ความคิดเห็นที่ 1 ผู้ชมในสนามหันมองกัน ส่งเสียงซุบซิบว่า ในเมื่อกระบี่ไตรลักษณ์ของเหวินเหม่ยชิงจัดเป็นท่าไม้ตายสุดยอดแล้ว เมื่อท่าไม้ตายสุดยอดใช้ไม่ได้แสดงว่านางได้พ่ายแพ้ลงแล้วหรือไม่? เหวินเหม่ยชิงเองก็ใจหาย ยิ่งเวลาผ่านไปนานเข้าเสียงขลุ่ยคล้ายยิ่งทรงพลานุภาพมากยิ่งขึ้น ยิ่งหนักหน่วงดุจขุนเขา รุนแรงดุจสายฟ้าที่ฟาดเข้ามาทำลายโสตประสาทของนางให้แตกสลาย!!! เมื่อนางยกมือขึ้นป้องหู เสียงก็คล้ายทะลุทะลวงเข้าใส่สมองโดยตรงอย่างรุนแรงกว่าเดิมส่งผลให้หญิงสาวซวนเซแทบล้ม บรรดาเจ้าสำนักทั้งปวงแม้แต่จื่ออิงและไต้ซือหัวหลินชมดูมาถึงตรงนี้ต้องลอบประหวั่นใจอยู่บ้างเพราะทราบว่าแนววิชาหลิวหยงเคอที่พัฒนาขึ้นมานี้สามารถใช้จู่โจมศัตรูโดยที่ไม่อาจปัดป้อง หรือหลบหลีกเลย แต่คุณสมบัติด้านบวกประการหนึ่งของเหวินเหม่ยชิงคือเป็นคนใจเย็น ยามคับขันที่สุด นางกลับสามารถตั้งสตินึกวิธีอะไรบางอย่างขึ้นได้จึงหันหน้าไปหาเหล่าศิษย์หันซานที่มุงดูอยู่ "อาเหมย!" สิ้นเสียงของเหวินเหม่ยชิง ศิษย์ผู้น้องนาม "อาเหมย" ซัดเหวี่ยงห่อผ้าซึ่งยาวประมาณสองเชี๊ยะเศษเข้าหาศิษย์ผู้พี่ของนาง เหวินเหม่ยชิงเอื้อมมือรับมา ท่ามกลางความประหลาดใจของทุกฝ่ายว่าภายในห่อผ้านั้นมีสิ่งใดอยู่กันแน่!!?? มีเพียงหลิวหยงเคอเท่านั้นที่หาแยแสสนใจ ยังคงถ่ายทอดพลังลมปราณใส่ตัวขลุ่ย เพิ่มพลังเสียงที่โศกสลดของกระบวนท่า "ขลุ่ยเสียงสำเนียงเทพ" อยู่อย่างมิรู้จักเหน็ดเหนื่อย ทั้งนี้มิใช่ว่าเจ้าสำนักหัวซานจะเพิกเฉยต่อพฤติกรรมของคู่ต่อสู้ ตรงกันข้ามมันที่พยายามลงมืออย่างต่อเนื่อง เพียงเพื่อหวังอาศัยช่วงจังหวะนี้ใช้กระบวนท่าไม้ตายพิชิตฝ่ายตรงข้ามลงในทันที ถ้าเป็นเยี่ยงนั้นต่อให้ภายในห่อผ้าเป็นของวิเศษซักเพียงใด ก็มิอาจใช้ออกแล้ว!!! เหวินเหม่ยชิงรู้สึกเปลือกตาหนักอึ้ง ความท้อแท้รันทดเอ่อท้นจนแทบล้นออกมา มือเท้าอ่อนเปลี้ยไร้เรี่ยวแรง แก้วหูลั่นอึงอล หัวสมองปวดคล้ายปริแตก หญิงสาวพยายามสะบัดศรีษะไล่ความมึนงง มือปลดห่อผ้า เผยให้เห็นพิณ(กู่เจิ้ง) โบราณอันหนึ่งอยู่ภายใน หญิงสาวรวบรวมพละกำลังกรีดนิ้วลงบนตัวพิณ เสียงกังวานใสของพิณดังกังวานขึ้นมาตัดกับเสียงอันโศกสลดของขลุ่ยที่บรรเลงโดยเจ้าสำนักหัวซาน! การกรีดนิ้วครานี้แฝงพลังลมปราณลึกล้ำ เสียงดังกังวานไปทั่วบริเวณ เหล่าผู้ชมที่รับฟังบทเพลงขลุ่ยของหลิวหยงเคอจนมือเท้าอ่อนเปลี้ย เมื่อแว่วเสียงพิณขึ้นมาคล้ายตื่นจากการถูกสะกด ความอ่อนเปลี้ยและท้อแท้ล้วนมลายหายไปในพริบตา ต่างพากันส่งเสียงเซ็งแซ่อื้ออึงขึ้นมา เจ้าสำนักหัวซานเห็นเช่นนั้น พลันกรีดนิ้วลงบนตัวขลุ่ย จากนั้นเร่งเร้าพลังลมปราณบรรเลงเสียงขลุ่ยที่ยิ่งโศกสลดและรันทดออกมาอย่างกระชั้นถี่ ในบทเพลงนอกจากแฝงความท้อแท้ยังผสมปนเปไปด้วยความอบอุ่นนุ่มนวลชวนให้คนอยากจะพริ้มตาลง กระแสเสียงทั้งมวลบีบรัดจู่โจมโดยตรงเข้าสู่โสตประสาทของเจ้าสำนักหันซานโดยมิมีทางหลบเลี่ยง เหวินเหม่ยชิงที่พึ่งสามารถดึงสติกลับมาได้จากการที่กรีดนิ้วลงบนตัวพิณหนึ่งครา เริ่มรู้สึกมือเท้าอ่อนเปลี้ยอีกครั้ง ลมปราณบางส่วนตีย้อนกลับ จนนางต้องรีบโคจรพลังต่อต้าน หญิงสาวกระอักโลหิตคำเล็กๆ ออกมาคำหนึ่งจึงค่อยคลายอาการอึดอัดลง ฝืนใจกรีดนิ้วลงบนตัวพิณติดต่อกันไม่หยุดยั้ง ปรากฏเสียงเพลงอ่อนหวานไพเราะ กลับเป็นเพลง "ผีเสื้อเบญจมาศ" ทั้งยังดีดแบบย้อนกลับอีกด้วย หญิงสาวยิ่งบรรเลงยิ่งคึกคักเข้มแข็ง สีหน้าที่ซีดขาวของนางเริ่มมีสีเลือดขึ้นมาบ้าง "ผีเสื้อเบญจมาศ" ของนางครานี้แตกต่างจากที่เคยบรรเลงให้ฮั่นตงฟังในคราที่พบกันครั้งแรกอยู่บ้าง นั่นคือมิได้แฝงความเศร้าสลด แต่กลับเพิ่มความสดใสและอ่อนหวานเข้าแทนที่ หลิวหยงเคอขมวดคิ้วนิดหนึ่ง เวลานี้เขาทราบดีแล้วว่า การที่เขาเปิดเผยกระบวนท่าไม้ตายออกไปคราหนึ่งเมื่อตอนต่อสู้กับฮั่นตง ทำให้อีกฝ่ายคิดค้นวิธีรับมือเช่นนี้ขึ้นมา เพลงที่บรรเลงจากตัวพิณของหญิงสาว กลับมีประสิทธิภาพในการลดทอนพลังของกระบวนท่าไม้ตายของเขา! แต่อย่างไรก็ดี หลิวหยงเคอยังเป็นต่ออยู่ เนื่องด้วยหญิงสาวเพียงฝึกฝนขึ้นรับมือกับเขาเป็นการเฉพาะ พลังการฝึกปรือย่อมมิอาจเทียบเท่ากับผู้ที่ฝึกฝนมานานปีเช่นเขาได้ หลิวหยงเคอเร่งเร้าพลัง แว่วเสียงขลุ่ยบัดเดี๋ยวกระชั้นสั้น บัดเดี๋ยวแผ่วเบายาวนาน บทเพลงที่บรรเลงล้วนชวนให้สิ้นหวัง ผู้ที่ได้รับฟังล้วนรู้สึกปราศจากเรี่ยวแรง มือเท้าอ่อนล้า ความคิดต่อสู้ล้วนเสื่อมถอย บ้างที่มีพลังฝีมืออ่อนด้อยก็ล้มลงสิ้นสติ อานุภาพของ "ขลุ่ยเสียงสำเนียงเทพ" นับว่าร้ายกาจยิ่งนัก! ด้านเหวินเหม่ยชิงแม้รู้สึกอ่อนล้า หนังตาหนักอึ้ง ลมปราณทั่วร่างล้วนไหลวนอย่างผิดธรรมชาติเพราะการชักนำด้วยพลังจากเสียงขลุ่ยของอีกฝ่าย ทว่ายังฝืนใจบรรเลงเพลง "ผีเสื้อเบญจมาศ" ย้อนกลับอยู่เช่นนั้น แต่ดูเหมือนเสียงเพลงของนางยิ่งบรรเลงยิ่งแผ่วล้า ไร้สิ้นพลัง หลวงจีนชราจับจ้องมองหญิงสาวด้วยแววตากังวล เหวินเหม่ยชิงนั้นแม้นรู้ว่าพลังพิณของตนเองเป็นรองอีกฝ่าย แต่เมื่อไม่มีวิธีที่ดีกว่าในการรับมือ จำต้องบรรเลงเพลงพิณต่อไปโดยมิลดละ แต่ดูเหมือนยิ่งบรรเลงบทเพลงของนางยิ่งไร้ซึ่งพลัง ตอนนี้นางแทบตกอยู่ใต้อำนาจกระบวนท่าของฝ่ายตรงข้ามแทบหมดสิ้นแล้ว! ดวงตาของหญิงสาวค่อยๆ หนักขึ้น อย่าว่าแต่บรรเลงเพลงเลย เพียงแค่ฝืนไม่ให้ตาปิดลงก็นับว่ายากสำหรับนางแล้ว ขณะที่มือของหญิงสาวกำลังจะหยุดลง สายตาพลันเหลือบไปเห็นไต้ซือหัวหลิน ซึ่งจับจ้องมองนางด้วยแววตากังวลและห่วงใย หญิงสาวได้แต่คิดสำนึกในความห่วงใยของอีกฝ่าย ทว่าเวลานี้นางคงต้องพ่ายแพ้ลงในลักษณะเช่นนี้แล้ว น่าเสียดายที่หลวงจีนชราพยายามสนับสนุนนาง ทั้งยังลงมือสอนสั่งด้วยตนเอง แว่วเสียงหนึ่งดังขึ้นในจิตใต้สำนึกของนาง "การไม่ยึดติดก็คือการยึดติดอย่างหนึ่ง" นี่เป็นคำสอนที่หัวหลินไต้ซือได้กล่าวกับนางในคราที่ประลองยุทธกัน ใช่แล้ว! การไม่ยึดติดก็คือการยึดติดอย่างหนึ่ง ตลอดเวลาที่ผ่านมา หญิงสาวรู้สึกกฏเกณฑ์ที่กำหนดขึ้น เป็นกรอบที่ครอบให้ความคิดและการกระทำของมนุษย์นั้นถูกจำกัดเอาไว้ ดังนั้นนางจึงพยายามประพฤติตนให้หลุดพ้นจากกรอบอันนั้น เพื่อที่จะทำให้ขีดความสามารถในการคิดและการกระทำของตนกว้างขึ้น โดยยึดถือการไม่ยึดติดต่อแบบแผน ดำเนินชีวิตโดยอิสระ หลุดจากกรอบที่กำหนด บทเพลง "ผีเสื้อเบญจมาศ" ของนางจึงจงใจ บรรเลงย้อนกลับ เพื่อให้เห็นว่า เมื่อหลุดจากกรอบที่กำหนด บทเพลงที่ธรรมดาสามัญก็สามารถกลายเป็นบทเพลงที่ไพเราะและแปลกใหม่จนยากจะคาดคำนวณได้ หญิงสาวรวบรวมพลังทั้งหมดกรีดนิ้วบรรเลงออกไป เสียงเพลงที่ปรากฏยังคงเป็นเพลง "ผีเสื้อเบญมาศ" ทว่าครานี้เสียงเพลงเปี่ยมไปด้วยพลังและความเชื่อมั่น บทเพลงอ่อนหวานสดใส ไพเราะราวกับดุริยางค์ทิพย์จากสรวงสวรรค์ บทเพลงของนางครานี้กลับบรรเลงด้วยวิธีมาตรฐาน ตามระบบระเบียบแบบแผน เพียงแต่ในความเป็นแบบแผนนี้ กลับซ่อนความพิศดารเอาไว้ นางดีดโดยใช้ท่วงทำนองที่ผิดแผกจากปกติที่ใช้กัน เพลง"ผีเสื้อเบญจมาศ" เพลงเดียวกัน แต่กลับให้อารมณ์ความรู้สึกที่แตกต่างกัน ช่วงที่โศกรันทด นางก็ดีดด้วยความแผ่วเบานุ่มนวล กระทั่งใบหน้าและดวงตาก็สะท้อนความโศกรันทดออกมา ช่วงที่สดใสร่าเริง นางยังแย้มยิ้มอย่างอ่อนหวาน บรรจงกรีดนิ้วอย่างเร่งร่อนลงบนตัวพิณ เพลงแม้เป็นแบบมาตรฐาน แต่แฝงลูกเล่นมากมาย มิต้องย้อนกลับ หรือกระโดดไปมา เพียงสำแดงจุดเด่น และอุดช่องโหว่ที่อ่อนด้อยของบทเพลงจนหมดสิ้นเท่านั้น! นางเข้าใจคำสั่งสอนของหลวงจีนชราอย่างแจ่มชัดในวันนี้เอง ก่อนหน้านี้แม้ปากจะบอกว่าเข้าใจ แต่จิตใจหาได้รับรู้อย่างแจ่มชัดเช่นนี้ไม่ แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 47 13:09:03 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 47 11:55:16 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 47 00:09:16 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 47 00:01:06 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 8 ม.ค. 47 23:35:15 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เจ้าสำนักหันซานรู้สึกพลังลมปราณที่ถูกชักนำไปผิดทิศผิดทางของนางเริ่มหลอมรวมเข้าด้วยกันอีกครั้ง หญิงสาวดึงลมปราณดังกล่าวโคจรผ่านท้องน้อย ไหลเวียนตามจุดเส้นที่ช่วงแขนออกสู่ปลายนิ้ว จากนั้นกรีดบรรเลงลงบนตัวพิณ ลมปราณทั่วร่างล้วนรีดเร้นเอามาใช้ในการนี้จนแทบหมดสิ้น! หลิวหยงเคอแต่เดิมเป็นฝ่ายควบคุมชักนำพลังของอีกฝ่าย เริ่มรู้สึกถึงพลังไร้สภาพกล้าแข็งที่ก่อตัวขึ้นพร้อมกับเสียงเพลงสดใส ที่กดดันห้อมล้อมเข้ามาทุกทิศทุกทาง เวลานี้การที่เขาจะเป่าขลุ่ยอย่างสะดวกง่ายดายนั้น มิสามารถกระทำได้อีกแล้ว กลับต้องอาศัยความพยายามอย่างมากในการที่จะรักษาสภาพค่ายกลแปดทิศและกระบวนท่า "ขลุ่ยเสียงสำเนียงเทพ" เอาไว้! มองเห็นทั้งสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งยืนนิ่งสนิททุ่มเทเป่าลงบนขลุ่ย อีกฝ่ายกลับนั่งลงกรีดพรมปลายนิ้วสัมผัสบนเส้นสายของตัวพิณ ใบหน้าของทั้งสองยิ่งมายิ่งซีดขาว แสดงให้เห็นว่าทุ่มเทพลังการฝึกปรือชั่วชีวิตเข้าไปในบทเพลงดังกล่าว หากแม้นฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งพลังลมปราณอ่อนด้อย พละกำลังไม่ปะติดปะต่อ น่ากลัวคงเป็นอันตรายถึงชีวิตแล้ว!!! เวลานี้หลวงจีนหัวหลินจับจ้องทั้งสองด้วยความเป็นห่วง สิ่งที่หลวงจีนชราหวั่นเกรงกำลังจะเกิดขึ้น นั่นคือทั้งสองอาจสูญสิ้นลมปราณลงไปทั้งคู่ และหากจะให้หยุดในตอนนี้ก็มิสามารถกระทำได้ เพราะหากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งถอนพลังหยุดการบรรเลงลงก่อน ฝ่ายนั้นมิเพียงพ่ายแพ้ แต่อาจจะต้องตกตายลงด้วยพลังปราณของฝ่ายตรงข้ามก็เป็นได้ สถานการณ์คับขันอย่างยิ่งหลิวหยงเคอเองก็คาดไม่ถึงว่าการประลองจะล่วงเลยมาถึงขั้นนี้ แม้แต่หลวงจีนหัวหลินก็ช่วยเหลือมิได้เพราะถ้าเข้าไปแยกให้หยุดสู้อย่างไม่ถูกจังหวะ ก็อาจส่งผลให้คนทั้งคู่ตายได้เช่นกัน เมื่อเร่งระดับลมปราณจนเกินขีดความทนทานของร่างกายแล้ว ทั้งเหวินเหม่ยชิงและหลิวหยงเคอต่างต้องกระอักโลหิตออกมาพร้อมกัน การกระอักโลหิตครานี้แม้จะทำให้ทั้งสองบาดเจ็บแตกต่างกันไม่มาก ทว่าความได้เปรียบของหลิวหยงเคอก็ลดลงไปเป็นอันมาก นั่นย่อมมิใช่ฝีมือของเขาอ่อนด้อยกว่า หากเป็นเหตุผลพื้นฐานธรรมดายิ่ง พิณใช้มือดีด ขลุ่ยใช้ปากเป่า เมื่อปากนั้นกระอักโลหิต เสียงเพลงย่อมไม่ปะติดปะต่อขาดความต่อเนื่อง ในขณะที่เหวินเหม่ยชิงแม้จะชะงักลงบ้าง แต่มือก็ยังกรีดลงบนตัวพิณไม่หยุดยั้ง ในที่สุดพลังของทั้งสองก็ลดลงมาเท่ากันพอดีด้วยเหตุนี้!!! เหล่าคนดูส่งเสียงตระหนก เกรงว่าการต่อสู้ครั้งนี้อาจทำให้ฝ่ายธรรมะต้องสูญเสียคนสำคัญไปพร้อมกันถึงสองคน อย่างไรก็ตามนับว่ายังโชคดีที่พิณและขลุ่ยของทั้งคู่ทนการปะทะไม่ได้ต่างหักพังลงเสียก่อน ทำให้การประลองดนตรีต้องสิ้นสุดลงโดยปริยาย สองเจ้าสำนักกระเด็นไปคนละทิศละทาง ต่างเพียงบาดเจ็บบอบช้ำภายในแต่ไม่ถึงกับเสียชีวิต หลิวหยงเคอเป็นฝ่ายฟื้นตัวก่อนเขาอาศัยจังหวะนี้ ร่ายรำ เพลงฝ่ามือแปดทิศเข้าจู่โจม เหวินเหม่ยชิงไม่มีเวลาตั้งตัวได้แต่ร่ายรำฝ่ามือ ใช้แทนกระบี่เข้าต่อกร คนทั้งหมดล้วนแต่คิดว่าครานี้เจ้าสำนักหันซานคงต้องพ่ายแพ้แน่ เพราะนางเชี่ยวชาญการใช้กระบี่ ในขณะที่อีกฝ่ายเชี่ยวชาญเพลงฝ่ามือ ทว่ายิ่งสู้ยิ่งมิเห็นวี่แววว่าเจ้าสำนักสาวจะเพลี่ยงพล้ำ เพลงฝ่ามือยิ่งมายิ่งคล่องแคล่ว สร้างความงงงันแก่ทุกผู้คน ตุลาการเที่ยงธรรมสงสัยจึงถามไต้ซือหัวหลินว่า “ไต้ซือทำไมเหวินเหม่ยชิงที่ปกติถนัดใช้กระบี่ คราวนี้มาใช้เพลงฝ่ามือกลับดูคล่องแคล่วกว่าใช้กระบี่อีก?” หลวงจีนชราอธิบายว่า "อืม... เจ้าสำนักเหวินนั้นพัฒนาฝีมือในชั่วข้ามคืน ในมือแม้ไร้ซึ่งกระบี่ แต่ในใจมีกระบี่ เมื่อในใจมีกระบี่ไม่ว่าในมือจะมีกระบี่หรือไม่ ล้วนสามารถร่ายรำเพลงกระบี่ที่ร้ายกาจ ทั้งยังสามารถหยิบฉวยกิ่งไม้ใบหญ้าร่ายรำออกมา นับว่านางได้เข้าถึงเคล็ดความสำคัญในการใช้กระบี่แล้ว อมิตพุทธ" "ถึงแม้นางจะสามารถใช้ฝ่ามือแทนกระบี่ แต่ไม่ควรที่จะร้ายกาจถึงเพียงนั้น!" ตุลาการเที่ยงธรรมยังคงท้วงติง "นั่นเป็นเพราะว่า นางแม้นเชี่ยวชาญการใช้กระบี่ ทั้งยังฝึกฝนแต่เยาว์วัย ทว่า อย่างไรกระบี่ก็เป็นวัตถุอย่างหนึ่ง หาใช่องคาพยพในร่างกายของนางไม่ ดังนั้น พอละทิ้งกระบี่ ใช้ออกด้วยฝ่ามือ เท่ากับตัดทอนส่วนที่รุงรัง จิตใจพอบงการ ฝ่ามือก็จู่โจมถึง “เพลงกระบี่ของนางร้ายกาจเพียงใด เพลงฝ่ามือกลับร้ายกาจยิ่งกว่า!" คราวนี้เหวินเหม่ยชิงกลับมาเป็นฝ่ายชิงความได้เปรียบ เสียงบุรุษทั่วสนามร้องสนับสนุนนางดังกระหึ่มกึกก้องในขณะที่ หลิวหยงเคอกลับกลายเป็นฝ่ายต้องถอยร่นไปเรื่อยๆ “เรา... น่าจะชนะได้ในตอนนี้” เหวินเหม่ยชิงคิดดังนั้นก็ยิ่งเร่งเพลงฝ่ามือแทนกระบี่ให้หนาแน่นยิ่งขึ้น หนักหน่วงยิ่งขึ้น นางพบว่า ‘ฝ่ามือไตรลักษณ์’ ของนางมิได้ด้อยกว่ากระบี่ไตรลักษณ์เลย หนำซ้ำยังได้ผลกว่า เมื่อดูจากอาการของเจ้าสำนักหลิว ...เจ้าสำนักหลิวหรือ? เหวินเหม่ยชิงเริ่มเอะใจว่าทำไมฝ่ายตรงข้ามจึงเสียท่าอย่างง่ายดาย แต่นั่นเป็นเรื่องที่นางต้องสนใจด้วยหรือ? มันกลับดีกับนางเสียอีก นี่เป็นช่วงที่ต้องทุ่มเทพลังทั้งหมดลงไปเพื่อเผด็จศึกต่างหาก!!! เหวินเหม่ยชิงใช้กระบวนท่าสุดท้ายในเพลงกระบี่ไตรลักษณ์ซึ่งนางคิดขึ้นมานานแล้วแต่ยังไม่เคยใช้และยังไม่ตั้งชื่อ เป็นการดึงเอาความหนาแน่นของการป้องกันทั้งหมดมารวมไว้ที่จุดเดียวแล้วพุ่งทะลวงใส่ศัตรู เมื่อครั้งสู้กับไต้ซือหัวหลินนางก็คิดจะใช้กระบวนท่านี้เป็นไพ่ใบสุดท้ายแต่ถูกกดดันจนไม่อาจสำแดงออกมาได้เลย วันนี้จึงจะเป็นครั้งแรกที่นางจะใช้กระบวนท่านี้อย่างแท้จริง ในเวลาที่เหมาะสมที่สุด!! กับคู่ต่อสู้ที่เหมาะสมที่สุด!! เหวินเหม่ยชิงฟาดผ่ามือใส่หลิวหยงเคอแล้ว เจ้าสำนักหัวซานได้แต่เกร็งพลังรับไว้!!! “พลั่ก!!!!!” ฝ่ามือกระทบใส่ตัวของเจ้าสำนักหัวซาน ชั่วครู่หนึ่งเหวินเหม่ยชิงเห็นแสงแลบออกจากนัยน์ตาของฝ่ายตรงข้ามเป็นสีทับทิม นางรู้สึกว่าลมปราณที่ทุ่มเทลงไปสูญสลายลงสิ้น นึกไม่ถึงว่ากระบวนท่าใหม่จะกินพลังมากขนาดนี้ กินพลังถึงขนาดที่ว่านางทราบดีว่าหลังใช้ฝ่ามือนี้นางไม่อาจต่อสู้ได้อีกแล้ว หากคู่ต่อสู้ไม่ล้มนางก็ต้องล้มเองเสียแล้ว... แต่เหลือบไปทางหลิวหยงเคอ เจ้าสำนักหัวซานก็ยืนนิ่งในลักษณะเดียวกัน “นี่เป็นกระบวนท่าใหม่...?” หลิวหยงเคอถามอย่างช้าๆในที่สุด เหวินเหม่ยชิงผงกศีรษะ “มันชื่อว่าอะไร?” “...ข้ายังไม่ได้ตั้งชื่อ ...ข้าพึ่งใช้มันเป็นครั้งแรก” เหวินเหม่ยชิงตอบ ขณะนั้นหลิวหยงเคอแค่นยิ้มวูบหนึ่งหัวเราะหึหึกล่าวว่า “เยี่ยม... ฝ่ามืออันยอดเยี่ยม ข้าขอตั้งชื่อให้มันว่า...‘ธรรมเดียว’” พูดได้เพียงนี้เจ้าสำนักหัวซานก็ซวนเซล้มลงไป กระบวนท่าใหม่ของเหวินเหม่ยชิงได้รับการตั้งชื่อแล้ว มันคือฝ่ามือธรรมเดียวที่จะได้สร้างชื่อเสียงให้แก่นางในอนาคต และกลายเป็นสุดยอดวิชาของสำนักหันซานไปอีกร้อยปีพันปี “...ข้า ...ข้าชนะแล้ว” เหวินเหม่ยชิงรู้สึกว่าโลกรอบข้างเลือนลางลง นางทรุดกายลงสลบไปในขณะที่เสียงโห่ร้องรอบข้างเวทีดังกระหึ่มขึ้นถล่มทลายอย่างไม่เคยมีมาก่อน แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 47 00:14:35 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 47 00:10:52 แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 47 23:55:59 แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 47 23:53:47 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 8 ม.ค. 47 23:35:40 ]

ความคิดเห็นที่ 3 บทที่ 28 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2596421/W2596421.html#2 บทที่ 27 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2593819/W2593819.html#26 บทที่ 26 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2583683/W2583683.html บทที่25 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2569693/W2569693.html#61 บทที่24 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2550448/W2550448.html บทที่23 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2540510/W2540510.html 22/4 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2530021/W2530021.html 22/3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2518879/W2518879.html บทที่ 22/2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2508497/W2508497.html บทที่ 22/1 (ตอนจบ) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2501430/W2501430.html บทที่22/1(ตอนต้น) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2499177/W2499177.html บทที่ 21/3 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2490292/W2490292.html 21/2: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2478753/W2478753.html 21/1 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2473806/W2473806.html บทที่20 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2461504/W2461504.html บทที่ 19 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2448228/W2448228.html บทที่ 18 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2438231/W2438231.html บทที่ 17 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2423002/W2423002.html บทที่ 16 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2416822/W2416822.html บทที่ 15 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2406350/W2406350.html บทที่ 14 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2394602/W2394602.html บทที่ 13: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2385217/W2385217.html บทที่ 12 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2380634/W2380634.html บทที่ 11 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2365373/W2365373.html บทที่ 10 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2355452/W2355452.html บทที่ 9: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2347342/W2347342.html บทที่ 8: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2336310/W2336310.html บทที่ 7: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2329311/W2329311.html บทที่ 6 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2323012/W2323012.html บทที่ 5 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2316144/W2316144.html บทที่ 4 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2309810/W2309810.html บทที่ 3 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2302015/W2302015.html บทที่ 2 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2296001/W2296001.html บทที่ 1 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2280892/W2280892.html แนะนำตัวละครและรายละเอียดโดยย่อ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2419342/W2419342.html ลงตอนใหม่แล้วครับ ขอบคุณที่ติดตาม สวัสดีปีใหม่นักอ่านทุกคนด้วยครับ แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 47 23:40:37 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 8 ม.ค. 47 23:36:49 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จากคุณ : แม่มดพันปี - [ 9 ม.ค. 47 00:54:43 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ^___________________________________________________^ จากคุณ : น้ำลายบูด - [ 9 ม.ค. 47 09:50:11 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มาแย้ว กำลังรออยู่้เลย จากคุณ : ด็อก - [ 9 ม.ค. 47 10:26:31 A:141.158.91.89 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 ตอนนี้สนุกมาก แต่รู้สึกว่าจะทิ้งปมฆาตกรรมนานไปแล้วนะคับ จากคุณ : pax - [ 9 ม.ค. 47 10:51:29 A:203.172.66.117 X:192.168.1.228 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เบญจมาศ นะครับ ไม่ใช่ เบญจมาส จากคุณ : ด็อก - [ 9 ม.ค. 47 10:55:58 A:141.158.91.89 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 ^^" แก้เดี๋ยวนี้ล่ะครับคุณด็อก ส่วนคุณ pax ใจเย็นๆ นะครับ ปมปริศนาจะค่อยๆ คลี่คลายออกมาเอง พร้อมๆ กับเรื่องราวที่ซ่อนอยู่ ยืนยันว่าทุกตอนต้องมีอยู่ไม่มากก็น้อยที่เกี่ยวกับคดีนั้น และตอนนี้เองก็มีข้อมูลบางอย่างที่แฝงเอาไว้ในเรื่อง เพียงแต่อาจจะไม่ทันสังเกตกัน หรือมองข้ามไปน่ะครับ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 9 ม.ค. 47 11:53:16 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านแรก ๆ  ให้สงสัยว่า  ตกลงนี่จะประลองฝีมือ  หรือประลองบทเพลงกันแน่ อุอุอุ แต่พออ่านหลังค่อยรู้ว่าอ้าวนี่ตกลงเป็นนัดชิงแชมป์ยุทธจักรจริงๆๆ ดัวยล่ะ  อิอิอิ เย้ !  หญิงเหวินชนะ           จากคุณ : คนชอบเล่นพลุ (ตอกะจอ) - [ 9 ม.ค. 47 12:11:37 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ^^" เอ่อ คุณน้องตอจ๋า ยังเหลือเจ้าสำนักหนุ่มแห่งบู๊ตึ๊ง เจ้าของกระบวนท่า "เพลงกระบี่สัณฐานที่สาม" อยู่อีกคนนึงจ๊ะ หญิงเหวินต้องผ่านด่านคนผู้นี้ก่อน จึงจะชนะการประลองนะ แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 47 12:34:43 จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 9 ม.ค. 47 12:24:37 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อืมๆ เอา อัพเดทมาให้ดู จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 9 ม.ค. 47 12:30:11 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แม่นางเหวินๆๆ \\(^^\\)(//^^)// (อัศวพักตร์ ทำงาน !!) จากคุณ : สาวน้อยร้อยแปด - [ 9 ม.ค. 47 12:43:08 ]

ความคิดเห็นที่ 14 รูปเหวินเหม่ยชิงที่ปล่อยผมขึ้นประลอง รูปเก่าเอามาเตือนความจำ ^ ^ ^ อาเจ๊ข้างบนน่ะ หายสาปสูญไปนานทีเดียวนะ นึกว่าติดอยู่บนยอดดอยซะอีก อิ อิ (แต่รู้สึกว่าจะไม่ได้ไปเที่ยวดอยกับคนอื่นเค้านี่เนาะ) แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 47 12:54:07 จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 9 ม.ค. 47 12:51:39 ]

ความคิดเห็นที่ 15 วันนี้อารมณ์ดีวาดภาพตัวละครมาให้ดู ฝ่ายธรรมะ จากซ้ายไปขวา บนลงล่าง : จื่ออิง ไต้ซือหัวหลิน หลิวหยงเคอ ตั๋วล่ายสุก เหวินเหม่ยชิง จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 9 ม.ค. 47 12:59:16 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ฝ่ายอธรรม (พรรคฉิกจับอิด) จากซ้ายไปขวา บนลงล่าง : หลี่เฉินเชียง กู่ฮวยฮวย ฮั่นตง เกี่ยมฮุ้น หลี่ซังซัง จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 9 ม.ค. 47 13:00:36 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ลืมส่งรูป จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 9 ม.ค. 47 13:01:05 ]

ความคิดเห็นที่ 18 T_T หลิวหยงเคอแพ้เหรอ โฮโฮ เออ แต่เหวินชนะ ชั่งมัน ฮี่ฮี่ (6) (แก้ไขข้อความเพิ่มเติม) เห็นตารางประลองยุทธ์แล้ว รู้สึกว่า ไอ้เจ้าจื่ออิงนี่มันจะโชคดีกว่าเพื่อน มั้ยเนี่ย -_-" ดูการแบ่งสายไม่ค่อย จะ....เล้ย ส่วนสายเหวินเนี่ย -__-" ยังกะยัด ทีม ฝรั่งเศษ เยอรมัน บราซิล อังกฤษ อยู่ด้วยกันเลย -_-" แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 47 14:21:18 จากคุณ : bucky_m - [ 9 ม.ค. 47 14:11:33 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มาลงชื่อไว้ว่ายังไม่ตาย (แต่เกือบแล้ว) กลับไปจะไปอ่าน แปะไว้ก่อน จากคุณ : บ่าง - [ 9 ม.ค. 47 15:04:13 A:169.210.25.204 X:192.168.0.11 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อากาศช่วงนี้มันหนาวจังเลยโน๊ะ (เลี่ยงไปเรื่อย) ศิษย์พี่มันตั้มขอตังค์ไปซื้อกาวมาติดหน้าเค้าหน่อยจิ หน้าศิษย์น้องโดนอากาศหนาวแตกเป็นริ้ว ๆ เลยอ่ะ แหมๆๆ กว่าจะมาลงแต่ละทีมันนานจัดจำไม่ได้อ่ะ  ขออภัย   จากคุณ : หน้าแตกอายจัง (ตอกะจอ) - [ 9 ม.ค. 47 15:05:57 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เหอๆ ต่อให้ทุ่มทุน เอาตังค์ให้ศิษย์น้องไปซ่อมใบหน้า เพื่อให้ขาวผ่องดังเดิม คาดว่าทุ่มหมดตัวคงยังไม่พอ เนื่องจากบาดแผลครานี้ทั้งกว้างและลึก อิ อิ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 9 ม.ค. 47 15:14:27 ]

ความคิดเห็นที่ 22 พลาดครั้งเดียว  ฝังกลบให้เสร็จเลยวุ้ย คนใจร้ายยยยยยยยยยยยย แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 47 15:18:51 จากคุณ : ชิชะ แค่นี้ไม่กระเทือน (ตอกะจอ) - [ 9 ม.ค. 47 15:17:14 ]

ความคิดเห็นที่ 23 (' ' ))(( ' ') ไม่รู้ไม่ชี้ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 9 ม.ค. 47 15:20:35 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เหอ ๆๆ  ทีใครทีมัน จำไว้เลยนะคนเรา     จากคุณ : ไปแล้ว (ตอกะจอ) - [ 9 ม.ค. 47 15:30:18 ]

ความคิดเห็นที่ 25 O_O โห  หยองมาก ภาพนี้ จากคุณ : แม่มดพันปี - [ 9 ม.ค. 47 20:09:21 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ภาพเยี่ยมมากเลยครับ จากคุณ : หลิวตังอ๋อ - [ 9 ม.ค. 47 20:21:34 A:202.133.188.210 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 เหอๆ ผมดูจากตารางการประลองแล้ว รู้สึกว่าตำแหน่งเจ้ายุทธภพจะเอนเอียงไปทาง จื่ออิงนะ ไม่รู้ว่านี่เป็นอิสเตอร์เอ้กของทีมแต่งหรือเปล่านะ ส่วนภาพของ นป อ่ะ นางเอกสองคน มันออกไปทางการ์ตูนญี่ปุ่นมากกว่านะ ดูไม่เข้าพวกเลย สุดท้ายก็กู่ฮวยฮวย หน้าตาขี้โกงจริง เสียแรงหลายคนเชียร์นะเนี่ย จากคุณ : นน - [ 10 ม.ค. 47 11:48:04 A:203.110.64.130 X: ]

ความคิดเห็นที่ 28 เรื่องสายการประลองนี่ ขอให้ย้อนกลับไปดูตอนก่อนๆ ให้ระเอียดนะครับ รู้สึกว่าจะเป็นตอนที่ชื่อว่า "เพลงกระบี่สัณฐานที่สาม" นะ ถ้าจำไม่ผิด ตอนที่ 22/3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2518879/W2518879.html ความคิดเห็นที่ 1 นะครับ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 10 ม.ค. 47 13:23:03 ]

ความคิดเห็นที่ 29 แล้วเรืองปาร์ตี้ล่ะ เอาไงๆ จากคุณ : แม่มดพันปี - [ 11 ม.ค. 47 04:46:49 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เคยคุยกับ พส แล้วเห็นกำลังจัดหาร้านอยู่ จะนัดกันสักปลายเดือนกระมัง จากคุณ : เชษฐา - [ 11 ม.ค. 47 09:22:46 A:161.200.255.161 X: ]

ความคิดเห็นที่ 31 เย้ .. จากคุณ : scottie - [ 11 ม.ค. 47 18:24:56 ]

ความคิดเห็นที่ 32 โถ คุณบ่าง ยุ่งมากเลยเหรอ หายไปเลย กลับมาเร็วๆ นะ จากคุณ : ด็อก - [ 11 ม.ค. 47 18:31:32 A:141.158.91.89 X: ]

ความคิดเห็นที่ 33 เป็นแฟนคนใหม่กะนิยายเรื่องนี้.. ชอบนิยายแนวนี้ มาก.. ไว้อ่านจนได้อะไรซักหน่อยก่อนแล้ว จะมาวิพากษ์ บ้างนะคะ.. โย่!! จากคุณ : นิว - [ 11 ม.ค. 47 19:09:01 A:203.148.252.236 X:210.203.183.121 ]

ความคิดเห็นที่ 34 -_-" บ่างยุ่งมากอะไร บ่างว่างมากต่างหากล่ะ ไปพักร้อนตั้งหลายวัน T_T อิจฉาๆ จากคุณ : บ่างรักษาการณ์ (แม่มดพันปี) - [ 11 ม.ค. 47 21:29:27 ]

ความคิดเห็นที่ 35 แง๊บ แง๊บ จะมีตติ้งกันอีกละเหรอ แง๊บ แง๊บ ทำไมพค ต้องใช้ โฮโฮ ล่าา จากคุณ : หนูเป็นแกะ - [ 11 ม.ค. 47 22:15:14 A:203.149.38.142 X: ]

ความคิดเห็นที่ 36 ไม่รู้ว่าพระเอกหายไปไหนนานจัง จากคุณ : ไทเก็ก - [ 11 ม.ค. 47 23:46:56 A:203.113.45.36 X: ]

ความคิดเห็นที่ 37 ตอบคุณไทเก็ก เรื่องนี้มีตัวเอกหลายตัวครับ เราลงสับไปสับมาเพื่อเกลี่ยบท ^^> จากคุณ : เชษฐา (เชษฐา) - [ 12 ม.ค. 47 00:12:44 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ฮั่นตงกำลังสืบคดี เกี่ยวกับพวก เฮียงเน้ย อยู่ครับ ส่วน เสี่ยวซา กำลังสืบความลับ หมู่บ้านปีศาจ อยู่ จากคุณ : คุณชายหลิว - [ 12 ม.ค. 47 00:30:42 A:203.118.92.96 X: ]

ความคิดเห็นที่ 39 คุณชายเชษฐามีการหนีไปแต่งนิยายเรื่องอื่นด้วยนี่เอง แอบแบ่งเวลาไป เลย อู้ อู้ อู้ คุณมันตั้ม เป็นไงมั่งฮับ หายยุ่งแล้ว ดีใจด้วย by the way, อยากไป meet กะเค้ามั่งจัง เห็นแล้วอิจฉา แต่ว่าเราอยู่ห่างไกลกันจัง จากคุณ : ด็อก - [ 12 ม.ค. 47 08:39:25 A:141.158.91.89 X: ]

ความคิดเห็นที่ 40 ****คุยกับคนอ่าน**** มมพันปี รักษาการณ์บ่างทำหน้าที่ได้เข้มแข็งดีมาก ส่วนคุณน้ำลายบูด ชักอยากเห็นตัวจริงแฮะ จะดูว่าปากกว้างแบบนั้นจริงหรือเปล่า? ฮ่าๆ คุณด็อก คุณมันตั้มฝากบอกว่า ไม่ได้ว่างจ้า ยังยุ่งเหมือนเดิม แต่อู้มา แล้วก็ล่าสุด ลาป่วยไปแล้ว เนื่องจากหวัดลงคอ แต่มิเป็นอุปสรรคในการพิมพ์แน่นอน เพราะเรามีคุณเชษฐา เย่ยย คือ จริงๆ คือไม่ได้ใช้คอพิมพ์น่ะ อิ อิ คุณ pax ขอบคุณครับ สำหรับคำชม เรื่องปริศนาค่อยๆดูไปนะครับ ทยอยออกมาเรื่อยๆ แล้ว ว่างๆ ก็ลองเดาดูมั่งก็ได้นะครับ ตอกะจอ อิ อิ หน้าหายรึยังจ๊ะ พี่สาวร้อยแปด หายไปนานเลย สงสัยทำงานเพลิน ทค กับ นน รู้สึกสงสัยเรื่องสายการประลอง ต้องย้อนไปดู 22/3 เน้อ scottie วันนี้ไม่วิเคราะห์อะไรหน่อยเหรอจ๊ะ นิว \(^^ \))((/ ^^)/ ปี๊ดปิ้วๆ ดีใจเอ๋ยดีใจ มีแฟนใหม่มาเพิ่ม ขอให้ติดตามไปนานเท่านานนะครับ เรื่องนี้ความยาวทั้งหมด สามแสนกว่าตอน ยังไงก็อย่าพึ่งแก่ตายก่อนล่ะ เย่ย (คนแต่งนั่นแหละ จะแก่ตายก่อน) ลส มาไม่ทักคนเป็นพ่อเลยนะ เดี๋ยวตีเลย ไทเก็ก พระเอกติดภาระกิจ บวกกับป่วยน่ะครับ เย่ย นั่นมันแก ที่ป่วยน่ะ ไม่ใช่พระเอก (^^)> ชอบนึกว่าตัวเองเป็นพระเอกน่ะ ฮ่าๆ เดี๋ยวก็ออกแล้วครับ บ่าง ป่วยเป็นไงมั่ง ค่อยยังชั่วรึยัง อย่าทำงานหักโหมล่ะ ******** จานจี พี่หญิงไทย โอเลี้ยงแก่ๆ และท่านปังตอ TT หายสาปสูญไปแล้ว สงสัยต้องประกาศตามตัวตามหน้าหนังสือพิมพ์ แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 47 09:53:13 แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 47 09:50:49 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 12 ม.ค. 47 09:47:57 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ลากสังขารกลับมาถึงพัทยาตะกี้ ฝนตกหนักชิบ กลับมาพร้อมไข้หวัด - -" แปะไว้ก่อนนะ เด๋วจะอ่านทีหลัง ลป. พี่ปังตองอนว่ากั๊กเรื่องไว้เยอะ เลยไม่ยอมลงชื่อ เด๋วบ่างจิกให้ จากคุณ : jengly - [ 12 ม.ค. 47 16:32:28 ]

ความคิดเห็นที่ 42 แวะมาทักทายคนไกลค่ะ ^^ long holiday มา แต่ได้ไข้กลับมา แหะๆ จากคุณ : jengly - [ 13 ม.ค. 47 01:19:06 ]

ความคิดเห็นที่ 43 มาทักทายด้วยครับ หนีไปเที่ยวไม่บอกกันมั่งเลย จากคุณ : ด็อก - [ 14 ม.ค. 47 18:54:57 A:141.158.91.89 X: ]

ความคิดเห็นที่ 44 แง๊บ ไม่ได้เที่ยวค่ะ กลับไปหาแม่ ได้ไข้หวัดกลับมา ตอนนี้เลยต้องทำงานทั้งๆ ที่หง่อมๆ จากคุณ : jengly - [ 15 ม.ค. 47 00:18:30 ]

ความคิดเห็นที่ 45 อย่าไปเชื่อๆ หนีเที่ยวนั่นแหละ นปปปปปปปปป เน็ตหมดแหงๆ เมื่อไหร่จะมาซักทีฟะ วันนี้วันพฤหัสแล้ว เดี๋ยวโดนทวงนะ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 15 ม.ค. 47 11:55:23 ]

ความคิดเห็นที่ 46 มาทวงแล้ว ขอทวงด้วยคน จากคุณ : ด็อก - [ 15 ม.ค. 47 20:00:26 A:141.158.91.89 X: ]

ความคิดเห็นที่ 47 กะต๊าก จากคุณ : เชษฐา - [ 15 ม.ค. 47 20:39:45 ]

ความคิดเห็นที่ 48 อ๊ะ มีมารมาขัดคอ อย่างนี้ต้องยุส่ง ทวงเรื่องเลยค่ะ คุณด็อก อู้กันเห็นๆ มาตอบทู้ทุกวัน แต่ไม่ลงเรื่องเห็นมะคะ จากคุณ : jengly - [ 15 ม.ค. 47 20:50:41 ]

ความคิดเห็นที่ 49 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2626616/W2626616.html ตอนต่อไป จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 15 ม.ค. 47 23:14:01 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ว้าว.. ดีใจจัง.. ยังไม่ได้ อ่านตอนใหม่เลย.. แต่ว่าขอมาวิจารณ์ ตรงนี้ดีกว่า.. เดี๋ยวไปกระทู้ใหม่จะเกะกะ เปล่าๆ.. หวังว่าจะยังเข้ามาเช็คเรท เรื่อยๆ นะ :P อะแฮ่ม.!! เริ่มเลยต้องขอบอกว่า ให้รายละเอียดดีมากกกกกกก.! อ่านแล้วเห็นภาพ(ประปราย!?).. ตัวอย่างเช่น.. การแสดงสีหน้าของตัวละคร.. หรือการร่ายรำกระบี่.. อธิบายได้ไม่ยุ่งยากนัก.. อ่านลื่น.. คงเป็นเพราะเหตุที่ว่าไม่ได้ใช้สำนวนจีนเท่าไหร่กระมัง.. นี่ก้อเลยมาเป็นข้อด้อยอันดับแรก.. - การ "สะบัดสำนวน" ยังไม่เจนจัดเท่า"สลัดกระบี่": ท่วงท่าการร่ายรำสวยสดงดงาม.. (แต่เหมือนเกมส์ RPG ไปนิดสนึงนะ อิอิ) แต่การบรรยายนั้นลืมอรรถรสของสำนวนจีนไป.. แต่มันก้อทำให้เข้าใจง่ายเพราะเป็นสำนวนไทยๆ แม้บางคำจะแผลงเป็นคำจีนๆ เช่น ไม่ -> มิ แต่สำนวนยังคงไทยๆ อยู่.. ส่วนใหญ่สำนวนจีนจะเป็นการเปรียบเทียบท่าร่ายกับธรรมชาติ.. ซึ่งการบิดกระบวนท่านั้น จำต้องเป็นไปตามสิ่งใดสิ่งหนึ่งเหมือนๆ กัน เช่น ถ้าเป็น เพลงกระบี่เหินเวหา ท่าร่ายจักต้องเปรียบเทียบกับนกน้อยเหินฟ้า.. นกกระยางร่อนเวหา เป็นต้น.. (มันร่อนได้จริงป่าวหว่า) - การคงเอกลักษณ์ของตัวละคร: ยังไม่คงที่เท่าไหร่.. ปกติแล้วการฝึกวิทยายุทธหรือกำลังภายในต้องใช้สมาธิสูง.. นั่นหมายถึงผู้ฝึกต้องมีใจแน่วแน่ ยามหวาดหวั่น มิลนลาน.. เช่น ตอนแรกๆ.. เสี่ยวซา ซึ่งฝึกกำลังถายในได้ดิบได้ดีแล้วนั้นกลับวิ่งหนีกระต่ายน้อยอย่างไม่คิดชีวิต.. ลนลาน เหมือนเห็นปีศาจ.. ทั้งๆที่ตอนเผชิญหน้ากับเจ้าสำนักยังคงมีสติมากกว่านั้น.. จึงมำให้ดูขัดกับบุคคลิกที่วาดไว้.. ถึงแม้จะกลัว (เพราะเสียเลือดมากทำให้เบลอ) แต่ก้อต้องมีสมาธิมากกว่านั้น อย่าลืมว่า หากใครทำสมาธิได้แล้วล่ะก้อ ไม่มีวันลืมตัวได้หรอก.. เพราะการทำสมาธิ คือการไม่ลืมตัวตน (บางครั้งผู้คนคิดว่า สมาธิคือ ว่างเปล่า ก็คือเฉย.. ก็คือไม่กลัวนั่นเอง) ส่วนฮั่นตง.. ในเมื่อเป็นมือปราบมือบริสุทธิ์ ย่อมไม่เกี่ยวข้องกับพรรคมารร้ายไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง จักต้องนำตัวเหล่ามารมาชำระโทษตามกฏหมายให้จงได้.. และจะไม่แกล้งทำตัวยอมเข้าพรรค เพื่อตามหาฆาตรกรอีกด้วย.. ต้องใสซื่อมือสะอาดจริงๆ.. อาจจจะรักสาวได้.. แต่จะไม่เข้าร่วมพรรคเด็ดขาด.. นี่เรียกว่า อุดมคติ หรืออุดมการณ์จ้า.. ส่วนท่านตุลาการเที่ยงธรรม.. น่าจะให้ความสามารถแก่ท่านมากกว่านี้นิด(ส)นึง.. เพราะการที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้เที่ยวธรรมนั้นย่อมหมายถึงการมีความคิดและสติไตร่ตรองรอบคอบ ไม่ปล่อยสิ่งใดไปแม้แต่นิดเดียว.. และทุกอย่างที่เกิดขึ้น ย่อมมีส่วนนำพาไปถึงรูปคดี.. แต่นี่.. เพียงตั้งข้อสันนิฐานที่ไม่มีหลักฐานเด่นชัดเท่านั้น แล้วก้อมาจัดการะประลองยุทธ เฉยเลย :P - เรื่องที่น่าเสนอแนะคือ.. ปกติ นิยายจีนกำลังภายใน จะต้องกล่าวอ้างถึงนักปราชญ์รุ่นก่อนๆ เช่น ขงจื้อ จวงจื้อ (เป็นคนเดียวกันป่าวไม่รู้อ่ะ) เซ็น หรืออื่นๆ (รู้จักแค่นี้อ่ะ) ยิ่งถ้าเป้นหลวงจีนแล้วจะอ้างคำพระพุทธองค์ มากเป็นพิเศษ บางครั้งการตอบปัญหา จะไม่พูดตรงๆ แต่จะเปรียบเปรยกับสิ่งต่างๆ.. เช่น ถาม-"ทำไมท่านถึงได้ทำเช่นนี้" ตอบ-"หากท่านลองมองย้อนถึงยายแก่หลังงุ้มเดินถือเคียวเกี่ยวข้าวสามวันสามคืนแล้วล่ะก้อ.. ท่านคงไม่ สายตาท่านคงไม่มืดดำเช่นนี้แล้ว!!" เป็นต้น.. (แต่งเรื่องไม่เป็น เอาตัวอย่างห่วยๆ ไปก้อแล้วกัน :P) แค่นี้ดีกว่า.... เดี๋ยวไม่ยอมเขียนต่อ.. อิอิ ถือว่า ติเพื่อก่อนะ.. จริงๆ ข้อดีมีเยอะ.. แต่ไม่รู้จะบอกยังไง (!?) เหมือนแฟนฉัน.. ใครๆก้อ ชอบ.. รายได้ทะลุหลายล้าน.. แต่ไม่ได้ สุพรรณหงส์!! รวมๆ แล้ว ทำได้ดี.. สิ่งที่เราบอกไป มันต้องอาศัยเก็บเกี่ยวความรู้หลายแขนงเข้าด้วยกันด้วยแหละ.. ยังเด็ก ยังเล็ก.. ค่อยๆ เรียนรู้ไปนะ ;-) จะไปอ่านต่อละ .. โย่ว!! จากคุณ : นิว - [ 16 ม.ค. 47 21:52:34 A:203.148.252.237 X:210.203.184.24 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ขอบคุณคุณนิวครับ ^^> ยอมรับว่ามีข้อบกพร่องเหมือนกันเพราะแต่งกันหลายคน ซึ่งอาจจะทำให้บุคลิกของตัวละครหลายตัวไม่คงเส้นคงวา จะนำข้อติชมไปปรับปรุงแก้ไขต่อไป อย่างไรก็วิจารณ์กันเข้ามาเยอะๆนะครับ ^^ จากคุณ : เชษฐา - [ 17 ม.ค. 47 23:24:01 A:202.5.88.136 X: ]

ความคิดเห็นที่ 52 คำ      : พิสดาร   เสียง   : พิด-สะ-ดาน   คำตั้ง  : พิสดาร   ชนิด    : ว.  ที่ใช้ : ปาก   ที่มา   : (ส. วิสฺตาร; ป. วิตฺถาร)   นิยาม   : แปลกพิลึก. แก้ไขเมื่อ 31 มี.ค. 47 02:40:45 จากคุณ : รสา รสา - [ 31 มี.ค. 47 02:37:29 ]