. .ต ร า บ นิ รั น ด ร . .

    -----

    ผมกุมสองมือเธอไว้มั่น สายตาผมสงบนิ่งและเลียดลึก ราวกับต้องการมองผ่านทะลุสายตาคู่งามนั้นลงไป..

    เธอผอมลงมาก ร่างเธอราวซากโครงกระดูกที่ถูกคลุมด้วยผิวหนังหยาบ ๆ ผมเธอร่วงเกือบค่อนศรีษะ แก้มตอบบาง ปากแห้งแตกระแหงตกสะเก็ดเป็นแผ่น ๆ..

    แม้ใครจะรู้สึกยังไงก็ตามหากเมื่อได้เห็นสภาพเธอในตอนนี้ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าความรักที่ผมมีต่อเธอจะลดลงแต่อย่างใด..
    ตรงกันข้าม ผมกลับรู้สึกรักเธออย่างสุดหัวใจ แลปนความรู้สึกเคว้งสุดกู่เมื่อรู้ว่าเวลาระหว่างเธอกับผมเหลืออีกไม่นานแล้ว..


    เธอ... กำลังจะตาย...


    “ฉันนี่เห็นแก่ตัวจังนะ” เสียงเธอแหบพร่าสั่น และปนหยาดน้ำตาที่ไหลออกมาจากดวงตาคู่ที่ยังกลมสวยนั่น..


    “แอบชิงหนีไปก่อน ทิ้งคุณให้อยู่คนเดียวอีกแล้ว”


    “ฉัน......ฉัน..เสียใจค่ะ”


    หยาดน้ำตาเธอค่อย ๆ ไหลจากดวงตาลงอาบแก้มทั้งสอง ผมเอื้อมมือไปปิดปากเธอเบา ๆ พลางคิดบอกเธอว่า อย่าห่วงไปเลยที่รัก ผมจะตามคุณไปทันทีเมื่อคุณปิดเปลือกตาครั้งสุดท้ายลง ..

    “.สัญญานะค่ะ” เธอกระชับมือผมไว้มั่น ผมบีบมือเธอเบา ๆ เป็นเชิงรับตอบ..


    “คุณจะต้องอยู่ต่อไป เพื่อฉัน..”


    “นะค่ะ..” เธอสะอื้นไห้หนักขึ้น ราวกับรู้ดีว่าผมจะตัดสินใจทำอะไรยามเธอจากไปแล้ว ใจลึก ๆ ผมปวดจี๊ดด นี่คุณช่างใจดำนัก ผมอยู่ต่อไปจะมีความหมายอะไรหากไม่มีคุณ...


    “คิดซะว่าเป็นการขอร้องครั้งสุดท้ายจากฉัน”


    “นะค่ะ..”


    เธอย้ำผมอีกครั้งราวกับตอกตะปูให้เลียดลึกลงในหัวใจผม ขอบตาผมร้อนผะผ่าว มองดูเธอด้วยสายตาที่ยากยิ่งเกินกว่าจะเอื้อนเอ่ยคำใดขึ้นบรรยาย ..


    ผมพยักหน้าเชิงรับแทนคำตอบ ผมก็เป็นอย่างงี้เสมอแหละ มักยอมเจ็บปวดเพื่อคนอื่นเสมอ แต่สำหรับคนที่เรารักแล้ว เจ็บปวดเพิ่มขึ้นอีกสักหน่อยจะเป็นไรไป ...



    ...



    ..


    ย้อนไปเมื่อกว่าเมื่อเจ็ดปีที่แล้ว วันที่ครั้งแรกที่ผมได้รู้จักกับเธอ เธอเป็นดาวของคณะที่ผมเรียนอยู่ แม้ผมกับเธอจะรู้จักโดยบังเอิญ แต่เธอก็มีเสน่ส์เหลือล้นจนทำให้ผมรู้สึกว่าตกหลุมรักแรกพบ ถึงขาดเพียรพยายามเฝ้าตามตื้อตามจีบเธอทุกวัน..


    ช่วงนั้นคู่แข่งผมเยอะพอควรครับ แต่อาจเป็นเพราะความแน่วแน่เสมอต้นเสมอปลายของผม ทำให้เธอตัดสินใจเลือกคบกับผมในที่สุด...


    เธอทำให้ผมมั่นใจในตัวเองขึ้นอีกโข ผมรักและเฝ้าทะนุถนอมเธอมาก ตลอดระยะเวลาปีกว่าที่เราคบกัน ไม่เคยเลยสักครั้งที่ผมจะล่วงเกินเธอ สปิริตความเป็นสุภาพบุรุษของผมยังเต็มเปี่ยมล้น จะมีบ้างเป็นครั้งคราวก็แค่จับมือเคียงคู่กันไปดูหนังเท่านั้น.. แต่เกียรติที่ผมมีให้เธอนั้น ก็หายังเทียบเท่าความรักที่ผมมีต่อเธอแม้เพียงครึ่งเสี้ยวไม่..


    ผมถึงกับเคยปฎิญาณตนเองในตอนนั้นว่า ผมจะต้องปกป้องเธอคนนี้จนชั่วชีวิต..



    ช่วงเวลาที่มีความสุขของคนเรามักผ่านไปเร็วนัก เรื่องที่เราคิดว่าแน่นอนแล้วในโลกนี้ ก็มักไม่แน่นอนตามที่เราคาด

    จุดผกผันของความรักเราเกิดขึ้นเมื่อเย็นวันหนึ่ง หลังจากที่ผมแอบซื้อเสื้อตัวหนึ่งซึ่งกะจะไปเซอร์ไพร์ให้เธอโดยไม่บอกล่วงหน้าก่อน..


    ข้างรถสปอร์ตสีเลือดหมูคันนั้น ผมเห็นผู้ชายคนหนึ่งกอดเอวเธอไว้อย่างหลวม ๆ โดยมีร่างเธอพิงติดประตูรถคันงามพร้อมโอบแขนกระหวัดรัดที่ต้นคอของชายหนุ่ม กระทำสิ่งที่ผมไม่เคยแม้นจะล่วงเกินเธอมาก่อนในชีวิต..




    เธอกำลังจูบกับเขา..




    จากคุณ : เหว่ยครับ - [ 2 ม.ค. 47 13:41:46 A:203.209.118.131 X: ]