั่ง ให้เจ้าชายและเจ้าหญิง ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งฟากฟ้า

ต้องคอยตามหาและไขว่คว้าเจ้า นับล้านอสงไขย

ความรักเอ๋ย พลานุภาพของเจ้าช่างแสนร้ายกาจ เจ้าทำให้ดวงตาแห่งนภากาศทั้งสอง ต้องเสมือนหนึ่งทนทุกข์ทรมาน ด้วยพละกำลังของเจ้า

เจ้าชายผู้สาดแสง กับเจ้าหญิงผู้งดงาม ท่านทั้งสองเคยพบกัน เคยมีความสุขร่วมกันบ้างหรือไม่

***********

จิตวิญญาณของฉันบอกกับฉันว่า สายตาของฉัน ครั้งหนึ่งเคยได้เห็นท่านทั้งสอง อยู่เคียงข้างกันและกัน

ดูท่านช่างเป็นสุขสุดพรรณนา

ณ วันนั้น สายตาของฉัน ได้เฝ้ามองภาพแห่งความประทับใจนั้นไม่ห่าง

ฉันเห็นเจ้าหญิง ทรงค่อยๆ ขยับพระวรกาย เข้าไปใกล้ๆ เจ้าชายอย่างช้าๆ จนในที่สุดทุกสิ่งอย่างในโลกพลันมืดมิด

จะคงไว้ก็แต่พระองค์ทั้งสอง ที่ยังคงโดดเด่นกลางคัคนานต์

เจ้าชายทรงโอบรัดเจ้าหญิงไว้ ในอ้อมกอดอันเป็นเปลวเพลิงแห่งความรักอันเร่าร้อนของพระองค์

ครั้นถึงโมงยามแห่งการพลัดพราก เจ้าชายกับเจ้าหญิง ก็ได้ทรงมอบแหวนเพชรแก่กัน เพื่อเป็นดั่งสัญญาว่าพระองค์จะต้องทรงได้พบกันอีก และเพื่อจะบอกให้ทุกๆ คนที่เฝ้าดูพระองค์อยู่ ได้เป็นพยานรักให้กับพระองค์ทั้งสอง

และทั้งสองพระองค์ก็ทรงแยกจากกันช้าๆ เสมือนหนึ่งยังมีเยื่อใยผูกพันต่อกัน

จนกระทั่งเจ้าชายทรงเปิดเผยสรรพสิ่งแก่สายตาของฉันอีกครั้ง…

นี่หรือความรัก ความรักที่สามารถทำให้ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสอง ต้องเดินทาง ข้ามน้ำ ข้ามทะเล และผืนแผ่นดินด้วยความยากลำบาก

ต้องเดินทางผ่านคืนและวันอันเปล่าเปลี่ยวมาเนิ่นนาน เพื่อจะได้พบเจอซึ่งผู้เป็นที่รัก แม้เพียงเศษเสี้ยวหนึ่งแห่งกาลเวลา

แต่นั่น ก็ยิ่งใหญ่พอที่จะทำให้คนทั้งโลก ได้หยุดและเฝ้ามอง พลานุภาพแห่งความรักนั้น เพื่อจะได้สัมผัสกับความงาม ของสิ่งที่พวกเขากำลังมองเห็น

ความรักเอ๋ย เจ้าจงเปิดเผยเบื้องลึกแห่งหัวใจของฉัน เพื่อฉันและจิตวิญญาณของฉันได้สัมผัสความยิ่งใหญ่ของเจ้า

และหากในเบื้องลึกแห่งหัวใจของฉัน มีอนุภาคของเจ้าบรรจุอยู่ในนั้นแล้ว ฉันและจิตวิญญาณของฉัน ก็จะได้รู้ถึงความยิ่งใหญ่ของเจ้า ผู้อยู่ในหัวใจของฉัน

จิตวิญญาณของฉันรู้ว่า เจ้าเคยเปิดเผยตัวเจ้าเองให้แก่ผู้คนมากมาย ในผืนพิภพแห่งนี้

คงไม่ใช่เรื่องยาก ที่เจ้าจะทำให้หัวใจของฉัน ได้เห็นความยิ่งใหญ่ของเจ้าอีกสักคน ด้วยอำนาจแห่งความยิ่งใหญ่ของตัวเจ้าเอง

***********

จนล่วงเลยผ่านวัฏจักร แห่งการเดินทางตามหากันและกัน ของทินกรและจันทรา มาหลายรอบ

การเดินทางของเจ้าชายและเจ้าหญิง ไม่เคยจบสิ้น

เหมือนกับเจ้า ความรัก เจ้าก็ไม่เคยหยุดนิ่งเช่นกัน

การเดินทางตามหาสิ่งที่ฉันรักฉัน ก็ยังไม่ถึงที่สุด

แต่การแสวงหาคำตอบจากหัวใจของฉัน ว่าความรักของฉันคืออะไรนั้น ได้จบลงแล้ว

พร้อมๆ กับน้ำตาแห่งความปีติยินดีของฉันได้หลั่งริน

จิตวิญญาณของฉันบอกกับฉันว่า มันได้ยินเสียงของหัวใจของฉัน กระซิบคำตอบบอกมันเบาๆ ว่า ….. "คือฉันเอง"