ความคิดเห็นที่ 1 แนะนำตัวก่อนก็แล้วกันครับ  คุณ ๆ จะได้รู้จักผมเอาไว้เสียหน่อย   รับรองว่าไม่เสียหลายหรอกครับ  หากคุณรู้จักผมเอาไว้อีกสักคน  เชื่อเหอะว่า ดีแน่ เผื่อคุณอ่าน ๆ ไปแล้วเกิดนึกอยากจะด่าผมขึ้นมา  จะได้ด่าไม่ผิดฝาผิดตัวยังไงล่ะครับ   ด่าได้ถนัดปากด้วยซ้ำ  แต่เอาแค่ชื่อเล่นละกัน  เราจะได้รู้สึกคุ้นเคยกันเร็ว ๆ   ดีไหมครับ? ถ้าเราพอจะสนิทกันบ้างแล้ว  มันจะมีประโยชน์อะไรน่ะเหรอครับ  ฮ่ะ ๆ มีสิครับ มีแน่ ๆ เพราะผมหวังจะได้ขอยืมตังค์คุณ ๆ ใช้บ้าง เวลาขาดสภาพคล่องทางการเงิน ยังไงล่ะครับ อ๊าก ลืมตัว ตะกี้ผมพูดเล่นนะครับ  อย่าเพิ่งไหวตัว  เอ๊ย.. ม่ายช่าย  อย่าเพิ่งระแวงผมเลย แหะ ๆ คือ  มันเคยตัวน่ะครับ  แก้ไม่หายสักที ไอ้นิสัยที่ชอบไถลไปโน่นที..นี่ที.. แบบนี้น่ะ นี่แหละครับ  ผมล่ะ  ภรรยาผมเธอก็ชอบว่าผมหยั่งงี้ประจำแหละ  เห็นบ่นแต่ว่า  ทำใจ ๆ ครับ ๆ  แนะนำตัวเสียทีใช่ไหม อย่ามัวแต่ไถลไปไหนอีก  แหะ ๆ  ต้องขออภัยจริง ๆ  ครับ   มันเคยตัวน่ะครับ  ไม่ได้ตั้งใจเล้ย จริง ๆ นะครับเนี่ย  ..ให้ฟ้าผ่าหมาหน้าบ้านสิเอ้า อะไรนะครับ   ไม่ต้องแก้ตัวแล้ว ขี้เกียจฟัง  ให้รีบ ๆ เล่ามาเสียที    แหะ ๆ ได้ครับได้ ผมชื่อ  “ น้อง “ ครับ    เป็นลูกคนเดียว  ไม่มีพี่น้องท้องเดียวคลานตามกันมาเลยสักกะคน แล้วทำไมไหงชื่อ “ น้อง “ ?   ก็นั่นน่ะสิครับ  ตัวผมเองก็ยังสงสัยอยู่จนกระทั่งทุกวันนี้แหละ ก็ไม่รู้ว่าพ่อผมเค้านึกยังไง ถึงได้ตั้งชื่อนี้ให้  ทั้ง ๆ ที่มันไม่ได้คล้องกับชื่อพ่อหรือชื่อแม่เลยสักนิด จำได้ลาง ๆ ว่า  ตอนเล็ก ๆ พ่อมักกระเตงผมไปไหนมาไหนด้วยเสมอ  ไม่เคยทิ้งให้เหงาอยู่บ้าน เพราะแม่ผมต้องไปรับจ้างเขาทำงานไปวัน ๆ  เรียกว่า ช่วยกันทำมาหากินทั้งครอบครัวแหละครับ ผมเป็นลูกชาย แถมเป็นลูกคนเดียวอ่ะนะครับ  ยิ่งตอนสักสามสี่ขวบนี่ ผมติดพ่อยิ่งกว่าเพื่อนเสียอีก   จะว่าเป็นคู่หูต่างวัย  ก็คงจะไม่ผิดนักล่ะ   เพราะเราทำอะไรก็ทำด้วยกันตลอดแหละครับ   พ่อผมเป็นพ่อค้า  ผมก็เลยต้องช่วยพ่อ ค้าขายไปด้วย  ขนาดสี่ขวบผมก็ช่วยได้แล้วนา เก่งไหม? โธ่  พูดแล้วจะหาว่าคุย  ผมขายเก่งด้วยนะ  จะบอกให้  ยิ่งพวกสาว ๆ น่ะ ชอบผมกันนักแหละ พอพ่อผมจอดรถเข็นตรงที่ประจำปุ๊บ ผมก็ขึ้นนั่งประจำที่ปั๊บ  รถเข็นของพ่อจะทำที่นั่งพิเศษไว้ให้ผม ก็ไม่เห็นจะยากเย็นอะไร  วัน ๆ ผมเห็นพ่อพูดเปิดการขายอยู่ไม่กี่ประโยค  ผมไปกะพ่อวันเดียวก็ท่องได้ “ น้ำแข็งไสมั้ยคร้าบบบ  หวานนนน   เย็นนนนนน  ชื่นนนนนน  จายยยยยยยย   “   วัน ๆ ผมก็ร้องตะโกนเชิญชวนคนให้มาซื้อกิน แค่นี้แหละครับ  ร้องซ้ำไปซ้ำมา  สนุกดีอยู่เหมือนกัน พอตะโกนเหนื่อยเข้า  ก็หยุดพักสักหน่อย  ไปวิ่งเล่นกะเพื่อน ๆ ที่เป็นลูกพ่อค้าแม่ค้าในตลาดแถว ๆ นั้น นอกจากผมจะขายเก่งแล้ว  หน้าตาผมยังน่าเอ็นดูไม่เบา สาว ๆ ชอบแอบขโมยหอมแก้มผมบ่อย ๆ พอชักจะขายคล่อง พ่อก็เลยสอนให้ผมหาลูกค้าด้วยโปรโมชั่นพิเศษที่คิดขึ้นได้ ช่วงนั้นนั่นแหละครับ คือ นอกจากเชิญชวนด้วยประโยคเปิดการขายแบบมาตรฐาน  ประโยคที่เป็นโปรโมชั่นก็ตามมาติด ๆ   “ เร่เข้ามา ๆ  ถ้วยละสองบาท  ซื้อหนึ่งถ้วยเราแถมให้หอมพ่อค้าฟรี ๆ หนึ่งฟอด  เร่เข้ามา ๆ “   ช่วงนั้นขายดีเหลือเชื่อ  บางวันแก้มผมช้ำไปเลย  ก็สาว ๆ บางคนเธอไม่หอมอย่างเดียว เล่นหยิกด้วย คนไหนถูกใจผมมาก  ขอเบิ้ล ก็มีนะ  แล้วผมจะไปขัดใจลูกค้าผู้มีพระคุณได้อย่างไร   จริงไหมครับ ? ยิ่งพวกแม่ค้าสาว ๆ น่ะ  ติดใจผมกันใหญ่  บางรายถึงกับมาทาบทามให้ผมไปช่วยเธอขายบ้างด้วยซ้ำ แต่ไม่รู้เป็นไงสิน่า  พอมีสาว ๆ มาคุยเล่นกับผมทีไร  พ่อเป็นต้องมาไล่ให้ผมไปเล่นกะเพื่อน ๆ ซะเรื่อย แกจะทำมาดขรึมเข้ามาสะกิด แล้วบอกผม  “ น้อง ๆ ไปเล่นที่อื่นก่อนไป  เดี๋ยวตรงนี้พี่จัดการเอง “ ไอ้ผมมันก็เด็กดีซะด้วย  พ่อว่าไง ผมไม่เคยขัดสักที..  เพราะงี้แหละพ่อเลยชอบเอาผมไปด้วยทุกครั้ง           ตายละวา.....  นี่ผมลืมตัวไถลไปเล่าเรื่องอื่นอีกซะแล้ว แค่จะแนะนำตัวให้คุณ ๆ รู้จัก  เวรจริง ๆ เมื่อตะกี้  คุณถามว่า  ทำไมผมชื่อ “ น้อง “  ใช่ไหมล่ะครับ  นั่นแหละครับ  ผมยังคงสงสัยอยู่จนทุกวันนี้   เสียดาย  ที่พ่อผมไม่อยู่ให้ถามแล้วซะด้วย  เพราะแกเป็นมะเร็งปอดตายไปตั้งแต่ผม  เจ็ดขวบนั่นแน่ะ พอผมถามแม่ทีไร  แม่แกชอบบอกให้ผมตามไปถามพ่อเอาเอง  แหะ ๆ ผมก็เลยยอมทนสงสัยต่อไปดีกว่า   และไหน ๆ พ่อแกอุตส่าห์ตั้งให้แล้ว  ผมก็ใช้ไปแหละ ชื่อนี้  เพียงแต่โดยส่วนตัว ผมไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่ ยิ่งเวลาไปกินข้าวตามร้านอาหาร  พอมีคนเรียกบ๋อยว่า “ น้อง ๆ “ ทีไร  ผมเป็นต้องสะดุ้งทุกที เพราะอะไรน่ะเหรอครับ  ก็ผมชอบนึกว่าลูกค้าน้ำแข็งไส เรียกให้ไปเก็บตังค์น่ะสิ  เฮ้อ.... แต่พวกเพื่อน ๆ มันชอบชื่อผมนักและนิยมเรียกผมว่า  “ ไอ้น้อง “   มันว่าฟังแล้วดูคนเรียก กร่าง ดี   ถ้าเป็นแม่หรือญาติผู้ใหญ่ยามที่ยังเอ็นดูรักใคร่ผมดี ๆ ก็มักจะเรียก  “ พ่อน้อง “   หากถ้าผมบังเอิญ( หรือบางทีก็ตั้งใจ )ไปยั่วโมโหหรือทำอะไรไม่ถูกใจท่านเข้า   ก็จะถูกลดระดับมาเรียกแบบที่เพื่อน ๆ เรียกกันล่ะครับ  คือ  “ ไอ้น้อง “   บางทีแถมสร้อยมาด้วยเป็น “ ไอ้เวรน้อง “  แล้วแต่ระดับความโมโห   ฮ่า ๆ ส่วนแม่ดอกฟ้าขวัญใจคนจนของผมนั้น เธอชอบเรียกผมว่า “ คุณ “ ครับ   เธอไม่อยากเรียกชื่อผมเฉย ๆ แล้วก็ไม่อยากเรียกพี่ด้วย  ฮ่ะ ๆ คุณชักเริ่มสับสนแล้วใช่ไหม คือ มันเป็นอย่างนี้ครับ  จริง ๆ นั้น ผมอ่อนกว่าเธอสองปี  เธอเลยไม่อยากเรียกผมว่า “ น้อง “ มันดูเหมือนไม่ให้เกียรติสามีน่ะครับ  เธอว่าของเธออย่างนั้น  ผมก็เลยเออ ๆ ออ ๆ ไปตามเรื่อง ที่จริง  ผมว่าเธอคงเขินแหละ  ที่มีแฟนเด็กกว่า  ผมเองก็ไม่อยากไปสะกิดจุดนี้ในใจของเธอเข้า ไอ้จะเรียกผมว่า “ พี่ “ เธอก็บอกว่ารู้สึกกระดากอย่างไรชอบกล  แถมทำหน้าประหลาดเอาจริง ๆ แหงล่ะครับ  ขนาดผมเอง ยังไม่ยอมเรียกเธอว่า “ น้อง “ เลย  ยิ่งให้เรียก “ พี่ “ ยิ่งไม่ยอมเด็ดขาด แหม..   ผมก็ไม่อยากให้ใครรู้เหมือนกันล่ะน่า  ว่ามีเมียแก่กว่า  ผมก็เขินเหมือนกันนะ   แหะ ๆ เธอว่า หากถ้าจะให้เรียกชื่อจริงผม มันก็ฟังแปลกอีกแหละ  ไม่เชื่อ คุณ ๆ ก็ลองเรียกดูสิครับ “ อาทิตย์..  อาทิตย์.. “   นั่น  มันฟังเหมือนเธอจะกลายเป็นหลานผมไปซะน่ะนา  คุณว่าไหม สุดท้ายก็เลยมาลงตัว  ที่คำว่า  “ คุณ “  นี่แหละครับ  เพราะมันกลาง ๆ และก็ฟังดูสุภาพดีด้วย ไม่ว่าจะอยู่ในอารมณ์ไหนก็ตาม  เธอก็จะเรียกผมว่า “ คุณ “  ทั้งต่อหน้าและทางโทรศัพท์ แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่เธอเรียกแล้วทำหน้านิ่ง ๆ ไม่ยิ้มไปด้วยอย่างเคยล่ะก็  คุณเอ๊ย .ผมเสียวหลังวูบ ๆ   ต้องรีบสำรวจบันทึกความประพฤติของตัวเองเป็นการใหญ่ว่าเผลอทิ้งพิรุธอะไรไว้รึป่าว  ฮ่า ๆ จากคุณ : Ah_tit@hotmail.com - [ 26 ธ.ค. 46 01:28:49 A:202.57.174.227 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 อะไรนะครับ   แล้วแม่ดอกฟ้าของผม ชื่ออะไรน่ะเหรอ   แหม..พูดแล้วจะหาว่าคุย  เพราะชื่อเธอสมตัวมาก ๆ เลยแหละครับ ด้วยว่า เธอเป็น.. ผู้หญิง..   ครับ..  ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ  ที่แสนจะเรียบร้อย   ..ปัดโธ่  ผมต้องบอกก่อนสิว่าเธอเป็น ผู้หญิง   ก็ในยุคสมัยนี้น่ะครับ  รู้ ๆ กันอยู่ ถ้าไม่ระบุเพศเดี๋ยวคนสงสัย  ขนาดดูหน้าบางทีไม่แน่ใจยังต้องขอดูบัตรประชาชนเลย หา..ว่าไงนะครับ   หน้าตาน่ะเหรอ    อืม..ก็ไม่ได้สวยอะไรหรอก   ชู่ว์..  อย่าเสียงดังสิครับ  เดี๋ยวเธอได้ยิน  ผมจะพลอยซวยไปด้วยอย่างวันก่อนนั่น ครับ  ถึงแม้ว่าหน้าตาเธอจะดูธรรมด๊า ธรรมดา  แต่เสน่ห์เหลือหลายนั้นอยู่ที่ รอยยิ้ม !!   ใช่ครับ  รอยยิ้ม  เพราะยามที่เธอยิ้มนั้น  โลกหมอง ๆ มัว ๆ ใบนี้มันกลับสว่างสดใสขึ้นมาทันตา มันเหมือนกับว่าอะไร ๆ ที่อยู่รอบข้างก็จะพลอยยิ้มกับเธอไปหมด  ..ไม่เว้นแม้แต่ต้นไม้ใบหญ้า และเพียงได้พบสบรอยยิ้มเธอแค่ครั้งแรก  ผมก็ตกหลุมลงไปแล้วดัง  “ พลั่ก “   “ พลั่ก “ จริง ๆ ครับคุณ   หยั่งกะถูกถีบ  เพียงแต่มันไม่ใช่ หลุมรัก อย่างที่เข้าใจหรอก   แต่เป็นหลุมจริง ๆ นี่แหละ  ไม่รู้ไอ้บ้าที่ไหนดันมาขุดเอาไว้ ตรงนั้นพอดิบพอดี ซวยเลยผม เพราะมัวแต่มองเธอยิ้ม  แล้วก็เผลอยิ้มไปกับเธออย่างที่บอก  ผมเก๊าะเลยไม่ได้มองทาง ยิ้มยังค้างอยู่ที่ริมฝีปากนี่เลยคุณ  ไม่รู้ว่าเธอได้ทันเห็นผมยิ้มให้หรือเปล่าด้วยซ้ำ กว่าจะรู้ตัวอีกที  ตาก็เห็นแต่ดาวกับท้องฟ้า  หูได้ยินเสียงหัวเราะดังสนั่นหวั่นไหว ส่วนตัวผมลงไปนอนแอ้งแม้งในหลุมเวรนั่น โชคดีที่ไม่มีอะไรหัก แต่ท่าก็คงจะดูไม่จืดล่ะครับ   แล้วไอ้พวกเพื่อนตัวดีมันไม่หัวเราะเฉย ๆ เสียด้วย  เสือกตะโกนเรียกกลุ่มเธอให้เข้ามาดูผมอีก คุณเอ๊ย   ผมอายจนแทบจะขุดรูในหลุมหนีไปจากตรงนั้น  อายที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ นี่ขนาดผมว่า ผมหน้าด้านแล้วนะเนี่ย  แต่กลับต้องมาพ่ายแพ้ต่อเธอคนนี้อย่างหมดท่า และประโยคแรกที่เธอพูดด้วย ผมยังจำได้จนถึงทุกวันนี้  จำได้แม้กระทั่งชุดที่เธอใส่วันนั้น เสื้อปกทหารเรือสีขาวขลิบน้ำเงินกับกระโปรงยีนส์ยาวคลุมเข่า รองเท้าผ้าใบ หูย.. น่ารักเกินบรรยาย ผมดำสลวยยาวถึงกลางหลังพริ้วสะบัดตามแรงลมพัด  เธอยังมีแก่ใจชะโงกหน้ามาดูผมในหลุมเลย ฮ่า ๆ  ผมมารู้ตัวว่าตกหลุมซ้ำรอบที่สองก็อีตอนนี้แหละครับ     ผมตกหลุมรักเธอเข้าเต็มเปา !! “ ตายจริง  เจ็บมั้ยคะนั่น ? “   เธอพูดไปก็หัวเราะคิก ๆ  ไปด้วย   โอ๊ย..  ตอนยิ้มว่ามีเสน่ห์แล้ว  ตอนหัวเราะนี่ยิ่งแล้วใหญ่ ผมน่ะลืมเจ็บลืมอายไปเลยครับ มัวแต่ยิ้มและหัวเราะไปกับเธอ ซึ่งต่อมาเธอทำท่างง ๆ แต่ก็ยังยิ้ม เธอคงสงสัยว่า  ไอ้นี่มันบ้าหรือเมา  ไม่ใช่เหตุผลอื่นหรอกครับ   ก็คนเขาถามว่า “ เจ็บไหม? “ พ่อเสือกยิ้มแล้วหัวเราะร่วนไม่หยุด จะลุกก็ไม่ยอมลุก ยังนอนแช่มันอยู่ท่านั้นนั่นแหละ   จะว่าท่านั้นมันเท่ห์หรือก็เปล่า  ถ้าไม่ใช่เพราะเสียสติ  แล้วผมจะเป็นอะไรไปได้อีก  จริงไหม? เพื่อน ๆ ผมมันรู้สึกผิดสังเกตเลยต้องเอาตี..น    อ๊ะ.. ขอโทษครับ  ที่เผลอใช้คำไม่สุภาพ   แหะ ๆ จนเพื่อนผมมันต้องเอาเท้าสะกิดเพื่อเตือนสติ ( ดูเถอะเพื่อนผม  แทนที่จะช่วยพยุง ดันเอาเท้าสะกิด ) นั่นแหละ  ผมถึงได้ตะกุกตะกักตอบเธอออกไป  แล้วตะเกียกตะกายขึ้นมาจากหลุมด้วยตัวเอง ฮ่า ๆ ๆ  อย่าถามต่อเลยครับว่าผมตอบไปว่ากระไร  เพราะผมจำไม่ได้เสียแล้ว  เฮ้อ . เวร เอาอีกแล้วไหมล่ะนั่น  นี่มันแก้ไม่หายจริง ๆ นะครับ  นิสัยนี้ของผมน่ะ   ก็คุณ ๆ ถามว่าภรรยาผมชื่ออะไร  ไอ้ผมก็ดันไถลไปเรื่องนั้น เรื่องนี้ซะอีกแล้วสิครับ งั้นสรุปเลยดีกว่าเนาะว่า    เธอชื่อ  “ นิ่ม “   ท่าทางเธอติ๋ม ๆ นิ่ม ๆ เรียบร้อยสมชื่อจริง ๆ ยามปกติ  มาดเธอจะนิ่ง ๆ ไม่ค่อยพูดค่อยจาสักเท่าไหร่  ได้แต่ยิ้ม ๆ อยู่ในหน้าอย่างนั้น แต่ยามโมโหเหรอครับ  ฮ่ะ ๆ ๆ  ไม่อยากจะบอกเลยว่า  ผมกลัว.. เอ๊ย.. ม่ายช่าย คือเธอจะเหมือนเป็นคนละคนเลยล่ะครับ  จะเรียกว่า สองคนในร่างเดียว ก็คงได้ แบบว่าน่ากลัว  เอ๊ย ง่า  น่าเกรงใจน่ะครับ  คงจะเข้าใจน่ะ  อย่าให้ผมต้องอธิบายเลย แหะ ๆ  ด้วยเหตุนี้  ผมเลยไม่ค่อยอยากทำให้เธอต้องมีโมโห ถ้าไม่จำเป็นจริง ๆ น่ะนะ แต่บางครั้ง  โดยไม่จำเป็นและไม่ตั้งใจ  ผมก็มีเผลอไปบ้างเหมือนกันแหละครับ   เฮ้อ แล้วก็เผลอออกบ่อยเสียด้วยซี  ฮ่า ๆ ๆ  ไว้จะเก็บมาเล่ากันวันหลัง ท่าจะดีกว่า  เพราะชักง่วง ผมเองตั้งใจจะเล่าตั้งหลายเรื่อง ก็มัวแต่ไถลไปเล่าเรื่องโน้นที  เรื่องนี้ที  ติดเป็นนิสัยเสียแล้วครับ ว่าแต่..  เมื่ออ่านมาถึงตรงนี้    คุณคงพอจะรู้ตัวแล้วใช่ไหมครับว่า   ไอ้ที่หลงอ่านมาทั้งหมดตั้งแต่ต้นนั้นน่ะ     อาจจะหาสาระอะไรไม่ได้เลย   เอิ๊กส์ แต่ผมจะดีใจไม่น้อยเลยครับ  หากได้รู้ว่า  เรื่องราวบ้า ๆ ของผมนี่  พอจะทำให้ใครต่อใครยิ้มออกได้มั่ง       “ ยิ้มไว้เถอะครับ  โลกนี้สดใสจะตายไป  “                                                        พบกันใหม่เมื่อใจต้องการ  หลับฝันดี  ราตรีสวัสดิ์ครับ   จากคุณ : Ah_tit@hotmail.com - [ 26 ธ.ค. 46 01:42:18 A:202.57.174.227 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 น่ารักจัง จะรออ่านนะคะ .... เพี้ยง ... ขออย่าให้เรื่องนี้เป็นแบบที่เราคิดเลย (นิยายเราชอบจบเศร้าค่ะ) จากคุณ : หนอนไหม - [ 26 ธ.ค. 46 04:20:27 A:202.133.131.86 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 ^______________________________________________________^ จากคุณ : น้ำลายบูด - [ 26 ธ.ค. 46 07:21:49 ]

ความคิดเห็นที่ 5 น่ารักดีค่ะ อ่านเพลินดี จากคุณ : นู๋ริน - [ 26 ธ.ค. 46 10:24:26 A:203.155.236.114 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 (^_^) มายิ้มเล็กๆค่ะ ไม่กล้ายิ้มเท่าคุณน้ำลายบูด เดี๋ยวปากฉีก จากคุณ : aRaRe - [ 26 ธ.ค. 46 12:22:53 A:203.113.86.158 X:192.168.177.109, 172.16.1.7 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ฮ่าๆๆ อ่านมาตั้งยาว เห็นด้วยกับบรรทัดที่สี่นับจากท้าย ของคุณมากๆ เลย :b หวังว่าจะมีตอนต่อนะคะ ^_^ จากคุณ : O-HO - [ 26 ธ.ค. 46 16:11:52 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อิอิ เรื่องนี้ได้ไปหลายยิ้มเลยค่ะ น่ารักดีจัง หวังว่าจะได้พบกันตอนต่อไปนะคะ จากคุณ : TSURUGI - [ 26 ธ.ค. 46 21:01:18 ]

ความคิดเห็นที่ 9 วิธีการเล่าเรื่องน่ารักดีค่ะ แวะมาเล่าต่อนะคะ จากคุณ : bookmark - [ 26 ธ.ค. 46 21:13:27 A:203.113.77.68 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 55555 น่ารักดีฮะ จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 27 ธ.ค. 46 00:36:54 A:202.133.171.38 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 น่ารักจังค่ะ ไม่เห็นต้องเขินเลยค่ะที่มีแฟนแก่กว่า ก็คุณนิ่มน่ารักซะขนาดนี้ ๖ต้องเรียกว่าคุณใช่มั้ยคะ)lol จากคุณ : brownie - [ 27 ธ.ค. 46 11:26:03 A:203.113.51.5 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 น่ารักจังค่ะ จากคุณ : เจนตา (เจนตา) - [ 28 ธ.ค. 46 00:01:39 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สำนวนคุ้นๆ ยังไงไม่รู้ค่ะ จากคุณ : scottie - [ วันสิ้นปี 18:42:33 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อ่านเรื่องนี้ไป หัวเราะไปตั้งหลายทีค่ะ ฮาดีมากค่ะ 55  มีเพื่อนผู้ชายเขามีชื่อเล่นว่า"น้อง"เหมือนกันค่ะ แต่เขาให้เรียกด้วยชื่อจริงแทน แต่ไม่รู้ที่มาอ่ะค่ะ แต่เรื่องนี้น่ารักดีค่ะ ว่าแต่ว่า ไม่เห็นต้องเขินเลยที่ผู้หญิงมีแฟนอายุน้อยกว่า ออกจะน่าปลื้มใจด้วยซ้ำ อิๆๆ จากคุณ : นวล - [ 23 ม.ค. 47 12:58:14 A:128.103.187.84 X: ]