ความคิดเห็นที่ 1 ๏๏๏ ห้วงน้ำรัตติกาล ๏๏๏ ห้วงน้ำนี้บังเอิญนับเนิ่นนาน ชื่อห้วงน้ำรัตติกาลไหลโกรกเชี่ยว ดึกดำดับดาวทุกดวงเดียว จันทร์เสี้ยวซีกร่างก็ร้างไร้ เรือลำนี้มีนามว่าความหลง ลอยลิ่วเรื่อยลงตามน้ำไหล ฝั่งน้ำฟากโน้นยังโพ้นไกล รำไรลางเลือนลอยเลื่อนโล้ เรานี้มีนามว่าสังขาร โดยสารสายน้ำแห่งความโง่ พัดพายตัวตนอัตตาโต เขื่องโขพลิกคว่ำกลางลำน้ำ ฝั่งโน้นไกลลิบชื่อนิพพาน เหนือกาลเกลียวคลื่นกลบกลืนกล้ำ เหนือสุขไร้โศก โลก แรงกรรม ถึงธรรมเท่าทันด้วยปัญญา   ๒๐ มกราคม ๔๗ .. จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 21 ม.ค. 47 01:08:22 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ๏๏๏ ฤดูกาล ๏๏๏ ๑. ป่าสวยเปลี่ยนสีบนสันภู ลมกรูโกรกผากระซิบซ่าน ไหมหม่นหมอกภู  ฤดูกาล จักผ่านผืนโลก  เลือนลางลบ ดาวเพลิงพลุ่งพล่านไหม้  ดาลเดือด   ป่าภูเขียวเผือด อุ่นไออบ ดินผากผ่าวร้อนหลงซอนซบ กลืนกลบผงฝุ่นลอยฟุ้งฟ้า ใบไม้ไร้ขั้ว  ลอยขรึมเคร่ง ลมเร่งพัดร่วงคลุมผืนหญ้า พักผ่อนพังผุ  ผ่านเวลา เปลี่ยนเป็นปุ๋ยป่าปรับปรุงดิน จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 21 ม.ค. 47 01:10:45 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ๒. ตาน้ำโลมปลอบ  รากไม้เปลี่ยว ใบแห้งต้นเหี่ยวมิสุดสิ้น ฝอยรากยังฉ่ำหยาดน้ำริน ดูดกินเลี้ยงกายกล้ำกลืนทน โขดหินโหยเหือดทุกหุบเหว เพลิงแดดแผดเปลว ผ่าวเครียดข้น ตะไคร่เขียวคล้ำร่ำร้อนรน ลอกร่นหลุดร่วงเป็นริ้วรอย แอ่งน้อยเอ่อน้ำ  นับเนื่องนาน ทำงานปลูกป่ามาเอื่อยอ่อย แผ่นผาผืนภูและพืดดอย รอคอยหยาดน้ำหยดน้อยนิด จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 21 ม.ค. 47 01:15:41 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ๓. ทางด่านทอดเดินอยู่กลางดง สัตว์ป่า---เปล่าปลงความถูกผิด สัตว์เมือง---ใจมัวทั่วทิศ ถือสิทธิ์เหยียบย่ำทุกยอดภู ดอกหญ้าแต้มดาวเป็นดวงดอก เงยงอกงามเงียบสงบอยู่ ทุกดอกคือดาวอันพราวพรู ดื่นดวงดาดดูระดะดอย วิญญาณดอกหญ้า เธอเอื้อมดึง กระทบถึงธรรมชาติ  ความยับย่อย เท้าเธอถี่ทับไว้นับร้อย คือรอยอัปลักษณ์ไม่ลบเลือน จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 21 ม.ค. 47 01:16:15 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ๔. เก็บเถิดดวงดาว  เก็บด้วยตา นอนผืนหินผา กลางไพรเถื่อน หอมเถิดดอกหญ้าระย้าเยือน สัมผัสกลีบเพื่อนเพียงแรงลม อ้อมเขาเอื้อมแขนทะมึนเขียว โอบผาป่าเปลี่ยวแผ่เงาร่ม กอดเถิดลำธารไหลซ่านซม คลี่ห่มเหวหินท่ามถิ่นไพร รักเถิดเถื่อนถ้ำธรรมชาติ ผาดตาดน้ำตกในต่ำใต้ ลมอ่อนโชยอุ่นละมุนละไม จักไล้ความร้อนมาย้อนย้ำ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 21 ม.ค. 47 01:16:53 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ๕. ดาวเพลิงแดงคลั่งดังสีเลือด ลุกโหมโลกเหือดลอยตัวต่ำ ไหม้ดินไหม้ฟ้าป่าและน้ำ หลอมร่ำผิวโลก ปานไฟฟอน ป่าสวยเปลี่ยนสีอาบเปลวแสง ใบไม้กรอบแดงร่วงลิ่วร่อน ผาหม่นเผยม่านร้าวรานรอน ลมร้อนพัดมาอีกคราแล้ว ๑๘ มกราคม ๔๗ .. จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 21 ม.ค. 47 01:19:59 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ๏๏๏ เลือนรุ้ง ๏๏๏ พรายน้ำน้อยน้อยลอยประหลาด กักเก็บอากาศผุดพรายฟ่อง แตกตัวเตือนตาเป็นฝ้าฟอง ลอยล่องละลายกับสายน้ำ คลองสวนน้ำใสในวันเก่า นิทานสองเราหอมรินร่ำ เนินนุ่มซุ้มไผ่ไหวร่างรำ พึมพำเพรียกถี่เหมือนสีซอ เราจะลอยใบไผ่ลงในน้ำ เห็นเรือเริงระบำแล้วหัวร่อ เรือใบไผ่แล่นผ่านมานานพอ ทอดสมอหัวใจอยู่ไกลลับ เกสรชมพู่  ชมพูพร่าง โรยร่างร่วงร่อนลงนอนหลับ เธอเก็บเส้นเกสรอ่อนระยับ เล่นขายของบังคับให้เราซื้อ เราจะเก็บทางหมาก มาลากเล่น พอเธอนั่งฉันจะเผ่นออกวิ่งทื่อ เป็นม้าด่วนวิ่งสะดุดทำหลุดมือ เธอร้องฮือฉันร้องไห้อยู่ใกล้กัน เราเดินข้ามท้องร่องบนปล้องไผ่ จับจูงมือตามไต่จนตัวสั่น ทุกนุ่มนิ้วมือน้อยเกี่ยวก้อยนั้น ทอความฝันแฝงฝากไว้ฟากฟ้า เราเคยวาดรุ้งสายหลากหลายสี เป็นสะพานโค้งคลี่คลุมโลกหล้า สุดสายรุ้งเลือนลับเกินจับคว้า มีเพลงลาเร้าเร่งบรรเลงรอ โลกใบเล็กเด็กน้อยหมุนคล้อยเคลื่อน โลกของเพื่อนเลือนหลงลงลับล่อ โลกของเราแหลกลาญมานานพอ โลกใครก่อแล้วรื้อด้วยมือใคร แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 47 01:45:42 จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 21 ม.ค. 47 01:43:22 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ๏๏๏ อีตัก ๏๏๏ เด็กหญิงจุกตะโกนพูดจนตูดโด่ง เด็กชายโข่งทำท่าน่าเสียวไส้ แก้ผ้าเหมือนลิงปีนกิ่งไม้ ควักไอ้เจี๊ยวเยี่ยวใส่ ส่ายไปมา “ฝักมะขามขดงอเป็นข้อแดง โน่นห้อยต่องแต่งอยู่ข้างหน้า รีบเก็บไวไวอย่าได้ช้า” . เด็กหญิงร้องด่าอยู่โคนไม้ เคยเก็บมะขามสุกคลุกน้ำตาล เปรี้ยวหวานยามชิมพออิ่มได้ คายเม็ดสีดำแอบงำไว้ คอยเธอร้องไห้จึงให้คืน ค่อยเก็บใส่กล่องเหมือนของรัก บอก “จะเล่นอีตัก” พลางสะอื้น และจะเห็นยิ้มร่าน้ำตาชื้น ยามเรายื่นนิ้วก้อยมาคอยง้อ ต้นมะขามชราที่หน้าบ้าน รอลมหนาวผ่านใจจรดจ่อ เด็กหญิงจุกน้อยที่คอยรอ เรียนต่ออเมริกามาหลายปี มะขามข้อคด  ยังขดข้อ ใจคนจะไม่งอเจียวหรือนี่ เม็ดมะขามกล่องน้อยของเธอนี้ รอคนดีมาตักความรักคืน ..๒๐ มกราคม ๔๗ .. แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 47 09:10:34 ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 21 ม.ค. 47 01:49:40 ]

ความคิดเห็นที่ 9 นั่งเขียนกลอนตอนดึกดึกระทึกยิ่ง อารมณ์ดิ่งจิตรัญจวญชวนเพ้อฝัน หลงละเมอเพ้อเป็นกลอนก่อนตะวัน ที่วันนั้นวันที่ฉันฟันหลุดไป จากคุณ : รสา รสา - [ 21 ม.ค. 47 05:38:14 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ผมเปิดอ่านงานชุดนี้ด้วยความชื่นชม ในความลื่นไหลของบทกวี ในความงดงามของภาษาศิลป์ โดยเฉพาะ2บทข้างล่างนี้........ เรือลำนี้มีนามว่าความหลง ลอยลิ่วเรื่อยลงตามน้ำไหล ฝั่งน้ำฟากโน้นยังโพ้นไกล รำไรลางเลือนลอยเลื่อนโล้ เรานี้มีนามว่าสังขาร โดยสารสายน้ำแห่งความโง่ พัดพายตัวตนอัตตาโต เขื่องโขพลิกคว่ำกลางลำน้ำ มีความหมาย-ความงามอยู่อย่างครบถ้วน ขอคารวะ....ด้วยความชื่นชมครับ. จากคุณ : สดายุ... - [ 21 ม.ค. 47 08:09:25 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีปีใหม่ตรุษจีน ครับท่านคัมภีร์ฯ พอดีผมไปหลงวงกตกลบทในกระทู้ เหตุผล ของท่านวฤก แต่งกลอนได้บทหนึ่ง ขอนำมาวางที่นี่ด้วยนะครับ ............................... โอ้...ธรรมชาติ นั่น ดูสิ มีลม มาห่ม อุ่น มาบ่มคุณค่าไว้ โลมไล้หล้า นั่น สาวน้อย ปล่อยสรวลร่วนไปมา ดูใบหน้า โฉมตรู น่าดูชม นั่น แมงปอ ล้อวาต์ดารดาษ ปุบผชาติ แช่มชูยิ่งพรูฉม ภู่ภมรร่อนวู่เสียงกรูลม พบู สมพฤกษ์ไพรไสวจรรจ์ นั่น ชาวบ้าน ย่านเถื่อน ค่อยเคลื่อนหาบ เสมือนภาพภูมิใจเทพไท้สรรค์ สูดลมหอมหลอมลึก ลึกไกวัลย์ กับใจฉัน เพื่อยืนฝ่าดื่นดง ฯ แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 47 13:22:13 จากคุณ : พิราบเงิน - [ 21 ม.ค. 47 10:50:05 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ฝนเอยโปรยมาจากฟ้ากว้าง พราวพร่างสู่ป่าพนาสณฑ์ ไม้่ใหญ่ซับน้ำสู่สกล ฝูงชนได้ใช้ไว้ดื่มกิน ระเรื่อยระรินมาเป็นสาย เรียงรายรวมเป็นกระแสสินธุ์ หยดน้อยร้อยค่าคู่แดนดิน ไม่สิ้นสายธารกาลเวลา.... สวัสดีค่ะท่านพี่คัมภีร์ฯ  ชอบกลอนอีตัก น่ารักจังเลย^^ สวัสดีทุกท่านด้วยค่ะ จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 21 ม.ค. 47 15:42:49 A:202.129.2.9 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีครูทั่น....มาขอชมด้วยครับ กลอนหวานก็หวานเจี๋ยบ กลอนธรรมก็ราบเรียบไหล กลอนข่าวก็สดสเด็ดใจ กลอนมีอานามัยครบคลัน ฯ และอันนี้แต่งมั่วอยู่มาก...ช่วยชี้แนะด้วยครับ ดอกรักบานในใจ หวานละไม อุ่นไอ เต็มอกฉัน ปรารถนา ฝากรัก คำจำนัน ยามหลับนั้น ละเมอ เพ้อทุกคลา ฝันสลัวเลือนลางบอก คล้ายสายหมอก มัวหม่น ยังค้นหา แลมิเห็น หนใด แม่แก้วตา ดุจภุมรา หาเกษร วอนคู่เชย จวบเจียนจนฟ้าสาง ใจครวญคราง วิเวก ว้างอกเอ๋ย นอนเหน็บหนาว น้ำค้าง ยิ่งนักเลย เมื่อไรเอย จึงพบ ประสพกัน ความรักเราชะลอย เพียงนกน้อย หลงถิ่น บินหาฝัน โอ้นกเจ้า คงร้าว หนาวจาบัน สิ้นชีพพลัน สิ้นทุกข์ จากใจ ปล.ตรุษจีนขอครูมั่งคั่ง มั่นคง สุขสดใส อายุยืนหมื่นๆปี (พอหมื่นปีก็จะขอเก็บเป็นมัมมี่ต่อไปค้วยนิ) จากคุณ : น้ำ(โค๊ก) - [ 21 ม.ค. 47 16:31:56 A:203.145.13.230 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 แวะมารับอั่งเปาเจ้าคุณพี่ จรลีหนีหายมลายไหน เจ้าของกระทู้อู้หนีหลบหนี้ใคร เจ้าหนี้คงให้อภัยไล่กลับมา จากคุณ : รสา รสา - [ 21 ม.ค. 47 18:39:26 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ๒ ความสับสน เคล้าระคน ปนความ เปลี่ยวเหงา สุดสรรหา สิ่งใด มาบรรเทา ดั่งแสงเงา ทาบทา ติดเรือนกาย เศร้าโศก ดุจสิ้นโลก สวรรค์ล่ม ศูนย์สลาย ผาถล่ม แผ่นดินแยก แตกทำลาย แดงฉานฉาย  เผาผลาญ เพลิงโกรธา ปล่อยวางโลก เพราะแบกโลก ทั้งโลก วิโยกหนา จะเยื้อ จะแย่งชิง เอาชัยมา ลืมเลือนว่า ชีพนี้ มิยาวนาน รักแท้จริง หวานยิ่งกว่า ทุกสิ่ง ที่ว่าหวาน แม้นร้อยรวม บุบผา สุมามาล ฤๅเปรียบปาน รักแรก หน้าแปลกเอย จากคุณ : น้ำ(โค๊ก) - [ 21 ม.ค. 47 18:55:12 A:203.145.14.50 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 หลังพายุผ่านเมื่อคืนก่อน เช้านี้แดดร้อนเริ่มแผ่แสง ดอกไม้ชูช่อรอแมลง ผีเสื้อเริ่มแสดงการร่ายรำ วันนี้แต่งทั้งวันได้มาแค่บทเดียว เอามาแปะไว้ก่อนขอรับ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 21 ม.ค. 47 20:07:51 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มาชมบทกลอนท่านคัมภรีย์โบฯค่ะ..... จากคุณ : ใยไหม - [ 21 ม.ค. 47 22:00:03 A:202.129.48.194 X:192.168.1.14 ]

ความคิดเห็นที่ 18 จอภาพเปลี่ยนเห็นเป็นฟ้ากว้าง พลอยทำห้องร้างเป็นท้องทุ่ง แอร์ร้อนกลายย้อนลมจากรุ้ง กลอนการมุ่งกระจายหอมกล่อมโลกหล้า แหะ แหะ มาแอบอ่าน เช่นกันครับผม จากคุณ : วิญญาณอสัญญา - [ 22 ม.ค. 47 00:33:31 ]

ความคิดเห็นที่ 19 รอนแรม ลอยเรือ แต่เ่มื่อรุ่ง ไร้คาด โค้งรุ้ง มาต้อนรับ คลื่นคง ถาโถม มิูรู้หลับ กระหน่ำำั สำทับ มาัทักทาย ยิ้มเมื่อ ลอยลำ ท่องน้ำกว้าง เหวี่ยงความ อ้างว้าง หมื่นล้านสาย ฟ่องฟุ้ง อวลตลบ อารมณ์ดาย เพียงวูบ พระพาย ก็พัดเลือน ลอยลำ ความฝัน ด้วยความกล้า เริงคลื่น เคลื่อนฝ่า วายุเฉือน ลอยรักด้วย ศรัทธา มั่นจิตเตือน จะขับเคลื่อน ประุลุฝัน สู่ฝั่งนั้น ฝั่งที่ มีอาหาร อบอวลหอม มีอุ่นอ้อม ถนอมนอน เห่กล่อมขวัญ มีรอยยิ้ม มีัสัญญา่ ว่ารักกัน มีเธอ...มีฉัน...มีครอบครัว จึงปรากฎ ยิ้มงาม ท่ามกลางคลื่น แกร่งด้วยน้ำ ตารื้น ชั่วคืนสลัว พลันทิ้งเรือ โถมว่าย สุดตัว จ้ำระรัว จะถึงฝั่ง วันพรุ่งนี้ จากคุณ : เหล็กละมุน (mildsteel) - [ 22 ม.ค. 47 05:22:06 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เออ กลอนพาไปจนจบ พอกลับมา่อ่านแ้ล้วงงๆอ่ะ มะ่่ว่ากันนะครับ หวัดดีนะครับ จากคุณ : เหล็กละมุน (mildsteel) - [ 22 ม.ค. 47 05:23:14 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สวัสดีครับ ไม่ค่อยได้เปิดกระทู้โคลงกลอนมากนัก เพิ่งจะตั้งกระทู้โคลง “ทะเลกาล” ไว้ข้างล่าง พอย้อนกลับไปก็ปรากฏว่ามีเพื่อน ๆ ไปวางโคลงไว้อีกหลายท่านโดยที่ผมไม่ได้อยู่ตอบ เพราะนึกว่ากระทู้ตกไปเยอะแล้วคงไม่มีใครแวะเข้าไปอีก ขอโทษจริง ๆ ครับ ตรุษจีนปีนี้พอมีเวลาบ้างก็เลยเปิดกระทู้ “กลอนการ”  โดยเอากลอนที่เขียนไว้สองสามชุด ที่เขียนไว้ในช่วงวันที่ 18 – 20 มาลงไว้ด้วยกัน หลังจากกระทู้นี้แล้วก็จะขออนุญาตทำตัวเช่นเดิมคือโผล่เข้ามาทักทายกันด้วยกลอนหรือ บทโคลงตามแต่จะมีโอกาส ต่อไปขอปัดฝุ่นชุดรับแขกต้อนรับเพื่อน ๆ ก่อนครับ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 22 ม.ค. 47 06:45:01 ]

ความคิดเห็นที่ 22 รสา รสา  9, 14 เข้ามาเยี่ยมกระทู้เป็นท่านแรกพร้อมทั้งทักทายเป็นบทกลอน เคยจำผิดว่าเป็นคุณ “นุภา” ปล่อยไก่เรียกพี่ไปหนหนึ่ง (เสียเปรียบจริง ๆ ) แต่บุคลิกออกจะเป็นผู้ที่มีอำนาจหรือมีหน้าที่ การงานในระดับหัวหน้าก็ไม่ทราบ  หรือกำลังทำปริญญาเอก . ..อั่งเปาเอาไป แจกให้หลาน เห็นรอยยิ้มหวานหวานก็ควักให้ อั่งเปาหมดเกลี้ยง เหลือเพียงใจ ดูเหมือนใกล้จะขาดอยู่รอนรอน จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 22 ม.ค. 47 06:46:40 ]

ความคิดเห็นที่ 23 สดายุ 10 ขอบคุณครับที่แวะเข้ามาทักทายกัน  ที่เคยแวะไปทักทายคารวะกันก็เพราะความชื่นชม ในการเขียนด้วยรูปแบบที่หลากหลาย  โดยเฉพาะการเขียนฉันท์อย่างชำนาญ  และขยัน เขียนมาก เข้าไปอ่านแทบจะเรียกได้ว่าเกือบทุกกระทู้แล้วก็ออกมาเงียบ ๆ ไม่กล้าทำเสียง ดัง  เกรงว่าจะต้องเขียนฉันท์ไปด้วย เจ้าชายแห่งฉันท์ มาชื่นชม คำคมเข้มขลังเหมือนดังก่อน คัมภีร์ฯคนถ่อยกร่อยการกลอน จำแอบซ่อนเพลงขับด้วยอับอาย จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 22 ม.ค. 47 06:48:07 ]

ความคิดเห็นที่ 24 พิราบเงิน  11 ขอบคุณที่มีกลอน “โอ้ธรรมชาติ” มาฝาก กลบทต่าง ๆ เช่น “ตะกวดลิ้นทอง” ที่คุณหมอวฤก เปิดกระทู้ “เหตุผล” ผมก็เข้าไปเกะกะด้วยเหมือนกันแต่ไม่ได้สังเกตว่าเป็นกลบท  ส่วนตัวแล้ว คิดว่า กลบทต่าง ๆ คือแบบฝึกหัดเพื่อความชำนาญ และถึงจะนำมาใช้กับบทกลอนร่วมสมัย ได้ดีแต่ก็ไม่ได้นำมาใช้แบบดั้งเดิม ควรเอามาปรับใช้ตามจังหวะ เพลงปีกพิราบ  บินกล่อมโลก โบยโบก โคลง กลอน ฉันท์ รินร่าย ลมปีกแรงปาก  ถากทักทาย ลบลายกระจอกเฒ่าเราเรื่อยมา จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 22 ม.ค. 47 07:01:12 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ซอมพอแดง  12 เขียนโคลงกลอนเก่งขึ้นทุกวัน คงเพราะความขยันที่เสมอต้นเสมอปลาย วันนี้มีกลอน สองบทมาแบ่งกันอ่านมีแววว่าจะเขียนได้ดีไปเรื่อย ๆ   อยากให้กำลังใจ ซอมพอแดงคนดี ชอบอีตัก หรือมีรักอมโศก ไกลโลกหล้า เราผู้คอย เธอผู้ไป อาลัยลา ใครทุกข์กว่าใครกัน ในวันนี้ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 22 ม.ค. 47 07:02:21 ]

ความคิดเห็นที่ 26 น้ำ (โค้ก) 13, 15 คนขยันเขียนอีกคนที่มีประกายความสนุกสนานอยู่ในการเขียน ตอนนี้กำลังไฟแรง อาจจะร้อนวิชาหน่อย ๆ  เนื่องจากระบุไว้ชัดเจนว่า ช่วยชี้แนะ  จึงมีข้อสังเกตนิดหน่อย ดังนี้  (1) กลอนจะดี  ต้องลดคำเขียนผิดให้มากที่สุด  เช่น  เพ้อทุกคลา -เพ้อทุกครา จำนัน – จำนรรจ์, ชะลอย   จาบัน เกษร ฯลฯ   (2)    คำบางคำถ้าไม่ใช่กลอนย้อนยุค หรือเจตนาจะใช้เพื่อจุดประสงค์พิเศษ  ควรเลี่ยง เช่น  แม่แก้วตา  (3) ลงท้ายให้เด่น และประทับใจ ควรเน้นเป็นพิเศษ เขาชื่อน้ำวงเล็บโค้ก  อารมณ์ขัน มาเรียกฉันว่าครู ฟังดูจี้ อยากให้เธอจงเป็นเช่นน้ำดี ไล่น้ำคี่กลอนคลั่ง  อยู่ข้างคู จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 22 ม.ค. 47 07:03:49 ]

ความคิดเห็นที่ 27 จอมยุทธฯ16 ทำหน้าที่ผู้เฝ้าอาศรมชาวโคลง “ แต่งโคลงสนุกสนาน” ภาคที่ 83 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2632981/W2632981.html จอมยุทธ์ไร้ใจ  มิไร้รัก กระบี่ยังมิหักอย่าลบหลู่ วัน “กระบี่คืนฝัก” ร่วมรักรู้ จะไปชูจอกสุราร่วมฮาเฮ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 22 ม.ค. 47 07:05:38 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ใยไหม 17 ขอบคุณมากครับที่แวะเข้ามาทักทาย   ขอบคุณ “ใยไหม”  น้ำใจงาม มาทักถามคนกลอนผู้ร่อนเร่ คัมภีร็ฯเปล่าสับสน ปลื้มปนเป ขอถั่งเทมิตรภาพมาทาบทา จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 22 ม.ค. 47 07:06:34 ]

ความคิดเห็นที่ 29 วิญญาณอสัญญา  18 ไม่ได้ทักทายกันด้วยโคลงกลอนมานานเลยนะครับ   หวังว่าจะได้อ่านกลอนหลายบท ชอบการใช้คำใช้ภาษาของวิญญาณอสัญญามานาน แอบเอาไปใช้ก็หลายครั้ง คราวนี้ ขอคำ “ลมจากรุ้ง” ไปหากินต่อ  ชอบจริง ๆ ลมจากรุ้งเร่งร้อนมาฟ้อนโลก กรูโกรกเพลงกล่อมหอมล้ำค่า ข้าพเจ้าประทับใจในลีลา วิญญาณอสัญญาว่าชั้นเซียน จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 22 ม.ค. 47 07:08:01 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เหล็กละมุน (mildsteel) 19-20 ลืมไปว่าท่านผู้นี้เก่งทั้งโคลงและกลอน ข้อพิสูจน์ว่าเก่งโคลงด้วยกรุณาแวะไปอ่านที่อาศรม ชาวโคลง ส่วนบทกลอนกินใจลึก ๆ ใน # 19 น่าจะยืนยันได้ว่าเขียนกลอนได้โดดเด่นมาก ถ้ามีเวลาขัดเกลาอีกนิดหน่อยละก็  เยี่ยม แหะแหะ ขอกระซิบไว้ก่อนนะท่านทั้งหลาย ว่าตาม ธรรมเนียมเขาห้ามเขียนกลอนกลอนดีกว่าเจ้าของกระทู้เน้อ  เบามือกันหน่อย . เหล็กยังร้อนอ่อนอุ่นละมุนเหลว เมื่อไฟเปลวลุกหลอมก็ยอมเปลี่ยน อยากจะถาม หัวใจใครจวนเจียน เหลวเป็นเทียนละลายแท่งไม่แกร่งเลย แก้ไขเมื่อ 22 ม.ค. 47 07:26:55 จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 22 ม.ค. 47 07:25:58 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ท่านคัมภีร์ฯ ขอรับ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำเรื่องการเขียนกลอน กับกลบท ขอรับ จะนำไปปฏิบัติตาม ขอรับ กระผม อ่านกลอนตอบของท่านคัมภีร์ฯ แล้ว น้อยใจ   โดยเฉพาะบาทนี้ ลมปีกแรงปาก  ถากทักทาย และเศร้าใจในบาทนี้ ลบลายกระจอกเฒ่าเราเรื่อยมา ลายเสือ เถือสับฤๅลับลาย ฝีมือครูคล้ายเช่นนั้นสรรค์ เด็กน้อยคอยฟังสั่งจำนรรจ์ ยอกย้อนดื้อรั้นเพราะดันซน ฯ แหะ ๆ หากมี บังอาจ กราบขอขมา นะขอรับ แก้ไขเมื่อ 22 ม.ค. 47 11:57:49 จากคุณ : พิราบเงิน - [ 22 ม.ค. 47 09:56:40 ]

ความคิดเห็นที่ 32 หนังสือเล่มนั้น... หนังสือเล่มนั้น ที่ฉันอ่าน ศึกษาบาดาลพิมานสรวง หลากแง่เงื้อมเงาเขลาเล่ห์ลวง เพื่อรู้ทันท่วงเหวห้วงภัย หนังสือเล่มนั้น เพื่อนฉันอ่าน เธอยิ้มเบิกบานมานสดใส เธอบอก เธอชอบ ยิ่งชอบใจ เออนี่ ชอบไหม ฉันให้เธอ หนังสือเล่มนั้น ฉันเคยอ่าน ลบความทรามพาลศานต์เสมอ นี่เรา เศร้าใจ เอาไง เออ ละเมอ นอนฝัน ถึงวันเคย หนังสือเล่มนั้น ฉันอยากอ่าน บอกเธอ ต้องการอ่านไหมเอ่ย ถ้าไม่ ให้บอก อย่าหลอกเลย เธอบอก เพื่อนเอ๋ย ฉันรักมัน หนังสือเล่มนั้น ฉันเธออ่าน ต่างก็ต้องการสมานฉันท์ เอางี้ดีไหม คนใกล้กัน ถอนหมั้น... มาแต่งอยู่แห่งเดียว ฯ แหะ ๆ แก้ไขเมื่อ 22 ม.ค. 47 10:33:59 จากคุณ : พิราบเงิน - [ 22 ม.ค. 47 10:30:06 ]

ความคิดเห็นที่ 33 แวะมาอ่านค่า.... รูปเรือสวยมาก ขออนุญาต save นะคะ จากคุณ : Big Rabbit - [ 22 ม.ค. 47 10:41:27 ]

ความคิดเห็นที่ 34 แวะเวียนมาปราศรัยเชิงทายทัก ฉันคนรู้จัก..เคยพบหน้า รายงานตัว แสดงตน ว่า..วาวา.. กลับมา ร่วมอ่าน "ผลงาน" แล้ว โลกเปลี่ยนไปในวันอันรุ่มร้อน หวัดไก่, ปักษ์ใต้, บ่อน ฯลฯ มาเป็นแถว ได้ฟังธรรม อ่านกวี พอมีแนวฯ ไม่ต้องติดแร้วอารมณ์ใคร ปีลิงชิงหลักชักจะร้อน จะแก้ผ้าแก้ผ่อนก็ไม่ไหว จึงแก้ตัวแก้ตนพอพ้นไป ตามประสาไทยๆ หน้าไม่อาย เพิ่งกลับจากเชียงของ..อีกแล้วค่ะ อยู่สักพักก็ผละมาแม่สาย แล้วโต๋เต๋เตร่มาที่เชียงราย โฉบผ่านแม่อายเมื่อบ่ายคล้อย ได้อ่านงานชั้นครูชื่นชูจิต เสียดายอยู่นิด..มีไม่บ่อย นานนานทีถึงจะมี แต่ก็น้อย ไม่สงสารคนคอยเอาเสียเลย... จบห้วนๆ อย่างนี้ล่ะค่ะ พักนี้โดนหาว่าบ่นยาวอยู่เสมอ แหะๆ ................... ภาพ แดดเช้า(ที่เกสต์เฮาส์ "ตำมิละ" เชียงของ) ภาพ/คำ โดย ..วาวา.. ไม่สงวนลิขสิทธิ์ค่ะ แก้ไขเมื่อ 22 ม.ค. 47 12:25:35 จากคุณ : ..วาวา.. - [ 22 ม.ค. 47 12:22:17 ]

ความคิดเห็นที่ 35 โอ๊ะโอ.. แปะผิดภาพค่า... ต้องเป็นภาพนี้.. จากคุณ : ..วาวา.. - [ 22 ม.ค. 47 12:29:10 ]

ความคิดเห็นที่ 36 แต่งกลอนไม่สามารถค่ะ แต่ถ้าทำอารมณ์ตามกลอน!! สามารถค่ะ!! จากคุณ : ไม่เอาละกัน - [ 22 ม.ค. 47 15:20:05 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ชีวิต ราตรี .. ราตรีมีชีวิต . บ้างบังอาจ ลิขิต ชีวิตเล่น บ้างถูกเขา ลิขิต ด้วยจำเป็น ใช่บางที ที่เห็น และเป็นไป บางใคร เชื่อคน ปล้นลิขิต หลอกลวง ชีวิต คิดเหลวไหล บางใคร ขื่นค่า เพราะบางใคร และก็มี สิ้นไร้ ไม่มีทาง ไร้ทาง รายทาง วางชีวิต กับดัก ผลักติด ผิดหัวหาง สวรรค์ คล้ายกับฝัน อยู่ลางลาง เป็นช่องว่าง ลมหายใจ ให้นิยาม ราตรีมีชีวิต . ใครถูก ใครผิด ไม่คิดถาม ผิด-ถูก-ชั่ว-ดี มีติดตาม แล้วแต่ ชื่อนาม ความเห็นใครฯ สวัสดีครับ ตาม link มาจากอาศรมชาวโคลง มาอ่านหลายสำนวนกลอน งดงามติดตรึงใจเหลือเกินครับ ช่วงนี้เขียนโคลง-กลอนค่อนข้างน้อย เลยต้องแก้หน้า ด้วยการเอากลอนที่เขียนและตั้งกระทู้ไว้ที่นี่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2634571/W2634571.html มาฝากกระทู้นี้อีกที คงไม่ว่ากันนะครับ สวัสดีครับ จากคุณ : ผู้งมงายในรัก - [ 22 ม.ค. 47 16:19:16 A:203.154.97.197 X: ]

ความคิดเห็นที่ 38 ท้องฟ้าสาดประกายฉายแสงโสม ฟ้าถูกโลมด้วยสีทองเหลืองผ่องใส แม้จะร้างชื่นชู้มาคู่ใจ ยังก้าวไปยิ้มในหน้าตายังพราว รับรู้การพเนจรแบบร่อนเร่ ความว้าเหว่ยังเต็มตื่นในคืนหนาว ทางชีวิตยังไกลไปอีกยาว เดือนและดาวเป็นเพื่อนเตือนให้เดิน จะหยุดนิ่งทิ้งกายให้ลำบาก จะทุกข์ยากเพียงใดไม่ขัดเขิน แสวงหาความสดใสให้เพลิดเพลิน ต้องก้ำเกินกันบ้างหากจำเป็น แต่เพียรบอกตัวเองเก่งและกล้า มีศรัทธาประดับใจไว้ให้เห็น หนทางเดินแม้ลำบากและยากเย็น จะขอเป็นบัวสล้างที่กลางบึง เขียนประกอบงานต้นปี ๒๕๔๖ค่ะ เอาของเก่ามาวางก่อน อ่านงานคุณคัมภีร์โบราณด้วยความประทับใจเช่นเคย จากคุณ : คุณหนูนา - [ 22 ม.ค. 47 17:54:01 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ตอบเฮียคัมฯ แต่ผู้ชายก็ไม่ชอบผู้หญิงที่ดูมีอำนาจ หรือมีหน้าที่การงานใหญ่โตกว่า ไม่ใช่หรือคะ อาจจะเป็นเพราะเป็นลูกคนโตก็ได้ ภาระมันเยอะน่ะค่ะ ไก่ที่ไหน ไม่เห็นเลยค่ะ สงสัยจับเข้าเล้าไปแล้วมั้งคะ ทะเลงามยามน้ำใจใสสดชื่น เคียงคนอื่นหมื่นล้านไมล์ไม่แม้นเหมือน เมื่อมีเธอเจอกันนั้นวันลาเลือน แวะเยี่ยมเยือนเพื่อนคนนี้จะดีใจ จากคุณ : รสา รสา - [ 22 ม.ค. 47 22:45:35 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ย่องมาอ่านอย่างเงียบๆ... กลอน 3 ในค.ห. 4 สัมผัสอารมณ์นักแล จากคุณ : ไกลถิ่น - [ 22 ม.ค. 47 23:54:49 A:67.162.190.132 X: ]

ความคิดเห็นที่ 41 อย่าโศกเศร้าเหงาใจไปที่รัก เธอมีศักดิ์ศรีซึ่งคนหนึ่งเช่น ที่จะดื่มด่ำฟ้าเวลาเย็น เท่าเมื่อเห็นริ้วไรอุทัยฟ้า พร้อมจะฟังเสียงคลื่นสะอื้นหาด เสียงน้ำหยาดหาญหยดรดแผ่นผา เสียงลมไล้ลูบใบบุษบา เสียงกริ้วพายุกล้าถาโถมเร้า พร้อมจะรักสิ่งเดียวเวลาใด ราวจะรักสุดจิตหมดใจเจ้า และจะกล้าเคืองโกรธโทษตัวเอา เมื่อใครเขาลวงหลอกชอกช้ำใจ พร้อมจะยิ้มเย้ยเยาะเคราะห์ชะตา หากโชคดีปรีดากลับร้องไห้ เมื่อโศกเศร้าเหงาเปลี่ยวคนเดียวไป หากเบิกบานวันใดเป็นแบ่งปัน ทำลำบากยากแค้นครุ่นคิดไย คงศักดิ์ศรีดวงใจและความฝัน เรามานั่งทอดตาดูสายัณห์ คอยเดือนดาวเหล่านั้นประชันโฉม แหะ แหะ ด้วยคารวะครับ เคารพมิสู้ทำตามคำสั่ง เพียงแต่ไม่เคยแต่งเป็นเรื่องเป็นราวได้สักที แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 47 00:14:29 แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 47 00:07:23 จากคุณ : วิญญาณอสัญญา - [ 23 ม.ค. 47 00:04:02 ]

ความคิดเห็นที่ 42 พิราบเงิน  31-32 แฮ่แฮ่ ..ผมเขียนมั่วเองแหละ  อยากรีบปั่นกระทู้ให้ไปเร็ว ๆ  เจตนาก็คือต้องการ ล้อเล่น แต่เขียนเปรียบเทียบให้เกินจริงนิด ๆ เพื่อสะกิดใจ ทำให้พิราบย้อนกลับ มาดันกระทู้ให้วิ่งเร็วขึ้นอีก 2 คอลัมน์  แถมกลอนดี ๆ ลงท้ายด้วยหมัดเด็ด..สงสัย ผมคงล้อคนไม่เป็น   พิราบเงินไยพิลาป โปรดทราบด่วน กลอนมันผวนเพี้ยนไป แต่ใจเผย ลมปีกแรงปาก  เพียงเปรียบเปรย โปรดคุ้นเคยลมผายของนายคัมฯ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 23 ม.ค. 47 01:51:31 ]

ความคิดเห็นที่ 43 Big Rabbit 33 สวัสดีครับ ขอบคุณที่แวะเข้ามา กระต่ายอวบ มาอ่านคงอิ่มอก ขอฉวยฉกเพียงภาพ ทราบแล้วขำ คนเขียนกลอนอ่อนอึ้ง  ถูกอึงอำ โอ้เวรกรรมกลอนห่วย ภาพสวยดี จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 23 ม.ค. 47 01:52:31 ]

ความคิดเห็นที่ 44 วาวา 34-35 เขียนกลอนได้น่าสนใจมาก ชอบอ่าน  เขียนแบบคนรุ่นใหม่ เก่งอย่างนี้ ทำให้นึกถึงสหายคนหนึ่งที่นาน ๆ จะแวะมาสักครั้ง ทำแต่งาน และเขียน กลอนดีอีกต่างหาก ไปเชียงของ เชียงราย แม่สายสะอื้น นอนค้างคืน “ตำมิละ” เชียวนะนี่ เคยไปเที่ยวจนทั่ว มั่วนอนฟรี ขอหลวงพี่นอนวัดประหยัดเงิน จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 23 ม.ค. 47 01:53:32 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ไม่เอาละกัน 36 สวัสดีครับ  ขอบคุณที่แวะเข้ามา เพียงสายตาเพื่อน เยือนอักษร อ่านกลอน ขับกานท์ ผ่านผิวเผิน หนึ่งอารมณ์รินหลั่งแม้บังเอิญ มากเกินพันคำ พร่ำขอบคุณ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 23 ม.ค. 47 01:54:43 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ผู้งมงายในรัก 37 ขอบคุณมากที่กรุณายกเอาบทกลอน “ชีวิต ..ราตรี” มาแบ่งปันกันอ่าน หวังว่าจะได้อ่านบทกลอนบทอื่น ๆ อีกตามสมควร ทำ link ให้ใหม่ครับ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2634571/W2634571.html ท่านคือผู้งมงาย หลงร่ายเริง กลางเพลิงปรารถนาแสนว้าวุ่น มาเถิดเพื่อนเอ๋ยคนเคยคุ้น มาปั่นหุ้นเก็งกำไรหัวใจคน จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 23 ม.ค. 47 01:55:43 ]

ความคิดเห็นที่ 47 คุณหนูนา  38 ขอบคุณที่แวะเข้ามา แหะแหะ..เกรงใจจังครับ ปีนี้คงมีโครงการพิมพ์นิยายเรื่องใหม่ อีกหลายเรื่อง แล้วก็คงเอามาทำเป็นละครทีวีแบบปีที่ผ่านมา  เป็นเกียรติมากที่กระทู้นี้ คุณหนูนาเข้ามาเยี่ยม  ดีใจนะนี่ ปากบอกขอบคุณ เพราะคุ้นคำ หัวใจโลดถลำ เต้นสับสน หลบตาหลุบประกายวุ่นวายวน สำรวมตนเต็มตื้นแอบชื่นใจ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 23 ม.ค. 47 01:58:09 ]

ความคิดเห็นที่ 48 งานการไม่ทำซ้ำหนีเที่ยว ลดเลี้ยวแลเพลินเดินถนน คุ้นคำสำนวนชวนชอบกล แอบบ่นให้เห็นเป็นกลอนการ  นอนดึกตื่นเช้า  ก็เป็นฉะนี้และ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 23 ม.ค. 47 06:44:18 ]

ความคิดเห็นที่ 49 รสา รสา 39 ”แต่ผู้ชายก็ไม่ชอบผู้หญิงที่ดูมีอำนาจหรือมีหน้าที่การงานใหญ่โตกว่าไม่ใช่หรือคะ” . ฮิฮิ  รสาคงสงสัยอารมณ์ลึกลับของชาย ค่านิยมสังคมที่หล่อหลอมมาแต่เกิด บางที มันก็ครอบงำเราโดยไม่รู้ตัว ท่านหญิงรสาย้อนมาเยือน กรีดเฉือน ฉีกเชือด ฉันเลือดไหล ชายย่อมชอบผู้หญิงจริงร่ำไป อาจแบ่งให้ ประเภทสอง แค่ลองดู จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 23 ม.ค. 47 16:01:32 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ไกลถิ่น 40 สวัสดีครับ  ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม ไกลถิ่น โคลงทองมาเที่ยวชม “สัมผัสอารมณ์” ลึกล้ำอยู่ ขอมอบรอยยิ้มยามลิ้มรู้ แด่ผองผู้พิศเพ่งบทเพลงกลอน จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 23 ม.ค. 47 16:02:23 ]

ความคิดเห็นที่ 51 วิญญาณอสัญญา  41 ขอบคุณมาก ที่กรุณาเอากลอนหลายบทมาวางให้เกิดความหลากหลายมากขึ้นไปอีก ผมต้องการให้เพื่อนผู้แวะเข้ามาอ่านรู้สึกว่าไม่เสียเวลาเปล่า  บทกลอนจากหลายท่าน ก็น่าจะเป็นหลักประกันได้อีกชั้นหนึ่งแล้ว “เสียงกริ้วพายุกล้า” ยังซาสาด คลื่นโหมชายหาด ยังพักผ่อน ลมหายใจฉันอาจจะขาดรอน แต่มิถอนห่วงหามาถึงเธอ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 23 ม.ค. 47 16:03:33 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ศาลาไทย  42 หายไปไหนมา เงียบเชียบ เปิด YANNI  LIVE  AT  THE  ACROPOLIS  ดูหรือยัง แผ่นทำในเมืองไทยกำลังลดราคา (มีแผ่นนอกอยู่แล้ว  แฮ่..) คนคอยท่าน้ำตาท่วม ยังหนีเที่ยว ใจคงมีสีเดียว แสนดำเสมอ คนทำงานง่วงงง หลงละเมอ ยกมือเผลอเพ้อพลาด ปาดน้ำตา แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 47 16:06:24 จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 23 ม.ค. 47 16:04:43 ]

ความคิดเห็นที่ 53 กลอนเจ็ดเด็ดล้ำท่านคัมภีร์ฯ คำงามความดีดูลื่นไหล คำดั่งสายน้ำชื่นช่ำใจ ความไซร์แสงธรรมโน้มนำคน ขอบอกจากใจจริง แอบยกย่องเฮียคัมภีร์ฯมานานแล้ว เพียงแต่ยังไม่เคยเอ่ยปาก ทั้งโคลงทั้งกลอน ที่เฮียแต่ง จะได้ทั้งรสคำและรสความเสมอ แดงน้อยรู้สึกทึ้งในความสามารถของเฮียมากๆ จึงขอคารวะ จากคุณ : Little Red - [ 24 ม.ค. 47 00:19:24 ]

ความคิดเห็นที่ 54 แอบห่วง...ยามห่างอย่างวันนี้ ท่าทีเสแสร้งแกล้งหลบหน้า ร่องรอยเยื่อใยในสายตา เกินกว่าซ่อนใจไม่ให้รู้ คิดถึง...บางคราวยิ่งร้าวเจ็บ หน่วงเหน็บทุกคำยังย้ำอยู่ เหมือนหมิ่นน้ำใจไม่แลดู เคียงคู่หากต่างหนทางเดิน น้ำตา...ชุ่มหมอนเมื่อตอนดึก แผลลึกลุกลามยามห่างเหิน หวั่นไหวหมายข่มคมตาเมิน ใกล้เกิน...สุดคว้ามาครอบครอง ช่องว่าง...ระหว่างเราคือนี้ คนดีรู้ไหมใครหม่นหมอง ทุกอย่างงดงามตามครรลอง เพียงน้อง...แค่น้องต้องเตือนใจ งานหนักถึงขนาดต้องอดหลับอดนอนเลยค่ะ  พอสะสางงานเสร็จเรียบร้อย  ก็นึกอยากเขียนอะไรบ้าง ต้องอาศัยเอามาระบายในกระทู้คนโน้นคนนี้เขาไปทั่ว  อย่างที่ทำมาตลอดนั่นแหละ บ่นพอแล้วคุยกับเฮียฯ ดีกว่า ในกระทู้คุยกับเฮียฯแล้วเหมือนญาติผู้ใหญ่ที่คอยรับฟังลูกหลานระบายความในใจ ฮี่ๆ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับ "YANNI  LIVE  AT  THE  ACROPOLIS"   ถือเป็นของขวัญปีใหม่ + วันเด็กก็แล้วกันนะคะ นี่ถ้าใส่ซองแดงมา  จะบวกว่าเป็นแต๊ะเอียไปด้วย  "อั่งเปาตั่วตั่วไก้"   ไปล่ะ ... จะไปกวาดอาศรมฯเสียหน่อย  กระทู้ใหม่จวนจะร้อย ยังไม่มีชื่อศาลาไทยเลย แก้ไขเมื่อ 24 ม.ค. 47 00:50:57 จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 24 ม.ค. 47 00:21:36 ]

ความคิดเห็นที่ 55 แวะมาเยือนเพราะใจไห้โหยหา อยากสบตาเขาก็หรุบ..เราวูบไหว มาเงียบเงียบมาชื่นชม...คมคำใคร ร้อนเหมือนไฟ...ให้ไออุ่น..อยากคุ้นเคย ก่อนรับรู้การสำรวม...อันท่วมท้น ยังสับสนที่ชื่นใจ...ไม่เปิดเผย เปิดหัวใจ...ใช่ก้าวล่วง..ลวงหลอกเลย โอ้อกเอ๋ย ...แค่รับรู้...อยู่ริมทรวง ทุกคืนวันอันเหนื่อยหนักกระอักกระอ่วน ที่ปั่นป่วนเพราะนิยามความหวงห่วง กลัวบางครา...บางใคร...ใจหลอกลวง ใจบางดวง...บางเบา...ยังเฝ้ารอ แอบแปะภาพเรื่องล่าสุดค่ะ จากคุณ : คุณหนูนา - [ 24 ม.ค. 47 11:44:49 ]

ความคิดเห็นที่ 56 คือคำเรียงเสียงและศัพย์สลับร้อย คือสายสร้อยภาษาอักษรศิลป์ สะท้อนภาพทั้งผองของชีวิน อ่านแล้วอินกลอนกล้าของตาคัมฯ / จากคุณ : xxx(เฒ่า) - [ 24 ม.ค. 47 17:43:59 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ถ้าเชือดจริงทิ้งท่อไม่รอเก็บ ไม่ให้เจ็บหรือเหน็บชาน่าอดสู หรือว่าให้ใส่ถาดราดน้ำปู ใส่จานหรูเสริฟเจ้าเป็ดหัวเห็ดไป อันที่จริงมิ่งหมายของชายนั้น ตอนกลางวันปั้นแต่งแถลงไข ว่าข้าฯ ใช่ชายจริงสิงห์ปืนไว กลางคืนไหวได้หลังด้วยโปรดช่วยเชียร์ จากคุณ : รสา รสา - [ 25 ม.ค. 47 01:48:33 ]

ความคิดเห็นที่ 58 Little Red 53 ชื่อ “แดงน้อย” หรือ Little Red สำรับผมเป็นชื่อที่ผมแน่ใจว่า ทุกครั้งที่ผมอ่านโคลงกลอน ของท่านผู้นี้ จะอารมณ์ดีขึ้นทุกครั้ง อีกอย่างคืออารมณ์แบบผ่อนคลาย ซ่อนความน่ารัก ไว้อย่างลงตัว ถือเป็นรายนาม “ขึ้นหิ้ง” ส่วนตัวของผมมานาน  ขอบคุณมากที่กรุณาแวะมา เยี่ยมและให้กำลังใจครับ “แดงน้อย” คือนามในตำนาน ขับกล่อมโคลงการ  บทกลอนกล้า คลายขรึม ขายขำ  คำเฮฮา มอบยิ้มเป็นยาอายุยืน จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 25 ม.ค. 47 09:43:06 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ศาลาไทย 54 เมื่อวันนัดพบชาวอาศรมฯครั้งที่สอง ผมต้องวิ่งวุ่นติดต่อห้องที่โรงพยาบาลศิริราชกับธนบุรี แต่เช้า กว่าจะได้ห้องที่ธนบุรีและคนไข้นอนพักผ่อนเรียบร้อยก็เย็นมากแล้ว นึกได้ว่ามีเบอร์ โทร.ของศาลาฯ  มีเวลาโทร.บอกนิดหน่อย ต้องเลี่ยงเข้าไปโทร.ในห้องน้ำ . เราเพียงอยู่ใกล้ในกลอนโคลง เฉกญาติยึดโยง ไมตรียื่น ขอหลีกสังคมแอบกลมกลืน เป็นเฒ่าเมื่อวานซืน มาซุกซบ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 25 ม.ค. 47 09:44:34 ]

ความคิดเห็นที่ 60 คุณหนูนา 55 ผมว่ามามี้กับลูกสาวนี่เขียนกลอนถอดแบบกันมาเลยแหละ  ขอบคุณมากที่มีบทกลอน เวอร์ชั่นล่าสุดมาฝากพร้อมรูปปกหนังสือ  “อกหักกับรักไม่เป็น” แน่ใจว่าคุณหนูนาต้อง สบายดีแน่ ๆ สังเกตเอาจากฝีมือเขียนกลอนที่ยังเฉียบ เย็นเหมือนไฟร้อนเหมือนน้ำ คำคนคุ้น คอยเติมอุ่นยามอ่าน หอมอวลอบ คนเร้นร่างลางเลือนลอยเลื่อนลบ ขอกลืนกลบกายฝังอยู่วังเวง จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 25 ม.ค. 47 09:45:41 ]

ความคิดเห็นที่ 61 xxx(เฒ่า) 56 สวัสดีครับ คอยมองหาชื่อนี้เพื่อจะได้อ่านโคลงกลอนที่ขลัง ๆ ก็นานเหมือนที่จะได้พบ รออ่านกลอนบทยาวมาพักใหญ่  น่าจะเปิดกระทู้ให้ผมเข้าไปเพลินบ้าง ตาคัมฯเอ็กซ์ไม่เท่า เฒ่าสามเอ็กซ์ แม้ไม่เสื่อมเรื่องเซ็กส์  เร่าร้อนเร่ง ขออวดโอ้โอ่อ้าง ยกหางเอง แค่ทำเก่งเรื่องกลอน อ่อนเรื่องกาม จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 25 ม.ค. 47 09:46:37 ]

ความคิดเห็นที่ 62 รสา รสา 57 อู๊ยยย รสา  เอาจริงอ้ะ ของเคยชอบไยชัง หวังจะเชือด ช่างดุเดือดซาดิสม์  ชวนคิดขาม เคยสอดซุกสวมปลอกบอกว่างาม มาโทษถามถุงเท้ากลิ่นเร้าใจ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 25 ม.ค. 47 09:49:22 ]

ความคิดเห็นที่ 63 เขียนกลอนไปร่วมกระทู้  “โอ่ง” ของคุณราม ลิขิต ไว้เมื่อสองวันก่อน ที่นี่ครับ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2633939/W2633939.html ขอเอามาสะสมไว้ที่นี่ด้วย ๏๏๏ อ่าง ๏๏๏ น้ำสะอาดใส่ขวด มาอวดขาย โอ้ใจหายเวทนาตำตาเห็น กินน้ำฝนจากขันกันไม่เป็น ต้องแช่เย็นใส่ขวดจึงดวดดี สายฝนหล่นมาแต่ฟ้าฟาก ล้างกากสารพิษไหลเร็วรี่ หลังคาจากจากไปในวันนี้ กระเบื้องสีมุงแทนน่าแค้นใจ คนเมืองกรุงติดแอร์แก้ความร้อน ไม่ง้องอนโอ่งอ่างกระถางไห น้ำจากโอ่งเคยอาบล้างคราบไคล ยังแอบไปลงอ่างล้างคราบคน แก้ไขเมื่อ 25 ม.ค. 47 09:56:57 จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 25 ม.ค. 47 09:56:02 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ร่วมกระทู้ “เงาไม้..ในสายน้ำ” ของ วาวา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2638058/W2638058.html ๏๏๏ เงาไม้ ๏๏๏ ผืนน้ำสะท้อนภาพ เพียงมายา สายตาปรุงแต่งสิ่งต่างต่าง หลงเงาเมามัวสลัวลาง เป็นร่าง เป็นรูป เป็นตัวเรา ต้นไม้แท้จริง คือสิ่งใด กิ่งใบ กระพี้  หรือรากเหง้า ยึดมั่นขันธ์ธาตุ ถือเอา เป็นกุ เป็นเขา  หลงคิดไป เงาไม้ ในน้ำกระเพื่อม มือใครจักเอื้อมแตะต้องได้ ไม่มีตัวตน ของต้นไม้ ภาพสวยเงาใสจึงไม่จริง มองภาพเงามืด มิติมัว เห็นไม้สลัว  น้ำใสนิ่ง ฤๅเห็น รูปนาม งามเพริดพริ้ง เกลื่อนกลิ้ง กลายกลับ แตกดับไป จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 25 ม.ค. 47 10:02:01 ]

ความคิดเห็นที่ 65 อันนี้ที่กระทู้ “ขอนับจันทร์ถึงวันเพ็ญ” โดย ซอมพอแดง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2637967/W2637967.html ส่งไปลงบทเดียวไม่กล้าลงหมด เพราะอะไร อ่านแล้วคงรู้ ๏๏๏ เรื่อยเปื่อย ๏๏๏ เดือนเสี้ยวผอมซูบ สลัวเศร้า หน้างอ  งอนเง้าเห็นเว้าแหว่ง เก็บดาวใส่กระจาด เร่งจัดแจง เดินสายจุดแสง ทุกดาวดวง น้ำค้างติดค้าง ค่าไฟฟ้า ผ่อนส่งเทวดา เป็นช่วงช่วง ตู้เย็นทำหยาดน้ำค้างปวง เกลี้ยงกลวงส่งซ่อม ไม่เสร็จดี นกแสกไข้สร่าง ยังซมโศก เจ็บคอไอโขลก ขากถุยถี่ เคยร้องแสกแสกแหวกราตรี บินหนีไปนอนเมื่อค่อนคืน หิ่งห้อยลิ้นห้อย ทำหน้าแห้ง ก้นแสบส่องแสงจนดึกดื่น ไปโรงพยาบาลเมื่อวานซืน กล้ำกลืนริดสีดวงเป็นพวงโต จิ้งหรีดกรีดปีก จนฉีกแหว่ง น้ำค้างขอดแห้ง น่าโมโห ระบบเสียงซ้ายขวา สเตอริโอ เหลือปีกโมโน  แชนแน่ลเดียว เดือนซีกใส่เสื้อ สีดำมืด นอนหลับขึ้นอืด ละเมอเยี่ยว ปริบปรอยเปื้อนหมอน เปียกปอนเชียว บัดเดี๋ยวฝนแรก ก็แตกนอง .. (จะมีใครสติแตกกว่านี้บ้าง..แหะแหะ..) จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 25 ม.ค. 47 10:08:49 ]

ความคิดเห็นที่ 66 สวัสดีขอรับ ท่านคัมภีร์ฯ ขอบคุณขอรับ ที่ไม่ถือสาพิราบเงิน ช่วงนี้ติดวงกตชีวิตนิดหน่อย ขอรับ ไม่ค่อยได้เขียนกลอนนัก เลยไม่มีกลอนให้เลือกมาก แหะ ๆ ขอนำกลอนเก่า ที่แต่งไว้ใน Writing Club เมื่อสมัยเข้าวงการ เน็ต และวรรณกรรมหน่อยขอรับ เสียงเพรียกแห่งธรรมชาติ ฟ้าใส ๆ ไก่ป่าขัน จักจั่นร้อง เพลงกึกก้อง ของหัวขวาน สะท้านไหว เสียงจั๊ก ๆ จากน้ำตก ปกพงไพร ลำธารไหล ลอยล่อง คู่ผองปลา มวลหมู่นก ผกผิน บินผาดโผน ลิงทะโมน โจนทะยาน ผ่านเวหา พฤกษชาติ พิลาศพรรณ กั้นวนา ทั้งราวป่า พาชุ่มจิต มิคิดจร 14 ธ.ค. 2544 , 21:45:21 น.   ธรรมชาติ แหล่งแห่งความบริสุทธิ์ที่ชุบชีวิตจิตใจของทุกชีวิต แก้ไขเมื่อ 26 ม.ค. 47 06:49:24 จากคุณ : พิราบเงิน - [ 25 ม.ค. 47 21:42:06 ]

ความคิดเห็นที่ 67 มุมดนตรี ณ มุม ที่มีดนตรีกล่อม ชายหนึ่ง ซูบผอมดั่งตรอมไข้ ดีดสายกีตาร์ เรียงนิ้วไป พลิ้วกายส่งใจระริวรัว สาวหนึ่ง นั่งซึ้งยิ้มเศร้าเศร้า เธอเหงา เพราะโลกมืดสลัว ปล่อยให้อารมณ์คลี่คลายตัว ละลิ่ว ลอยยั่วกระแสกาล ณ ที่ ที่เสียง ดนตรีถึง ลมเหงาครุ่นขึงก็พัดผ่าน ชายเดิม หญิงเดิม เริ่มเบิกบาน ส่งเสียง บรรสาน ขับดนตรี เสียงปรุง ด้วยไอละไมหอม อ้อยอิ่ง ดมดอมทุกทุกที่ ดอกไม้ชูใจละไมดี ละกลีบ ดั่งลีลาศระบาย ณ มุม ที่มี ดนตรีกล่อม ชายหนึ่ง ซูบผอม ก็ผอมหาย หญิงหนึ่ง ซึ้งเศร้า ก็เศร้าคลาย ยิ้มรัก ทักทาย สบายเพลิน สาวน้อย หนุ่มน้อย ฯลฯ เมียงมอง ร่วมฮัมทำนอง สรรเสริญ ยิ่งฟัง ยิ่งดู ยิ่งจำเริญ ฮัมเพลง ลำเพลิน นั่นแหละเฮา ฯ แหะ ๆ ไหงลงยังงี้ได้น้อ กระผม อยากแต่งร่วมกระทู้ แต่ตอนนี้มิค่อยมีเวลา เลยออกจะเพี้ยน ๆ หน่อยนะขอรับ จากคุณ : พิราบเงิน - [ 26 ม.ค. 47 20:35:57 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ที่สอดใส่ได้ทุกวันเฮียคัมฯ ชอบ รีบมาตอบบอกเรื่องต่อไม่รอไหน ใช้สเปรย์กลิ่นเลิศประเสริฐไป ฉีดเข้าไว้หอมไวให้กลิ่นจาง จากคุณ : รสา รสา - [ 27 ม.ค. 47 02:13:34 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ตามมาอ่านที่เหลือค่ะ ..ไม่นึกว่าท่านคะมำภีร์ฯ   ก็มีอาการหลุดโลกเหมือนกัน ฮ่าๆๆ  ๆๆ .... นับถือ นับถือ.. สวัสดีทุกท่านค่ะ  กลอนของท่านพิราบเงินชุดนี้ ได้อารมณ์ดีจังเลย...^^ จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 27 ม.ค. 47 12:56:57 A:202.129.2.9 X: ]

ความคิดเห็นที่ 70 มาถึงกลอนท้ายสุดหยุดกระทู้ ขอบคุณผู้พลีกลอนวิงวอนไหว และผู้อ่านโดยบังเอิญ ถึงเมินไป ขอยิ้มให้แห้งแห้ง แสร้งอำลา . ๓๐ มกราคม ๔๗ .. จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 30 ม.ค. 47 17:18:10 ]

ความคิดเห็นที่ 71 รักจึงมอบ  ชอบจึงให้  รักหมดใจ  ไอ.......เลิฟ...ยู จากคุณ : เพื่อนกัน - [ 9 มี.ค. 47 17:04:24 A:203.113.77.132 X: ]