"เรื่องของการจัด"

ฉันไม่ชอบทำอาหารสักเท่าไหร่  แต่เป็นนักชิมตัวยง   ไม่ว่าอ่านเจอคอลัมน์อาหารในนิตยสารเล่มไหน
หลังจากอ่านแล้วมักจะต้องจดที่ตั้งของร้าน  จำเมนูเขาไว้  เมื่อขับรถผ่านไปจะหาโอกาสไปชิมเสมอ

เวลาไปชิม แค่ได้เห็นสีสันของอาหารก็ทำให้ตื่นตาตื่นใจมากแล้ว  พอชิมเลยไปถึงรสชาติอาหาร
หากอร่อยด้วย ก็ติดดาวไว้ในใจ   อาหารบางจานหน้าตาดี แต่รสชาติด้อยกว่าหน้าตา ก็มีข้อติที่พอจะ
ทำให้กล้อมแกล้มไปได้  

วันหนึ่งแม่บ้านที่ทำงานกำลังง่วนกับการจัดอาหาร  ที่จริง อาหารจานนั้นไม่ได้หรูหราอะไรเลย  เป็นแค่ลูกชิ้น
ปิ้งสี่ไม้ที่เธอซื้อมาไว้สำหรับเป็นมื้อบ่ายให้เจ้านาย  

จะด้วยความเป็นแม่บ้านของเธอหรือเปล่าไม่ทราบ   ลูกชิ้นสี่ไม้นั้นเมื่อมันอยู่ในมือเธอและถูกจัดวางบนจาน
อย่างสวยงามด้วยการจัดเรียงซ้อนกัน  แล้วราดน้ำจิ้มไปมาลงบนลูกชิ้น  ฉันกลับรู้สึกว่ามันน่ากินเหลือเกิน
ทั้งที่ก็รู้ว่ารสชาติของมันคงจะ "งั้นๆ"   เพราะมันเป็นลูกชิ้นราคาถูกที่ส่วนผสมของแป้งมากกว่าเนื้อสัตว์แน่ๆ

ฉันหยุดมองดูจานลูกชิ้นตรงหน้า  อดรู้สึกไม่ได้ว่า เพราะหน้าที่การเป็นแม่บ้านใช่ไหมที่ทำให้เธอใส่ใจกับการจัด
อาหารทุกจาน ไม่ว่าจะเป็นแกง ผัด ที่กินกับข้าวแต่ละจาน หรือแม้แต่ลูกชิ้นปิ้งไม่กี่ไม้แบบนี้   หากเป็นฉัน ส่วนนี้
อาจไม่ได้ถูกให้ความสำคัญ   ฉันอาจแค่วางมันลงไปอย่างระเกะระกะเท่านั้น  เพราะอีกเดี๋ยวมันก็ถูก "จัดการ"
ลงไปอยู่ในท้องรอให้กระเพาะอาหาร "จัดการ"  อยู่แล้ว

นาทีนั้น ฉันรู้สึกได้ว่า จริงๆแล้ว  "การจัด"  ช่างเป็นเรื่องสำคัญจริงๆ  

อย่างน้อยกับอาหาร มันก็ทำให้อาหารนั้นดูน่ากิน  น่าแตะต้อง และแน่นอนว่าการจัดวางอาหารทุกจานก็คงมี
ศิลปะในการจัดที่ต่างกันไป  และมีผลต่อจิตใจ ต่อความรู้สึกของผู้ที่พบเห็นอีกด้วย

และในเมื่อการจัดเป็นศิลปะ  แต่ละคนก็คงมีเส้นสายลายมือของตัวเองในการจัดวางไม่เหมือนกัน   รายละเอียด
ของอาหารแต่ละอย่างก็มีข้อจำกัดอีกว่าต้องว่าอย่างไร  วางซ้าย วางขวา เอียงไปกี่องศา คว่ำหรือหงาย ข้างหรือกลาง
ใช้สีนั้นให้ตัดกับสีนี้  

มันคงเหมือนกับชีวิตคนเราเช่นกัน  ที่ตลอดเวลาแม้ว่าจะไม่ใส่ใจในการจัดสักเท่าไหร่  มันก็ขาดการ "จัด" ไปไม่
ได้อยู่ดี   และเราเองก็ "จัด"  มันอยู่ตลอดเวลา บางครั้งไม่รู้ตัว

ชีวิตไม่ได้เป็นเส้นตรง  บางทีมันก็เอียงซ้ายขวา และบ่อยครั้งที่เราพบว่าในชีวิตเรามีส่วนที่ระเกะระกะมากเหลือเกิน
ที่รอการจัดวางให้เข้าที่   หรือหากไม่จัดให้เข้าที่เข้าทาง กว่าจะรู้ตัวว่ารกก็ต้องเสียเวลา เสียเหงื่อกับการค้น การหา
ไปอีกนาน

การจัด อาจเป็นการตัดสิ่งที่ไม่จำเป็น  การหาวัตถุดิบบางอย่างเสริมให้แน่นขึ้น  การตบสิ่งที่มีอยู่แล้ว
ให้เข้าที่เข้าทาง  และอื่นๆที่จะทำให้เราใช้ชีวิตอยู่ได้อย่างมีความสุข  และมันก็เพียงแค่เราจะใส่ใจมองดูว่ามันสวยงาม
พอหรือยัง

ฉันนึกถึงจานลูกชิ้นปิ้งที่เพิ่งออกจากไมโครเวฟ แล้วแม่บ้านที่น่ารักเธอบรรจงราดน้ำจิ้มลงไป  ควันจางๆที่
ลอยอยู่รอบๆลูกชิ้น ส่งกลิ่นหอมจนทำให้อยากเอื้อมมือไปหยิบสักไม้   เมื่อเธอจัดวางมันให้เข้าที่เข้าทางจนสวยแล้ว
ฉันรู้สึกว่า  แม้รสชาติจะอร่อยไม่เท่าที่คาดหวัง  แต่มันก็ชวนหยิบจริงๆด้วย  แล้วหากมีผัดชีโรยหน้าสักสองสามใบ  
มันคงน่ากินขึ้นอีกมาก   ฉันคิดในใจ  

ฉันรู้ว่าเธอไม่มีผักชีในมือ  หากมี เธอคงหยิบมันมาโรยหน้าก่อนจะเอาไปเสิร์ฟเจ้านาย  แต่คิดอีกทีก็ไม่แน่  เพราะการจัดเป็นศิลปะ  
และของใครก็ของใคร  มันสวยไม่เหมือนกัน

ฉันจัดการกับตัวเองก่อนในเบื้องแรก  กลืนน้ำลายแล้วรีบเดินออกจากครัวทันที.