เพื่อนรักของฉันคนนึงเธอเล่าเกี่ยวกับคนพิเศษให้ฉันฟัง เธอและเขาพบกันครั้งแรกในมหาวิทยาลัย ที่มาของความรักทั้งสอง ก็คล้ายกับหลายๆคู่ที่ต้องเปลี่ยนความสัมพันธ์จากเพื่อนมาเป็นคนพิเศษ หลายคนยังสงสัยในความสัมพันธ์ของคู่นี้เนื่องด้วยนิสัยของเธอนั้นไม่ค่อยจะเป็นหญิงสักเท่าไร แถมฝ่ายชายก็ค่อนข้างเป็นหนุ่มเจ้าสำอางค์อีกต่างหาก แม้ตัวฉันเองก็ยังสงสัย คันปากอยากแซวเหมือนกันว่านี่เธอสองคนสลับร่างกันหรือเปล่า

ครั้งนึงฉันถามเจ้าหล่อนถึงเหตุผลที่ทำให้รักคนพิเศษของเธอได้จนถึงวันนี้  เธอบอกด้วยน้ำเสียงภาคภูมิใจว่า นี่แหละ คนนี้แหละ ชั้นเชื่อมั่นในตัวเขา ชั้นคิดว่าเขาเป็นคนที่มั่นคงในความรัก ….แกรู้หรือเปล่า เขาเป็นผู้ชายที่สู้ชีวิตนะ - -ฉันมองผ่านสายตาหล่อน อ่านถึงความคิดข้างใน ..หรือเป็นเพราะหล่อนเป็นคนจิตใจโลเล เมื่อเจอใครสักคนที่รู้สึกว่าแข็งแกร่ง เลยรู้สึกโหยหา …อาจเป็นเพราะฉันไม่ได้รู้สึกยินดียินร้ายกับคนพิเศษคนนี้ของเธอสักเท่าไร ฉันจึงคิดว่านี่คงเป็นเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้น ไม่น่าประทับใจสักเท่าไร  เพราะยังงัยแล้วคนพิเศษของเธอในสายตาฉันก็เป็นเพียงผู้ชายธรรมดาคนนึง  แต่ฉันเป็นคนที่ไม่ชอบยุให้ใครเขาแตกแยกกัน ฉันจึงนั่งฟังอย่างเงียบๆและเออ-ออตามที่หล่อนพูด  
..ลึกข้างในใจฉันเคยคิดว่าที่เจ้าหล่อนชอบเขาเป็นเพราะหล่อนสงสารชีวิตของเขาหรือเปล่า แล้ววันนึงฉันก็ได้รู้คำตอบของคำถามนี้  หากฉันซื้อหวยใต้ดินป่านนี้คงรวยเละ!! ไม่เสียแรงที่เป็นเพื่อนกันตั้งแต่วัยเยาว์ เธอบอกว่าก็มีส่วนเหมือนกันนะ ฉันบอกเธอกลับไปทันทีว่าหากรักใครสักคน แกอย่ารักเพราะเพียงแค่สงสารเขา เพราะเมื่อวันใดที่แกหมดความสงสาร แกก็จะหมดรักเขา ที่สุดมันจะเจ็บด้วยกันทั้งสองฝ่ายนะโว้ย..ฉันพูดตามข้อความที่เคยได้ยินเพื่อนๆที่มีประสบการณ์ความรักสอนกันเปี๊ยบ ไม่ผิดแม้แต่คำเดียว ฉันไม่อยากให้เธอมองข้ามความรู้สึกเล็กๆนี้ไปก็เท่านั้น ฉันไม่อยากให้เธอมีความรักที่ฉาบฉวยน่ะเพื่อน  หลังจากนั้นเธอก็หายไปจากชีวิตฉันช่วงนึง ฉันเดาไปต่างๆนาๆ เธออาจจะโกรธที่ฉันพูดแรงเกินไปหรือเปล่า..เอ..ก็ไม่นี่นา

ฉันไม่รู้ว่าทั้งสองคนนี้คบหากันอยู่หรือไม่ 5ปีผ่านไปฉันรู้ข่าวจากเพื่อนร่วมรุ่นมหาวิทยาลัยเดียวกัน ว่าทั้งสองคนนี้ยังคบกันเหมือนเดิม ยังไปไหนมาไหนด้วยกันเป็นบางครั้ง แต่ความรักเหมือนว่าจะระหองระแหงกันพอสมควร ก็ด้วยความเจ้าอารมณ์ของทั้งสองคนนั่นแหละ แต่แหม..ใครๆก็รู้ว่าผู้หญิงน่ะใจร้อนแค่ไหน เอาแต่ใจก็ที่หนึ่ง โดนตามใจตั้งแต่เด็ก ส่วนฝ่ายชายน่ะเหรอ แรกๆเขาก็ทนได้อยู่หรอก แต่นานๆเข้าไอ้ผู้ชายนี่แหละที่จะเป็นฝ่ายเอาแต่ใจซะเอง ไม่รู้ว่าจะทำประชดฝ่ายหญิงหรือเปล่า ทำนานเข้าเลยติดซะจนชิน  ..นี่น่ะหรือความรัก ฉันนั่งปลงคนเดียวในใจ

ฉันไม่อยากให้เธอพอใจในคำตอบของคำถามง่ายๆ ที่เธอบอกว่าเขาเป็นผู้ชายที่สู้ชีวิต เธอต้องพิสูจน์ให้ได้ว่าเขาสู้เพื่อตัวเอง แล้วสู้เพื่อคนที่รัก หรือเปล่า!!  ที่เขาดูเป็นคนมั่นคงในความรัก แล้วความรักของเขาคืออะไร!! เขารักเป็นหรือเปล่า?..ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่ได้รัก อย่าคิดว่าคนใดคนนึงจะตายในวันพรุ่งนี้ เสียดายที่ไม่ได้รักเขาอย่างที่อยากจะรัก คุณเสียดายถูกแล้ว…   ฉันอยากให้เธอใจเย็นๆในเรื่องความรัก  ศึกษากันให้ถ่องแท้ เมื่อมีปัญหาต้องช่วยกันแก้ ไม่ใช่ต่างคนต่างหนี ความรักไม่ได้มีด้านสุขด้านเดียวหรอกนะ เมื่อมีทุกข์คุณก็ต้องรับมันด้วย