ความรู้สึก..ที่ผลิบาน
พ.ไทยยืนวงษ์
ตอนที่ 1
อาจารย์ขา วันนี้ตัดผมหล่อจังเลย เด็กนักเรียนหญิงชั้น ม.4 ตะโกนแซวทำเอาเพื่อนร่วมก๊วนที่นั่งอยู่ในห้องเรียนส่งเสียงเฮอย่างสนุกสนาน สุพรรณยิ้มอาย ยกนิ้วชี้หน้าเด็กหญิงจอมแก่นคล้ายตักเตือนแต่ไม่พูดอะไร อาจารย์หญิงรุ่นป้าชะโงกหน้าออกมาดูบุคคลที่ดึงความสนใจจากบทเรียนของแก เมื่อเห็นว่าเป็นนักศึกษาฝึกสอนก็เลิกคิ้วแล้วส่ายหน้าช้าๆ เด็กนักเรียนมักชอบใจกับการล้อนักศึกษาพวกนี้เสียจริง อาจารย์รุ่นป้าคิด สุพรรณยกมือไหว้ ทำหน้าเหมือนขอโทษแล้วรีบเดินตรงเข้าห้องดนตรีไป
มาสายอีกแล้ว เขารีบปราดเข้าไปหยิบสมุดแดงเล่มใหญ่ยักษ์อันน่ากลัวมาเปิดเซ็น เห็นรอยวงของปากกาสีแดงบนหน้ากระดาษหลายวง แต่ละวงคือวันเวลาที่เขามาสาย แต่นี้ไปจะสายไม่ได้แล้ว อาจารย์พี่เลี้ยงกำชับเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าเมื่อสามวันก่อน เขารับปากดิบดีแต่ก็ยังสายอีกจนได้
อีกแล้วนะ สุพรรณ เสียงแหลมปรี๊ดดังมาจากประตู เขาสะดุ้งโหยง เสียวสันหลังวูบ ไม่ต้องหันไปก็รู้ว่าเป็นเสียงของอาจารย์ณัฐ ครูพี่เลี้ยงผู้เข้มงวด เขาโดนตักเตือนอีกเป็นครั้งที่หนึ่งล้านก่อนจะได้รับอนุญาตไปเตรียมการสอนในคาบที่สาม
การศึกษาวิชาครูของวิทยาลัยครูทุกแห่งทั่วประเทศไทยจะต้องมีการฝึกสอน ซึ่งเป็นหลักสูตรสำคัญที่นักศึกษาทุกคนต้องผ่านก่อนจะจบออกไปเพื่อนำเอาประสบการณ์นี้ไปใช้ในวิชาชีพจริง สุพรรณไม่อยากเป็นครู แต่เข้ามาเรียนเพราะเห็นว่ามีภาควิชาดนตรีซึ่งเขาถนัด การฝึกสอนในแต่ละชั้นปีจะใช้เวลาไม่เท่ากัน ปีสองฝึกเพียงหนึ่งสัปดาห์ เท่านั้นก็แย่พอแล้วสำหรับสุพรรณ ขึ้นปีสาม ต้องฝึกถึงหนึ่งเดือน เขาแทบวายปราณกับฤทธิ์เดชนักเรียนมัธยมสุดแสบจนแทบขอเปลี่ยนโรงเรียน มาปีสี่ ปีที่สุพรรณสยองที่สุด เพราะต้องฝึกสอนถึงหนึ่งเทอม ในโรงเรียนมัธยมสาธิตของวิทยาลัยครูที่มีทั้งเด็กหญิงและเด็กชายซึ่งวายร้ายพอกัน
จากคุณ :
อันโตนิโอ 
- [
4 ก.พ. 47 12:54:23
]
ความรู้สึก..ที่ผลิบาน
