สอง ซีรี่ส์ เรื่องสั้นที่สั้นจริง ๆ จากต้นหญ้าเอื้อมฟ้า
สำหรับ สวัสดีคืนก่อนปีใหม่ค่ะ ^________^
มีความสุขกันมาก ๆ นะคะ
<คืนนี้ไม่ได้ออกไปไหนแฮะ... คงนั่งเหงาอยู่หน้าคอมฯ
วนเวียนอยู่แถว ๆ ถนนฯ นี่แหละ มาทักทายกันบ้างก็ได้นะคะ>
๑.
คืนก่อนปีใหม่ กำลังถูกห้อมล้อมไปด้วยเสียงเพลงที่ดังให้ลั่นไปหมด แต่ในความชุลมุนวุ่นวายนั้น ความอ้างว้าง ความเปลี่ยวเปล่า อาการของความเคว้งคว้างในอากาศ ก็ยังแอบซ่อน ณ จุดใดจุดหนึ่ง
หญิงสาวนั่งริมหน้าต่าง แหงนหน้า มองหาจันทรา ที่ไม่รู้อยู่ส่วนไหนของบ้าน แต่เธอก็มิอาจรู้ว่า ระหว่างที่เธอมองหาจันทราอยู่นั้น ดาราหลายล้านดวงก็กำลังจ้องเธออยู่ด้วยเช่นกัน
พงศ์ เธอกำลังทำอะไรอยู่บนแผ่นดินอีกซีกประเทศหนึ่งน้า? เธอกำลังมองหาจันทร์ดวงเดียวกันกับฉันหรือเปล่า? หญิงสาวตั้งคำถามให้กับชายหนุ่มที่อยู่อีกซีกหนึ่งของประเทศ ...พงศกร ใครบางคนกำลังคิดถึงเธอแน่ะ... จันทรากระซิบผ่านดวงดาวหลายล้านดวงไปถึงชายคนหนึ่งที่กำลังแหงนหน้ามองจันทรา บริวารของโลก ดวงเดียวกัน
...ใครกำลังคิดถึงผมกันหรือจันทรา คงไม่ใช่เธอใช่ไหม...
...เธออาจจะกำลังสนุกสนานกับเพื่อน ๆ ก่อนปีใหม่อยู่ นั่นสินะ...
ริน ผมคิดถึงคุณจัง
...ทำไมไม่ทำอะไรใหม่ ๆ ให้เธอบ้างล่ะ พงศ์...
จันทรากระซิบมาอีกครั้ง
ชายหนุ่มไม่รีรอ คว้าโทรศัพท์ขึ้นมา โทรหาเธอทันที โทรศัพท์ต่อติดแล้ว เสียงคนรับโทรศัพท์ ทั้งต้นสายและปลายทาง กล่าวทักพร้อมกัน
สวัสดีค่ะ สวัสดีครับ
แค่คำเดียว... แค่คำเดียวจริง ๆ แต่หลังจากสี่พยางค์นั้น ความคิดถึง ความห่วงใย ความอบอุ่น ก็ไหลวนไปตามสายเพิ่มไออุ่นให้กับทั้งสองในคืนหนาวก่อนปีใหม่พร้อมยังรดน้ำหัวใจให้ชุ่มดังเดิม เสียงวางสายโทรศัพท์ ชายหนุ่มยิ้มให้กับจันทรา หญิงสาวยิ้มให้กับดวงดาว ------ ขอบคุณนะ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
๒.
ปลายเดือนของทุกปี ฤดูหนาวจะมาเยือน
แต่แล้วหลังจากนั้นไม่กี่เดือน มันก็จะจากเราไปอย่างเงียบ ๆ ...
พาร์เช่! จะไปไหนน่ะลูก? เสียงของผู้เป็นแม่ตะโกนถามลูกสาวที่ อยู่ดี ๆ ก็วิ่งพรวดพราดจากในครัวออกไป
หนูจะไปซื้อของขวัญปีใหม่ให้เพื่อน.. ค่ะ พูดยังไม่ทันจะจบดี ก็รีบไปเสียแล้ว พอสิ้นเสียง หญิงวัยกลางคนก็ส่ายหัวเล็กๆกับคำตอบของเด็กหญิง
คงเป็นความคิดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเด็กวัยนี้สินะ ที่นึกอยากจะให้อะไรใครในวันพิเศษเหมือนอย่างผู้ใหญ่เขาทำบ้าง
แต่ก็ไม่ถึงสิบนาที เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นภายในห้องนั่งเล่น
สวัสดีค่ะ บ้านมาร์คินค่ะ เธอรับสาย พอสิ้นเสียงทางโน้น ท่าทางของเธอก็ตกใจถึงกับแทบช็อกเลยทีเดียว!
ว่าไงนะ มาร์ค! ----- พาร์ช! ผู้เป็นแม่ควบคุมสติก่อนจะวิ่งพรวดออกจากบ้านไปพร้อมกับความตกใจบวกกับความช็อกที่ได้รับข่าวบางอย่าง ถึง ถนนเบเคอร์ ก็พบกับร่างลูกสาวอันเป็นที่รัก ในมือกำบางอย่างเอาไว้ เดินเข้าไปใกล้ ๆ พร้อมกับรอยน้ำตา มีตุ๊กตาพูห์ กับการ์ดใบเล็ก ๆ อยู่ในมือของเด็กสาว
แด่... แอนดรูว์
สวัสดีปีใหม่จ้ะ แอนดรูว์ เรา พาร์ช เองนะ นั่นของขวัญของเธอล่ะ
พาร์ช (เพื่อนของเธอ)
น้ำตาของผู้เป็นแม่ร่วงลงอีกครั้ง บนการ์ดใบนั้น...
จากคุณ :
invisible_TJ 
- [
วันสิ้นปี 15:14:27
]
--- 2 ซีรี่ส์ เรื่องสั้น ที่สั้นจริง ๆ จากต้นหญ้าเอื้อมฟ้า --- สวัสดีวันสิ้นปีค่ะ
