ฉันเป็น้องใหม่ในคะณะศึกษาศาสตร์ วิชาเอกฟิสิกส์ใจจริงแล้วฉันไม่อยากเรียนเอกฟิสิกส์เลยหรอก แต่เมื่อเข้ามาแล้วก็รู้สึกดี และชอบมัน เวลาผ่านไปแล้ว 1เทอม แต่กิจกรรมการรับน้องยังไม่เริ่ม เพราะ พี่เค้ากะว่าจะรับน้องตอนเทอม 2 และแล้วพี่ปี 4 ปี 3 ปี 2 ก็ลงความเห็นกันว่าจะรับน้องในวันที่ 6 ธันวา
3 วันก่อนการรับน้อง
" กี่ทุ่มแล้วน้อง เพื่อน ยังไม่ครบกันเลย พวกคุณจะเอายังไง " เสียงรุ่นพี่ปี 2 พูดเสียงดุหลังดูเวลาแล้วมันเลยเวลานัดไป 2-3 นาที
" พวกคุณจะเอายังไง เพื่อนมาไม่ครบ"'
' คุณจะเอายังไง ถามทำไมไม่ตอบ " เสียงรุ่นพี่ตะโกนมา
" รับ...รับผิดชอบร่วมกันค่ะ " พวกเราตอบ
' เฮอะรับผิดชอบร่วมกัน พูดได้แต่นี้ ใครๆก็พูดกันได้โว้ย"
" ทำไมเพื่อนไม่ครบ ทุกคนก้มหน้า ก้มคางชิดอก ก้มลงไป ทำกันเป็นหรือเปล่า มีสติกันหน่อย"
" ก้มลงไป ก้ม'
นี่เข้าสู่การว้ากเรียบร้อยแล้ว เสียงรุ่นพี่ คนแล้วคนเล่าตะโกนมา ว้ากคนละประโยคสองประโยค ในที่สุดเพื่อนก็มาครบ
" เป็นผู้ชายไรว่ะ มาก็สาย เพ่อนคุณคอยคุณอยู่รู้มั๊ย"
" ทุกคนลุกขึ้น" รุ่นพี่สั่ง " ไปสนามบาสเดี๋ยวนี้ เงียบๆด้วย"
เวลานี้ก็ 4 ทุ่มเข้าไปแล้ว สนามบาสมืดมาก พวกเรานั่งเข้าแถวเรียงกัน
" ทุกคนก้มหน้าลง ก้มลงไป"
" มองอะไร บอกให้ก้ม ก้มลงไป"
" รุ่นพี่เนียะไม่มีความหมายใช่มั๊ย ไม่เห็นหัวกันเลย"
" เจอกันก็ไม่ไหว้ อะไรกันนักหนา"
"นั่งสบายใช่มั๊ย ั้นนอนลงไปเลย นอนเลย"
ทุกคนนอนราบลงกับพื้นเมื่อสิ้นเสียงรุ่นพี่ หลังการว้ากผ่านไปครึ่งชั่วโมง
" วันนี้พอแค่นี้ก่อนผมเหนื่อย"
" พวกคุณ คุณหนูกันเกินไป"
" พี่มันไม่มีความหมาย กลับไปคืนนี้ ทบทววนด้วยหล่ะกัน"
"พูดเตือนอะไรไป ทำเสียด้วย"
" พรุ่งนี้เวลาเดิม 4 ทุ่ม รู้ตัวน่ะ ห้ามสาย"
" พี่ไม่อยากพูดกับพวกคุณแล้ว ทุกคนกลับเมทได้ หลังเที่ยงคืนห้ามออกมาเผ่นผ่าน เดี๋ยวโดนน่ะจะบอกให้"
วันแรกผ่านไปพวกเราเครียดมาก โดยว้ากกันทุกคน แต่รู้ว่ามันเป็นประเพณี รุ่งเช้าพวกเราไปเรียน พวกเรายกมือไหว้รุ่นพี่แต่ไม่มีใครรับไหว้พวกเราเลย ทำหน้าขรึมทุกคนเลย ฉันคิดในใจว่าคืนนี้ต้องโดนอีกแน่ๆเลย
เวลา 4 ทุ่มแล้ว
" เพื่อนมาครบกันยัง 4 ทุ่มแล้ว " รุ่นพี่ถาม
" เฮ้ยถามทำไมไม่ตอบ"
" ยังจะไม่ตอบอีก พี่พูดด้วยน่ะ ยังมีชีวิตกันอยู่หรือเปล่า " เสียงตะโกนมาหลายคนมาก
ไปที่สนนามบาส เหมือนเมื่อคืน เดี๋ยวนี้ รุ่นพี่สั่ง
" เอ้าเร็ว"
บรรยากาศสนามบาส ยังเหมือนเมื่อคืน แต่คืนนี้รู้สึกโหดร้ายกว่า บรรยากาศเริ่มตึงเครียด
" ทุกคนก้มหน้า"
" ลายเซ็นต์พี่ทำไมไม่ครบ"
" พี่มันไม่มีความหมายใช่มั๊ย"
" น้องมันไม่เห็นหัว ไม่อยากรู้จักรุ่นพี่"
" สมุดลายเซ็นต์เนียะ เผามันเลย มันไม่มีความหมายหรอก เผามัน"
ว่าแล้วรุ่นพี่ก็เอาสมุดลายเซ็นต์ของพวกเรา เผาไฟไปต่อหน้าต่อตา
" เอาเงยหน้า ดูให้ชัดไปเลย"
" มันไร้ค่า พวกคุณก็ไร้ค่า"
" เอ้าไม่ต้องร้อง ร้องทำไม คุณหนูกันนัก "
" เป็นฟิสิกส์กันหน่อย สบายนักใช่มั๊ยเอา นอนลง นอนลงไป"
" นอนดูดาว ไปเลย หลับไปเลย"
ฉันเหมือนคนไร้สติเวลาโดนว้ากแต่หล่ะ หน จะขำก็ไม่ได้ทั้งที่มันน่าขำ เพราะการว้ากนี้ เป็นประเพณีที่สืบทอดกันมา ประโยคที่ใช้ว้ากก็เป็นประโยคที่สืบทอดกันมา แต่ยังคงความขลังอยู่
.................................................................................................
เรื่องราวจะเป็นยังไง จะวิกฤตขนาดไหนติดตามอ่านตอนต่อไปน่ะค่ะ
จากคุณ :
nansar
- [
11 ธ.ค. 46 21:34:03
A:202.12.73.10 X:unknown
]
ชีวิตวิกฤตเมื่อ.....ฟิสิกส์รับน้อง....ตอนที่ 1
