วันนี้ฉันได้อ่านข้อความบางอย่างที่เหมือนจะเป็นภาคต่อ ของความคิดและความรู้สึกที่เปลี่ยนไป
. แล้วด้วยความนิสัยไม่ดีของฉัน ฉันก็เกิดอยากจะเอาแนวคิดนี้ มาถ่ายทอดในมุมมองของฉันเองบ้าง ไม่รู้เหมือนกันว่าเอาเข้าจริงๆ จะแตกต่างกันหรือไม่...แต่อยากลองดูนี่นา....ว่าฉันจะสามารถพูดคนละเรื่องเดียวกันกับเขาได้รึเปล่า
ข้อความของเขาคือ
..
เมื่อวันนี้ วันที่ฝนหยุดตกแล้ว
ผมเองก็เห็นสายรุ้งที่พาดผ่านขอบฟ้า
เงาจางจางของสายฝนที่ลอยอยู่กลางอากาศ ทำให้สายลมเย็นๆมาปะทะร่างกายของผม
ผมรู้อยู่แล้วว่า ฟ้าหลังฝนมันสวยงาม
เพียงแต่ไม่เคยคิดมาก่อนว่า ความสวยงามของมัน จะมากมายถึงเพียงนี้
จากนี้ไป
ผมจะซึมซับความสวยงามเหล่านี้เอาไว้
และเริ่มเดิมไปตามทางที่ผมอยากจะเดินไปเสียที ...
.เรื่องราวทุกๆอย่าง อยากให้เธออยู่ข้างๆ แล้วผมเอง ก็อยากเป็นเช่นเดียวกัน
สำหรับฉันนะ
.มุมมองของฉันเป็นแบบนี้
มีคนเคยบอกฉันว่า ฟ้าหลังฝนนั้น มักจะสวยงามเสมอ
สำหรับฉัน ฉันสัมผัสได้ถึงกลิ่นชื้นของดิน เป็นอันดับแรก
..
กลิ่น ที่ให้ความรู้สึกเหมือนกับการเริ่มต้นใหม่
แต่อาจเพราะฝนตกหนักเกินไป ฉันจึงไม่เคยเห็นความสวยใดๆ
นอกจากแอ่งน้ำธรรมดาๆ ที่ทำให้ฉันคิดถึง น้ำตา
..ก็เค้าว่าฝน เปรียบเหมือนน้ำตาฟ้านี่นา..
ในวันนี้ ฉันมีใครอีกคน ที่ยินดีจะยืนอยู่กับฉันท่ามกลางสายฝน
ไม่แน่นะ ต่อไปนี้ ฉันอาจจะเห็นความงดงามของฟ้าหลังฝนก็ได้
ความงดงาม กับ การเริ่มต้นใหม่ พร้อมกับใครอีกคน
ปล.ไม่รู้ว่าเจ้าของข้อความนั้น เขาจะว่าไรฉันบ้างหรือเปล่านะ
ถ้าบังเอิญมาเจอว่าฉัน เอาข้อความของเขามาเล่าใหม่ ในมุมมองของฉัน
ไม่ว่ากันนะจ๊ะ
จากคุณ :
รวยระรินกลิ่นชา
- [
25 ม.ค. 47 03:03:48
A:202.129.0.164 X:
]