ปีใหม่แล้ว...
อยากได้อะไรเป็นของขวัญบ้าง...

                      ขอให้เป็นดังใจที่ได้หวัง
                    ขอให้ได้ดั่งใจที่ปรารถนา
                    ขอให้มีความรักอยู่ทุกครา
                    เป็นอุราให้กันตราบนิรันดร์

  เฮ้อ...ปีใหม่อีกแล้ว..แก่ขึ้นมาอีกหนึ่งปี
อายุเพิ่มขึ้น...แต่กาลเวลาบอกให้เรารู้ว่า
ชีวิตเราไม่ได้หยุดแค่นี้...ตอนนี้เราพร้อม...
ตอนนี้เราเปี่ยมไปด้วยประสบการณ์...แต่ประสบการณ์ที่ว่า
มันยังมีไม่สิ้นสุด..  
  เราก็แค่รู้เท่านั้นว่าเราเก่ง...เราเป็นได้แค่ไหน..
เรามองมันแค่ทฤษฎีผิวเผิน...แต่เรายังขาดการปฏิบัติ
ขาดความชำนาญ...ขาดการฝึกฝน...และขาดการเรียนรู้
  และสุดท้ายเราก็เป็นเพียง...กระดาษแผ่นน้อย...
ที่ผู้คนต้องการถ่ายรูปด้วยก็เท่านั้น..มันเบาเกินไป...
มันปลิวตามลมไปเรื่อยๆ  เรื่อยๆ แล้วก็เรื่อยๆ...
มันขาดทักษะ...มันขาดความคิด...เพราะมัน...
ก็เป็นเพียงกระดาษ...ที่ลมเป็นตัวสั่งว่ามันจะเป็นอย่างไร
  กระดาษขาดวิ่น...ความรู้ก็หลุดลุ่ย...ชีวิตก็เป็นผุยผง
ทุกอย่างมันจบสิ้น...พร้อมกับกระดาษไร้ค่าแผ่นเดียว
  อย่าปล่อยให้คุณเป็นเพียงกระดาษอันไร้ค่า...
เริงระบำไปกับสายลมที่เพียงพัด...และสักวัน
คุณก็ขาดเหมือนกระดาษที่ผู้คนเขาเพียงยกย่อง
ทำกระดาษของคุณให้มีค่า...เติมมัน...พร้อมกับประสบการณ์ที่คุณไม่เคยสัมผัส...เปิดทฤษฎีของคุณออก
อย่าปล่อยให้เป็นเพียงทฤษฎี...แล้วคุณจะรู้...
ว่ามันมีค่าแค่ไหนสำหรับคุณ