***รักใสใส....หัวใจสีชมพู*** ( ตอนที่ 7 เย้.. หนูยีจามีน้องแย้วน๊า )


    กลับมานั่งเขียนด้วยความคิดถึง ถนนนักเขียน หลังจากที่วุ่น ๆ กับงาน งาน งาน มาหลายเพลา

    ทั้งงานประจำของตัวเอง  และก็งานที่( ดันเสนอหน้า )อาสาไปทำ ให้ใครต่อใครเค้าอีก

    เลยหายไปเสียหลายเดือน  กับเรื่องสั้นจบในตอนซึ่งเป็นซีรี่ย์เรื่องแรก ของเจ๊หมูเลยล่ะค่ะ

    หลายเหตุผล ของการหายไปนานขนาดนี้  นอกจากงานต่าง ๆ ที่ เจ๊ยกเอาขึ้นมาบังหน้าแล้ว

    หนึ่งในนั้นก็คือ  เขียนไม่ออกนั่นเอง  แหะ ๆ  คาดว่าหลายท่านคงเคยประสบภาวะนี้มาบ้าง

    อีกหนึ่งเหตุผล  ก็คงไม่พ้น  ขี้เกียจ อีกประการหนึ่ง  อันนี้เป็นเหตุผลถาวรเลยก็ว่าได้  อิ.. อิ..

    ก็อย่างที่เคยเกริ่นไปตั้งแต่เริ่มเขียนใหม่ ๆ แล้วว่า  ไม่ได้ตั้งใจจะเขียนให้เป็นนิยายเรื่องยาว

    หากอยากให้เป็นเรื่องสั้นจบในตอน  ที่เอาไว้อ่านเล่นพอสนุก  อ่านแล้วสบายใจ  ยิ้มออก..

    คนเขียนยิ้มที่ไม่ต้องผวากลัวถูกทวง  คนอ่านก็ยิ้มที่ไม่ต้องทุรนทุรายอยากรู้จุดจบ เอ๊ย..ตอนจบ

    ที่สำมะคัญคือ  หากเจ๊เกิดโรคเก่ากำเริบขึ้นมาคือ  ขี้เกียจ จะเลิกเขียนเมื่อใด ก็คงไม่ถูกครหา  


    แต่ถึงกระนั้น  ก็ยังมีผู้อ่านบางท่านที่หลงมาถามไถ่ถึงซีรี่ย์เรื่องนี้ในเอ็ม บ้างเป็นครั้งคราว

    ต้องขอขอบคุณ สำหรับแรงใจที่มีให้  ทั้งจากผู้ที่ลงนามให้ปลาบปลื้มยินดีในกระทู้ตอนก่อน ๆ

    รวมทั้งพี่น้องที่รู้จักกันเริ่มต้นจากใน “ ถนนนักเขียน “ จนไปได้รู้จักพบเจอกัน ในชีวิตจริง ๆ

    โดยเฉพาะน้องสาวที่น่ารักมาก ๆ  ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวเรื่องนี้   นั่นก็คือ  “ หนูยี “ ค่ะ


    ค่ะ.. บ่นมานานแล้วนี่เนอะ  มาอ่านตอนนี้กันเลยดีกว่าเนอะ   smile  

    จากคุณ : syringe - [ 22 ม.ค. 47 17:11:24 ]