+++ พี่ชาย กับ ยัยขี้แย +++ <จบ>

    -------------------------------------------------
        +++ พี่ชาย กับ ยัยขี้แย +++
    -------------------------------------------------

    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
                           แด่... พี่ชาย
    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    "แล้ว พี่กรณ์มาที่นี่ได้ไง"

    "ก็ขับรถมา"

    ๓.

    สี่คำสั้น ๆ ที่ตอบกลับทำให้คนถามถึงกับอึ้ง! ไม่คาดคิดว่าพี่ชายของตัวเอง
    ก็จะร้ายพอ ๆ กัน!

    "อ๋อ ก็นึกว่านั่งเรือผ่านทะเลแปซิฟิกมา หึหึ!"

    ..ยังไว้ฟอร์มไม่เคยเปลี่ยนจริง ๆ นะ เรา..

    "จะบอกได้ยัง ว่าทำไมถึงมาได้?"

    "ก็บอกไปแล้วไง ว่านั่งรถมา"
    ยืนยัน นั่งยัน นอนยัน จนหน้าของคนตรงหน้าเบี้ยว
    จนไม่รู้จะเบี้ยวยังไงแล้ว!

    "ก็.. บอกทางนู้นไว้ว่า กลับไปทำธุระที่ไทยตั้งแต่เมื่อวาน
    เลยรีบแจ้นมาพักที่โรงแรม ก่อนจะโทรมาหาเราเมื่อสองชั่ว
    โมงที่แล้ว และค่อยออกมาหาเราเนี่ยแหละ" อ๋อ! มิน่าล่ะ
    อยากจะเซอร์ไพรส์เราหรอกน่า ถึงบอกว่าโทรจาก อเมริกา
    แต่คนฟังไม่ได้คิดอะไรมาก รู้แต่ว่าตัวเองเพลียแค่ไหน จึง
    ตอบกลับไปเพียงสองคำสั้น ๆ

    "เหรอ.. อืม"
    นั่งไปสักพัก หญิงสาวข้าง ๆ ก็ผล็อยหลับไปอย่างไม่รู้ตัว
    โดยมีคนทางขวากำลังมองอย่างเอ็นดู

    - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

    "ยัยดาวววววววววว!"
    เสียงตะโกนออกมาจากหูโทรศัพท์ทำให้คนที่หลับอยู่สะดุ้ง

    "โอ๊ยยย! พี่กรณ์ เนี่ย! กะลังฝันดีอยู่เลย"
    คนทางนี้ตอบไปอย่างงัวเงียได้ที่

    "เฮอะ! หลับไปแล้วก็ไม่บอกพี่"

    "อ้าว! ก็หลับไปแล้ว ดาวจะบอกพี่ได้ยังไง?"
    พูดพลางคิดพลาง ว่าฝันแน่เหรอ? เมื่อวานเพิ่งวันเกิดเธอนี่นา
    คิดแล้ว ก็คงไม่ใช่ฝันแน่ เพราะ นายกรณ์บอกว่า

    "สงสัยจะฝันถึงเรื่องเมื่อวานล่ะมั้ง"
    คนทางโน้นทำเสียงหยอกเล่นไม่หยุด ตั้งแต่รู้ว่าน้องสาวตัวเองหลับไป

    ไม่มีเสียงตอบจากสายปลายทางที่กรุงเทพฯ
    แต่เป็นเสียงที่คนทางโน้นสัมผัสได้
    หญิงสาวนึกถึงภาพเมื่อคืนก่อนที่พี่ชายจะนั่งรถไปขึ้นเครื่องยังสนามบิน

    'โธ่ เด็กโง่! ทำเป็นเด็กขี้แยไปได้ ไหนว่าเราน่ะเก่งไงล่ะ
    โตแล้ว ปาไปยี่สิบแล้วยังจะเป็นยังงี้อีก' คนพูดพูดเชิงปลอบ

    'ก็พี่กรณ์ไม่ได้มาให้ดาวเห็นบ่อย ๆ นิ มันเซ็ง ไม่มีคนให้เถียงด้วย'

    'ได้ ๆ พรุ่งนี้พี่จะโทรมาเถียงกับเราแต่เช้า ตอนนี้ต้องไปแล้ว'

    'สัญญา?'

    'อื้ม พี่สัญญา'
    ทั้งสองยกนิ้วเกี่ยวก้อยกันแสดงเครื่องหมายสัญญาไม่เปลี่ยนคำ
    คนตัวเล็กกว่า สีหน้าเศร้า ๆ ชอบกล

    'ไม่ได้ไปแล้วไปลับสักหน่อย ทำอย่างกับจะจากกันตลอดชีวิตงั้นแหละ
    อีกปีเดียวเอง ทำยังกับ เด็กไม่เคยโต ไปได้น่า!'
    ไม่พูดเปล่า มือขวาดันไปขยี้ หัวน้องสาวอีก

    'เฮอะ ๆ ไปเลย!' หญิงสาวพูดประชดทำให้เห็นสีหน้าของคนพี่ว่าหนักใจ
    แค่ไหน ไม่ว่าอย่างไร เมื่อเห็นรถคันสีบรอนด์ขับออกไป ก็มองตามอย่าง
    ตาไม่กระพริบ

    ตาก็เหลือบไปเห็นรถของตัวเอง ยังสงสัยไม่หายว่ามาได้ยังไง
    จำได้ว่าเมื่อคืนก็มารถของพี่ชาย..

    เช้า ๆ อยู่ก็ยังงี้ ทำให้หญิงสาวตรงหน้าอารมณ์แปรปรวนง่าย
    เพราะพี่ชายเล่นโทรมาปลุกแต่เช้า!

    อากาศกำลังดี ไม่น่าตื่นเล๊ย
    เสียงหาวจากปลายทางที่กรุงเทพฯ ทำให้คนทางโน้นรู้ดีว่าน้องสาว
    ตัวดีกำลังจะหลับอีกรอบแล้ว จึงส่งเสียงมาเตือนภัยไว้ก่อน

    "จะหลับอีกแล้วล่ะสิ เฮ้อ! หลับจนตาบวมหมดแล้วรู้ตัวมั้ย!"

    คนทางนี้สะดุ้งเฮือก! ไม่ ๆ! ต้องสวยไว้ก่อน

    "เฮอะ! ตาบวม ก็ไม่สวยสิ ใครบอกว่าดาวหลับ แค่แกล้ง
    ให้พี่กรณ์คิดว่าดาวหลับเท่านั้นแหละ"

    คร้อก.. ฟี้!
    จะหลับหรือไม่หลับ นั่นก็เป็นเสียงจากปลายทางที่กรุงเทพฯ

    ..ถ้าดาวหลับ ท้องฟ้าคืนนี้ก็คงไม่มีแสงดาวที่ระยิบระยับ
    ไว้ประดับพื้นหลังน่ะสิ แล้วในราตรีนั้น ท้องฟ้าจะสวยอะไร?..


    ! ~ THE END ~ !

    จากคุณ : invisible_TJ - [ 10 ม.ค. 47 22:08:36 ]