*** ถามหน่อยซิ...ว่าเราเกิดมาทำไม
เราก็ไม่รู้เหมือนกัน...ว่าเราเกิดมาทำไม
บอกกันตรงๆ...ว่าที่จริงแล้ว...
เราไม่อยากเกิดมาหรอก...ไม่ว่าตอนนี้หรือตอนไหน
ถ้าเลือกได้...เราก็จะขอ...อย่าให้เราเกิดอีกก็แล้วกัน
แต่ตอนนี้เราเกิดมาแล้ว...เพราะฉะนั้น...
เราก็จะตอบ...( ตามความคิดของเรานะ )
เราว่า...คนเราเกิดมาเพื่อเป็นความหวังของคนอื่น...
ชายหนุ่มกับหญิงสาว...หวังจะมีชีวิตคู่ที่สมบูรณ์
แล้วตอนนี้พวกเขากำลังหวังให้ลูกน้อย...
กำเนิดมาอย่างปลอดภัย...ลูกน้อยถือกำเนิดมาแล้ว
ใช่ว่าจะสิ้นสุดแค่นั้น...
หวังให้เรา...สุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์...หวัง...
ว่าเราจะหน้าตาเหมือนใคร...และตอนนี้...
เราจะได้รับการศึกษาดีพอรึยัง...เรามีเพื่อนดีรึเปล่า
โตขึ้นเราจะเป็นคนดีแค่ไหน...และต่อไป...
เราจะดำเนินชีวิตของเราอย่างไร
ความหวังเหล่านี้ยังไม่สิ้นสุด...
เราเป็นคนของสังคมแล้ว...สังคมจึงฝากความหวังไว้กับเรา
สังคมของเรากำลังจะแย่...
จึงหาคนประคับประคอง...แล้วก็เห็นความหวังอันใหม่
นั่น...ก็คือเรา...เราเป็นตัวชี้ชะตาของสังคม
ว่าสังคมในภายหน้าจะอยู่รอดเพียงไร
สังคมเรากำลังสับสน...ว่าจะเดินทางไหนดี
จะตามทางข้างฝรั่งเขา หรือ จะตามวิถีเดิมของเราที่เป็นมา
เป็นเพราะเรา...ที่ไม่เลือก...ไม่คัดสรรพอ...
ว่าสิ่งที่ดี...สิ่งที่งาม...นั้นมันอยู่ตรงไหน
ใช่ว่าเราจะต้องเลือกข้างใดข้างหนึ่ง
แต่เราเลือกสิ่งที่ดีนั้นไม่เป็น...
สังคมรอเราอยู่...ขืนเราเป็นไปอย่างนี้เรื่อยๆ...
เราอาจจะเป็นความหวังอันสุดท้ายของสังคมก็ได้
หรือไม่...เราอาจจะไม่เป็นเราต่อไป
เราเกิดมาแล้ว...เพราะคนอื่นหวัง...
แต่คนอื่นที่ว่า...อยู่ไม่ไกลจากเรา
เราเป็นตัวเลือก...เราเป็นหนทาง...แล้วเราก็เป็นความหวัง
ความหวัง...ใช่ว่าจะพึงถึงผลประโยชน์แค่อย่างเดียว
แต่มันเป็นเพราะความรัก...ที่คนอื่นที่ว่าพึงมีต่อเรา
อย่าทำให้คนที่เปี่ยมไปด้วยความหวัง...
เป็นเพียงความฝันเท่านั้น...
เราเกิดมาแล้ว...ทำความหวังของเขาให้เป็นจริงบ้างก็ยังดี
จากคุณ :
tue54@hotmail.com
- [
22 ธ.ค. 46 11:25:18
A:202.28.62.69 X:unknown, unknown
]