*** เป็นอะไรทำไมดูเศร้าใจพิลึก
คิดไปคิดมา...
คนเราก็ดูที่หน้าตาเป็นหลักอยู่วันยังค่ำ
จะทำตัวยังไง...ก็ไม่เห็นถึงจิตใจของคนนั้นอยู่ดี
เรามันก็เป็นเพียงมนุษย์...คนหนึ่งเท่านั้น
แล้วอย่างนี้...จะว่าใครเขาได้
เขาก็เป็นเพียงมนุษย์เหมือนกับเรา...
เอาอะไรมากกับคำว่า...คน
นิ้วมือของเรา...ยังไม่เท่ากันเลย
แล้วจะให้จิตใจของเขาเท่ากับเราได้อย่างไร
*** แล้วความรักละ...มันไม่แบ่งแยก...ไม่ใช่รึไง
รัก...มันห้ามคนไม่ให้เห็นหน้าตาได้เหรอ
รัก...ทำให้คนตาบอด...ก็ต่อเมื่อ... เรารักเขาแล้วใช่ไหม
( รัก...ที่ไม่ใช่รักของคนตาบอดนะ )
รัก...ทีมีคนเสียใจหลายคน...
รัก...ที่ต้องร้องไห้มาแล้วหลายครั้ง
แต่มัน...ก็ไม่รู้จักจบเสียที
มันเป็นเพราะ...เราไม่ได้ใช้ใจรักตากหาก
จะมีใครสักกี่คนที่ใช้ใจรัก...
มองถึงเนื้อแท้ของเขาที่เขาเป็นอยู่
ว่าเขาคนนั้น...ดีเพียงใด
ถามใจตัวเราเองบ้างว่าเคยเห็นถึงจิตใจเขาไหม
ถามดูว่าใจเราถึงใจเขาหรือยัง
เปิดใจเรา...ว่าใครคนหนึ่งคนนั้น...
ดีที่ใจ...หรือเพียงกาย...ที่เพียงพาออกงานเท่านั้น
รักที่เห็นถึงใจเขา...
ไม่ใช่เพียงแค่รักที่รู้สึกของคู่รักเท่านั้น
แต่เป็นรักที่มองผ่านใจของคนทุกคน
เราเป็นมนุษย์นะ...แล้วเขาไม่ใช่มนุษย์รึไง
เรามีหัวใจ...แล้วเขาละ...
เรามีความฝัน...เขาก็มี...
เรา...เขา...เธอ...ฉัน...
นี่เป็น...สรรพนามใช้เรียกมนุษย์ด้วยกันไม่ใช่เหรอ
เรา...เขา...เธอ...ฉัน...เป็นมนุษย์นี่
หัวใจของพวกเรา...ก็ไม่ต่างกันหรอก
มีเลือด...เยื่อบุผิว...มีเสียงเต้นของหัวใจ... พวกเราก็มี...
อย่าดูถูกหัวใจของเรานักเลย
เราก็คนเหมือนกันกับเธอ
จากคุณ :
tue54@hotmail.com
- [
20 ธ.ค. 46 01:43:14
A:203.107.194.220 X:
]