ความคิดเห็นที่ 1 ก๊าก... อาการที่เล่ามาทั้งหมด ไม่ใช่เจ็บป่วยอะไรหรอก แต่เป็นเพราะว่าโดนปอบเข้าสิง เข้าไปกินตับ ไต ใส้ พุง หมดแล้วมั้ง น่าเป็นห่วงนะครับ ลองไปเอ๊กเรย์ดูนะ ว่าเครื่องในยังอย่หรือเปล่า ส่วนวินโดว์ ก็โดนผีสิง วิธีแก้คือจะต้องหาวินโดว์ เวอร์ชั่น ภาษาบาลี-สันสกฤษ มาลงแทนตัวเดิม เพราะแพ้ภาษาบาลี-สันสกฤต(สังเกตจากร่ายเวทย์ จะใช้ภาษานี้ ยังไม่เคยเห็นหมอผีคนไหนร่ายเวทด้วยภาษาไทยเลย ฮ่ะๆๆๆ ขอให้เครื่องในจงอยู่กับท่าน! จากคุณ : Psycho man - [ 5 ม.ค. 47 17:24:16 A:210.86.199.176 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 มาแปะค่ะ แค่กวาดตามองก็ขำ เดี๋ยวมาขำต่อ ท่าทางยังไม่จบ เอ๊ะหรือไง เดี๋ยวมาใหม่แล้วกันค่ะ อ้อ..ลืมค่ะ  กราบงามๆสวัสดีปีใหม่ค่ะ จากคุณ : อุณากรรณ - [ 5 ม.ค. 47 17:33:21 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ   หนุก ๆ ๆ  ๆ ๆ ๆ  .. ...................................... สรรพเสียงอันโกลาหลอลหม่านที่ดังอยู่ใต้ถุนเรือน ทำให้มาลีต้องรีบวิ่งลงไปดู   เพิ่งจะเหยียบพื้นดินเด็กสาวก็ต้องอุทานอย่างตกใจเมื่อไอ้โต้งตัวหนึ่งบินผ่านหน้า ไปเฉียดฉิว  เมื่อกวาดสายตาไปรอบ ๆ สาวน้อยก็เห็นแต่ผงฝุ่นฟุ้งตลบอบอวล ขนเป็ดขนไก่กระจายว่อน ระงับสติพิจารณาดูสถานการณ์ก็เห็นว่าต้นเหตุก็คือการวิ่งไล่ขับกันของเจ้าดำ กับแมวจรจัดลายสีน้ำผึ้ง   และขณะนี้เจ้าเหมียวกำลังขึ้นไปโก่งหลังขู่ฟ่อ ๆ อยู่บนท่อนไผ่สามสี่ท่อนวางเรียงกันโผล่ยื่นออกมาจากชายคาเล้าไก่  ส่วนเจ้าดำ วิ่งวนอยู่ข้างล่างเห่าไม่หยุดปากอย่างกราดเกรี้ยวโมโห   เด็กสาวตวาดเสียงดังไล่หมาของตน   แต่ดูเหมือนจะยิ่งเป็นการยุให้หนักขึ้น   ส่วนแมวตัวนั้นก็ทำท่าว่าจะกระโจนลงจากท่อนไผ่เหล่านั้นได้ทุกขณะจิต   เพราะไม่ใช่เป็นสถานที่ปลอดภัยสำหรับมันเท่าไหร่  ขณะหมุนตัววนดูตามเจ้าดำ ก็ดูเหมือนมีอาการจะพลัดหล่นลงมาหลายครั้ง   คนสวยประจำหมู่บ้านวิ่งเข้าไปยังที่เกิดเหตุ     คว้าท่อนไม้แถวนั้นกันเจ้าดำ   ให้ถอยห่างออกไป  อีกมือหนึ่ง  ก็เอื้อมจะไปอุ้มแมวตัวนั้น .. “ว๊าย .. !!..” เด็กสาวอุทานเสียงดังอย่างตกใจ  เมื่อแทนที่เจ้าเหมียวจะให้อุ้มแต่โดยดีกลับ กางเล็บตะกุยหลังมือของเธอจนเลือดซึมซิบ ๆ แล้วกระโดดแผลวลงจากที่เดิม ตรงดิ่งไปยังต้นมะขามซึ่งอยู่ห่างออกไปไม่ไกล และดูเหมือนจะเป็นที่ปลอดภัยกว่า สำหรับมัน  ข้างเจ้าดำก็เร่งร้อนโจนตามชนถูกมาลีจนเซถลาแทบก้นกระแทกพื้น     “หยุดนะไอ้ดำ .. ไป๊..ไป๊..” เด็กสาววิ่งตามไปยังโคนต้นมะขาม  แต่ที่ทำได้ก็ดูเหมือนจะเป็นแค่ตวาดไล่ .. “ยู้ฮู..!!..” เสียงกาละมังแตกคุ้นหูดังมาจากริมรั้ว  มาลีสะดุ้งโหยงเหลียวขวับไปมองแล้ว เธอก็แทบจะลืมเรื่องสงครามระหว่างหมากับแมวเสียสนิทเมื่อเห็นร่างสูงโย่งในเสื้อ สีสันแสบตายืนเอียงคอยิ้มเผล่มาให้ข้างนอกรั้ว   “หมากับแมวไล่ฟัดกันกาเจ้า   ให้อ้ายช่วยก่อเจ้า ..” มาลีขบริมฝีปากอย่างลังเลใจ  ส่วนใบหน้าคมเข้มหลังกรอบเรย์แบนของปลอม เลียนแบบรุ่นแม็คอาเธอร์นั้นยังยิ้มมาให้อย่างอารมณ์ดี     รอเวลาเจ้าของบ้าน อนุญาตให้เข้าไปข้างใน   ซึ่งก็หมายถึงการจับเจ้าดำคู่ปรับตัวฉกาจเอาไว้ก่อนนั่นเอง ในที่สุดเด็กสาวก็ผงกหัวให้ หันกลับเดินไปยังโคนมะขาม ซึ่งสงครามจิตวิทยา ระหว่างสัตว์สองประเภทก็ยังดำเนินต่อไปอย่างน่าหนวกหู   มาลีเดินเข้าไปลากคู่ปรับ ของสมิงออกมา ปากก็ตวาดให้เงียบ แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่เต็มใจผละจากเท่าไหร่   เพราะยังหันรีหันขวางมองขึ้นไปบนกิ่งมะขามตลอดเวลาขู่คำรามแฮ่ ๆ ไม่หยุด   เห็นว่ามาลีลากเจ้าดำออกไปไกลพอควร และกำลังนั่งคุกเข่ารั้งไว้ในอ้อมแขน  สมิงก็แง้ม ประตูรั้วเบียดกายเข้าไป  เดินหง่าง ๆ  ไปยังจุดหมายเพื่อทำหน้าที่ของพระเอกขี่ม้าขาว ถึงใต้ต้นมะขาม โก๋แก่ยืนท้าวสะเอวเอียงคอมองขึ้นไป เจ้าลายตัวนั้นดันขึ้นไปนั่งเลียขา แผล่บ ๆ เสียสูงลิบ มาลีมองตามอย่างหนักใจว่าสมิงจะเอาลงมาได้อย่างไร   แต่เจ้าตัวกลับยืนยิ้มเผล่ เหมือนทองไม่รู้ร้อนเอามือชี้เดาะ ๆ ไปยังเจ้าลายสีน้ำผึ้งเหมือนบอกให้อยู่ตรงนั้นก่อน แล้วหันหลังเดินเทิ่ง ๆ กลับออกไปยังนอกรั้ว   หายไปแว่บเดียว  ก็ย้อนเข้ามาใหม่ พร้อมบันไดไม้ไผ่ยาวปรี๊ด สมิงจัดแจงวางบันไดพาดเข้าไปตรงคาคบใหญ่ที่เจ้าแมวทะลึ่งตัวนั้นเกาะอยู่     จากนั้นก็ไต่ขึ้นไปแย็ก ๆ พอถึงก็เอื้อมจะคว้าแต่เจ้าลายกลับเผ่นแผล็วห่างมือออกไป   มาลีอุทานออกมาเบา ๆ อย่างเสียดาย   โก๋แก่ยังยิ้มอย่างสบายใจพลางล้วงกระเป๋าเสื้อยุกยิกแล้วก็งัดเอาห่อกระดาษ หนังสือพิมพ์ห่อหนึ่งออกมา  มาลีขบริมฝีปากเบา ๆ เมื่อเห็นว่าหลังจากแกะห่อแล้ว ของในนั้นคือปลาทูหนึ่งตัว สมิงค่อย ๆ วางอาหารโปรดของเจ้าเหมียวไว้บนกิ่งมะขาม จากนั้นก็รออย่างใจเย็น สักครู่เจ้าแมวลายซึ่งนั่งมองอย่างระแวดระวังมาโดยตลอดก็ขยับตัว  ค่อย ๆ เคลื่อนไหว เข้าหาปลาทูทีละนิด  สมิงเอามือจับตรงหางปลาทูดันส่งให้ พอเจ้าเหมียวตะปบปลาทูได้ ก็เป็นขณะเดียวกับที่มันถูกตะครุบตัวไว้ได้เช่นกัน มาลีรอจนสมิงไต่บันไดลงมาจนถึงข้างล่างแล้วก็เอ่ยขอบคุณเสียงหวาน  ............... “ยินดีเน้ออ้ายหมิง  แต่ถ้าบ่อยากลำบากก็อย่าโยนแมวเข้ามาในบ้านแบบนี้อีกสิ..” โก๋แก่กำลังจะยิ้มรับคำขอบใจก็ต้องเปลี่ยนเป็นสะดุ้งโหยง     “ปู้โธ่ !! .. ไอ้เราผ่านมาช่วยแบบบังเอิญแต๊ ๆ   แทนที่จะได้ดี  กลับถูกกล่าวหาว่าเป็น ตัวการเสียแหล่ว     ทำคุณบูชาโทษแต๊ ๆ  รู้งี้บ่เข้ามาช่วยก็ดี..” มาลีชี้หน้า         “  บ่ต้องมาแก้ตัว บอกว่าผ่านมาแต่มีบันไดมาด้วย แถมปลาทูอีก   เป็นหยังมันบังเอิญขนาดนี้ ..” “ปัดโถ  ปัดถัง   พุทธัง   ธัมมัง   สังโฆ    ไหงน้องมาลีมองอ้ายในแง่ร้ายกันเล่า   กำนันใช้ให้ปีนเอาลำโพง    ลงมาจากต้นมะพร้าวมันก็ต้องแบกบันไดมาด้วยสิ   แล้วคืนนี้มาลีจะไปซ้อมรำวงก่อเจ้า” จอมกะล่อนเปลี่ยนเรื่อง “บ่ไป  บ่มีอารมณ์ ..” เด็กสาวพูดสะบัด ๆ ชี้หน้าอีกที “ ...ยังบ่รับสารภาพอีก ว่าเป็นคนโยนแมวเข้ามา” “ให้ฟ้าผ่าไอ้มอยสิเอ้า .. ถ้าอ้ายทำ..”   โก่แก่สาบานแก้ตัวเร็วปรื๋อ..   คนสวยยิ้มแค่น ๆ   “ฟ้าผ่าอ้ายมอยกา  งั้นอ้ายหมิงเจอหมาไล่ก่อนก็แล้วกันเน้อ..” แล้วมาลีก็คลายวงแขน  เจ้าดำกระโจนออกไปอย่างดีใจขณะนี้คู่ปรับทั้งสองของมัน กำลังอยู่รวมกันอย่างเหมาะเหม็งทีเดียว   สมิงตาเหลือกร้อง ”เฮ้ย !! ” ออกมาได้คำเดียวแล้วก็รีบหันร่างวิ่งปุเลง ๆ  ย้อนออกไป ทางประตูรั้วโดยมีคู่ปรับไล่งับน่องตามไปติด ๆ   เด็กสาวหัวเราะกิ๊ก   ยืนท้าวสะเอวมองตามอย่างขัน ๆ ปนสะใจ.. แก้ไขเมื่อ 05 ม.ค. 47 19:08:16 จากคุณ : ส.สัตยา - [ 5 ม.ค. 47 17:36:15 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เล่นอีก ๆ ๆ ๆ   ใต้ร่มเงาครึ้มของมะขามใหญ่หน้าร้านยาดอง   เจ้าของร้านได้ทำม้านั่งยาว แบบฝังเสาไม้ยึดไว้กับพื้นดินสำหรับลูกค้าหรือคนผ่านไปมานั่งพัก  ขณะนี้ ถูกยึดไว้ด้วยกลุ่มเด็กหนุ่มสามสี่คน         นั่งบ้างยืนบ้างระเกะระกะแถวนั้น เหมือนจะรอใครอยู่   “มะ..มา  ละ..แล้วโว้ย ..” หนึ่งในจำนวนนั้นได้ตะโกนบอกพรรคพวกเมื่อเห็นร่างหนึ่งเดินมาแต่ไกล  คนที่ ตะโกนขึ้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหน มอยกั๊กนั่นเอง คนอื่น ๆ พากันชะเง้อตามที่เจ้าตัวแสบชี้ “อ้าว ..เป็นหยังอ้ายหมิงเดินมาอย่างนี้ล่ะหว่า   แล้วรถหายไปไหน ”   นิรันดร์เอ่ยขึ้นอย่างสงสัย   เด็กหนุ่มยืนกางขา  ถือปล้องไม้ไผ่แนบเข้ากับกระบอกตา ทำเหมือนโจรสลัดดูกล้องส่องทางไกล   เบนจับตามร่างลูกพี่ที่เดินใกล้เข้ามาทุกขณะ   “ส่องอะหยังวะไอ้นิรันดร์  เดี๋ยวคนก็รู้กันหมดหรอกว่าเอ็งนี่เองที่แอบส่องสาว ๆ   อาบน้ำห้วย ” เด็กหนุ่มสะดุ้งโหยง  ลดลำไม้ไผ่ลงอย่างรวดเร็วเมื่อถูกลูกพี่เผาเอาซึ่ง ๆ หน้า .. “โธ่ !! .. อ้ายหมิง  .. เล่นอำกันอย่างนี้เกิดมีใครเชื่อจริง ๆ   ผมตายเลยนา..” ลูกพี่หัวเราะหึ ๆ   เดินเข้าไปยังโคนต้นมะขาม เตะเจ้าใบ้ให้ลุกขึ้นจากม้านั่ง ปลดผ้าขาวม้าออกจากเอว  ม้วนเป็นก้อนกลมแทนหมอนแล้วล้มตัวลงนอนแผ่ บนม้านั่งยาวตัวนั้น   เหล่าสมุนกรูเข้ามาล้อมรอบ เจ้ามอยยืนจับคางพิเคราะห์อาการลูกพี่  “ อะ..อะ..อ้ายหมิง  ทะ..ทะ..ท่าทาง แปลก ๆ เนาะ  ยัง..ยังกะไป..ไปวิ่งแข่งกะ..กะไผมา  ถะ..ถะ...แถมดูโทรม..โทรม   ยังกะถูก..ถูกหมาไล่..ไล่ฟัด ..” สมิงตวัดขาเตะเข้าสะโพกของตัวแสบดังป้าบ   “ ทำเป็นวิเคราะห์ดีไอ้มอย   เป็นเพราะแผนแสบ ๆ ของเอ็งนั่นแหละ  เมื่อกี้ข้าจะไปถามมาลีว่าจะไปซ้อมรำวงก่อ เลยโยนแมวข้ามรั้วเข้าไปเรียกให้ลงบ้านมา  แต่แม่รู้ทันเล่นปล่อยหมาออกมาไล่ฟัด เอ็งเอ๊ยถ้าบ่ปล่อยแมวตัวนั้นล่อไปอีกทางนา   บ่รู้วันนี้จะรอดมาเจอพวกเอ็งหรือเปล่า   ไอ้ดำนั่นมันดุ แต๊ ๆ ว่ะ   เดี๋ยวเหอะ  พ่อจะเบื่อยาให้ชักแหง่ก ๆ ไปเสียเลย  ..” กลุ่มทโมนหัวเราะครืน   นิรันดร์ถามขึ้นพลางหัวเราะคิก ๆ   “อ้ายแน่ใจนะว่ามาครบสามสิบสอง  บ่มีอะหยัง ขาดหรือด้วน” “ทะลึ่ง..ทะลึ่ง..เดี๋ยวก็ยันเข้าให้สักป้าบ  “ เสียงหัวเราะประสานกันขึ้นอีกครืนใหญ่ .. นอนหลับตานิ่งได้สักครู่พอหายเหนื่อย โก๋แก่ก็ลุกขึ้นมาพูดเรื่องที่นัดแนะกันไว้ “ตกลงพวกเอ็งเตรียมพร้อมกันหรือยัง  คืนนี้จะไปฉลองปีใหม่ที่บ้านสาวกับข้ากันก่อ” “ไปสิอ้ายหมิง   รับรองบ่พลาด   ผมอยากไปหัดอู้สาวมานานแล้ว  พอคล่อง ๆ จะได้มาอู้กับน้องบัวผัน  เพราะพอเห็นหน้าเมื่อใดผมอู้บ่ออกสักที “  นิรันดร์ตอบ “ถูกแล้ว  ไปหัดอู้สาวคนอื่นไว้ก่อน  พอมาถึงคนที่เราชอบจะได้อู้คล่อง ๆ “ สมิงสอน “ก็ผมมันบ่เคยนา .. อ้ายต้องสอนเน้อ..”  นิรันดร์บอกอาย ๆ “บ่มีปัญหา  เรื่องจีบสาวไผจะมาเกินกว่าข้า  ฮะ ๆ “ “ผมขอยืมรถถีบของเสือเฒ่ามาด้วย ..”   นิรันดร์ชี้จักรยานตราจรเข้ใหม่เอี่ยมอ่อง ที่ยืมของพ่อมาให้ดู. สมิงทำปากจิ๊จ๊ะพอใจ   “ ..จุ๊ ๆ เข้าท่า ๆ  มีรถถีบใหม่ไปอวดสาวด้วยโว้ย  บ๊ะ   อย่างงี้สาวมองเป็นแถวแน่ ๆ “ ผะ  ผมว่าจะเอา..เอาปืนลูก ลูกซองสั้น  ขะ ขะ..ของเสือเฒ่าผม ปะ..ปะ ไปด้วย..” ... ศรีมอยพูดขึ้นบ้าง สมิงตาลุก “ แต๊กาไอ้มอย ดี ๆ จะได้พกไปด้วย เผื่อมีเรื่องมีราวยังพอขู่คนได้ ” “ผะ ผะ  ผมเห็นพ่อเอา.. เอาซ่อนไว้..ไว้บนขื่อนานแล้ว  คะ..คะ..คิดว่ายัง ยังอยู่ที่เก่า กะกะ..ก่อนออกบ้านจะจะปีนขึ้นไปดู ถะ..ถะ..ถ้ายังอยู่..อยู่ที่เก่าก็..ก็จะลักเอามา ”.. “อย่ากระโตกกระตากให้พ่อเอ็งรู้เสียก่อนนาเดี๋ยวจะอด  ก่อนออกบ้านค่อยปีนไปเอา” “สะ..สะ..สบายมาก ..” ศรีมอยยิ้มอย่างมั่นใจ  “.. วะ วะ..ว่าแต่สาว..สาวงามแต๊กา ..” สมิงตบหลังเจ้ามอยดังป้าบ      “  งามก่า !    รับรองงามแต๊ ๆ สู้พวกบัวผัน จันทร์เพ็ญ ได้สบายมาก  นิสัยก็ดีต้อนรับขับสู้  บ่เก็บเนื้อเก็บตัวอยู่ แต่ในบ้านเหมือนสาวบ้านเฮา ” เหล่าสมุนหัวเราะชอบใจคิกคัก ท่าทีกระตือรือร้นที่คืนปีใหม่นี้จะได้ไปจีบสาวต่างบ้าน ก่อนแยกย้ายสมิงเข้าไปลูบ ๆ คลำ ๆ จักรยานคันงามของนิรันดร์     “งามแต๊ ๆ ว่ะนิรันดร์  .โห.. มีกุญแจคอ ด้วยโว้ย  ล็อคคอเก็บได้เลย  บ่ต้องใช้โซ่   ..”   พูดพลางก็จับลูกกุญแจคอซึ่งคาติดไว้หมุนไปมา เจ้าของรถยืดอกอย่างภูมิใจ    สมิงอมยิ้มตบหลังสมุนคนซื่อเบา ๆ “พ่อเอ็งใช้กุญแจคอตอนไหน ..” “ก็ตอนเก็บน่ะสิ  พอค่ำก็เข็นเข้าพื้นตะล่าง (ใต้ถุน) แล้วก็ล็อคคอ ..” “เอ็งเคยล็อคคอตอนขี่ก่อ ..” “อึ๊  !! .. “  นิรันดร์สั่นหัว  “ ..มันล็อคได้กา   ถ้าล็อคแล้วมันจะเป็นอย่างใด ” “เอ๊า  ไอ้นี่ง่าว (โง่) แต๊ ..“ โก๋แก่อธิบายต่อพร้อมแสดงประกอบฉาก   “ ..เอ็งดูนี่   เวลาขี่เอ็งก็ตั้งคอให้มันตรง ๆ แล้วก็หมุนกุญแจ  ลองคิดดูมันจะเป็น อย่างใด”  สมิงล็อคคอให้ดูซึ่งผลที่เห็นคือคอของจักรยานตั้งตรง  บิดซ้ายขวาไม่ได้ นิรันดร์จับคางนึก   “ เอ .. ถ้างั้นตอนวิ่งไป  มันก็น่าจะไปซื่อ ๆ ตรง  ๆ เนาะ “ “ข้าก็ว่างั้นแหละ  เฮาล็อคคอมันไว้  ก็หมุนบ่อได้  มันก็ต้องไปซื่อ ๆ  ดีนาบ่ต้อง ถือแฮนด์ให้เมื่อยแขน      เอ้า !! แยกย้าย .. หกโมงแลงปิ๊กมาเจอกันใหม่ที่นี่ ..”   ลูกพี่ว่าแล้วก็สรุปตบท้าย นิรันดร์ทำไม้ทำมือชวนเจ้าใบ้ให้ซ้อนท้ายกลับด้วย   ส่วนศรีมอยสมิงลากคอ ไว้เป็นเพื่อนเดินกลับด้วยกัน  ขณะนิรันดร์ปั่นจักรยานออกไปเจ้ามอยก็ถามอย่างสงสัย “เอ..  ถะ..ถะ..ถ้าเฮาล็อค..ล็อคคอรถแล้ว..แล้ว.. รถ..รถมันจะ..จะวิ่งไปซื่อ ๆ แต๊กา.. อะ  อะ  อ้ายหมิง” “ข้าก็อยากรู้เหมือนกัน . .. “ ลูกพี่ตอบ มองตามนิรันดร์ไปอย่างไม่ละสายตา “ ..เอ็งอย่ามัวแต่ถาม  มาคอยลุ้นกับข้าดีกว่าว่านิรันดร์มันจะบิดกุญแจล็อคคอก่อ   และถ้าล็อคแล้วมันจะเป็นอย่างใด .. ” ไม่ทันขาดคำทั้งสองก็เห็นนิรันดร์เอื้อมมือลงไปคลำหาลูกกุญแจแล้วก็บิด .. “แว๊กกกกกกก “  “อ๊าาาาาาาาาาาาา ..” เสียงแรกคือเสียงของนิรันดร์ตามด้วยของเจ้าใบ้     หลังจากนั้นทั้งคู่ก็นอนแผ่จมฝุ่น อยู่บนพื้นถนนดินแดง หกโมงเย็น   . ทั้งสี่ไปรวมตัวกันอีกครั้งที่ซุ้มยาดอง  สั่งเสือสิบเอ็ดตัวมา หนึ่งขวดฟาดพอให้หน้าตึง ๆ แล้วก็ออกเดินทาง  จุดหมายคือแม่ลาวน้อย แก้ไขเมื่อ 05 ม.ค. 47 19:10:16 จากคุณ : ส.สัตยา - [ 5 ม.ค. 47 17:54:47 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เอ้า !! เล่นอีก   สมิงควบฮอนด้าอิงตะบึงไปตามถนนดินแดงอย่างคึกคะนองโดยมีศรีมอยซ้อนท้าย   ข้าง ๆ เป็นจักรยานตราจรเข้คันใหญ่ซึ่งมีนิรันดร์เป็นคนขี่และเจ้าใบ้ซ้อนท้าย   ที่พาหนะทั้งสองชนิดวิ่งตีคู่กันมาได้เพราะนิรันดร์ใช้วิธีทุ่นแรง เอื้อมแขนข้างหนึ่ง ไปเกาะบ่าเจ้าศรีมอย   แล้วให้ฮอนด้าอิงเป็นตัวฉุดตนเองให้วิ่งตามมา  จะออกแรง และขลุกขลักหน่อยตอนออกตัว แต่พอความเร็วเพิ่มขึ้นพอตั้งหลักกันได้แล้วก็วิ่งฉิว ๆ ไม่กินแรงเท่าไหร่  เพราะจักรยานจะวิ่งตามมาด้วยแรงเฉื่อย เอี๊ยดดดดดดด .. อยู่ ๆ สมิงก็เบรคกึ่ก  นิรันดร์ไม่ทันรู้ตัวจึงถูกแรงเฉื่อยส่งให้วิ่งตามความเร็วปกติ   แซงฮอนด้าอิงไปฉิว ๆ    พุ่งเข้าใส่ต้นข่อยริมถนน  เจ้านิรันดร์โวยวายลั่นหลังจาก ใช้ทั้งตีนทั้งมือเบรครถสุดฝีมือหยุดห่างจากต้นข่อยแค่คืบ “โว้ย !!  จะเบรคก็ไม่บอก  เกือบชนต้นไม้คอหักตายแล้ว” สมิงหัวเราะหึ ๆ “ ช่วยบ่ได้ ต้องระวังเอาเอง อยากสบายเกาะไหล่มาบ่ต้องถีบให้เมื่อย ก็ต้องระวังหน่อย “ นิรันดร์บ่นอุบอิบ  ส่วนเจ้าใบ้เพื่อนคู่ชะตากรรมทำไม้ทำมือส่งเสียงแอ๊ ๆ อ๊า ๆ ด่าลูกพี่ไม่หยุด “ถ ะ..ถะ..ถึงแล้วการอ้ายหมิง ..”  ศรีมอยถาม “เอ้อ  นี่บ้านน้องสายพร  หลังถัดไปนั่นน้องคำแก้วจะให้ไอ้นิรันดร์ไปอู้ด้วย ..” ได้ยินถึงเรื่องสาว  นิรันดร์ก็หายโกรธ   หันไปถามลูกพี่        “ อ้ายหมิงไปด้วยกันก่อ   ที่บ้านน้องคำแก้ว ..” “อ้าว   ถ้าข้าไปแล้วเอ็งจะจีบอย่างใด  ไอ้นี่ก็ง่าวแต๊  “  สมิงเกาหัว พอดีกับสายพรลงจากเรือนมาหา .. ยืนถือตะเกียงอยู่ตรงเชิงบันไดร้องเรียก “อ้ายหมิงมาแล้วกา  พาเพื่อนมาด้วยกี่คนเจ้า “ “สามคน   คนหนึ่งอยากรู้จักน้องคำแก้ว  อีกสองคนที่เหลือแค่มาเป็นเพื่อนกัน “ “ได้เจ้า.. เดี๋ยวน้องจะพาไปหาคำแก้ว  พวกอ้ายรออยู่ตรงนั้นแหละ   ..”  สาวน้อย ออกจากบ้านมาสบทบกับสี่หนุ่มตรงประตูรั้ว จากนั้นเดินนำไปยังบ้านของเพื่อนสาว   ซึ่งอยู่ใกล้ ๆ กัน นิรันดร์ยิ้มแป้น  หันมากระซิบ “ฮือ .. ง่ายดีแต๊เนาะอ้ายหมิง  มีน้องสายพรพาไปก็พอค่อยยังชั่ว  ผมยังนึกว่า ต้องเดินเข้าไปหาคนเดียว  ถ้าอย่างนั้นผมบ่กล้าแน่ ๆ “ “เออ .. เดียวพอสายพรบอกเพื่อนให้แล้วเอ็งก็เข้าไปอู้คนเดียวเลย  ไอ้ใบ้ให้มัน รออยู่ตางลุ่ม(ข้างล่าง)ก็ได้” เป็นจังหวะเดียวกับทั้งกลุ่มเดินมาถึงประตูรั้วบ้านสาวคำแก้ว  สายพรตะโกน เรียกเพื่อนเสียงแจ๋ว “คำแก้วเอ้ย   เปิ้นพาอ้ายบ่าวบ้านป่าไผ่มารู้จักแน่ะ  อ้ายเขาจะมาแอ่วหา  ..” แสงไฟจากตะเกียงน้ำมันก๊าดที่แขนไว้หน้าบ้านถูกปรับให้สว่างขึ้น พร้อมกับ ร่างของสาวหนึ่งปรากฏขึ้นตรงระเบียง สามสมุนของสมิงครางฮือขึ้นพร้อมกันเมื่อเห็นร่างงามนั้นถนัด   “งามแต๊อ้ายหมิง  พอ ๆ กับน้องสายพรเลย  ฮูย  ผมบ่กล้าอู้ด้วยละ  ผมอาย ...” นิรันดร์บอกสั่น ๆ “ไอ้ง่าวเอ๊ย  เขาอุตส่าห์พามาพอถึงประตูรั้ว  แค่เดินเข้าไปบ่กี่ก้าวก็ดันกลัวเสียก่อน   ไปสิวะ  ลูกผู้ชายบ้านป่าไผ่เสียอย่าง  จะกลัวอันหยัง .. “ ลูกพี่ด่าอย่างขัดใจ นิรันดร์รีบดึงชายเสื้อของสมิงไว้ กลัวลูกพี่จะรีบผละหนี  “ ก็ผมบ่รู้จะอู้หยังนี่นา อ้ายบอกสักหน่อยนึงสิ “ “เอาอย่างงี้ไอ้นิรันดร์  สาวน่ะเปิ้นบ่ชอบคนขี้โม้ขี้คุย       ยิ่งเพิ่งรู้จักกันอย่างนี้ ยิ่งต้องระวัง  เอ็งต้องอู้ถ่อมเนื้อถ่อมตัว   ถ่อมไปเลยมาก ๆ ให้เขาเอ็นดูสงสาร   แล้วเขาก็จะอู้ดีด้วย  เดี๋ยวมันก็ไปเองเรื่อย ๆ  ..  “ “ถ่อมเนื้อถ่อมตัว ..”  นิรันดร์ท่องหมุบหมิบ  “ . แล้วเปิ้นจะชอบแม่นก่อ “ “เอ้อ  !! แม่นละ  ถ่อมเนื้อถ่อมตัวมาก ๆ   แล้วจะดีเอง ..  “ สาวคำแก้วเรียกเชิญแขกให้ขึ้นไปคุยกันบนระเบียงหน้าบ้านเสียงหวาน  สมิงตะโกน รับคำเชิญขึ้นแทนแล้วก็รุนหลังสมุนเอกให้เข้าไปในบริเวณบ้านและดันหลังเจ้าใบ้ ให้เข้าไปเป็นเพื่อน  สายพรตะโกนฝากฝังขึ้นไปอีกทีจากนั้นก็ชวนสมิงและศรีมอย กลับไปยังเรือนของตนเอง นิรันดร์เดินขาสั่นกำแขนของเจ้าใบ้แน่น  รู้สึกใจหวิว ๆ อย่างบอกไม่ถูก .. สายพรพาสมิงขึ้นไปบนบ้านของตนเอง เอาน้ำท่าพร้อมเมี้ยงและบุหรี่ออกมารับรอง แล้วเธอก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นบนเรือนมีแต่หนุ่มใหญ่เพียงผู้เดียว      ส่วนเจ้ามอย หยุดอยู่แค่ตีนบันไดข้างล่าง “อ้าว .. เป็นใดอ้ายคนนั้นบ่ขึ้นมาด้วยเจ้า ..”  สาวน้อยถามขึ้น “ช่างมันเถอะ  มันปากบ่ดี “  สมิงบอกยิ้ม ๆ อย่างไม่สนใจอะไรนัก สาวน้อยหัวเราะคิก ๆ   เพราะเมื่อกี้ได้ยินขณะพวกสมิงคุยกันเองแล้วว่าเจ้าศรีมอย เป็นคนปากกั๊กจึงเอ่ยขึ้นด้วยความสงสาร     “ บ่เป็นหยังหรอก แค่ปากกั๊ก ข้าเจ้าบ่ถือ  ให้นั่งอยู่ตางลุ่มเอ็นดูเปิ้น เรียกขึ้นมาเถอะ “   แล้วสาวน้อยก็ชะโงกตัวเรียกเจ้ามอยให้ขึ้นมาบนบ้านเสียงหวาน .. “บ่..บ่..เป็นหยัง .. อะ..อะ..อ้ายปากบ่ดี ..”  เจ้ามอยตอบขึ้นมา “น้องบ่ว่าหยังหรอกเจ้า ขึ้นมาเถอะ  มามะ  ขึ้นมานั่งอมเมี้ยงสูบบุหรี่บนบ้าน “ เมื่อเป็นความต้องการของเจ้าของบ้านทั้งสองหนุ่มก็ไม่ขัด       เจ้ามอยค่อย ๆ   กระย่องกระแย่งขึ้นมาบนบ้าน  มาถึงก็ก้ม ๆ เงย ๆ ปัดโน่นปัดนี่แล้วเอ่ยปากถาม. “นะ..นะ..น้องได้กวาด..กวาดบ้าน  ชะ..ชะ..เช็ดบ้านบ้างก่อนิ . “ สายพรยิ้มเขิน    “วันนี้พอดีน้องไปช่วยงานแต่งของเพื่อนมาเจ้า บ่ทันได้กวาดได้เช็ด   บ้านก็เลยมีฝุ่น “ “บ..บ่แม่นก๊า(ไม่ใช่มั้ง) บ่..บ่..ได้เช็ด  ได้..ได้..กวาดมาเป็นเดือนแล้วก๊า..ฝะ..ฝะ..ฝุ่น หนาเป็นคืบ ..” สาวน้อยกลืนน้ำลายเอื้อก หน้าแดงก่ำ    ส่วนคนพูดยังมองโน่นมองนี่แบบไม่รู้ไม่ชี้   แล้วมันก็ถามขึ้นมาอีก “บะ..บะ..บ้านเงียบ ๆ เนาะ .. พะ..พะ..พ่อกับแม่ ..ไป..ไปไหนกันหมดละ” “อีพ่ออีแม่นอนหลับกันหมดแล้วเจ้า ..”  สาวน้อยตอบไปตามจริง “บ่..บ่..แม่นก๊า ขะ..ขะ..เขี่ยเอว  กัน..กันอยู่..อยู่ในห้องก๊า  ..หน้า..หน้าหนาวนิ” .................       -_-::          .................... “ผลั่ก !!  .. โครม ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ  .. “ เสียงแรกเป็นเสียงฝ่าเท้าของลูกพี่ยันเข้าที่สีข้าง   จากนั้นเป็นเสียงเจ้ามอยกลิ้งลง ตามบันได สมิงหันมาหัวเราะหึ ๆ   “ อ้ายบอกแล้วว่ามันปากบ่ดี  บ่น่าชวนมันขึ้นมาเลย ..” “ น้องก็นึกว่าเปิ้นแค่ปากกั๊ก  บ่นึกว่าจะปากหมา ..” สายพรหัวเราะแค้น ๆ เจ้ามอยซึ่งนอนจุกอยู่แอ้ด ๆ ทำคอย่นหลับตาปี๋  เมื่อถูกด่ากินฟรีเข้าเต็มเปา แก้ไขเมื่อ 05 ม.ค. 47 19:06:38 แก้ไขเมื่อ 05 ม.ค. 47 19:04:06 จากคุณ : ส.สัตยา - [ 5 ม.ค. 47 18:06:52 ]

ความคิดเห็นที่ 6 นิรันดร์เดินลากแขนเจ้าใบ้ท่องคำสอนของลูกพี่มาหมุบหมิบ   พอถึงตีนกระได ก็ชวนเจ้าใบ้นั่งพับเพียบอยู่ตรงบันได  สาวคำแก้วซึ่งยืนถือตะเกียงส่องทางให้ อยู่บนบ้านถามลงมาอย่างสงสัย “อ้าว ..  เป็นหยังอ้ายไปนั่งกับพื้นบันไดอย่างนั้น ..” “บ่เป็นหยังครับ  อ้ายมันคนเชื้อต่ำ..”   นิรันดร์ถ่อมตน “โห  น้องก็ได้ว่าหยังสักอย่าง   เป็นหยังอ้ายมาอู้แบบนี้..”   “ก็อ้ายมันคนเชื้อง่าว “    นิรันดร์ตอบ “อ้าว !! .หยังว่าแบบนี้  งั้นน้องจะบ่อู้ด้วยแล้วหนา “  คำแก้วหน้าตึงเพราะนึกว่า นิรันดร์พูดประชด   นิรันดร์ทำหน้าสลด  ก้มหน้าลงพูด..      “ ก็อ้ายมันคนเชื้อหมาเนาะ “ รู้สึกว่ามืด ๆ เด็กหนุ่มจึงเงยหน้าขึ้นมา     แล้วก็เห็นว่าสาวน้อยปิดประตูเข้าบ้าน ไปแล้วเรียบร้อย .. “ เอ !  เฮาก็อู้ถ่อมตัวแล้วนิ เป็นหยังน้องเปิ้นบ่อู้ด้วยวะ  อ้ายหมิงจุ๊ (โกหก) เฮาแน่ ๆ “   นิรันดร์เกาหัว เสียงมอเตอร์ไซด์หลากยี่ห้อหกเจ็ดคันวิ่งเข้ามาเทียบยังริมถนน   บริเวณหน้าบ้าน สาวสายพร   คนขับพากันเบิ้ลแฮนด์คำรามฮึ่มฮั่มคล้ายกับจะโกรธเกรี้ยวอยู่ชั่วครู่   ก็ดับเครื่องสนิทจอดซุ่มอยู่ตรงนั้น .. นิรันดร์ซึ่งออกมาจากบ้านสาวแล้ว กำลังคุยอยู่กับเจ้าใบ้เจ้ามอยตรงม้านั่งข้างรั้ว บ้านสาวสายพรชะเง้อมองไป   “ไผมาจอดรถซุ่มอยู่บนถนนนั่นวะ  หนุ่มบ้านนี้หรือเปล่า  แล้วเป็นหยังมันบ่เข้ามา..” มอยกั๊กเอามือป้องตามองฝ่าแสงจันทร์ออกไป  “โห..มะ..มะมากันเป็น  สะ..สะ..สิบ กว่าคน..เลยเลยโว้ย   มะ..มะ..มันจะมา ..มาอู้กับ  นะ..นะ..น้องสายพร    เหมือน.. เหมือนกันก่อนิ ..” “ไปบอกอ้ายหมิงดีกว่า    ที่นี่มันบ่ใช่ถิ่นเฮา   บ่รู้ว่ามันมาดีหรือว่ามาร้ายอย่างใด   แต่มันมาหลายแบบนี้  มีเรื่องขึ้นมาเฮาเสียเปรียบ  ..” “ดะ..ดะ..เดี๋ยวก่อน .. รอ..รอข้าไปดู..ดูก่อน ผะ..ผะ..เผื่อเป็นคน ..รู้..รู้จักกัน..” นิรันดร์ฟังเจ้ามอยพูดขึ้นก็ลังเล   เพราะหากทะเล่อทะล่ารีบทำตื่นไปบอกลูกพี่ ทั้งที่ไม่มีอะไรอาจถูกด่าก็ได้ว่าขี้ขลาดตาขาว  ขณะกำลังคิดว่าจะเอาอย่างไรดี   เจ้ามอยก็เดินออกนอกรั้วไปแล้วพร้อมกับพูดขึ้นเสียงดัง “โอ้ !! ..ฮะ..ฮะ  ก็....ก็.. ก็นึกว่าไผ .. ..” นิรันดร์ยิ้มออกมาได้ เมื่อได้ยินศรีมอยพูดขึ้นเหมือนเจอคนรู้จักกัน  นึกดีใจที่ไม่รีบ ไปบอกลูกพี่ก่อน  แล้วก็ได้ยินเจ้าตัวแสบพูดขึ้นอีก .. “ .ที่ ที่แท้  ก็ ก็ .ก็ไผบ่รู้ ...ว๊ากกกกก ..”       “ โป้ก !! โอ๊ย !! “ นิรันดร์ผุดลุกขึ้นอย่างตื่นเต้นตะโกนสุดเสียงบอกสมิงที่อยู่บนเรือน  ดึงแขนเจ้าใบ้ ซึ่งยังไม่รู้อีโหน่อีเหน่ให้รีบลุกขึ้น    เป็นขณะเดียวกันกับเจ้ามอยวิ่งแจ้นเข้ามาถึง   โดยมีคนกลุ่มหนึ่งวิ่งตามมาติด ๆ เจ้าตัวแสบคว้าแขนเจ้าใบ้เพื่อนซี้ให้ออกวิ่งกลับไป ยังเรือนของสาวสายพร  ส่วนนิรันดร์ก็กระโจนตาม เมื่อสมิงกับสายพรโผล่มาตรงหัวกระได สามทโมนก็วิ่งหน้าตั้งมาถึง กระโจนโครม ๆ สองสามทีก็ขึ้นไปยืนหอบกันอยู่บนบ้าน สายพรตวาดเสียงดังเมื่อเห็นพวกที่ตามทั้งสามมาจะกระโจนขึ้นบนเรือนบ้าง   กลุ่มนั้นพากันชะงัก  แล้วยืนออกันตรงเชิงบันไดด้านล่าง     สายตาสิบกว่าคู่ จ้องมายัง   สี่หนุ่มป่าไผ่อย่างโกรธแค้น .. เมื่อเห็นว่าพอปลอดภัยกันได้ชั่วขณะนิรันดร์ก็สำรวจร่างกายของเพื่อนเกลอ อย่างเป็นห่วงพลางถามว่าพวกนั้นทำอะไรบ้างเพราะเห็นร้องเสียงดัง .. “บ่โดนหยัง ..”  ตัวแสบส่ายหัว “อ้าว ..แล้วเอ็งร้องขึ้นมาหยัง .. เสียงยังกะโดนใครทุบ” “มะ..มะ..มันกระโดด  เข้า..เข้ามา ขะ..ขะ..ข้าก็เลยร้อง  แล้ว..แล้ว..ก็คว้า  ทะ..ทะ ท่อนไม้ฟาดมันก่อน   ละ..ละ..แล้วก็เผ่น  มา..มานี่ล่ะ..” นิรันดร์กับสมิงซึ่งฟังอยู่เป่าปากอย่างโล่งอกแล้วก็อดหัวเราะกันไม่ได้  กับความแสบ ของเจ้ามอย  แล้วก็ต้องตื่นตัวกันอีกครั้งเมื่อได้ยินสายพรพูดขึ้น “มันเรื่องหยังกันหืออ้ายเพชร  เป็นใดทำอย่างนี้ มาไล่ตีคนในบ้านข้าเจ้าได้อย่างใด..” เสียงตอบมาจากในกลุ่มคน   “อ้อ !! .. เดี๋ยวนี้สายพรเข้าข้างคนอื่นแล้วน้อ     มันบ่รู้กาว่าน้องเป็นหยังกับอ้าย บังอาจมานั่งอู้ด้วยถึงบนเรือน” สาวน้อยชี้กราดลงไป “ไหน .อ้ายเพชรอู้ให้มันดี ๆ นาว่าน้องเป็นหยังกับอ้าย  น้องยังบ่ได้เป็นแฟนหรือว่า แต่งงานกับอ้ายนา ไผมาแอ่วหาถึงบ้านข้าเจ้าก็อู้ด้วย พ่อแม่ก็อยู่บ่ได้ทำผิดอะหยัง   อ้ายถือดีหยังมาอู้เป็นเจ้าข้าวเจ้าของน้อง   หรือว่าน้องทำผิดประเพณีอะหยัง .”   สาวน้อยสวนกลับอย่างโมโห “ไผก็รู้ว่าอ้ายชอบสายพรอยู่  มานั่งอู้ที่บ้านเป็นประจำ  แล้วอยู่ ๆ มันมาจากไหน..” “มะ..มะ..มาจาก..ป่า..ป่าไผ่โว้ย . “     ศรีมอยว่ากลับอย่างคันปาก  จึงโดนสมิง ทุบหลังดังอั่กให้เงียบ “อ้ายชอบน้องก็ต้องมาอู้ดี ๆ ถ้าทางบ้านน้องเห็นดีเห็นงามด้วยก็มาสู่ขอ  น้องถึงจะ เป็นหยังกับอ้าย  แต่นี่ยังบ่ใช่  ก็แค่มานั่งอู้กันเฉย ๆ อ้ายจะมาห้ามคนอื่นบ่ให้มาอู้ กับน้องได้อย่างใด  ทำแบบนี้มันนักเลงนี่นา ..” กลุ่มนักเลงต่างบ้านพากันเงียบกริบ  แล้วก็มีเสียงหัวเราะขึ้นหึ ๆ จากตัวลูกพี่  ที่มา ติดพันสายพร “ได้ .. ถ้าสายพรว่าอย่างนี้ก็บ่เป็นหยัง  อ้ายไปเองก็ได้  แต่อยากจะดูว่าไอ้พวกที่แอบ อยู่ข้างหลังผู้หญิงจะกลับป่าไผ่ได้อย่างใด เฮ้ย !! หมู่เฮาออกไปดักมันข้างนอก ..” ... สาวน้อยหันมามองพวกสมิงอย่างเป็นห่วง       สามทโมนหน้าซีดเผือดเพราะดู ขุมกำลังแล้วต่างกันลิบลับ สมิงรีบดีดลูกคิดอย่างรวดเร็ว   ไม่งั้นคืนนี้เป็นอันได้จมธรณีกันอยู่กลางทางแน่ ๆ หากให้พวกนั้นได้มีโอกาส ได้ไปวางกำลังไว้ข้างนอก      แล้วโก๋แก่ก็นึกขึ้นได้ ..   ตะโกนเสียงเหี้ยมเกรียมขึ้น “เฮ้ย !! .. เอ็งว่าไผแอบอยู่หลังผู้หญิง ..” กลุ่มนั้นหยุดชะงักหันกลับมาเผชิญหน้าอีกครั้ง .. “ข้าก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าพวกเอ็งจะทำอย่างใด    พวกข้าถึงกลับป่าไผ่บ่ได้ .. ไอ้มอยเอาปืนมา..” หนุ่มใหญ่หันไปทางสมุนตัวแสบ  ศรีมอยยิ้มขึ้นมาได้เมื่อนึกถึงปืนเถื่อนของบิดา ที่ตนแอบปีนขึ้นไปหยิบเอามาจากบนขื่อ  รีบงัดปืนซึ่งเหน็บเอวเอาไว้ส่งให้ทันที สมิงรับมากระชับไว้ในอุ้งมือ ประกาศเสียงดัง   “ ใครแหยมเข้ามากุยิงแน่ก็ให้มันรู้ไปว่าใครไม่กลัวตาย พวกกุจะกลับเดี๋ยวนี้แหละ   แน่จริงพวก:-)ก็ขวางไว้ ..” สมิงสั่งให้สามทโทนลงบ้านไปยังพาหนะทั้งสองคันที่จอดพิงประตูรั้วไว้  ตนเอง ยืนถือปืนจังก้าคุมเชิงอยู่ตรงกลางบันได  เหล่าสมุนรีบลงไปตามคำสั่งของลูกพี่   พอจะถึงกลางลานตรงที่เจ้าพวกนั้นยืนกันอยู่ สมิงก็ขยับปืนในมือ  นักเลงต่างบ้าน แตกฮือเป็นสองฟากข้างให้ทั้งสามผ่านไปโดยดี   เมื่อเห็นทั้งสามเข็นจักรยานและฮอนด้าอิงขึ้นไปตั้งหลักบนถนนได้แล้ว  สมิงก็หันไป บอกลาสาวน้อยจากนั้นก้าวลงจากเรือนตามพวกนิรันดร์ไป อำนาจของลูกโม่กระบอกเขื่องในมือทำให้ไม่มีใครกล้ายึกยัก  สมิงเดินผ่านกลุ่มนั้น ไปอย่างปลอดภัยท่ามกลางความอกสั่นขวัญแขวนของสายพรและเหล่าเด็กหนุ่มป่าไผ่   เมื่อถึงฮอนด้าอิงซึ่งเจ้ามอยนั่งคร่อมอยู่สมิงก็ส่งปืนให้เจ้ามอย ตนเองเข้าประจำคนขับ พลางบอกดัง ๆ ว่าให้ดูไว้ หากใครขยับตามมาให้ยิงทันที   ศรีมอยรับคำกระชับปืนไว้ด้วยสองมือ   ยกปืนขึ้นเสมอไหล่ชูปลายกระบอกปืนขึ้นฟ้า ในมาดพระเอก หนังไทยซึ่งเห็นบ่อย ๆ ในหนังกลางแปลง   แล้วสมิงก็สั่งให้นิรันดร์ ปั่นจักรยานออกตัวล่วงหน้าไปก่อน   ทิ้งเวลาไว้พอควรเห็นว่านิรันดร์ไปไกลโขแล้ว           สมิงก็สตาร์ทรถจากนั้นก็หันมา กระซิบบอกเจ้ามอย “ไอ้มอย   เอ็งยิงปืนขึ้นฟ้าสักนัดซิ       ให้มันรู้จักคนบ้านป่าไผ่เสียบ้าง  อีกอย่างมัน จะได้ไม่กล้าตามไป..” ศรีมอยรับคำแล้วขยับปืนในมือยุกยิก .. เงียบไปครู่ใหญ่เจ้าตัวแสบก็กระซิบมา “อะ..อะ อ้ายหมิงรีบ..รีบไป .. “ “เป็นหยังวะ..” “สะ..สะ..สนิมมันกิน กินปืน  ผะ..ผะ.. ผมง้างนกบ่..บ่ขึ้น. รีบ..รีบ รีบไป ดะ เดี๋ยวแบน แบนอยู่ที่นี่ ..” แล้วฮอนด้าอิงก็รีบเคลื่อนตัวออกไป   .. ระหว่างทาง .. “ปะ..ปะ..ปีใหม่นี้ ..มะ..มะ..ม่วนดีเนาะ .. “ “บ่รู้โว้ย .. ม่วนบ่ม่วนเอ็งต้องถามแม่ยกโน่น ถ้าม่วนก็ขอทิปเลย  ฮิ ๆ “ หวัดดีปีใหม่ก๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบ . แก้ไขเมื่อ 05 ม.ค. 47 19:00:27 จากคุณ : ส.สัตยา - [ 5 ม.ค. 47 18:26:45 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เหอๆๆ  แวะมาหัวเรอะแก้เหนื่อย  รออ่านนานมากมาย   ไปแล้ว...ไปทำคลอดคนไข้ก่อนเดี๋ยวแวะมาอ่านใหม่  เออ.งแล้วจะไปดูนู้ด..กะเรามั้ยน้องท่าน ไปทำงานแล้ว...เข้าเวรอยู่ จากคุณ : พยาบาลเกเร - [ 5 ม.ค. 47 18:44:27 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สวัสดีปีใหม่ค่ะ ต้นหญ้าก็นับถอยหลังหน้าจอทีวีเหมือนกัน :P นับกะเพื่อน หูก็ใส่ Handfree ตาก็จ้องทีวี ฮ่ะ ๆ -------------------- (โห .. !! .. ร้องไห้กันเต็มวิกเลยแฮะ  แม่ยกเป็นห่วงเรา .. ซึ้ง.. ) -------------------- เอ? แถวนี้น้ำไม่ท่วมนะคะ... คุณ ส. :P หลอกเอาตังค์แม่ยกแถวนี้ไม่ได้หรอกค่ะ คุณ ส. สัตยา เหลือแต่พวงมาลับไว้ให้ 'ตั้ง' พวงนึง แน่ะ! ฮิ ๆ ป.ล. เห็นใจ เปิดวิก คราวนี้ สนุกกว่าเดิม อ๊ะ เปลี่ยนใจ ค่าตั๋ว ให้ 20 บาท คราวนี้ได้นั่งหน้าด้วย ฮ่ะ ๆ ^___________^ สวัสดีปีใหม่ค่าาา จากคุณ : ูต้นหญ้าเอื้อมฟ้า (invisible_TJ) - [ 5 ม.ค. 47 19:05:50 ]

ความคิดเห็นที่ 9 บ่นยาวจริงๆ .. จากคุณ : scottie - [ 5 ม.ค. 47 19:11:27 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ^^ จากคุณ : [nana_nana] - [ 5 ม.ค. 47 19:37:58 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ซาาาาาาาา หมิง ซาาาาาาาา หมิง ซาาาาาาาา หมิง เห็นชื่อแว้บๆ เลยแวะมาทัก น่าเขกกะโหลกจริงๆนะ ... ซาาาาาาาาาา หมิง จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 5 ม.ค. 47 20:12:13 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ฮามาก ตอนต่อไป ตามมาติดๆนะลูกจ๋า จากคุณ : ป้าเอม - [ 5 ม.ค. 47 21:23:01 ]

ความคิดเห็นที่ 13 หวัดดีปีใหม่ค่ะเฮียสัต(ยา) หายไปนานเลยนะคะ จากคุณ : นกซิลล่า - [ 5 ม.ค. 47 22:02:02 A:202.57.167.128 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 นายนิรันดร์ถ่อมเนื้อถ่อมตัวได้น่ารักมาก ^__^ จากคุณ : O-HO - [ 5 ม.ค. 47 22:28:58 ]

ความคิดเห็นที่ 15 แวะมาทักมาทายค่ะ..ยังบ่ได้อ่าน.. ต๊ะไว้ก่อนเน้อ....อาเฮีย จากคุณ : หนูยี - [ 5 ม.ค. 47 22:39:30 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ++ แวะมาขำ v^-^v ก่อนนอนค่ะ ++ หวัดดีปีใหม่ค่า..เฮีย ++ อืมม..พึ่งรู้น่ะเนี่ย..ว่าขี้บ่น!! อารัมบทได้ยาวมากๆ จ๊าก..ก.กก (ล้อเล่นน่านะ) จากคุณ : นู๋เมย์ (mayzika) - [ 6 ม.ค. 47 00:04:35 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แวะว่าบอก "สวัสดีปีใหม่"  แล้วก็เพ่น ไปล่ะ จากคุณ : Licht - [ 6 ม.ค. 47 09:38:20 A:158.108.2.2 X:158.108.53.40 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แฮ่ ๆ.. มาอ่านแล้วคับ.. เอ้อ..อย่าลืมเปิดโปรแกรมที่ผมให้มาทุกครั้งก่อนท่องอินเตอร์เนตไปเวปทั้งอย่างว่า และก็ไม่อย่างว่าที่ไม่คุ้นเคยนะครับ.. กันไว้ก่อน.. ^___________________________________________________^ จากคุณ : น้ำลายบูด - [ 6 ม.ค. 47 11:06:06 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ^ _ _ __ _ _ _ __ _ _ _ _ __ _ _ _ _ __ _ _ _ _  ^ อ่านไปอันเดวอยู่ กำเดวค่อยมาต่อ อ๊ากกกก เมื่อยปาก หัวเราะเยอะเกิน เอิกส์ๆๆๆๆ ต๊ะ ไว้ก่อง เด่วมาเน้อ เอิกส์ๆๆๆๆๆ จากคุณ : เอ่อ่อ่ะนะคะ - [ 6 ม.ค. 47 11:51:56 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ....อ่า...มาอ่าน... ได้แต่ทำหน้าหยอย ๆ เจียมเนื้อเจียมตัวไม่ใช่สาว ๆ เหมือนแม่มาลี << สะอื้น ๆๆๆๆๆ  >> จากคุณ : Tethys - [ 6 ม.ค. 47 14:23:19 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ดีคับเฮีย กัดผมไม่เลิกเลยนา... หวัดดีปีใหม่ย้อนหลังนะฮับ มีความสุขมากๆ หาแฟนได้เร็วๆจะได้มีคนดูแล อิอิ จากคุณ : A-ME-BA - [ 6 ม.ค. 47 14:30:51 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มาทักมาทายต้วยเจ้า.. ข้าน่อยคิดถึงอ้ายส.แต้ ๆ เมื่อไหร่จะได้ไปชนแก้วกันซะทีล่ะอ้าย เอิ๊กซ์... (ต๊ะไว้ก่อน..พ่อสอนไว้อย่าเพิ่งอ่านงานของอ้ายส.เวลาทานข้าวอิ่มใหม่ ๆ..เพราะจะสำลักอ่ะคับ) จากคุณ : ปิ๊วววววววว - [ 6 ม.ค. 47 16:13:47 A:202.57.168.102 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 ใจหายใจคว่ำ อ่านจบแล้วก็ยังไม่แน่ใจว่าหนึ่งฮอนด้ากับหนึ่งจักรยาน กลับมาถึงบ้านป่าไผ่รึเปล่านะเนี่ย  เหอๆๆ จากคุณ : คุณพีท (PeterPuck) - [ 6 ม.ค. 47 16:43:23 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขำดีครับน้องแม็ค (หว่าย...กระดากปากจริงๆ เลย) จำได้อ๊ะ ตอนนับ 5 4 3 2 1 ผมก็ออนเอ็มอยู่เหมือนกัน อยู่ที่ห้องเจ๊หมู (ห้องในเอ็มนะ ไม่ใช่ห้องเจ๊) สวัสดีปีใหม่อีกทีครับ แล้วมาแต่งต่อนะ จากคุณ : ณัฐกร - [ 6 ม.ค. 47 17:29:05 ]

ความคิดเห็นที่ 25 สวัสดีปีใหม่ค่ะ อ้าย ม่วนแต๊ ดีใจ๋ตวยตี้รอดชีวิตมาได้ตึงคนตึงคอม จากคุณ : เจนตา - [ 6 ม.ค. 47 19:25:46 A:169.210.107.4 X: ]

ความคิดเห็นที่ 26 เหอ เหอ เหอ...มาอ่านค่ะ  น่าสงสาร  ไม่สบายรับปีใหม่ ( เหมือนเราเลย งึมงำ ) แต่ยังไงเฮีย ส. ก็ยังคงมาแจกเสียงหัวเราะตามเคย  สวัสดีปีใหม่นะค่ะ จากคุณ : AeKra - [ 6 ม.ค. 47 23:50:17 A:203.113.35.7 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 โผล่หน้ามาเยี่ยมค่า.. แล้วก็แปะโป้งไว้ก่อน.. รอสอบเสร็จก่อนละกันนะคะ... Y____Y จากคุณ : p_jung - [ 7 ม.ค. 47 01:48:26 A:202.133.163.54 X: ]

ความคิดเห็นที่ 28 ^______^ จากคุณ : ขวัญ - [ 7 ม.ค. 47 02:52:19 A:217.82.130.164 X: ]

ความคิดเห็นที่ 29                         จากคุณ : syringe - [ 7 ม.ค. 47 13:59:39 ]

ความคิดเห็นที่ 30 สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรงค่ะ จากคุณ : i-scream - [ 7 ม.ค. 47 18:24:28 ]

ความคิดเห็นที่ 31 งานนี้ขออู้ .. ไม่ตอบกระทู้เด๊อ .. ฮิ ๆ  .. ติดภาระกิจริง ๆ ครับ ... ขอบคุณทุกท่านครับที่เข้ามาซื้อบัตรซื้อตั๋วและให้พวงมาลัย .. รับรองว่าทุกท่านประทับอยู่ในอ้อมใจของผมอย่างสุดซึ้งไม่มีตกหล่น ... ครั้งต่อ ๆ ไปได้คุยกันเป็นรายตัวเหมือนเดิมแน่ครับ .. สำหรับครั้งนี้ .. สวัสดีปีใหม่ทุกท่านอีกครั้งคร้าบบบบบบบบบบบบบ แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 47 02:24:59 จากคุณ : ส.สัตยา - [ 8 ม.ค. 47 02:21:55 ]

ความคิดเห็นที่ 32 สงสัยอะ ตอนปวดท้องทำไมไม่กินยาที่ไว้เคี้ยวของคนโรคกระเพาะล่ะ แล้วตอนท้องว่าง แต่ไม่กล้าทานอะไร ดื่มน้ำเกลือแร่แทนก็ได้ ถ้าไม่มีฉีกซองละลายในน้ำอุ่น ก็ทำเองง่าย ๆ ผสมน้ำอุ่นกับเกลือนิดหน่อยและน้ำตาล ชิมพอจิบได้ ไม่ระคายคอ สวัสดี๋ปี๋ใหม่เน้อเจ้า จากคุณ : รสา รสา - [ 13 ม.ค. 47 04:34:06 ]