หญิงสาวร่างสูงกำลังยืนรับลมหนาวในคืนคริสมาสต์อีฟตรงริมระเบียงห้อง
แล้วเสียงแซ็กโซโฟน จากบ้านข้าง ๆ ก็แว่วมาตามสายลม
... อะเวย์ อิน อะ แมนเจอร์ ...
เสียง แซ็กโซโฟน ของ เคนนี่ จี
ใช่... เธอยังจำได้
ทุก ๆ ปี เขามักจะเข้ามาในห้องอย่างเงียบ ๆ เสมอ
แล้วก็เปิดเพลงนี้ให้เธอบ่อยครั้ง แต่ก็ไม่เคย.. แม้แต่น้อย ที่จะรู้สึกเบื่อ
กลับดีใจเสียอีก
สองปีแล้วที่เขาจากเธอไป
ไม่มีเสียงแซ็กโซโฟนที่คอยเปิดในคืนคริสมาสต์
ไม่มีเสียงทุ้ม ๆ ที่จะบอกว่า เมอร์รี่ คริสมาสต์ อยู่เสมอ
จะมีก็แต่คืนนี้ที่ทำให้เธอนึกถึงเขา
เธอนั่งลงที่ม้านั่งริมระเบียง
หยิบการ์ดคริสมาสต์ของปี ก่อน ๆ ออกมาอ่านดูอีกครั้ง
เชอร์ลิน ที่รัก,
ผมรู้นะคุณกำลังอ่านการ์ดของผมอยู่
แล้วคุณรู้ไหม ผมกำลังเขียนการ์ดใบนี้ตรงหน้าห้องของคุณนะ
เมอร์รี่คริสมาสต์นะครับ
ขอพระแม่มารีอาเป็นพยานรักในคืนคริสมาสต์นี้ของผมกับคุณ
รักเสมอและตลอดไป
เจฟ
ถึง คนที่ผมรักสุดขั้วหัวใจ,
คราวนี้ผมไม่ได้เขียนการ์ดที่หน้าห้องของคุณล่ะ
ผมกำลังนั่งอยู่ข้าง ๆ คุณนี่เอง คุณดันหลับไปท่ามกลางสายลมหนาวได้เสียนี่
คุณดีใจไหม ที่ทุก ๆ ปี ซานต้า เขาส่งผมมาเป็นของขวัญให้กับคุณล่ะ
สุขสันต์วันคริสมาสต์
รัก
เจฟ
เสียงเด็ก ๆ กำลังสนุกสนานกับการฉลองคริสมาสต์ดังเจี๊ยวจ๊าวไปหมด
วี วิช ยู อะ เมอร์รี่ คริสมาสต์..
วี วิช ยู อะ เมอร์รี่ คริสมาสต์..
วี วิช ยู อะ เมอร์รี่ คริสมาสต์..
แอนด์ อะ แฮปปี้ นิว เยียร์
จู่ ๆ เสียงแซ็กโซโฟน ก็ดังขึ้นในห้องของเธอ
เพลงที่เธอไม่เคยเปิดอีกเลย นับแต่วันนั้น...
ลิน ขอโทษที่จู่ ๆ ก็เข้ามาเปิดเพลงนี้ให้กับเธอ แทนที่จะเป็นเขาเสียมากกว่า
ยังไงก็ เมอร์รี่ คริสมาสต์นะ ลิน
หญิงสาวรี่เข้าไปสวมกอดเพื่อนสาว
น้ำใส ๆ ร่วงพรูลงมา ด้วยรัก และ คำว่า เพื่อน
ขอบใจ มาร์ต้า
แล้วคืนนั้นก็ผ่านไปด้วยเสียงเพลง อะเวย์ อิน อะ แมนเจอร์ ...อีกครั้ง
<จบ>
ไฟล์เสียง
จากคุณ :
invisible_TJ
- [
25 ธ.ค. 46 20:07:20
]