จ้าวสมุทร ตอนที่ 23 สิ่งที่คาด.. สิ่งที่เป็น..

    จ้าวสมุทร ตอนที่ 23                  -สิ่งที่คาด.. สิ่งที่เป็น..-

    “อู..” เสียงเล็ก ๆ เสียงหนึ่งกระตุ้นความคิดของเขาให้กลับมาอยู่กับร่อยกับรอย  อูวดลรู้สึกตัวอีกที ในห้องขนาดใหญ่ตรงหน้ากระจกนูนใสที่เชื่อมต่อกับห้องด้านล่าง.. ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป.. อะไรที่เปลี่ยนแปลง.. จนในที่สุดเขาก็ต้องยอมรับว่า.. ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง.. นอกจาก.. ‘ตัวเขาเอง’

    มาลาตีมองเขาด้วยสายตาเป็นห่วง ฮอร์นบี้ก็เช่นกัน เขาสลับสายตาระหว่างตัวเขาและห้องด้านล่างไปมา

     “นายเป็นอะไรหรือเปล่า.. หน้าซีดเชียว..” มาลาตีพูด

     “นั่นน่ะสิ.. พิธีด้านล่างกำลังถึงจุดไคลแมกซ์เลยนะ..” ฮอร์นบี้เสริม ตอนนี้เขาละสายตาจากอูวดลไปอย่างถาวรแล้ว ดวงตาสีน้ำตาลจับจ้องไปที่ห้องด้านล่างแทน

     อูวดลกลอกตาไปรอบ ๆ ตัว คนหลาย ๆ คนยังคงอยู่ที่เดิม ไม่มีอาการตื่นกลัวใด ๆ สายตานับห้าร้อยคู่จ้องผ่านกระจกนูนใสลงไปยังพิธีด้านล่าง ไม่มีอะไรเกิดขึ้น.. สายตาของอูวดลจ้องลงไปด้านล่าง จ้าวสมุทรและราชเทวีทั้งสามสิบดินแดนยังคงนั่งอยู่บนเก้าอี้ตามปกติ ผู้นำศาสนาเดอร์ลากูร์ยังคงสวดมนต์เบา ๆ อยู่ตรงหน้า.. ไซโซ.. ไซโซ อยู่ที่เดิมไม่ได้ขยับเขยื้อน ผ้าสีดำคาดปิดตาเขาไว้แขนทั้งสองข้างผูกไว้กับไม้กางเขนทั้งสองข้าง ไม่มีอะไรเกิดขึ้น.. ในความเป็นจริง..

     ทันใดนั้นถ้าอูวดลไม่ได้คิดไปเอง ท่านจ้าวสมุทรวาสุกรีมองมาที่เขา.. เหงื่อของอูวดลไหลลงมาที่แก้มอีกสองสามหยด แล้วสายตาของจ้าวสมุทรวาสุกรีก็หันกลับไป ไม่น่าจะเป็นไปได้.. จ้าวสมุทรวาสุกรีไม่รู้ว่าเขากับมาลาตีเดินทางมาที่นี่.. อูวดลภาวนาขอให้จ้าวสมุทรวาสุกรีมองไม่เห็นเขา

     “มาลาตี..” อูวดลพูด เสียงสั่นเล็กน้อย “ดูไม่มีความปลอดภัยเลยสักนิด.. เขาไม่คิดบ้างเหรอว่า..”

     “ไซโซจะก่อวินาศกรรม..” มาลาตีต่อจนจบ  “เขาไม่มีทางทำแบบนั้นได้หรอก..”

     “ทำไม..” อูวดลถามเบา ๆ เพื่อไม่ให้ฮอร์นบี้และคนอื่น ๆ ได้ยิน

     “ทันทีที่พวกนักโทษถูกจับ ใครที่มีพลังเวทก็ถูกทำลายพลังเวทนั้นเสีย.. สภาพในคุกมันทรมานจน ไม่สามารถจะฟื้นพลังขึ้นใหม่ได้..” มาลาตีพูด สายตาของเธอจับจ้องไปที่ท่านผู้นำศาสนาเดอร์ลากูร์ที่ยังคงสวดมนต์อยู่ “ตอนนี้ไซโซไม่มี ‘พลังเวท’ เขาไม่สามารถขับสู้กับ ท่านเดอร์ลากูร์ จ้าวสมุทรวาสุกรีและจ้าวสมุทรอันนัมได้หรอก..”

     อูวดลไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก สายตาจ้องไปที่ห้องด้านล่าง พิธียังคงดำเนินต่อไป ผู้นำศาสนาเดอร์ลากูร์ ถือคนโทตักน้ำทะเลในอ่างประการังสีขาว แล้วเทลงรอบ ๆ เท้าของไซโซ.. ไม่มีอะไรเกิดขึ้นและไม่มีทีท่าว่าจะเกิดขึ้น.. เขาจินตนาการมันไปเอง.. เขาอดที่จะไม่คิดไม่ได้ว่าชายผู้มีฉายา ‘ฆาตรกรพันศพ’ จะไม่ได้ก่อวินาศกรรมอะไรไว้

     ผู้นำศาสนาเดอร์ลากูร์วางคนโทไว้ที่อ่างปะกะรังสีขาวตามเดิม แล้วหยิบง้าวปะการังที่ขัดเงาวับ ฝังเพชรสีครามและที่น้ำเงินไว้ที่ด้ามจับ เขาพุ้ยปากสวดมนต์เบา ๆ อูวดลได้ยินเสียงหายใจฝืดฝาดของคนรอบ  ๆ ตัว ฮอร์นบี้และมาลาตีจ้องที่พิธีตาไม่กระพริบ ผู้นำศาสนาและการบูชาแห่งเทพ ถือง้าวปะการังยื่นไปทางไซโซ เพียงพริบตาเดียว ปลายแหลมของง้าวก็ปักลงไปยังหน้าอกที่ถูกคลุมด้วยผ้าเก่า ๆ ขาดวิ่น

     ริมฝีปากบางเฉียบของผู้ที่ถูกตรึงบนไม้กางเขนเผยอ ออกเล็กน้อย ก่อนทรุดตัวฮวบลงเป็นสัญญาณที่บ่งบอกได้ถึงการถูกริดรอนลมหายใจ ราชเทวีหลายคนยกมือขึ้นปิดตา พอกับหลายคนที่เบือนหน้าหนีไปทางอื่น ในกลุ่มนี้รวมราชเทวีดาหวันด้วย เสียงครางดังขึ้นทั่วห้องด้านบนที่อูวดลยืนอยู่ ฮอร์นบี้กลืนน้ำลายอย่างสยดสยอง มาลาตีตัวแข็งทื่อด้วยความกลัว

     ของเหลวสีแดงสดไหลลงจากง้าวที่ปักคาไว้ที่หน้าแก อาบไล้พื้นสีขาว หลอมรวมกับน้ำทะเลที่ถูกเทหกไว้ ของเหลวสีแดงก็เปลี่ยนสภาพเป็นสีคราม

     “ท่านเทพ ‘โปเซดอน’ โปรดรับเขาไว้ในอ้อมอก.. ของท่าน..” ผู้นำศาสนาและการบูชาแห่งเทพพูดขึ้นเบา ๆ แต่ก็ได้ยินไปทั่วทั้งสองห้องที่เงียบสงัด

     ร่างไร้วิญญาณของไซโซ แน่นิ่งอยู่บนไม้กางเขน ‘ไม่มีอะไรเกิดขึ้นจริง ๆ’ .. อูวดลรู้สึกว่าหัวสมองของเขาตอนนี้มันกำลังร้องถึงความเป็นธรรม.. ‘ไม่มีอะไรเกิดขึ้น’ มันง่ายแบบนี้น่ะเหรอ.. บางสิ่งบางอย่างในตัวเขามันต่อต้านความเป็นจริง.. เขาคงไม่ปฏิเสธถ้าจะบอกว่าเขาต้องการที่จะให้เกิดเหตุการณ์นองเลือดขึ้น.. แทนที่จะได้เห็นอะไรที่มัน ‘ง่าย’ อย่างนี้ นอกเสียจากว่ามันจะไม่ ‘ง่าย’ อย่างที่คิด

     ผู้คนเริ่มทยอยออกจากห้องด้านบน เสียงพึมพำที่ฟังไม่ได้ศัพท์กระหึ่มดังขึ้นทั่วทั้งห้อง

     “ไปกันเถอะ..” มาลาตีกระซิบ

     ผู้คนนับร้อยกำลังจะออกจาห้องโดยอาศัยประตูบานเล็ก ๆ เพียงบานเดียว ความสมดุลย่อมไม่เกิดขึ้น ผู้คนต่างออกันที่ประตูเพื่อที่เดินออก

     อูวดล มาลาตี และ ฮอร์นบี้ ตัดสินใจที่จะรอให้คนออกไปจนหมดแล้วค่อยเดินออกไป ก่อนที่จะออกจากห้อง อูวดลชำเลืองไปที่ห้องด้านล่าง จ้าวสมุทรและราชเทวีกำลังทยอยออกจากห้องเช่นกัน

    จากคุณ : Waasuthep - [ 10 ก.พ. 47 22:37:48 A:203.113.81.7 X: ]