เรื่องจริงที่โหดร้าย......(ตอนจบ)

         "   กลับมาแล้ว จ้า "   ฉันเปิดประตูเมทเข้าไปเห็นเห็นกำลังซักผ้าอยู่
          "  กลับมาแล้วเหรอ "   แนนพูด ด้วยความดีใจ  "  จ้า "  ฉันตอบ
           " ปอยโทรมาบอกว่าอีก 2-3 วันค่อยกลับ "    ฉันรายงานเพื่อน
            "แล้วภาหล่ะ"      ฉันถามแนน
         "   อีกสับดาห์นึงค่อยกลับ  "        แนนบอกหลังภาโทรศัพท์มาบอก
           2-3 ผ่านไป ปอยกลับมาถึงมหาลัยแล้ว เกรดบางตัวเริ่มออก  พวกเราก็เริ่มเครียด  เพราะเกรดแต่หล่ะตัวไม่ค่อยจะสู้ดีนัก  วันนั้นภากลับมา เกรดทุกตัว ทุกรายวิชาออกหมดแล้ว เย็นวันนั้นพวกเรา 3 คน ฉัน  ปอย  แนน ไปดูเกรดเฉลี่ยของภาคเรียนที่ 1 กัน เพราะเค้าประกาศเป็นทางการแล้ว   ปอยกับแนนติด  Critical   ส่วนฉันโชคดีมากที่ Pass  ถึงแม้จะติด  E  ฟิสิกส์ก็ตามแต่ก็ทำใจได้แล้ว มีเพื่อนที่ติดด้วย 10 กว่าคนดีใจที่มีเพื่อนลงเรียนใหม่แล้ว   พวกเรารู้ว่าภากลับมาแล้วแต่ยังไม่เจอหน้ากันเพราะพวกเราเรียนทั้งวัน เรียนเสร็จก็ไปดูเกรดที่หอสมุด หลังจากหอสมุดปิดแล้วก็รีบกลับเมทหวังเจอหน้า ภาให้หายคิดถึง   และถามเรื่องเกรด
              "กลับบ้านแล้วน่ะ "   ภาพูดหน้าเศร้าดวงตาดูหม่นเหมือนคนเพิ่งผ่านการร้องไห้
           " พูดอะไร  ฟังไม่รู้เรื่อง"    พวกเราพูดพร้อมกัน
          "  กลับบ้านแล้วจริงๆ "      ภาพูดต่ออีก
           " อะไร ไม่เข้า ใจงง "        พวกเราถามอีก
            "ก็เกรดไม่ถึงจะดยู่ทำไมเล่า"    ภาบอก      พวกเราอึ้งไปสักพัก
           " พูดเป็นเล่นไป  "     แนนต่อว่า
           " ก็มันไม่ถึงจริงๆ "       ภาบอกอีก
           หลังจากนั้นเมททั้งเมท กลายเป็นเมทร้างมาทันที   พวกเรา ลืมเรื่องการ  Retired   ไปถนัดเลย  เพราะพวกเราคิดมาตลอดว่ามันคงไม่มายุ่งกับพวกเราเป็นแน่ แต่คราวนี้ มันมมายุ่งกับเพื่อนเราเข้าแล้ว แล้วพวกเราจะทำไงกันดี  ช่วยอะไรก็ไม่ได้  นนี่เราต้องเสียเพื่อนไปเหรอ   "พวกเราจะทำยังไงดี "   เป็นประโยคคำถามที่ถามแล้วถามเล่าแต่ก็หาคำตอบไม่ได้
           และแล้วก็ถึงสันที่ภาต้องกลับบ้านหลังทำเรื่องลาออกที่ ม. เสร็จเรียบร้อย  พวกเรา 3 คน และเพื่อนคนอื่นๆพร้อมทั้งพี่สังเวชและพี่รหัส   ไปส่งภาด้วยกัน  รถไฟขบวนที่ภาจะขึ้นมมาจอดเทียบชานชาลาแล้ว   น้ำตามันไหลมาโดยไม่รู้ตัวขณะบูมเอกให้ภาครั้งสุดท้าย   รถไฟเคลื่อนตัวออกไปแล้ว พวกเรา 3 คน เดินกอดคอกันกลับด้วยความเงียบและเศร้าใจ   ถึงภาจะไม่ได้เรียนที่นี่แล้ว แต่มิตรภาพเรายังคงอยู่  ภาให้สัญยาว่าจะแวะเวียนมาเยี่ยมพวกเราให้บ่อยที่สุด  ซึ่งภาก็ไม่เคยลืม  วันนี้ภากลับมาแล้ว กลับมาเข้าร่วมกิจกรรมรับน้องเอกฟิสิกส์ด้วยกัน ซึ่งพี่เอกทุกคนก็อ้าแขนรับอย่างเต็มที่ แล้วพวกเราก็กลับมาเดินกัน 4 คนอีกครั้งถึงแม้จะเป็นเวลาอันสั้นก็ตาม  แต่เราก็ไม่เคยลืมว่ามิตรภาพของเราจะยังอยู้ตราบนิรันดร์
    ..............................................................................................
     nansar       อยากรู้มั๊ยว่า  การรับน้องของเอกฟิสิส์เป็นยังไง  ติดตามได้ในเรื่อง "  ชีวิตวิกฤต.......เมื่อฟิสิกส์รับน้อง"
          ติชมผลงานได้ที่  nansar@thaimail.com
                                    ขอบคุณค่ะ

    จากคุณ : nansar - [ 8 ธ.ค. 46 21:14:29 A:202.12.73.10 X:unknown ]