=[+] ฉิกจับอิด [+]= นิยายจีนร่วมแต่งแนวทดลอง : ตอนที่ 26 หมู่บ้านปีศาจ(1)

    ขออภัยในความช้า เพราะสระอากดไม่ติด วันนี้โพสต์แล้วจ้า

    โรงเตี๊ยมฉิกจับอิดเชิงเขาบู๊ตึ๊ง…

    ผู้เข้าร่วมชมการประลองที่ไม่มีสิทธิพำนักอยู่บนเขาบู๊ตึ๊ง ได้แต่เข้าพักในโรงเตี๊ยมฉิกเชิงเขา เวลานี้พากันจับกลุ่มต่างวิพากย์วิจารณ์การประลองรอบที่ผ่านไปกันอย่างสนุกสนาน บางคนถึงกับคาดเดาไปล่วงหน้าถึงผู้ที่จะได้รับชัยชนะในท้ายที่สุด

    …และผู้ที่ได้รับการมุ่งหวัง และดูเหมือนจะมีภาษีดีที่สุดก็คือ…เหวินเหม่ยชิง ด้วยเหตุผลที่เรียบง่ายและชัดเจนที่สุด

    …นางเป็นที่ชื่นชอบของผู้ชมมากที่สุด ซึ่งผู้ชมส่วนใหญ่ล้วนแต่เป็นบุรุษ…

    "พวกเจ้าคอยดูไปเถอะ แม่นางเหวินจะต้องเป็นผู้ชนะในการประลองครั้งนี้อย่างแน่นอน เพราะเพียงแค่พวกเราเหล่าบุรุษสบสายตากลมโตงดงามของนาง มือเท้าก็พาลอ่อนเปลี้ยไร้เรี่ยวแรงจนสิ้น ผู้เข้าประลองทั้งหมดก็มีนางเพียงคนเดียวที่เป็นสตรี เหล่าบุรุษเมื่อพบเห็นสตรีงดงาม สูงส่งเช่นนาง ไยมิใช่เป็นเช่นมุกสิกพบพานแมว กลัวจนหัวหดหรอกหรือ? ฮาฮา"

    คำกล่าวนี้เรียกเสียงโห่ฮาจากเหล่าบุรุษได้ไม่น้อยทีเดียว ส่วนเหล่าสตรีพากันหน้าง้ำงอดุจคนทั้งโลกติดเงินพวกนางอยู่ สามสิบตำลึง แม้รู้แน่แก่ใจว่าตนเองมิงดงามเท่าเหวินเหม่ยชิง แต่อย่างไรก็ตามที เหล่าสตรีมิชื่นชอบให้เหล่าบุรุษพากันชมความงามสตรีอื่นต่อหน้าของพวกนาง

    “เฮอะ ประลองยุทธ มิได้วัดกันที่รูปโฉม ต่อให้นางมีความงดงามจนสามารถล่มเมือง ก็ใช่ว่าจะชนะการประลองได้” ดรุณีนางหนึ่งมิอาจอดกลั้นร่ำร้องออกมา

    เหล่าบุรุษพากันหันไปตามเสียง พบหญิงงามนางหนึ่ง ใบหน้าสะสวย รูปร่างอรชรอ้อนแอ้น แต่เมื่อเทียบกับเหวินเหม่ยชิงแล้ว นับว่านางยังขาดสง่าราศีและความสูงส่งอยู่บ้าง

    เหล่าบุรุษพากันโห่ฮา ก่อนที่จะกล่าวตอบโต้ว่า

    “เฮอะ อาศัยเจ้าคงมิอาจชนะ แต่ถ้าเป็นแม่นางเหวินของพวกเรา หนทางชนะคงไม่ยากนักหรอก อีกประการ “เพลงกระบี่ไตรลักษณ์” ของนางก็ลึกล้ำจนยากหยั่งถึง เจ้าอาศัยอะไรมาวิจารณ์นาง!”

    หญิงสาวได้ฟังก็โกรธจนหน้าแดง ตัวสั่นสะท้าน แต่มิสามารถกระทำประการใด ได้แต่ขยี้เท้าด้วยความขุ่นเคืองและสะบัดหน้าจากไป ท่ามกลางเสียงโห่ร้องของเหล่าบุรุษ…

    ทันใดนั้น บุรุษหนุ่มผู้หนึ่งใบหน้าอ่อนเยาว์ยิ่ง ทั้งยังขาวนวล คิ้วโก่งดังคันศร จมูกโด่งรับรูปกับริมฝีปากบาง กล่าวเป็นเชิงไต่ถามขึ้น

    "เหวินเหม่ยชิงงดงามถึงเพียงนั้น?"

    กระแสเสียงนุ่มนวล มิดังกังวานเท่าไรนัก แต่เหล่าผู้ดื่มกินในโรงเตี๊ยมต่างได้ยินอย่างชัดเจน พากันหันตามทิศทางของเสียง พบว่าบุรุษหนุ่มนี้ แต่งตัวสะอาดเรียบร้อย เกล้าผมเป็นมวย ที่สำคัญที่สุดนั่งอยู่ด้านใน ตรงโต๊ะพิเศษ ซึ่งสลักเสลาด้วยลวดลายงดงาม และมีสัญลักณ์ของพรรคฉิกจับอิดประดับประดาอยู่ด้วย!

    โต๊ะดังกล่าวนี้ผู้มาใช้บริการของโรงเตี๊ยมฉิกจับอิดต่างทราบกันดีว่าเป็นโต๊ะที่ใช้รับรองชนชั้นหัวหน้าของพรรคฉิกจับอิดโดยเฉพาะ ดังนั้นผู้มาดื่มกินแม้มีจำนวนมากมาย กลับไม่มีผู้ใดกล้าเสียมารยาทต่อคนผู้นี้

    บุรุษในวัย 30 ต้นๆ ผู้หนึ่งลุกขึ้นช้าๆ ดูจากการแต่งกายของมัน คิดว่าน่าจะเป็นบุตรหลานเศรษฐีในเมือง

    "พี่ชายท่านนี้ คงพึ่งมาที่นี่ อีกทั้งคงมิเคยยลโฉมของแม่นางเหวิน มิเช่นนั้นคงมิกล่าวเยี่ยงนี้ เอาเถอะเมื่อท่านได้เห็นนางในการประลองอีกสามวันข้างหน้า ท่านจะทราบเองว่า คำร่ำลือนั้นมีมูลความจริงแค่ไหน?"

    "สามวัน?! กำหนดการมิใช่สิ้นสุดพรุ่งนี้หรอกหรือ?" บุรุษหนุ่มผู้นั้นทวนคำอย่างงุนงง

    "ฮาฮา พี่ท่านคงมิทราบ การประลองระหว่างเจ้าสำนักพรรคดาวตก กับจื่ออิงเจ้าสำนักบู๊ตึ๊งนั้น สะเทือนเลื่อนลั่น และดุเดือดเพียงใด ขนาดสนามประลองที่ทำจากศิลาแข็งแกร่ง ยังแตกละเอียดแทบไม่เหลือชิ้นดี ดังนั้นท่านตุลาการเที่ยงธรรมจึงสั่งให้จัดสร้างเวทีประลองขึ้นมาใหม่ ให้กำหนดเวลาสามวัน ระหว่างนี้การประลองได้แต่ระงับไว้ชั่วคราว"

    "มีเรื่องเช่นนี้? ดูท่าพลังฝีมือของทั้งสองคงยอดเยี่ยมยิ่ง ขนาดป่นเวทีประลองจนมิมีชิ้นดี" บุรุษหนุ่มกล่าวชม น้ำเสียงยังคงแฝงกลิ่นอายและสำเนียงของสตรีอยู่หลายส่วน

    เหล่าผู้ดื่มกินต่างพากันเล่าถึงการประลองที่พึ่งผ่านไปอย่างดุเดือดเข้มข้น บุรุาหนุ่มนั่งจิบน้ำชาพลางฟังเรื่องราวที่เหล่าผู้ดื่มกินพากันบอกเล่าออกมาด้วยความสนใจ

    แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 46 11:37:59

    จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 15 ธ.ค. 46 23:36:14 ]